Μεχρι προτινος, ο μεγαλυτερος γαλαξιας στο συμπαν θεωρουνταν ο IC 1101. Ενας τερατωδης ελλειπτικος διαμετρου 5.880.000 ε.φ.
(οταν ο δικος μας δεν ξεπερνα τις 110.000 ε.φ.). ΟΜΩΣ .... υπαρχει μια πολυ ειδικη κατηγορια γαλαξιων που ονομαζονται ραδιογαλαξιες
και ειναι ΑΚΟΜΑ μεγαλυτεροι ! To σπειροειδες (η ελλειπτικο) τους κομματι ειναι μεγαλο αλλα οχι στην εκταση του IC 1101. Τοτε ομως ....
γιατι ειναι μεγαλυτεροι ? Γιατι στην κεντρικη δομη τους προστιθεται ενα χαωδες αξονικο "δορατο" ΔΕΚΑΔΩΝ εκατομμυριων ε.φ.
προερχομενο απο τους συνταρακτικους πιδακες της γαλαξιακης μελανης οπης στο κεντρο. Φιλοξενουν δηλαδη ενα quasar (η blasar).
Αδιανοητες ποσοτητες αστρικης υλης γεμιζουν τον διαγαλαξιακο χωρο σε αποστασεις που ξεπερνουν καθε φαντασια. Εσχατως ......
ολοι μιλουν για τον Αλκυονεα (με πιδακες που φτανουν τα 16.000.000 ε.φ). Ομως υπαρχει ενας ακομα μεγαλυτερος λεβιαθαν εκει εξω,
ονοματι ... Πορφυριωνας ! Οι πιδακες (δοντια) του φτανουν τα 23.000.000 ε.φ. Δεν χωραει ανθρωπινος νους ΤΙ καταβροχθισε η μελανη
οπη στο κεντρο ωστε να εκτοξευθουν με τετοια πιεση οι πιδακες της ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ. Ευτυχως ειναι απο μια εποχη πολυ πολυ μακρινη
.... 7μισυ δις χρονια πισω. Ομως ενα ειναι σιγουρο, περιπου στα μεσα της τρεχουσας ηλικιας του συμπαντος ...... ο κοσμικος χωρος ηταν
γεματος ΤΕΡΑΤΑ που δεν θελουμε καν να γνωριζουμε. Α vast and savage ocean. Οτι εβρισκε αυτο το κοσμικο δορατο (μαχαιρι, δοντι,
κυνοδοντας, μαχαιροδοντας, μεγαλοδοντας) .... το διελλυε, το αποδομουσε ! Στην αποσταση που βρισκεται σημερα η Ανδρομεδα (δηλαδη
στα 2.500.000 ε.φ.) δεν θα μακροημερευαμε, δεν θα φταναμε ως ενας γαλαξιας μεχρι σημερα, ουτε καν το νεφελωμα που γεννησε τον
Ηλιο μας, δεν ξερουμε αν θα επιβιωνε.
Θα ελεγα "το πιο συνταρακτικο υλικο για ταινια επιστημονικης φαντασιας", ομως ....... εκμηδενιζει σε κβαντα οτιδηποτε γυρω του.
ΔΕΝ μπορει να υπαρξει ταινια με αυτον (ουτε καν γυρω του) γιατι οποιαδηποτε αναφορα (γαλαξιες, αστρα, νεφελωματα, πολιτισμοι)
ΚΒΑΝΤΙΖΟΝΤΑΙ σε υποατομικα σωματιδια, στο τιποτα ! Η βιαιοτητα του ξεπερνα το ονομα του !