Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !

Re: Απάντηση: Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !

Και όχι μόνο αυτό... Για πολύ καιρό, παιζόταν το αν το σύμπαν μας είναι συνεχώς διαστελλόμενο ή παλμικό. Κι αυτό ήταν εξαρτόμενο απο την μέση πυκνότητα ύλης του σύμπαντος. Αποδείχτηκε τελικά οτι η πυκνότητα είναι κάτω απο ένα συγκεκριμένο μέγεθος και άρα το σύμπαν μας είναι συνεχώς διαστελλόμενο. Η γέννηση νέας ύλης, αν αυτή είναι βαρυονκή, θα μπορούσε στο μακρινό μέλλον να ανατρέψει τα νούμερα και να κάνει το σύμπαν παλμικό... Εκτός αν υποθέσουμε οτι κάθε άσπρη τρύπα είναι η άλλη άκρη μιας μαύρης τρύπας εντός του ίδιου σύμπαντος...

Αν μου επιτρεπεις φιλτατε, ΔΕΝ γενναται νεα υλη (ουτε ενεργεια). ΜΙΑ ειναι (ως ποσοτητα) απο το ΒΒ και μετα.
Eιτε ειναι μονο βαρυονικη υλη, ειτε ειναι βαρυονικη + σκοτεινη υλη, η οτιδηποτε υπερσυμμετρικο και ονειρικο.
Υποθεση εργασιας ειναι οτι ο οριζοντας της παρατηρησης μας (τα εσχατα του συμπαντος) ειναι μια Ασπρη Τρυπα
που διαρκως γεννοβολα (Σκοτεινη Υλη + Σκοτεινη Ενεργεια). Ειναι ενας απο τους λογους που δεν ειμαι ενθερμος
οπαδος του Ολογραφικου Συμπαντος. Τι νοημα εχει να δεχομαστε την Αρχη Διατηρησης της Ενεργειας οταν οι
"παρυφες" του συμπαντος ΜΠΑΖΟΥΝ ενεργεια (και υλη οποιασδηποτε μορφης) ?

Το ξεχειλωμα αντιληψης (που μας βοηθησε η aerin να πετυχουμε) ειναι για την ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ενος 5D χωρου που
προβαλει "κατι" πανω στο παρατηρουμενο απο εμας (4D) συμπαν. Οχι ενα ξεφραγο αμπελι απο υλοενεργειες που
μπαινοβγαινουν απο το ενα συμπαν στο αλλο (στην περιπτωση που μπορουσαν να κανουν κατι τετοιο !!!!!!!)
οταν ΔΕΝ γνωριζουμε ΠΩΣ μετασχηματιζεται η ΥλοΕνεργεια απο το ενα συμπαν στο αλλο (αν υπαρχει καν
ΥλοΕνεργεια στο αλλο συμπαν .... παρα πολλες οι υποθεσεις του Ολογραφικου Συμπαντος, εξαιρετικα πολλες !)

Γιαυτο και εγραψα στην αρχη, οι διαστασεις ΔΕΝ μπορουν να γινουν "γνωμονας γενικων καθηκοντων" οταν
ψαχνουμε ΠΩΣ επικοινωνουν νομοτελειες. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΚΑΝ. Και μαλιστα σε μια απο τις
πρωτες στιχομυθιες μου με τον Νικο (Πετειναρακη) στις απαρχες του νηματος εγραψα οτι ΔΕΝ νομιζω οτι
κατι (οτιδηποτε) απο το δικο μας συμπαν μπορει να κανει check-in στην νομοτελεια ενος αλλου ....

Αλλιως, καταρριπτουμε το αυτεξουσιο και αμιγες του δικου μας συμπαντος .... και παμε για αλλα :surf-aki:
(δηλαδη, την Αρχη Διατηρησης της Ενεργειας και μερικα ακομα, οπως το Ομοιογενες και Ισοτροπο των
θεμελιωδων νομων παντου μεσα στο συμπαν και πολλα ακομα .....)

Οχι οτι τραβαω ζορι ...... αλλα ας βρουμε ΠΡΩΤΑ καποιες ενδειξεις ..... κατι ...... -bye-
 
Last edited:
1. Ελπίζω να καταλαβαίνουν όλοι οι συμμετέχοντες, και κυρίως οι περαστικοί αναγνώστες, ότι όλα τα παραπάνω έχουν υπερβολικά μεγάλη δόση επιστημονικής φαντασίας και πολύ μικρή δόση πραγματικής επιστήμης.

Εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια, υπάρχει στην Φυσική το λεγόμενο "standard model" που είναι καταπληκτικό. Δεν υπάρχει κανένα πειραματικό δεδομένο που να έρχεται σε σύγκρουση με το "standard model". Προφανώς οι φυσικοί πολύ θα ήθελαν να βρουν έστω και μια μικρή αντίφαση σε κάποιο πείραμα, κάτι που να έρχεται σε σύγκρουση με τις υπάρχουσες θεωρίες. Γιατί κάτι τέτοια πειράματα οδηγούν σε μεγάλες ανακαλύψεις. Έτσι τα τελευταία 30 χρόνια έγιναν πολλές προσπάθειες να βρεθεί κάτι περίεργο. Αλλά δεν βρέθηκε τίποτα.

Οπότε όλα αυτά για παράλληλα σύμπαντα, πολλαπλές διαστάσεις, ταχύτητες μεγαλύτερες από το φως, ταξίδια στο χρόνο και το παρελθόν, σκουλικομυρμηγκότρυπες, άσπρες τρύπες, κλπ κλπ κλπ ... είναι απλώς παιχνίδια κάποιων και θέματα τελείως περιφερειακά στην κυρίως επιστήμη. Κατά κάποιο τρόπο, το κύριο ρεύμα της επιστήμης ασχολείται με αυτά τόσο όσο και με τις θεωρίες του Λιακόπουλου. Βέβαια, υπάρχουν επιστήμονες που κέρδισαν με το σπαθί τους την "άδεια" να ασχολούνται με παλαβομάρες, όπως ο Νεύτωνας ξόδεψε πάνω από 30 χρόνια ως αλχημιστής, προσπαθόντας να δημιουργήσει με την μαγεία χρυσό από το χώμα.

Πάντως επειδή και οι επιστήμονες χρειάζονται χρηματοδότηση, και επειδή η χρηματοδότηση εξαρτάται μόνο από τους πολιτικούς που δεν γνωρίζουν τίποτα από επιστήμη, σαφώς και κυκλοφορούν "θεωρίες Λιακόπουλου" και στην επιστήμη. Οι επιστήμονες ξέρουν τι είναι τι, αλλά συχνά τα ανέχονται τα περίεργα και μυστηριώδη γιατί χρειάζεται να γίνεται και λίγο τζερτζελές. Η επιστημονική φαντασία εξάπτει τη φαντασία του απλού κόσμου και έτσι είναι πιο δεκτικός στην χρηματοδότηση της πραγματικής επιστήμης. Όταν λοιπόν βγαίνουν οι δημοσιογράφοι και λέγε ότι υπάρχει κίνδυνος στο CERN να φτιαχτεί μαύρη τρύπα, μπορεί οι φυσικοί κατ' ιδίαν να το κοροϊδεύουν και να γελάνε όπως με τις σαχλαμάρες του Λιακόπουλου, αλλά στην πράξη δεν θα σκιστούν κι όλας να το διαψεύσουν γιατί είναι καλή δημοσιότητα, δημιουργεί ενδιαφέρον του κόσμου στο έργο τους.



2. Νόμπελ Φυσικής παίρνουν μόνο: 1) οι θεωρίες που επιβεβαιώνονται πειραματικά πέρα από κάθε αμφιβολία, και 2) άνθρωποι που βρίσκονται σε ζωή.

Στη Φυσική τα λόγια από μόνα τους δεν παίζουν ρόλο, το θέμα είναι να υπάρχει συμφωνία με τα πειράματα. Η Φυσική έχει σκοπό την επεξήγηση της πραγματικότητας που παρατηρούμε κι όχι παιχνίδια με τις λέξεις ή όνειρα ή φαντασιώσεις. Όπως είπαμε, με αυτά κυρίως ασχολείται η επιστημονική φαντασία.

Γι αυτό λοιπόν ο Χιγκς πήρε Νόμπελ μόλις φέτος. Όμως επί 30 χρόνια κανένας σοβαρός φυσικός δεν θεωρούσε αμφισβητούμενο τον μηχανισμό Χιγκς. Παρόλα αυτά, δεν ήταν δυνατόν να πάρει Νόμπελ πριν επιβεβαιωθεί αυτό από το πείραμα. Και επί τόσα χρόνια δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνουν πειράματα με τόσο υψηλές ενέργειες. Μόλις λοιπόν βρέθηκε πειραματικά το μποζόνιο Χιγκς, αμέσως πήρε και το Νόμπελ. Τελείως λογικό και αναμενόμενο και βεβαίως πανάξιο. Αν το πείραμα γινόταν μετά από 30 χρόνια και ο Χιγκς δεν ζούσε πια, δεν θα έπαιρνε Νόμπελ, και αυτό θα ήταν μεγάλη αδικία γιατί από το 1983 και μετά δεν αμφισβητεί κανείς τον μηχανισμό Χιγκς. Απλώς έπρεπε να επιβεβαιωθεί και πειραματικά. Και σε αυτό λοιπόν δεν έχουμε κάτι νέο.

Γενικά από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει κάτι συνταρακτικά νέο. Και ίσως να είναι η πρώτη φορά από το 1750 και μετά που πέρασαν ήδη 30 χρόνια χωρίς μεγάλες ανατροπές και ανακαλύψεις.
 
Last edited:
Αρχισες παλι τους απαξιωτικους χαρακτηρισμους ? ....... :laugh:
Να πω και γω κατι στους περαστικους αναγνωστες ? (αν μου επιτρεπεις ..... :p)

MHN ME XΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΕ ΒΡΕ ΑΓΑΘΙΑΡΗΔΕΣ !!!! :flipout::flipout::flipout::flipout:
Η αστυνομια επιστημονικου εγκληματος δεν προλαβαινει να διαικπεραιωσει το εργο της.

(εγινα ο Λιακοπουλικος της υποθεσης ... κυκλοφορω και σε ολυμπιακο ανακλιντρο .... σπευσατε ... 2310 521010 -bye-)
 
Last edited:
pi-color-cartoon-01.jpg
 
Ioannistsa

Μπορει να ΜΗΝ υπαρχουν διαστασεις περα των γνωστων τεσσαρων.
Αλλα αμα το παμε ετσι, η τεταρτη διασταση (Χρονος) μας προεκυψε στον 20ο αιωνα.
Αμα την θεωρουσες διασταση στον 19ο αιωνα .... κανεις δεν θα σε επαιρνε στα σοβαρα.

Αντιλαμβανόμαστε το Χώρο (τις τρεις διαστάσεις) και το Χρόνο ως «οντότητες» αλλά οι τρεις διαστάσεις του Χώρου είναι ισότιμες και ισάξιες, ο Χρόνος είναι διάσταση όπως οι υπόλοιπες τρεις ?
 
Προσωπικά αντιλαμβάνομαι/αντιμετωπίζω το χρόνο όπως τον όγκο...
Δηλαδή ένα μέγεθος με τις δικές του διαστάσεις, πριν/τώρα/μετά και μάλιστα σε μη γραμμικό μοντέλο...
δηλαδή διαφορετικά time lines που συνυπάρχουν.

Χωρίς εξήγηση, τύπου πίστης, δεν τον θεωρώ διάσταση αλλά μέγεθος με τις δικές του άπειρες διαστάσεις.

Με τη γραμμική - μοναδική θεώρηση, καταλήγω είτε σε άτοπο, είτε στην ύπαρξη άνευ νοήματος...
 
Θεωρεις τις Λευκες Τρυπες, ενα 3D σημειο που ωφειλει να βρισκεται καπου στο συμπαν,
στο παρατηρουμενο συμπαν ???

(αυτο το νοημα εχει !)

εαν ειχαμε λευκες τρυπες εντος του συμπαντος μας,τοτε θα τις ειχαμε παρατηρησει.
Ο μοναδικος υποψηφιος ειναι οι Κβαζαρ,αλλα αυτοι ειναι πολυ μακρινοι κι ως εκ τουτου,παρελθον.
Μια ακομα αυθαιρετη δικια μου σκεψη ειναι,οτι καποιοι γαλαξιες στις απαρχες του συμπαντος δημιουργηθηκαν απο λευκες τρυπες,οι οποιες στη συνεχεια κατερρευσαν σε μαυρες στο κεντρο των γαλαξιων τους.


...
 
Απάντηση: Re: Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !

1. Ελπίζω να καταλαβαίνουν όλοι οι συμμετέχοντες, και κυρίως οι περαστικοί αναγνώστες, ότι όλα τα παραπάνω έχουν υπερβολικά μεγάλη δόση επιστημονικής φαντασίας και πολύ μικρή δόση πραγματικής επιστήμης.

Εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια, υπάρχει στην Φυσική το λεγόμενο "standard model" που είναι καταπληκτικό. Δεν υπάρχει κανένα πειραματικό δεδομένο που να έρχεται σε σύγκρουση με το "standard model". Προφανώς οι φυσικοί πολύ θα ήθελαν να βρουν έστω και μια μικρή αντίφαση σε κάποιο πείραμα, κάτι που να έρχεται σε σύγκρουση με τις υπάρχουσες θεωρίες. Γιατί κάτι τέτοια πειράματα οδηγούν σε μεγάλες ανακαλύψεις. Έτσι τα τελευταία 30 χρόνια έγιναν πολλές προσπάθειες να βρεθεί κάτι περίεργο. Αλλά δεν βρέθηκε τίποτα.

Οπότε όλα αυτά για παράλληλα σύμπαντα, πολλαπλές διαστάσεις, ταχύτητες μεγαλύτερες από το φως, ταξίδια στο χρόνο και το παρελθόν, σκουλικομυρμηγκότρυπες, άσπρες τρύπες, κλπ κλπ κλπ ... είναι απλώς παιχνίδια κάποιων και θέματα τελείως περιφερειακά στην κυρίως επιστήμη. Κατά κάποιο τρόπο, το κύριο ρεύμα της επιστήμης ασχολείται με αυτά τόσο όσο και με τις θεωρίες του Λιακόπουλου. Βέβαια, υπάρχουν επιστήμονες που κέρδισαν με το σπαθί τους την "άδεια" να ασχολούνται με παλαβομάρες, όπως ο Νεύτωνας ξόδεψε πάνω από 30 χρόνια ως αλχημιστής, προσπαθόντας να δημιουργήσει με την μαγεία χρυσό από το χώμα.

Πάντως επειδή και οι επιστήμονες χρειάζονται χρηματοδότηση, και επειδή η χρηματοδότηση εξαρτάται μόνο από τους πολιτικούς που δεν γνωρίζουν τίποτα από επιστήμη, σαφώς και κυκλοφορούν "θεωρίες Λιακόπουλου" και στην επιστήμη. Οι επιστήμονες ξέρουν τι είναι τι, αλλά συχνά τα ανέχονται τα περίεργα και μυστηριώδη γιατί χρειάζεται να γίνεται και λίγο τζερτζελές. Η επιστημονική φαντασία εξάπτει τη φαντασία του απλού κόσμου και έτσι είναι πιο δεκτικός στην χρηματοδότηση της πραγματικής επιστήμης. Όταν λοιπόν βγαίνουν οι δημοσιογράφοι και λέγε ότι υπάρχει κίνδυνος στο CERN να φτιαχτεί μαύρη τρύπα, μπορεί οι φυσικοί κατ' ιδίαν να το κοροϊδεύουν και να γελάνε όπως με τις σαχλαμάρες του Λιακόπουλου, αλλά στην πράξη δεν θα σκιστούν κι όλας να το διαψεύσουν γιατί είναι καλή δημοσιότητα, δημιουργεί ενδιαφέρον του κόσμου στο έργο τους.



2. Νόμπελ Φυσικής παίρνουν μόνο: 1) οι θεωρίες που επιβεβαιώνονται πειραματικά πέρα από κάθε αμφιβολία, και 2) άνθρωποι που βρίσκονται σε ζωή.

Στη Φυσική τα λόγια από μόνα τους δεν παίζουν ρόλο, το θέμα είναι να υπάρχει συμφωνία με τα πειράματα. Η Φυσική έχει σκοπό την επεξήγηση της πραγματικότητας που παρατηρούμε κι όχι παιχνίδια με τις λέξεις ή όνειρα ή φαντασιώσεις. Όπως είπαμε, με αυτά κυρίως ασχολείται η επιστημονική φαντασία.

Γι αυτό λοιπόν ο Χιγκς πήρε Νόμπελ μόλις φέτος. Όμως επί 30 χρόνια κανένας σοβαρός φυσικός δεν θεωρούσε αμφισβητούμενο τον μηχανισμό Χιγκς. Παρόλα αυτά, δεν ήταν δυνατόν να πάρει Νόμπελ πριν επιβεβαιωθεί αυτό από το πείραμα. Και επί τόσα χρόνια δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνουν πειράματα με τόσο υψηλές ενέργειες. Μόλις λοιπόν βρέθηκε πειραματικά το μποζόνιο Χιγκς, αμέσως πήρε και το Νόμπελ. Τελείως λογικό και αναμενόμενο και βεβαίως πανάξιο. Αν το πείραμα γινόταν μετά από 30 χρόνια και ο Χιγκς δεν ζούσε πια, δεν θα έπαιρνε Νόμπελ, και αυτό θα ήταν μεγάλη αδικία γιατί από το 1983 και μετά δεν αμφισβητεί κανείς τον μηχανισμό Χιγκς. Απλώς έπρεπε να επιβεβαιωθεί και πειραματικά. Και σε αυτό λοιπόν δεν έχουμε κάτι νέο.

Γενικά από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει κάτι συνταρακτικά νέο. Και ίσως να είναι η πρώτη φορά από το 1750 και μετά που πέρασαν ήδη 30 χρόνια χωρίς μεγάλες ανατροπές και ανακαλύψεις.

Νικο,να κανω μια παρατολμη υποθεση;
Να υποθεσω δηλαδη οτι εισαι καθηγητης φυσικης σε γυμνασιο ή λυκειο κι εχεις μεινει στις γνωσεις που αποκομισες απ'τα πανεπιστημιακα σου χρονια;
Τα γραφομενα σου αυτο μου δειχνουν,οτι ασχολεισαι στειρα,μονο με αυτα που εμαθες πριν απο δεκα,εικοσι παρα πανω χρονια;
 
- To Καθιερωμένο Μοντέλο αδυνατεί μέχρι στιγμής να στηρίξει τη Θεωρία των Πάντων,
παρά την καθιερωμένη καθιέρωσή του.

- Τις βράνες, τις χορδές, και τα Εκπυρωτικά Σύμπαντα τα βλέπουμε καθημερινώς, ειδικά
τις δεύτερες.. κατά κόρον θα έλεγα, στο βιολί όλων αυτών που παίζουν τον σκοπό των
"τύπου Λιακόπουλου". Φυσικά το Λιακόπουλο για να τον μνημονεύουν λογικά θα πρέπει
και να τον έχουν διαβάσει, εν αντιθέσει με..

- Είθισται, να πέφτει πρώτα η θεωρία στο τραπέζι με τα πέντε-έξι μαθηματικούλια της
(μπακαλίστικα, μη φανταστείτε.. ) και να έπεται η απόδειξή της..(όρα Εinstein).

- H γάτα της aerin είναι εξυπνότερη από τη γάτα του Schrodinger.

Κι ένα σωρό άλλα που μόνο που τα σκέφτομαι αρχίζω και χασμουριέμαι..

(που είσαι Αρ.... να μ' ακούσεις, να με καμαρώσεις, και να μου ρίξεις δυο χαστούκια να
συνέλθω )

SAVE MEEEEEE...

ZZZZZzzzzzzz..
 
Re: Απάντηση: Re: Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !

Νικο,να κανω μια παρατολμη υποθεση;
Να υποθεσω δηλαδη οτι εισαι καθηγητης φυσικης σε γυμνασιο ή λυκειο κι εχεις μεινει στις γνωσεις που αποκομισες απ'τα πανεπιστημιακα σου χρονια;
Τα γραφομενα σου αυτο μου δειχνουν,οτι ασχολεισαι στειρα,μονο με αυτα που εμαθες πριν απο δεκα,εικοσι παρα πανω χρονια;

Έπεσες έξω σε όλες σου τις υποθέσεις!
 
Re: Απάντηση: Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !

Προσωπικά αντιλαμβάνομαι/αντιμετωπίζω το χρόνο όπως τον όγκο...
Δηλαδή ένα μέγεθος με τις δικές του διαστάσεις, πριν/τώρα/μετά και μάλιστα σε μη γραμμικό μοντέλο...
δηλαδή διαφορετικά time lines που συνυπάρχουν.

Χωρίς εξήγηση, τύπου πίστης, δεν τον θεωρώ διάσταση αλλά μέγεθος με τις δικές του άπειρες διαστάσεις.

Με τη γραμμική - μοναδική θεώρηση, καταλήγω είτε σε άτοπο, είτε στην ύπαρξη άνευ νοήματος...

Το «πριν/τώρα/μετά» είναι χρονικά σημεία πάνω στον ίδιο (και μοναδικό) TimeLine και είναι ισότιμα και ισάξια μεταξύ τους όπως τα σημεία μια ευθείας.

Υπάρχουν άπειρα χρονικά σημεία όπως και άπειρα σημεία σε μια ευθεία επίσης υπάρχουν άπειρες ευθείες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν και άπειρα TimeLines.
 
Πάντως το ταξίδι στο «παρελθόν» αποτελεί περισσότερο επιστημονική φαντασία.
Διαφοροποιείται πολύ από το ταξίδι στο μέλλον που είναι κάτι κατανοητό. Δηλαδή όταν ταξιδεύω στο μέλλον ουσιαστικά ταξιδεύω στο μέλλον των άλλων που είναι παρόν δικό μου και φυσικά δεν συναντώ τον εαυτό μου …γέρο ούτε "ειμαι" γέρος.

Αντίθετα ταξιδεύοντας στο παρελθόν συναντώ(!?) τον εαυτό μου ….νέο. Το πράγμα μπερδευει
Περισσότερο είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλεισθεί από την φυσική παρά κάτι που μπορεί να αποδειχθεί ή να γίνει.
Οι γενοκρατικές αλυσίδες, μέσω πολλών διαστάσεων μου, φαίνονται κάτι σαν διαφυγή σκέψης στο αδιέξοδο παρά σαν κάτι υπαρκτό.
 
Αντιλαμβανόμαστε το Χώρο (τις τρεις διαστάσεις) και το Χρόνο ως «οντότητες» αλλά οι τρεις διαστάσεις του Χώρου είναι ισότιμες και ισάξιες, ο Χρόνος είναι διάσταση όπως οι υπόλοιπες τρεις ?

Oι τρεις διαστασεις (Υψος-Πλατος-Βαθος) ειναι ισοτιμες ως προς την μοναδα μετρησης τους (χιλιοστα, εκατοστα, μετρα).
ΔΕΝ ειναι ισοτιμες οσον αφορα την κατευθυνση που κινουνται. Καθε μια ειναι καθετη στον κοσμο της προηγουμενης.
Και αυτο ειναι μια ΠΟΙΟΤΙΚΗ διαφορα τεραστια που δεν μετριεται με εκατοστα και μετρα. Αλλο πραγμα να μετραω τρια
μετρα στην επιφανεια μιας ηρεμης λιμνης και αλλο ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ (ειτε προς τα πανω ειτε προς τα κατω). Δεν ειναι
η συσταση υλης που αλλαζει ... ΑΛΛΑ η ΔΙΑΣΤΑΣΗ.

Ο Χρονος ειναι κατι που (χαρη στον Αλβερτο) ξεφυγε απο τα πλαισια της εννοιας και ενσωματωθηκε ως μεγεθος
της αλγεβρικης εποπτειας (καποια στιγμη κοντα στο 1920). Ο Αλβερτος βοηθηκε τα μεγιστα απο καποιους αλλους
πρωτοπορους (που γελοιοποιηθηκαν στα τελη του 19ου αιωνα). Και οι οποιοι αφησαν να εννοηθουν οι παραπανω
διαστασεις (Minkowski - Riemann). Δεν υπαρχει ανεμοσκαλα ... με χασματα δεκα μετρων (ο νοων νοητω !!!)

Δεν ειμαι μαθηματικος για να γνωριζω αν αυτη η ενσωματωση (του χρονου) θα αντεξει στον χρονο (σε διαστημα αιωνων)
η θα αντικατασταθει απο καποια ισχυροτερη εννοια ! Απο την στιγμη που υπαρχει ευθεια σχεση αναμεσα σε Αποσταση και
Χρονο, τοτε, ειτε μετρησεις 5 μετρα σε μηκος ειτε 2 δευτερολεπτα σε διαρκεια βαδισης .... ΤΟ ΙΔΙΟ πραγμα μετρας.
Αυτο, δεν βλεπω (εγω ο ταπεινος) πως θα αντικατασταθει απο καποια ισχυροτερη και περιγραφικοτερη εννοια.
Αλλα ΔΕΝ αποκλειω τιποτα (τα παντα ρει και ουδεν μενει :p)

Αρα ο Χρονος ΕΙΝΑΙ μια εννοια καθετη στις τρεις διαστασεις (με τροπο που δεν μπορουμε να οπτικοποιησουμε)
οπως ειναι το Υψος πανω σε ενα Επιπεδο. Το μονο που μαλλον θα αντεξει στον χρονο ειναι οτι καθε διασταση
ειναι ΚΑΘΕΤΗ στην προηγουμενη. Αλλα ... Γιαννη ... αν θες την δικη μου αποψαρα, η Φυση ΔΕΝ επιμεριζει την
ισχυ και επικρατεια της. Η ΦΥΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΟΛΟΝ. Δεν χωριζεται ουτε σε διαστασεις, ουτε σε πεδια και
σωματιδια. Τι τυχη ομως εχει ενας επιστημονας που θα τολμησει να την εξερευνησει ως ΟΛΟΝ ?
 
Re: Απάντηση: Διαστημικά ταξίδια : Ενα πιθανό μέλλον !


Tωρα ... εγω, τι να καταλαβω απο τις τρεις τελειες ?

Αφου γραφεις "εντος του συμπαντος μας" και "μοναδικος υποψηφιος ειναι οι Κβαζαρ"
εχω πεσει εξω στο να θεωρησω οτι ψαχνεις τις Ασπρες Τρυπες ως 3D σημεια του συμπαντος μας ?
Σου δωσα μια αποψη (ολοκληρος ο οριζοντας παρατηρησης ειναι η ασπρη τρυπα του συμπαντος μας).
Τι αλλο να κανω ?

Κοιτα λιγο εδω ...

Emerging universe.gif

ΑΝ (... ξαναλεω ΑΝ ...) η επιφανεια του "πηγαδιου" ειναι μια Μαυρη Τρυπα (που μας τροφοδοτει) και
η επιφανεια της "σταγονιτσας" το δικο μας συμπαν, με ποιο σκεπτικο η "τροφοδοτηση" θα συμβαινει
μονο σε επιλεκτα σημεια της επιφανειας της σταγονιτσας(-συμπαντος) μας ?

(ξαναλεω, ΔΕΝ ειμαι ενθερμος οπαδος του Ολογραφικου συμπαντος, αλλα αυτο δεν μας απαγορευει
να σκεφτομαστε αντισυμβατικα, περα απο τριδιαστατους και ευκλειδιους ογκους).
 
Last edited:
Πάντως το ταξίδι στο «παρελθόν» αποτελεί περισσότερο επιστημονική φαντασία.
Διαφοροποιείται πολύ από το ταξίδι στο μέλλον που είναι κάτι κατανοητό. Δηλαδή όταν ταξιδεύω στο μέλλον ουσιαστικά ταξιδεύω στο μέλλον των άλλων που είναι παρόν δικό μου και φυσικά δεν συναντώ τον εαυτό μου …γέρο ούτε "ειμαι" γέρος.

Αντίθετα ταξιδεύοντας στο παρελθόν συναντώ(!?) τον εαυτό μου ….νέο. Το πράγμα μπερδευει
Περισσότερο είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλεισθεί από την φυσική παρά κάτι που μπορεί να αποδειχθεί ή να γίνει.
Οι γενοκρατικές αλυσίδες, μέσω πολλών διαστάσεων μου, φαίνονται κάτι σαν διαφυγή σκέψης στο αδιέξοδο παρά σαν κάτι υπαρκτό.

Eισαι και ματριξιακος, την τρελλα μου .... τι αλλο να πω, πια .... :laugh:

Oracle : YOU CAN'T SEE PAST THE CHOICES YOY HAVEN'T MADE !

Αρα .. ΠΩΣ θα υπαρξεις σε μια γεγονοκρατικη αλλυσιδα που ΔΕΝ κουβαλα τις επιπτωσεις των επιλογων σου ?
Μπορει να μην εισαι ωριμος (ακομα) να κανεις αυτες τις επιλογες ... ΣΥΜΦΩΝΩ.
Μπορει να μην γινεις ποτε ωριμος να κανεις αυτες τις επιλογες .... ΣΥΜΦΩΝΩ.
Ομως, το Μελλον στηριζεται στο Παρελθον (θα ελεγα στο Παρον αλλα ο Λακης εχει αλλη αποψη :p).
ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ .... !!!! ..... θελουμε δεν θελουμε !

Το οτι το ταξιδι στο Παρελθον ειναι πιο δυσκολο απο το ταξιδι στο Μελλον .... ΣΥΜΦΩΝΩ.
Ομως, βασει ενος χωρου ΠΕΝΤΕ διαστασεων, δεν ειναι αδυνατο.
 
Κύριοι, μπορεί κάποιος εξ' υμών να ενσωματώσει το χρόνο στο χώρο και να το
αποδώσει σχηματικά ? (εκτός του SR)

Το περί του καθέτου του επί των τριών διαστάσεων, του SR, περισσότερο
θολώνει παρά ξεκαθαρίζει.

I am holding my breath..
 
Oι τρεις διαστασεις (Υψος-Πλατος-Βαθος) ειναι ισοτιμες ως προς την μοναδα μετρησης τους (χιλιοστα, εκατοστα, μετρα).
ΔΕΝ ειναι ισοτιμες οσον αφορα την κατευθυνση που κινουνται. Καθε μια ειναι καθετη στον κοσμο της προηγουμενης.
Και αυτο ειναι μια ΠΟΙΟΤΙΚΗ διαφορα τεραστια που δεν μετριεται με εκατοστα και μετρα. Αλλο πραγμα να μετραω τρια
μετρα στην επιφανεια μιας ηρεμης λιμνης και αλλο ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ (ειτε προς τα πανω ειτε προς τα κατω). Δεν ειναι
η συσταση υλης που αλλαζει ... ΑΛΛΑ η ΔΙΑΣΤΑΣΗ.

Γιατί βάζεις την παράμετρο κατεύθυνση και βγάζεις το συμπέρασμα ότι δεν είναι ισότιμες, οι διαστάσεις δεν κινούνται ή κινούνται ! ?

Εάν η λίμνη έχει κυματισμό τα τρία μέτρα που αναφέρεις αλλάζουν μέγεθος ?

Με την λογική σου τότε οι διαστάσεις του Χώρου δεν είναι τρεις αλλά άπειρες αφού κάθε φορά που μετράω τρία μέτρα υπό οποιαδήποτε γωνία διαφορετική από την προηγούμενη αλλάζει και Διάσταση.