McZab
Supreme Member
Για όποιον δεν γνωρίζει, το 2001 ο Πλεύρης ήταν σε δικαστική διαμάχη με τον συγγραφέα Νίκο Κλειτσίκα γιατί έκρινε ότι το βιβλίο του «Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία» (Εκδόσεις «Προσκήνιο», Αγγελος Σιδεράτος, Αθήνα 2000) τον έθιγε. Ενδιαφέρον έχει η απόφαση του δικαστηρίου η οποία τον δικαίωσε μερικώς μεν, τον "ξεμπρόστιασε" καθολικώς δε.
Από το επίσημο κείμενο για όποιον αντέχει:
1. Ο Πλεύρης και ο φασισμός
«Αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Ο ενάγων φοίτησε στην Πάντειο και συνέχισε τις σπουδές του σε Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας. Το 1960 ίδρυσε τη φασιστική οργάνωση της "4ης Αυγούστου". Εγραψε μια σειρά μονογραφιών και βιβλίων, όπου αναλύει διάφορα πολιτικά θέματα υπό το ιδεολογικό πρίσμα της κοσμοθεωρίας του εθνικισμού».
2. Ο Πλεύρης και η χούντα
«Μετά την 21η Απριλίου 1967 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Γενικής Μορφώσεως του Αρχηγείου Στρατού, όπου φοιτούσαν ανώτεροι αξιωματικοί και των τριών κλάδων, διδάσκοντας κοινωνιολογία και προπαγάνδα. Ακόμα διορίστηκε καθηγητής στις Σχολές Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής, διδάσκοντας δικά του βιβλία. Παράλληλα, μετά την 21η Απριλίου 1967 διορίστηκε σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού. Οντας στενός συνεργάτης του Ι. Λαδά διορίστηκε επί υφυπουργίας του διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του».
3. Ο Πλεύρης και η ΚΥΠ
«Ο ενάγων είχε σχέση με την ΚΥΠ, πράγμα που δεν αρνείται. Δηλώνει δε στην αγωγή του ότι δεν θεωρεί το χαρακτηρισμό του ως πράκτορα της ΚΥΠ, που του αποδίδεται στο βιβλίο, ως δυσφημιστικό. Ασχολήθηκε μάλιστα με τους έλληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη προκειμένου να διαπιστωθεί από το τότε καθεστώς η ύπαρξη, η οργάνωση και ο τρόπος δράσης της αντιδικτατορικής δράσης τους στο εξωτερικό. Στο βιβλίο παρατίθεται αυτούσια μια "Αναφορά περί της εν γένει ανθελληνικής δράσεως εις Ιταλίαν", από την οποία προκύπτει ο τρόπος σκέψεως και δράσεως των προσώπων που ενεργούσαν για λογαριασμό τού υπό τις διαταγές του ενάγοντος τμήματος της ΚΥΠ».
4. Ο Πλεύρης και οι ιταλοί φασίστες
«Οπως ο ίδιος ο ενάγων αναφέρει στη συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στο ιταλικό εβδομαδιαίο περιοδικό "L' Europeo" το 1976, στην Ιταλία ταξίδεψε το 1969 και το 1973, είχε δε προσωπικές επαφές με τους Ιταλούς φασίστες Pino Rauti, Giulio Maceratini, Pino Romualdi, Clemente Graziani, Michele Di Bella, Gianna Preda, Caradonna, Servello, Cerullo και άλλους. Οπως ο ίδιος αναφέρει γνώριζε επίσης τον Almirante, με τον οποίο αλληλογραφούσε. Από τη συνέντευξή του αυτή ο ενάγων φαίνεται ότι γνώριζε και μάλιστα πολύ καλά ηγέτες και στελέχη τόσο του ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος MSI, τους οποίους αποκαλούσε περιφρονητικά μισίνους, όσο και της φασιστικής οργάνωσης Ordine Nuovo και της Avanguardia Nazionale, τις οποίες θεωρούσε πιο αξιόπιστες και σοβαρές, προφανώς διότι ήταν πιο οργανωμένες και δεν δίσταζαν να δράσουν ώστε να επιτύχουν το σκοπό τους, που ήταν να δημιουργήσουν στην Ιταλία μια χαώδη κατάσταση πολιτικής αναταραχής που θα οδηγούσε στην κατάλυση της δημοκρατίας και στην εγκατάσταση δικτατορικού καθεστώτος με πρότυπο το ελληνικό».
5. Ο Πλεύρης και η Μαύρη Διεθνής
«Από την ίδια συνέντευξη προκύπτει ότι ο ενάγων είχε επαφές και γνώριζε καλά όλες τις φασιστικές ομάδες εντός και εκτός της Ευρώπης. Επίσης ήταν μέλος της Μαύρης Διεθνούς, μιας οργάνωσης που αποτελούσε το κάλυμμα του διεθνούς νεοφασισμού, ελεγχόταν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και διατηρούσε άριστες σχέσεις και οργανωτική διασύνδεση με τις μυστικές υπηρεσίες της Ευρώπης».
6. Ο Πλεύρης και η φασιστική ΕΣΕΣΙ
«Στο βιβλίο του πρώτου εναγομένου και του Ιταλού Andrea Speranzoni με τίτλο "Φαινόμενα Τρομοκρατίας" που εκδόθηκε το 2003 από τον εκδοτικό οίκο του δεύτερου εναγομένου, στη σελ. 213 περιλαμβάνεται ολόκληρη η από 3/12/1973 επιστολή του Guerin Serac προς τον S. R. Ferrari. Ο πρώτος ήταν νεοφασίστας διευθυντής της Aginter Presse, πράκτορας της CIA, μέλος της Μαύρης Διεθνούς, και ο δεύτερος νεοφασίστας, που είχε σχέση με διάφορες ιταλικές νεοφασιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, και ο οποίος σκοτώθηκε στις 18-19 Μαΐου του 1974 από την έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο ίδιος στην πόλη Μπρέσια της Ιταλίας. Ο πρώτος συστήνει στον δεύτερο τους εκπροσώπους του "Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας" (ΕΣΕΣΙ) στα διάφορα ιταλικά πανεπιστήμια, καθώς και τον ενάγοντα ως "Κώστα Π." με τη συμβουλή να μην του σταλεί επιστολή στη Στρατιωτική Σχολή, αλλά σε συγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα στην Αθήνα. Σημειώνεται ότι ο ΕΣΕΣΙ ήταν μια φασιστική οργάνωση Ελλήνων φοιτητών στην Ιταλία που ιδρύθηκε με σκοπό να ελέγχει το αντιδικτατορικό κίνημα των ελλήνων φοιτητών της Ιταλίας. Σε αυτόν το σύνδεσμο συμμετείχαν και αρκετοί πράκτορες της ΚΥΠ που παρίσταναν τους φοιτητές, καθώς και άτομα σχετιζόμενα με την οργάνωση του ενάγοντα 4η Αυγούστου».
7. Ο Πλεύρης και η συνωμοσία
«Σχετικά με τα ταξίδια του στην Ιταλία ο ενάγων αναφέρει στη συνέντευξή του στο περιοδικό "l' Europeo": "Να πάω στην Ιταλία; Γιατί; Τι μου χρειάζεται; Μην ξεχνάς πως είμαι καθηγητής στη συνωμοσία: όταν θες κάτι σε μια χώρα, δεν πας σ' αυτή τη χώρα, αλλά εργάζεσαι απ' έξω. Οταν βρίσκομαι στη Ρώμη γνωρίζω ότι η αστυνομία με παρακολουθεί και κατά συνέπεια δεν εργάζομαι καλά, δεν αισθάνομαι ήσυχος. Αντιθέτως, όταν βρίσκομαι εδώ εργάζομαι καλά και αισθάνομαι ήσυχος. Ετσι μένω εδώ και βλέπω όποιον θέλω... και ίσως οργανώνω και κάτι μαζί τους". Τα παραπάνω συμπίπτουν με τα όσα είχε καταθέσει ο ενάγων σε προγενέστερη συνέντευξή του στο ιταλικό περιοδικό "Panorama" το 1975».
8. Ο Πλεύρης και η βία
«Επιπλέον, ο ενάγων στις παραπάνω συνεντεύξεις εμφανίζεται ενήμερος για τις εκρήξεις βομβών στην Ιταλία, τις οποίες φαίνεται να δικαιολογεί ως μορφή δράσης των φασιστών, υποδεικνύοντας εμμέσως πλην σαφώς ως δράστες μέλη ιταλικών φασιστικών οργανώσεων. Τέλος, στις παραπάνω συνεντεύξεις του ενάγοντα αποτυπώνονται οι απόψεις του ότι "τα έθνη κατακτώνται με τη βία και με μαζικές εξεγέρσεις στην πλατεία" και ότι, όταν πρόκειται για πολιτική δράση, είναι έτοιμος να χύσει αίμα και να περπατήσει πάνω από πτώματα. Από τις συνεντεύξεις αυτές προκύπτει άμεση ιδεολογική, πολιτική και οικονομική συνεργασία του ενάγοντα με τις παραπάνω φασιστικές οργανώσεις της Ιταλίας, οι οποίες ζητούσαν από τον ενάγοντα καθοδήγηση στον τρόπο οργάνωσής τους και δράσης τους. Από τα προσκομιζόμενα από τους εναγομένους αποκόμματα των ιταλικών εφημερίδων προκύπτει ότι κάθε μετακίνηση του ενάγοντα προς την Ιταλία προκαλούσε φόβους για ακραίες ενέργειες σε βάρος της δημοκρατίας».
9. Ο Πλεύρης και η CIA
«Το καθεστώς της δικτατορίας στην Ελλάδα μετά την εγκατάστασή του το 1967 σε συνεργασία με τη CIA, η οποία ανησυχούσε για την άνοδο της επιρροής του κομμουνιστικού κόμματος στην Ιταλία παρείχε στις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και στις νεοφασιστικές οργανώσεις που δρούσαν τότε στην Ιταλία, πληροφορίες, εκπαίδευση, υποστήριξη, συνεργασία με πράκτορες της ΚΥΠ και όπλα, με σκοπό την υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ιταλία και την εγκαθίδρυση δικτατορίας. Ο ενάγων υπήρξε κατά τα προαναφερθέντα έμπιστος των δικτατόρων, έμπειρος συνεργάτης της ΚΥΠ και με διασυνδέσεις με τις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και με τις προαναφερθείσες φασιστικές οργανώσεις της Ιταλίας. Με τη δράση του αυτή προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στα σχέδια της CIA στην Ελλάδα και στην Ιταλία και ενήργησε ουσιαστικά ως πράκτοράς της, ασχέτως της αποδείξεως της αλήθειας ή της αναλήθειας της ιδιότητας αυτής του ενάγοντος με την έννοια του μισθοδοτούμενου πράκτορα της CIA. Εξάλλου κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να αποδειχθεί από τους εναγομένους λόγω του απορρήτου της πληροφορίας αυτής».
10. Ο Πλεύρης και η Ordine Nuovo
«Σχέσεις του ενάγοντα και της οργάνωσής του "4η Αυγούστου" με την ιταλική φασιστική οργάνωση Ordine Nuovo αποδεικνύονται και από τις τρεις επιστολές με ημερομηνίες 26-2-1968, 11-3-1968 και 9-4-1970 αντίστοιχα που δημοσιεύτηκαν στο από 20/5/1975 φύλλο της εφημερίδας "Απογευματινή". Αποδεικνύεται ότι τα μέλη της οργάνωσης του ενάγοντα γνώριζαν και μάλιστα μεριμνούσαν για την οργάνωση του ταξιδιού ελλήνων και ιταλών νεοφασιστών στην Ελλάδα τον Απρίλη του 1968, προκειμένου να έρθουν σε επαφή πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας (SID) και της Ordine Nuovo με την ελληνική ηγεσία και την ΚΥΠ. Επιπλέον η οργάνωση του ενάγοντα γνώριζε για τη δημιουργία από τους νεοφασίστες Ιταλούς στρατοπέδων εκπαίδευσης των μελών τους στην Κέρκυρα υπό τη μορφή "κάμπινγκ". Η άμεση σχέση του ενάγοντα και της οργάνωσης Ordine Nuovo αναφέρεται και στο βιβλίο του Stuart Christie με τίτλο "Στέφανο Ντέλε Κιάιε -Το πορτρέτο ενός μαύρου τρομοκράτη"). Επίσης η σχέση του ενάγοντα με τις ιταλικές τρομοκρατικές φασιστικές οργανώσεις αναφέρεται στο βιβλίο που εξέδωσε ο Σύλλογος Ελλήνων Σπουδαστών Νάπολης Ιταλίας το 1976 με τον τίτλο "Φυλλάδιο Αποχουντοποίησης ΣΣΕΝ", και στο βιβλίο "La Strage di Stato" («Η κρατική ανθρωποθυσία») των Eduardo di Giovanni, Marco Ligini που εκδόθηκε στη Ρώμη το 1970. Στη σελίδα 87 του δεύτερου βιβλίου ειδικότερα αναφέρεται: "Ο τομέας Δ της CIA, που ασχολείται με τα κινήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ευρώπη, συνεργάζεται ενεργά με την ελληνική ΚΥΠ (...). Τέλος, το πραγματικό επιχειρησιακό μυαλό παραμένει στην Αθήνα στην έδρα της ΚΥΠ, επί της οδού Μπουμπουλίνας, όπου έχει το γραφείο του ο Κωνσταντίνος Πλεύρης". Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι όσα αναφέρονται στα ένδικα αποσπάσματα του βιβλίου του πρώτου εναγομένου σχετικά με τις σχέσεις του ενάγοντα και των ιταλικών τρομοκρατικών φασιστικών οργανώσεων ως αληθή δεν συνιστούν συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του ενάγοντος».
Αν λοιπόν υπάρχουν κάποιοι που βγαίνουν ανοιχτά και δηλώνουν ότι θαυμάζουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τότε εγώ λέω εξίσου ανοιχτά και με πλήρη συνείδηση, ότι το μόνο που μας σώζει πλέον είναι άλλος ένας εμφύλιος πόλεμος με το οποίο θα καθαρίσουμε μια και καλή.
Ποσώς δε με ενδιαφέρουν οι συνέπειες του συγκεκριμένου ποστ. Αφού το forum μπορεί να είναι καταφύγιο του κάθε φασιστόμουτρου, μπορεί να είναι και του ακριβώς αντίθετου στρατοπέδου, σωστά?
ΥΓ. Φίλε Lepton με συγχωρείς. Σε παρακαλώ ειλικρινά να με κάνεις ban από το Cafe γιατί δεν διαθέτω την απαιτούμενη ανοχή για τέτοιες κουβέντες.
Από το επίσημο κείμενο για όποιον αντέχει:
1. Ο Πλεύρης και ο φασισμός
«Αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Ο ενάγων φοίτησε στην Πάντειο και συνέχισε τις σπουδές του σε Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας. Το 1960 ίδρυσε τη φασιστική οργάνωση της "4ης Αυγούστου". Εγραψε μια σειρά μονογραφιών και βιβλίων, όπου αναλύει διάφορα πολιτικά θέματα υπό το ιδεολογικό πρίσμα της κοσμοθεωρίας του εθνικισμού».
2. Ο Πλεύρης και η χούντα
«Μετά την 21η Απριλίου 1967 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Γενικής Μορφώσεως του Αρχηγείου Στρατού, όπου φοιτούσαν ανώτεροι αξιωματικοί και των τριών κλάδων, διδάσκοντας κοινωνιολογία και προπαγάνδα. Ακόμα διορίστηκε καθηγητής στις Σχολές Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής, διδάσκοντας δικά του βιβλία. Παράλληλα, μετά την 21η Απριλίου 1967 διορίστηκε σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού. Οντας στενός συνεργάτης του Ι. Λαδά διορίστηκε επί υφυπουργίας του διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του».
3. Ο Πλεύρης και η ΚΥΠ
«Ο ενάγων είχε σχέση με την ΚΥΠ, πράγμα που δεν αρνείται. Δηλώνει δε στην αγωγή του ότι δεν θεωρεί το χαρακτηρισμό του ως πράκτορα της ΚΥΠ, που του αποδίδεται στο βιβλίο, ως δυσφημιστικό. Ασχολήθηκε μάλιστα με τους έλληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη προκειμένου να διαπιστωθεί από το τότε καθεστώς η ύπαρξη, η οργάνωση και ο τρόπος δράσης της αντιδικτατορικής δράσης τους στο εξωτερικό. Στο βιβλίο παρατίθεται αυτούσια μια "Αναφορά περί της εν γένει ανθελληνικής δράσεως εις Ιταλίαν", από την οποία προκύπτει ο τρόπος σκέψεως και δράσεως των προσώπων που ενεργούσαν για λογαριασμό τού υπό τις διαταγές του ενάγοντος τμήματος της ΚΥΠ».
4. Ο Πλεύρης και οι ιταλοί φασίστες
«Οπως ο ίδιος ο ενάγων αναφέρει στη συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στο ιταλικό εβδομαδιαίο περιοδικό "L' Europeo" το 1976, στην Ιταλία ταξίδεψε το 1969 και το 1973, είχε δε προσωπικές επαφές με τους Ιταλούς φασίστες Pino Rauti, Giulio Maceratini, Pino Romualdi, Clemente Graziani, Michele Di Bella, Gianna Preda, Caradonna, Servello, Cerullo και άλλους. Οπως ο ίδιος αναφέρει γνώριζε επίσης τον Almirante, με τον οποίο αλληλογραφούσε. Από τη συνέντευξή του αυτή ο ενάγων φαίνεται ότι γνώριζε και μάλιστα πολύ καλά ηγέτες και στελέχη τόσο του ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος MSI, τους οποίους αποκαλούσε περιφρονητικά μισίνους, όσο και της φασιστικής οργάνωσης Ordine Nuovo και της Avanguardia Nazionale, τις οποίες θεωρούσε πιο αξιόπιστες και σοβαρές, προφανώς διότι ήταν πιο οργανωμένες και δεν δίσταζαν να δράσουν ώστε να επιτύχουν το σκοπό τους, που ήταν να δημιουργήσουν στην Ιταλία μια χαώδη κατάσταση πολιτικής αναταραχής που θα οδηγούσε στην κατάλυση της δημοκρατίας και στην εγκατάσταση δικτατορικού καθεστώτος με πρότυπο το ελληνικό».
5. Ο Πλεύρης και η Μαύρη Διεθνής
«Από την ίδια συνέντευξη προκύπτει ότι ο ενάγων είχε επαφές και γνώριζε καλά όλες τις φασιστικές ομάδες εντός και εκτός της Ευρώπης. Επίσης ήταν μέλος της Μαύρης Διεθνούς, μιας οργάνωσης που αποτελούσε το κάλυμμα του διεθνούς νεοφασισμού, ελεγχόταν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και διατηρούσε άριστες σχέσεις και οργανωτική διασύνδεση με τις μυστικές υπηρεσίες της Ευρώπης».
6. Ο Πλεύρης και η φασιστική ΕΣΕΣΙ
«Στο βιβλίο του πρώτου εναγομένου και του Ιταλού Andrea Speranzoni με τίτλο "Φαινόμενα Τρομοκρατίας" που εκδόθηκε το 2003 από τον εκδοτικό οίκο του δεύτερου εναγομένου, στη σελ. 213 περιλαμβάνεται ολόκληρη η από 3/12/1973 επιστολή του Guerin Serac προς τον S. R. Ferrari. Ο πρώτος ήταν νεοφασίστας διευθυντής της Aginter Presse, πράκτορας της CIA, μέλος της Μαύρης Διεθνούς, και ο δεύτερος νεοφασίστας, που είχε σχέση με διάφορες ιταλικές νεοφασιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, και ο οποίος σκοτώθηκε στις 18-19 Μαΐου του 1974 από την έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο ίδιος στην πόλη Μπρέσια της Ιταλίας. Ο πρώτος συστήνει στον δεύτερο τους εκπροσώπους του "Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας" (ΕΣΕΣΙ) στα διάφορα ιταλικά πανεπιστήμια, καθώς και τον ενάγοντα ως "Κώστα Π." με τη συμβουλή να μην του σταλεί επιστολή στη Στρατιωτική Σχολή, αλλά σε συγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα στην Αθήνα. Σημειώνεται ότι ο ΕΣΕΣΙ ήταν μια φασιστική οργάνωση Ελλήνων φοιτητών στην Ιταλία που ιδρύθηκε με σκοπό να ελέγχει το αντιδικτατορικό κίνημα των ελλήνων φοιτητών της Ιταλίας. Σε αυτόν το σύνδεσμο συμμετείχαν και αρκετοί πράκτορες της ΚΥΠ που παρίσταναν τους φοιτητές, καθώς και άτομα σχετιζόμενα με την οργάνωση του ενάγοντα 4η Αυγούστου».
7. Ο Πλεύρης και η συνωμοσία
«Σχετικά με τα ταξίδια του στην Ιταλία ο ενάγων αναφέρει στη συνέντευξή του στο περιοδικό "l' Europeo": "Να πάω στην Ιταλία; Γιατί; Τι μου χρειάζεται; Μην ξεχνάς πως είμαι καθηγητής στη συνωμοσία: όταν θες κάτι σε μια χώρα, δεν πας σ' αυτή τη χώρα, αλλά εργάζεσαι απ' έξω. Οταν βρίσκομαι στη Ρώμη γνωρίζω ότι η αστυνομία με παρακολουθεί και κατά συνέπεια δεν εργάζομαι καλά, δεν αισθάνομαι ήσυχος. Αντιθέτως, όταν βρίσκομαι εδώ εργάζομαι καλά και αισθάνομαι ήσυχος. Ετσι μένω εδώ και βλέπω όποιον θέλω... και ίσως οργανώνω και κάτι μαζί τους". Τα παραπάνω συμπίπτουν με τα όσα είχε καταθέσει ο ενάγων σε προγενέστερη συνέντευξή του στο ιταλικό περιοδικό "Panorama" το 1975».
8. Ο Πλεύρης και η βία
«Επιπλέον, ο ενάγων στις παραπάνω συνεντεύξεις εμφανίζεται ενήμερος για τις εκρήξεις βομβών στην Ιταλία, τις οποίες φαίνεται να δικαιολογεί ως μορφή δράσης των φασιστών, υποδεικνύοντας εμμέσως πλην σαφώς ως δράστες μέλη ιταλικών φασιστικών οργανώσεων. Τέλος, στις παραπάνω συνεντεύξεις του ενάγοντα αποτυπώνονται οι απόψεις του ότι "τα έθνη κατακτώνται με τη βία και με μαζικές εξεγέρσεις στην πλατεία" και ότι, όταν πρόκειται για πολιτική δράση, είναι έτοιμος να χύσει αίμα και να περπατήσει πάνω από πτώματα. Από τις συνεντεύξεις αυτές προκύπτει άμεση ιδεολογική, πολιτική και οικονομική συνεργασία του ενάγοντα με τις παραπάνω φασιστικές οργανώσεις της Ιταλίας, οι οποίες ζητούσαν από τον ενάγοντα καθοδήγηση στον τρόπο οργάνωσής τους και δράσης τους. Από τα προσκομιζόμενα από τους εναγομένους αποκόμματα των ιταλικών εφημερίδων προκύπτει ότι κάθε μετακίνηση του ενάγοντα προς την Ιταλία προκαλούσε φόβους για ακραίες ενέργειες σε βάρος της δημοκρατίας».
9. Ο Πλεύρης και η CIA
«Το καθεστώς της δικτατορίας στην Ελλάδα μετά την εγκατάστασή του το 1967 σε συνεργασία με τη CIA, η οποία ανησυχούσε για την άνοδο της επιρροής του κομμουνιστικού κόμματος στην Ιταλία παρείχε στις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και στις νεοφασιστικές οργανώσεις που δρούσαν τότε στην Ιταλία, πληροφορίες, εκπαίδευση, υποστήριξη, συνεργασία με πράκτορες της ΚΥΠ και όπλα, με σκοπό την υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ιταλία και την εγκαθίδρυση δικτατορίας. Ο ενάγων υπήρξε κατά τα προαναφερθέντα έμπιστος των δικτατόρων, έμπειρος συνεργάτης της ΚΥΠ και με διασυνδέσεις με τις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και με τις προαναφερθείσες φασιστικές οργανώσεις της Ιταλίας. Με τη δράση του αυτή προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στα σχέδια της CIA στην Ελλάδα και στην Ιταλία και ενήργησε ουσιαστικά ως πράκτοράς της, ασχέτως της αποδείξεως της αλήθειας ή της αναλήθειας της ιδιότητας αυτής του ενάγοντος με την έννοια του μισθοδοτούμενου πράκτορα της CIA. Εξάλλου κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να αποδειχθεί από τους εναγομένους λόγω του απορρήτου της πληροφορίας αυτής».
10. Ο Πλεύρης και η Ordine Nuovo
«Σχέσεις του ενάγοντα και της οργάνωσής του "4η Αυγούστου" με την ιταλική φασιστική οργάνωση Ordine Nuovo αποδεικνύονται και από τις τρεις επιστολές με ημερομηνίες 26-2-1968, 11-3-1968 και 9-4-1970 αντίστοιχα που δημοσιεύτηκαν στο από 20/5/1975 φύλλο της εφημερίδας "Απογευματινή". Αποδεικνύεται ότι τα μέλη της οργάνωσης του ενάγοντα γνώριζαν και μάλιστα μεριμνούσαν για την οργάνωση του ταξιδιού ελλήνων και ιταλών νεοφασιστών στην Ελλάδα τον Απρίλη του 1968, προκειμένου να έρθουν σε επαφή πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας (SID) και της Ordine Nuovo με την ελληνική ηγεσία και την ΚΥΠ. Επιπλέον η οργάνωση του ενάγοντα γνώριζε για τη δημιουργία από τους νεοφασίστες Ιταλούς στρατοπέδων εκπαίδευσης των μελών τους στην Κέρκυρα υπό τη μορφή "κάμπινγκ". Η άμεση σχέση του ενάγοντα και της οργάνωσης Ordine Nuovo αναφέρεται και στο βιβλίο του Stuart Christie με τίτλο "Στέφανο Ντέλε Κιάιε -Το πορτρέτο ενός μαύρου τρομοκράτη"). Επίσης η σχέση του ενάγοντα με τις ιταλικές τρομοκρατικές φασιστικές οργανώσεις αναφέρεται στο βιβλίο που εξέδωσε ο Σύλλογος Ελλήνων Σπουδαστών Νάπολης Ιταλίας το 1976 με τον τίτλο "Φυλλάδιο Αποχουντοποίησης ΣΣΕΝ", και στο βιβλίο "La Strage di Stato" («Η κρατική ανθρωποθυσία») των Eduardo di Giovanni, Marco Ligini που εκδόθηκε στη Ρώμη το 1970. Στη σελίδα 87 του δεύτερου βιβλίου ειδικότερα αναφέρεται: "Ο τομέας Δ της CIA, που ασχολείται με τα κινήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ευρώπη, συνεργάζεται ενεργά με την ελληνική ΚΥΠ (...). Τέλος, το πραγματικό επιχειρησιακό μυαλό παραμένει στην Αθήνα στην έδρα της ΚΥΠ, επί της οδού Μπουμπουλίνας, όπου έχει το γραφείο του ο Κωνσταντίνος Πλεύρης". Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι όσα αναφέρονται στα ένδικα αποσπάσματα του βιβλίου του πρώτου εναγομένου σχετικά με τις σχέσεις του ενάγοντα και των ιταλικών τρομοκρατικών φασιστικών οργανώσεων ως αληθή δεν συνιστούν συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του ενάγοντος».
Αν λοιπόν υπάρχουν κάποιοι που βγαίνουν ανοιχτά και δηλώνουν ότι θαυμάζουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τότε εγώ λέω εξίσου ανοιχτά και με πλήρη συνείδηση, ότι το μόνο που μας σώζει πλέον είναι άλλος ένας εμφύλιος πόλεμος με το οποίο θα καθαρίσουμε μια και καλή.
Ποσώς δε με ενδιαφέρουν οι συνέπειες του συγκεκριμένου ποστ. Αφού το forum μπορεί να είναι καταφύγιο του κάθε φασιστόμουτρου, μπορεί να είναι και του ακριβώς αντίθετου στρατοπέδου, σωστά?
ΥΓ. Φίλε Lepton με συγχωρείς. Σε παρακαλώ ειλικρινά να με κάνεις ban από το Cafe γιατί δεν διαθέτω την απαιτούμενη ανοχή για τέτοιες κουβέντες.
Last edited:
) 
