Διαστημικά - Αστρονομικά Νέα

Τα Voyager έχουν πυρηνική πηγή ενέργειας, αλλά όχι αντιδραστήρα — χρησιμοποιούν ραδιοϊσότοπα για παραγωγή θερμότητας και ρεύματος.RTG,,και η παραγομενη ισχυς ειναι επιπεδου watt..γυρω στα 470 watt που μειουνται συν τω χρονω
 
Τέτοιοι πύραυλοι είχαν κατασκευαστεί ήδη πριν 60 χρόνια, αλλά δεν προχώρησε η παραγωγή για τον απλούστατο λόγο ότι σκορπάνε ραδιενέργεια σε όλη τη διαδρομή και όχι μόνο όταν πέφτουν στο στόχο.
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς;
 
Διαβάζω ότι είναι subsonic και πετάει πολύ χαμηλά (50 - 100μ).

Είναι θέμα χρόνου να γράψουν software οι δυτικοί το οποίο θα τους αναγνωρίζει από το διάστημα.

Άπαξ και τον αναγνωρίσεις είναι σχετικά εύκολο να τον καταρρίψεις, μιας και κινείται αρκετά αργά.

Το κακό είναι το αναπόφευκτο nuclear fallout όταν τον καταρρίψεις.
 
Δεν μπορεί να σταματάει και να ξανα-ξεκινάει. Αν απογειωθεί πρέπει να φτάσει στον στόχο του και τέλος.

Η απογείωση γίνεται με συμβατικά μέσα προώθησης, btw. Αφού απογειωθεί αναλαμβάνει ο πυρηνικός κινητήρας.
 
  • Like
Reactions: Deneb
Δεν είναι ρεαλιστικό αυτό.. Το ότι η δοκιμαστική πτήση κράτησε 14 ώρες δεν σημαίνει ότι μπορεί να παραμένει εν πτήση διαρκώς.

Άσε που με τις ταχύτητες που έχει θα θέλει και ώρα(ες) να φτάσει τον στόχο του..

Γενικά, πιο πολύ για gimmick το βλέπω το συγκεκριμένο όπλο παρά για ουσιαστική απειλή.
 
Σιγά μη δώσουν οι Ρώσοι λεπτομέρειες και πληροφορίες... εικασίες κάνουμε.

Πάντως αυτό που άφησαν να εννοηθεί είναι ότι πετάει για όσο θέλει και ΑΠΟ χαμηλό ύψος..

Αν είναι υποηχητικός ή υπερηχητικός , αυτό αυτοί το ξέρουν....
 
  • Like
Reactions: Deneb
1763104790970.png


 
  • Like
Reactions: leonkoum


Χάλασε ένα διαστημόπλοιο, ε οκ, θα στείλουμε ένα από τα άλλα.
Ήταν να γυρίσουν στις 5 Νοεμβρίου και τους κατέβασαν στις 14 Νοεμβρίου.
Είμαι πολύ λάθος να σκέφτομαι τους Αμερικάνους που έμειναν στον ISS για 286 ημέρες πριν τους κατεβάσουν;
 
Είναι σωστή η είδηση ότι δεν έχουν πια κοσμοδρόμιο;
Δεν λειτουργεί το Κοσμοδρόμιο Βοστότσνι; Είναι και σε Ρώσικο έδαφος.
Γιώργο δεν έχω ιδέα. Πάντως η σκέψη και μόνο του τι θα μπορούσε να συμβεί κατά την εκτόξευση με ανατριχιάζει.
 
Εδώ λέει ότι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν επανδρομενες πτήσεις
 
Είδα ένα ενδιαφέρον βίντεο για το Κινέζικο διαστημικό πρόγραμμα, και νομίζω ότι μόνο με σαφή νίκη στον αγώνα για υπερνοημοσύνη μπορεί να αλλάξει δραστικά την τωρινή κατάσταση, όπου η Κίνα μοιάζει 2 βήματα εμπρός...

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Και μια περίληψη στα Ελληνικά για όσους δεν έχουν το χρόνο να το δουν (Gemini 3 Thinking). Επίσης έκανα cross-check για ψευδή δεδομένα και ανακρίβιες και από ότι φαίνεται όλα είναι αληθινά.

Εισαγωγή: Η Νέα Εποχή της Σεληνιακής Γεωπολιτικής

Το βίντεο "Facts Nearly Everyone Gets Wrong About China's Moon Missions" προσφέρει μια διεισδυτική ανάλυση του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, αποδομώντας την κοινή αντίληψη πως πρόκειται απλώς για μια επανάληψη των επιτευγμάτων του "Apollo". Αντιθέτως, παρουσιάζεται ένας μεθοδικός, μακροπρόθεσμος οδικός χάρτης που στοχεύει όχι μόνο στην εξερεύνηση αλλά και στη μόνιμη εγκατάσταση και οικονομική εκμετάλλευση της Σελήνης. Η Κίνα, έχοντας μεταβεί από την ανυπαρξία σεληνιακού προγράμματος πριν από 20 χρόνια σε ηγετική δύναμη της ρομποτικής εξερεύνησης σήμερα, διαμορφώνει ένα νέο παράδειγμα (paradigm) στον παγκόσμιο ανταγωνισμό για το διάστημα. Το διακύβευμα δεν είναι πλέον συμβολικό, αλλά αμιγώς στρατηγικό και αφορά τον έλεγχο των πόρων στον Νότιο Πόλο της Σελήνης.

Λεπτομερής Εξερεύνηση: Ο Οδικός Χάρτης του Προγράμματος Chang'e

Η στρατηγική της Κίνας χαρακτηρίζεται από μια αυστηρά κλιμακωτή προσέγγιση, όπου κάθε αποστολή "Chang'e" λειτουργεί ως θεμέλιο για την επόμενη, ελαχιστοποιώντας το τεχνολογικό ρίσκο και μεγιστοποιώντας τη συλλογή δεδομένων.
  • Φάση Θεμελίωσης (Chang'e 1 & 2): Η αρχή έγινε με τροχιακά σκάφη (orbiters) το 2007 και 2010, τα οποία χαρτογράφησαν την επιφάνεια και δημιούργησαν τοπογραφικά δεδομένα υψηλής ανάλυσης, προετοιμάζοντας το έδαφος για προσεδαφίσεις ακριβείας.
  • Ρομποτική Κυριαρχία (Chang'e 3 & 4): Το 2013, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα που πέτυχε ομαλή προσεδάφιση (soft landing). Ωστόσο, το σημείο καμπής ήταν η αποστολή Chang'e 4 το 2019, η οποία πέτυχε την ιστορική πρώτη προσεδάφιση στην αθέατη πλευρά της Σελήνης (far side), χρησιμοποιώντας έναν δορυφόρο αναμετάδοσης σε τροχιά "halo". Αυτό απέδειξε την ικανότητα της Κίνας να επιχειρεί σε περιβάλλοντα όπου καμία άλλη χώρα δεν έχει παρουσία.
  • Πολυπλοκότητα και Επιστροφή Δειγμάτων (Chang'e 5 & 6): Οι αποστολές αυτές εισήγαγαν εξαιρετικά πολύπλοκους ελιγμούς, όπως η αυτόνομη σύνδεση (rendezvous and docking) σε σεληνιακή τροχιά — μια τεχνολογία κρίσιμη για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η Chang'e 6, ειδικότερα, ολοκλήρωσε την πρώτη επιστροφή δειγμάτων από την αθέατη πλευρά της Σελήνης το 2024, συλλέγοντας υλικό από τη λεκάνη South Pole-Aitken, τον παλαιότερο και βαθύτερο κρατήρα πρόσκρουσης.

Ανάλυση Επιπτώσεων: Ο Στρατηγικός Ρόλος του Νότιου Πόλου

Η επιλογή του Νότιου Πόλου ως κύριου στόχου δεν είναι τυχαία αλλά υπαγορεύεται από φυσικούς και οικονομικούς παράγοντες.
  1. Ενεργειακή Αυτονομία: Ορισμένες κορυφογραμμές δέχονται ηλιακό φως για το 90% του σεληνιακού έτους, επιτρέποντας συνεχή παραγωγή ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών συστημάτων, κάτι κρίσιμο για τη βιωσιμότητα μιας μόνιμης βάσης.
  2. Υδάτινοι Πόροι (Water-Energy Nexus): Οι μόνιμα σκιασμένοι κρατήρες (permanently shadowed regions - PSRs) θεωρείται ότι φιλοξενούν εκατομμύρια τόνους υδάτινου πάγου. Η ηλεκτρόλυση αυτού του νερού μπορεί να παράγει οξυγόνο για υποστήριξη ζωής και υδρογόνο για πυραυλικά καύσιμα, μετατρέποντας τη Σελήνη σε σταθμό ανεφοδιασμού για αποστολές στο βαθύ διάστημα (Gateway to Deep Space).
Η γεωπολιτική ένταση προκύπτει καθώς ΗΠΑ (NASA) και Κίνα στοχεύουν στις ίδιες περιορισμένες τοποθεσίες, όπως ο κρατήρας Shackleton, δημιουργώντας ερωτήματα σχετικά με τη διακυβέρνηση και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης.

Προοπτικές: Το Μέλλον και η Τεχνολογία ISRU

Οι επερχόμενες αποστολές Chang'e 7 (2026) και Chang'e 8 (2028) σηματοδοτούν τη μετάβαση από την εξερεύνηση στην αξιοποίηση.
  • Chang'e 7: Θα αναπτύξει έναν "στόλο" ρομποτικών εξερευνητών, συμπεριλαμβανομένου ενός σκάφους με ικανότητα άλματος (hopping probe) για την άμεση δειγματοληψία πάγου στους σκιασμένους κρατήρες.
  • Chang'e 8 & ISRU: Η αποστολή αυτή θα δοκιμάσει τεχνολογίες In-Situ Resource Utilization (ISRU), επιχειρώντας την τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing) δομικών στοιχείων χρησιμοποιώντας σεληνιακό ρεγόλιθο. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία της Διεθνούς Σεληνιακής Ερευνητικής Βάσης (ILRS).
Παράλληλα, η Κίνα προωθεί το πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών με στόχο την προσεδάφιση πριν το 2030, αναπτύσσοντας τον πύραυλο Long March 10 και το νέο διαστημόπλοιο Mengzhou, υιοθετώντας μια αρχιτεκτονική διπλής εκτόξευσης (two-launch profile) για μεγιστοποίηση της ασφάλειας και του ωφέλιμου φορτίου.

Συμπεράσματα και Προτάσεις Πολιτικής

Η ανάλυση του βίντεο καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε εν μέσω μιας νέας "κούρσας του διαστήματος", η οποία διαφέρει ποιοτικά από εκείνη του 1960. Δεν πρόκειται πλέον για μια διπολική αναμέτρηση γοήτρου, αλλά για έναν ανταγωνισμό δημιουργίας υποδομών και προτύπων.
  • Ανάγκη για Νέο Ρυθμιστικό Πλαίσιο: Η πιθανότητα ταυτόχρονης δραστηριότητας σε περιορισμένες περιοχές του Νότιου Πόλου επιτάσσει την ανάγκη για διεθνείς συνθήκες που θα ρυθμίζουν τη διαχείριση πόρων και την αποφυγή συγκρούσεων (deconfliction).
  • Επιστημονική και Τεχνολογική Συνεργασία: Η Κίνα ανοίγει τις αποστολές της (π.χ. Chang'e 6 και 8) στη διεθνή κοινότητα, προσελκύοντας εταίρους από την Ευρώπη και αναπτυσσόμενες χώρες, δημιουργώντας έναν γεωπολιτικό άξονα που ανταγωνίζεται τις Συμφωνίες Άρτεμις (Artemis Accords) των ΗΠΑ.
Εν κατακλείδι, η επιτυχία της Κίνας βασίζεται στη συνέπεια και τη μακροπρόθεσμη δέσμευση. Για τους φορείς χάραξης πολιτικής στη Δύση, αυτό αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η διαστημική κυριαρχία απαιτεί σταθερή χρηματοδότηση και σαφή στρατηγικό προσανατολισμό.
 
  • Like
Reactions: Λάκης