Κατ' αρχάς, θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι fun καμίας συγκεκριμένης τεχνολογίας ηχείων (ηλεκτροδυναμικά, ανοικτά, κλειστά, πάνελ, μονόπολα, δίπολα, πολύδρομα, full range,υβριδικά, ενεργητικά, παθητικά, κτλ). Έχω συναντήσει πολύ επιτυχημένες υλοποιήσεις από όλες τις κατηγορίες, όπως επίσης και ακριβώς το αντίθετο. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός ηχείου είναι μία πάλη από αντικρουόμενους μεταξύ τους φυσικούς νόμους. Οπότε, δεν μιλάμε απλά και μόνο για επιστήμη, αλλά και για τέχνη, στην οποία πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η εμπειρία και το ταλέντο!!!
O σκοπός του φίλτρου crossover είναι η ανάθεση σε κάθε μονάδα μεγαφώνου ορισμένης μόνον περιοχής του ακουστικού φάσματος (εκείνης στην οποία η κάθε μονάδα αποδίδει περισσότερο), καθώς και για την αποκοπή των υπολοίπων συχνοτήτων έξω από την περιοχή λειτουργίας τους. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγονται οι έντονες αρμονικές παραμορφώσεις των μεγαφώνων, που εμφανίζονται όταν αυτά οδηγούνται σε περιοχές συχνοτήτων εκτός των κατασκευαστικών τους ορίων, όπως επίσης και οποιαδήποτε πιθανά προβλήματα που μπορεί να προέλθουν, πχ από τη θερμική συμπίεση (αδυναμία αποτελεσματικής απαγωγής του παραγόμενου θερμικού φορτίου) ή από την οδήγηση χαμηλών συχνοτήτων στις μονάδες tweeter : ενδοδιαμόρφωση/Doppler (o κίνδυνος για την εισαγωγή παραμορφώσεων αυτού του τύπου στη συχνότητα συντονισμού του tweeter είναι μεγαλύτερος με τη χρήση φίλτρων πρώτης τάξης) ή ακόμη και καταστροφή των tweeters από τα ισχυρά χαμηλής συχνότητας ρεύματα. Επομένως, τα κυκλώματα διαχωρισμού συχνοτήτων οφείλουν την ύπαρξή τους αποκλειστικά στην αδυναμία των ηλεκτροδυναμικών, αλλά και πολλών άλλων υλοποιήσεων, να αναπαράγουν από μόνα τους αποτελεσματικά και χωρίς προβλήματα ολόκληρο το ακουστικό φάσμα (20 Hz - 20 kΗz).
Τώρα, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των περιοχών που θέλουμε να υποδιαιρέσουμε το ακουστικό φάσμα, τόσο δυσκολότερος είναι ο ποιοτικός σχεδιασμός του crossover. Ο λόγος είναι, ότι στα σημεία όπου γίνεται ο διαχωρισμός του φάσματος (γύρω από τις συχνότητες crossover) παρουσιάζονται μεγάλες διαφορές φάσης (phase distortion/delays) μεταξύ των διαφορετικών περιοχών του φάσματος, οι οποίες προκαλούν απώλεια της συνοχής του ήχου,υποβάθμιση της στερεοφωνικής εικόνας και προβλήματα χρωματισμών. Επίσης, ο συνολικός κύριος λοβός ακτινοβολίας στην περιοχή των συχνοτήτων crossover στενεύει και υπόκειται σε γωνιακή κλίση, λόγω της κοινής εκπομπής από δύο διαφορετικές μονάδες. Εάν δεν προσεχθεί ο σχεδιασμός του crossover, τότε όλα αυτά τα φαινόμενα υποβαθμίζουν σοβαρά το τελικά παραγόμενο ηχητικό αποτέλεσμα και χάνονται τα προαναφερθέντα πλεονεκτήματα των ηχείων με περισσότερους δρόμους.