ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Έχω πάντως την εντύπωση ότι υπάρχουν λέξεις τις οποίες αν δεν τις μαθουμε από κάποια εξωτερική πηγή, τότε δεν θα μάθουμε-σκεφτούμε ποτέ και την αντίστοιχη έννοια. Εννοώ δηλαδή πως κάποιες φορές η ένδεια στο λεξιλόγιο και τη γλώσσα (και τη σύνταξη!) μας εμποδίζει όχι απλά να εκφραστούμε, αλλά και να εννοήσουμε-σκεφτούμε αυτό που θα μπορούσαμε ή θα θέλαμε ή θα μπορούσε κάποιος άλλος στη θέση μας, περιορίζοντας έτσι τις επιλογές μας στην πράξη και όχι μόνο στην επικοινωνία.

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός, ελπίζω κάποιος φίλος να το εκφράσει καλύτερα!
 
Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Έχω πάντως την εντύπωση ότι υπάρχουν λέξεις τις οποίες αν δεν τις μαθουμε από κάποια εξωτερική πηγή, τότε δεν θα μάθουμε-σκεφτούμε ποτέ και την αντίστοιχη έννοια. Εννοώ δηλαδή πως κάποιες φορές η ένδεια στο λεξιλόγιο και τη γλώσσα (και τη σύνταξη!) μας εμποδίζει όχι απλά να εκφραστούμε, αλλά και να εννοήσουμε-σκεφτούμε αυτό που θα μπορούσαμε ή θα θέλαμε ή θα μπορούσε κάποιος άλλος στη θέση μας, περιορίζοντας έτσι τις επιλογές μας στην πράξη και όχι μόνο στην επικοινωνία.

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός, ελπίζω κάποιος φίλος να το εκφράσει καλύτερα!

Αγαπητέ φίλε , εάν κατάλαβα καλά τι θέλεις να πείς , τότε σε πρόλαβε ο Βιτγκενστάιν : "Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποδώσω λεκτικά" , θεωρώντας δηλαδή ότι δεν μπορώ να σκεφτώ για πράγματα τα οποία δεν μπορώ να αποδώσω λεκτικά. Ωραιος.
 
@ Emilot: τελικά τα "καλώδια" πολλαπλασιάζονται ή οι συνάψεις? Είναι βασικό για το συλογισμό...

Νικο,οι συναψεις ειναι τα ''καλωδια''.
Αυτο ακριβως σημαινει,συναψεις ειναι τα σημεια στα οποια ενωνονται(εχουν επαφη,επικοινωνια) οι νευρωνες.
Σκεψου δηλαδη τα εγκεφαλικα κυτταρα(νευρωνες) ως μικροεπεξεργαστες οι οποιοι αναλογα με την χρηση τους,αυτοι αρχιζουν να απλωνουν τα καλωδια τους σαν πλοκαμια στον χωρο προσπαθωντας ο ενας να ερθει σ'επαφη με τον αλλο και μολις γινει αυτο,αρχιζει απο κοινου η επεγεργασια των κοινων πλεον δεδομενων(εξωτερικα ερεθισματα),με πολυ μεγαλυτερη ταχυτητα και αποδοτικοτητα,οπως ακριβως ενα συνολο υπολογιστων ενωνονται δημιουργωντας εναν υπερυπολογιστη(καπως ετσι φανταζομαι εγω οτι λειτουργει το Συμπαν).
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αγαπητέ φίλε , εάν κατάλαβα καλά τι θέλεις να πείς , τότε σε πρόλαβε ο Βιτγκενστάιν : "Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποδώσω λεκτικά" , θεωρώντας δηλαδή ότι δεν μπορώ να σκεφτώ για πράγματα τα οποία δεν μπορώ να αποδώσω λεκτικά. Ωραιος.

Αυτο αυτοματως σημαινει, ΙΜΗΟ, οτι καποιες γλωσσες με πλουσιο λεξιλογιο και ευρος εννοιων ειναι σαφως ενα καλυτερο εργαλειο για να μπορει καποιος να σκεφτεται. Και οσο πολυσυνθετη η γλωσσα τοσο πιο συνθετη η σκεψη.
Δηλαδη για εναν ανθρωπο υψηλης ευφυιας θα παρεχει μια ακομα μεγαλυτερη εξελιξη.

Ενδιαφερον...
 
Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αγαπητέ φίλε , εάν κατάλαβα καλά τι θέλεις να πείς , τότε σε πρόλαβε ο Βιτγκενστάιν : "Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποδώσω λεκτικά" , θεωρώντας δηλαδή ότι δεν μπορώ να σκεφτώ για πράγματα τα οποία δεν μπορώ να αποδώσω λεκτικά. Ωραιος.

Να ρωτήσω κάτι?

Ένα μωράκι γνωρίζει και αναγνωρίζει τις πράξεις αγάπης όπως και τις πράξεις που το στενοχωρούν, αλλά δεν μπορεί να τις αποδώσει λεκτικά. Για ποιες γνώσεις μιλά ο Βιτγκενστάιν? Μόνο γι' αυτές που μαθαίνονται μέσω προφορικής διδασκαλίας ή μελέτης βιβλίων?
 
Νικο,οι συναψεις ειναι τα ''καλωδια''.
Αυτο ακριβως σημαινει,συναψεις ειναι τα σημεια στα οποια ενωνονται(εχουν επαφη,επικοινωνια) οι νευρωνες.
Σκεψου δηλαδη τα εγκεφαλικα κυτταρα(νευρωνες) ως μικροεπεξεργαστες οι οποιοι αναλογα με την χρηση τους,αυτοι αρχιζουν να απλωνουν τα καλωδια τους σαν πλοκαμια στον χωρο προσπαθωντας ο ενας να ερθει σ'επαφη με τον αλλο και μολις γινει αυτο,αρχιζει απο κοινου η επεγεργασια των κοινων πλεον δεδομενων(εξωτερικα ερεθισματα),με πολυ μεγαλυτερη ταχυτητα και αποδοτικοτητα,οπως ακριβως ενα συνολο υπολογιστων ενωνονται δημιουργωντας εναν υπερυπολογιστη(καπως ετσι φανταζομαι εγω οτι λειτουργει το Συμπαν).

Εσχάτως -τελευταία 30 χρόνια- μελετούν το θέμα οι "νευροεπιστήμονες" (όταν το πρωτοάκουσα, νόμιζα ότι πρόκειται για επιστήμονες που έχουν τα νεύρα τους :-).

Είναι διεπιστημονικό πεδίο όπου εμπλέκονται νευρολόγοι, βιολόγοι, ψυχίατροι, μαθηματικοί, κομπιουτεράδες ακόμα και φυσικοί, μιας και είναι καλοί στις πιθανότητες (λόγω κβαντομηχανικής και στατιστικής θερμοδυναμικής).

Αγνοώ τι συμβαίνει στην πραγματικότητα μέσα στο κεφάλι, τα υπολογιστικά μοντέλα που εμπνέονται από αυτό έχουν ως εξής:

Σταθερός αριθμός νευρώνων, σταθερός αριθμός συνάψεων. Εκείνο που αλλάζει με την "εκπαίδευση" είναι η στάθμιση: άλλες συνάψεις φτάνουν να συνεισφέρουν περισσότερο και άλλες λιγότερο.

Στην ουσία πρόκειται για προβλήματα βελτιστοποίησης με τη μέθοδο "ακολουθώ την 1η παράγωγο από την ανάποδη" (gradient descent).

Η συνάρτηση βελτιστοποιείται με βάση τη συμφωνία της με γνωστά υπάρχοντα δεδομένα και ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει καλά και στα άγνωστα του ίδιου τύπου (μέθοδος της παρεμβολής - interpolation-στη στατιστική).

Υπάρχουν επίσης και μέθοδοι που μεγιστοποιούν την εντροπία υπό προϋποθέσεις (μηχανές Boltzmann)- πιθανότητες- αλλά η κεντρική ιδέα, αριθμός νευρώνων, συνάψεων είναι η ίδια.

Το όλο εγχείρημα είναι γνωστό με τον "πιασάρικο" τίτλο Νευρωνικά Δίκτυα.

Αν θυμάμαι καλά από ένα σεμινάριο με διάφορους "νευροεπιστήμονες" πριν 9 χρόνια, το μοντέλο παραείναι απλουστευτικό.

Ξέρω τουλάχιστον ένα συμφορουμίτη που έχει το υπόβαθρο να ξέρει απ'αυτά, το Σπύρο Σούρλα, σε περίπτωση βέβαια που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γιατί και το δικό τους αντικείμενο είναι χάος.

Αν έχεις πληροφόρηση Σπύρο, τουλάχιστον εμένα με ενδιαφέρει.

Καλό απόγευμα σε όλους
Κωνσταντίνος
 
Last edited:
Εσχάτως -τελευταία 30 χρόνια- μελετούν το θέμα οι "νευροεπιστήμονες" (όταν το πρωτοάκουσα, νόμιζα ότι πρόκειται για επιστήμονες που έχουν τα νεύρα τους :-).

Είναι διεπιστημονικό πεδίο όπου εμπλέκονται νευρολόγοι, βιολόγοι, ψυχίατροι, μαθηματικοί, κομπιουτεράδες ακόμα και φυσικοί, μιας και είναι καλοί στις πιθανότητες (λόγω κβαντομηχανικής και στατιστικής θερμοδυναμικής).

Αγνοώ τι συμβαίνει στην πραγματικότητα μέσα στο κεφάλι, τα υπολογιστικά μοντέλα που εμπνέονται από αυτό έχουν ως εξής:

Σταθερός αριθμός νευρώνων, σταθερός αριθμός συνάψεων. Εκείνο που αλλάζει με την "εκπαίδευση" είναι η στάθμιση: άλλες συνάψεις φτάνουν να συνεισφέρουν περισσότερο και άλλες λιγότερο.

Στην ουσία πρόκειται για προβλήματα βελτιστοποίησης με τη μέθοδο "ακολουθώ την 1η παράγωγο από την ανάποδη" (gradient descent).

Η συνάρτηση βελτιστοποιείται με βάση τη συμφωνία της με γνωστά υπάρχοντα δεδομένα και ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει καλά και στα άγνωστα του ίδιου τύπου (μέθοδος της παρεμβολής - interpolation-στη στατιστική).

Υπάρχουν επίσης και μέθοδοι που μεγιστοποιούν την εντροπία υπό προϋποθέσεις (μηχανές Boltzmann)- πιθανότητες- αλλά η κεντρική ιδέα, αριθμός νευρώνων, συνάψεων είναι η ίδια.

Το όλο εγχείρημα είναι γνωστό με τον "πιασάρικο" τίτλο Νευρωνικά Δίκτυα.

Αν θυμάμαι καλά από ένα σεμινάριο με διάφορους "νευροεπιστήμονες" πριν 9 χρόνια, το μοντέλο παραείναι απλουστευτικό.

Ξέρω τουλάχιστον ένα συμφορουμίτη που έχει το υπόβαθρο να ξέρει απ'αυτά, το Σπύρο Σούρλα, σε περίπτωση βέβαια που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γιατί και το δικό τους αντικείμενο είναι χάος.

Αν έχεις πληροφόρηση Σπύρο, τουλάχιστον εμένα με ενδιαφέρει.

Καλό απόγευμα σε όλους
Κωνσταντίνος

να συμπληρωσω με την σειρα μου οτι ο αριθμος των νευρωνων δεν παραμενει αναλειωτος στον χρονο,αλλα υπαρχει φυσιολογικη φθορα και μειωση λογω γηρατος,εκει που διαφωνω ειναι στην ''ενδυναμωση''και μονο που υφισταται το ηδη υπαρχον δικτυο(αν καταλαβα σωστα απ'τα γραφόμενά σου) και θεωρω οτι ισχυει κατα την ταπεινη μου αποψη αυτο που εγραψα πιο πανω,οτι το ''δικτυο'' διαμορφωνεται σταδιακα,αλλα ειναι και ''ευελικτο'' προσαρμοζεται διαρκως,αλλα και ενδυναμωνει περισσοτερο(πειρα).
Εννοειται βεβαια οτι η γνωμη του Σπυρου σ'αυτο ειναι απαραιτητη.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αυτο αυτοματως σημαινει, ΙΜΗΟ, οτι καποιες γλωσσες με πλουσιο λεξιλογιο και ευρος εννοιων ειναι σαφως ενα καλυτερο εργαλειο για να μπορει καποιος να σκεφτεται. Και οσο πολυσυνθετη η γλωσσα τοσο πιο συνθετη η σκεψη.
Δηλαδη για εναν ανθρωπο υψηλης ευφυιας θα παρεχει μια ακομα μεγαλυτερη εξελιξη.

Ενδιαφερον...

Φαντάζομαι με βάση την θεωρία της γλωσσικής σχετικότητας που ξεκινά από την υπόθεση ότι οι άνθρωποι δεν έχουν μια κοινή λογική δομή και ότι το είδος των σκέψεων που μπορεί να κάνει ένα άτομο εξαρτάται από τη γλώσσα που μιλάει. Έτσι τα άτομα που μιλούν διαφορετική γλώσσα αναπτύσσουν διαφορετικούς τρόπους αντίληψης, ερμηνείας και σκέψης του κόσμου που τους περιβάλλει. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει για παράδειγμα το ότι η απουσία μιας λέξης από τη γλώσσα έχει ως αποτέλεσμα την παντελή απουσία της έννοιας αυτής . ( Ο Chomsky διαφωνεί και υποστηρίζει πως όλες οι γλώσσες έχουν κοινές ιδιότητες που αντανακλούν τη δομή ενός τμήματος του εγκεφάλου το οποίο μας δίνει την ικανότητα να σκεφτόμαστε . )

Ενδεχομένως μια φυλή χαμένη στα βάθη του Αμαζονίου που έχει βέβαια αναπτύξει τη δική της γλώσσα να μην έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί αφηρημένες έννοιες ακριβώς γιατι δεν υπάρχουν στη γλώσσα τους οι λέξεις που θα τις εκφράσουν . Συνεπώς ο κόσμος που υπάρχει γι αυτούς έχει ως όριο τα όρια της γλώσσας τους .

Βέβαια ο Βιτγκενστάιν όταν έγραφε περί των ορίων του κόσμου του που είναι τα όρια της γλώσσας του αυτά σχετίζονταν περισσότερο με τα προβλήματα της φιλοσοφίας που ο ίδιος διέκρινε σε αυτήν της εποχής του καθώς δεν πίστευε ότι η αποστολή της φιλοσοφίας είναι η ενασχόληση με θέματα όπως η γνώση , η ύπαρξη , η αλήθεια , αφού αυτά είναι απατηλά προβλήματα που προκύπτουν από παρανοήσεις σε επίπεδο γλώσσας και θα λυθούν ή θα εξαφανισθούν μόλις η φιλοσοφία καταστήσει την γλώσσα και την σκέψη , σαφή .

Εκκινώντας λοιπόν από την παραδοχή του θεμμελιώδους στοιχείου ότι η γλώσσα έχει μια βασική λογική δομή , η κατανόηση της οποίας υποδεικνύει τα όρια αυτού που μπορεί να ειπωθεί με μεστότητα και σαφήνεια , κατέληγε -απλουστευτικά το λέω - στο συμπέρασμα ότι "αυτό που μπορεί να πει κανείς είναι το ίδιο με αυτό που μπορεί να σκεφτεί" . Βέβαια όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Νόρμαν Μάλκολμ "μια´απόπειρα σύνοψης του έργου του Βιτγενστάιν δεν θα ήταν ούτε επιτυχής , ούτε ωφέλιμη ".

Ειδικός δεν είμαι .
 
Νικο,οι συναψεις ειναι τα ''καλωδια''.
Αυτο ακριβως σημαινει,συναψεις ειναι τα σημεια στα οποια ενωνονται(εχουν επαφη,επικοινωνια) οι νευρωνες.
Σκεψου δηλαδη τα εγκεφαλικα κυτταρα(νευρωνες) ως μικροεπεξεργαστες οι οποιοι αναλογα με την χρηση τους,αυτοι αρχιζουν να απλωνουν τα καλωδια τους σαν πλοκαμια στον χωρο προσπαθωντας ο ενας να ερθει σ'επαφη με τον αλλο και μολις γινει αυτο,αρχιζει απο κοινου η επεγεργασια των κοινων πλεον δεδομενων(εξωτερικα ερεθισματα),με πολυ μεγαλυτερη ταχυτητα και αποδοτικοτητα,οπως ακριβως ενα συνολο υπολογιστων ενωνονται δημιουργωντας εναν υπερυπολογιστη(καπως ετσι φανταζομαι εγω οτι λειτουργει το Συμπαν).

Λάκη δε μπορεί οι συνάψεις να είναι και τα "καλώδια" και οι "συνδέσεις".

Νομίζω ότι οι νευρώνες είναι τα καλώδια. Υπάρχουν όπως για παράδειγμα οι τρίχες του σώματος μας και πληθύνουν και μεγαλώνουν με τον καιρό.
Οι συνάψεις, όπως το φαντάζομαι, είναι οι "βαλβίδες" σε ένα δύκτιο σωληνώσεων. Και τείνω να πιστέψω ότι είναι εκεί μαζί με τις "σωλήνες" εξ αρχής. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις ίδιες νοητικές δυνατότητες άρα 'ετσι πρέπει να είναι.
Μόλις προσληφθεί ένα νέο ερέθισμα κάποιες "βαλβίδες" ανοίγουν λίγο, ενώ όταν το ερέθισμα επαναλαμβάνεται ανοίγουν πιο πολύ και πιο πολύ. Με αυτό το τρόπο όλο και περισσότερες βαλβίδες ανοίγουν (οι συνάψεις πολλαπλασιάζονται) και ο εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να κυκλοφορήσει "ρευστό" σε περισσότερα σημεία του δικτύου.
Το απότέλεσμα φυσικά έναι ή μεγαλύτερη κυκλοφορία "ρευστού" δηλαδή μεγαλύτερη κινητική ενέργεια στο σύστημα ή αλλιώς υψυλότερη ευφυία.

Αυτό είναι το μοντέλο που μου ταιριάζει καλύτερα, ίσως επειδή είναι πολύ απλό.

-bye-
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αυτο αυτοματως σημαινει, ΙΜΗΟ, οτι καποιες γλωσσες με πλουσιο λεξιλογιο και ευρος εννοιων ειναι σαφως ενα καλυτερο εργαλειο για να μπορει καποιος να σκεφτεται. Και οσο πολυσυνθετη η γλωσσα τοσο πιο συνθετη η σκεψη.
Δηλαδη για εναν ανθρωπο υψηλης ευφυιας θα παρεχει μια ακομα μεγαλυτερη εξελιξη.

Ενδιαφερον...

Από την αρχή αυτό υποστηρίζω.
Ότι για να αναπληρώσεις τα ερεθίσματα που σου δίνει η ελληνική γλώσσα πρέπει να μάθεις τουλάχιστον δυο-τρείς άλλες ή τα ερεθίσματα που θα προσλάβεις από τις υπόλοιπες αισθήσεις σου να είναι ασυνήθη πολλά....
 
Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Να ρωτήσω κάτι?

Ένα μωράκι γνωρίζει και αναγνωρίζει τις πράξεις αγάπης όπως και τις πράξεις που το στενοχωρούν, αλλά δεν μπορεί να τις αποδώσει λεκτικά. Για ποιες γνώσεις μιλά ο Βιτγκενστάιν? Μόνο γι' αυτές που μαθαίνονται μέσω προφορικής διδασκαλίας ή μελέτης βιβλίων?

Δεν ξέρω τι λέει ο Βιτγκενστάιν Γιάννη, αλλά η υπόθεση που κάνεις μάλλον δεν ισχύει!

Ένα μωρό παιδί δεν εχει την ίδια ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων. Μάλιστα ένα μεγάλο παιδί 10-12 ετών, μπορεί να εξαπατηθεί με χαρακτηριστική ευκολία αντίθετα με τους ενήλικες που επεξεργάζονται πολύ περισσότερα παλαιά ερεθίσματα (εμπειρίες).

ΥΓ (Houston, oppo83 just landed... :ernaehrung004:)
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

... τα υπολογιστικά μοντέλα που εμπνέονται από αυτό έχουν ως εξής:

Σταθερός αριθμός νευρώνων, σταθερός αριθμός συνάψεων. Εκείνο που αλλάζει με την "εκπαίδευση" είναι η στάθμιση: άλλες συνάψεις φτάνουν να συνεισφέρουν περισσότερο και άλλες λιγότερο.

...τα άτομα που μιλούν διαφορετική γλώσσα αναπτύσσουν διαφορετικούς τρόπους αντίληψης, ερμηνείας και σκέψης του κόσμου που τους περιβάλλει. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει για παράδειγμα το ότι η απουσία μιας λέξης από τη γλώσσα έχει ως αποτέλεσμα την παντελή απουσία της έννοιας αυτής .

Moυ φαίνονται λογικά και τα δύο παραπάνω.


...
Εκκινώντας λοιπόν από την παραδοχή του θεμμελιώδους στοιχείου ότι η γλώσσα έχει μια βασική λογική δομή , η κατανόηση της οποίας υποδεικνύει τα όρια αυτού που μπορεί να ειπωθεί με μεστότητα και σαφήνεια , κατέληγε -απλουστευτικά το λέω - στο συμπέρασμα ότι "αυτό που μπορεί να πει κανείς είναι το ίδιο με αυτό που μπορεί να σκεφτεί" . Βέβαια όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Νόρμαν Μάλκολμ "μια´απόπειρα σύνοψης του έργου του Βιτγενστάιν δεν θα ήταν ούτε επιτυχής , ούτε ωφέλιμη ".

Εδώ υπάρχει άλμα λογικής.

Πως από το:
"η γλώσσα έχει μια βασική λογική δομή "

πηδήσαμε στο:
"η κατανόηση της γλώσσας υποδεικνύει τα όρια αυτού που μπορεί να ειπωθεί με μεστότητα και σαφήνεια".

ή δεν το καταλαβαίνω ή δεν ισχύει. Δεν μπορώ να το υποστηρίξω αλλά μου φαίνεται ότι το τυχαίο γεγονός στη λειτουργεία του εγκεφάλου έχει απαληφθεί από την εξίσωση.
 
Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Δεν ξέρω τι λέει ο Βιτγκενστάιν Γιάννη, αλλά η υπόθεση που κάνεις μάλλον δεν ισχύει!

Ένα μωρό παιδί δεν εχει την ίδια ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων. Μάλιστα ένα μεγάλο παιδί 10-12 ετών, μπορεί να εξαπατηθεί με χαρακτηριστική ευκολία αντίθετα με τους ενήλικες που επεξεργάζονται πολύ περισσότερα παλαιά ερεθίσματα (εμπειρίες).

ΥΓ (Houston, oppo83 just landed... :ernaehrung004:)

Έμπλεξες πολλά πράγματα μαζί, τώρα. Συναισθήματα, εξωτερικά ερεθίσματα, εμπειρία από την ''τριβή'' του βίου, μικρά παιδιά με ενήλικες......έτσι χάνεται τελείως η μπάλα.

Πάντως, δεν έγραψα αυτό πιο πάνω.
 
Απάντηση: Re: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Έμπλεξες πολλά πράγματα μαζί, τώρα. Συναισθήματα, εξωτερικά ερεθίσματα, εμπειρία από την ''τριβή'' του βίου, μικρά παιδιά με ενήλικες......έτσι χάνεται τελείως η μπάλα.

Πάντως, δεν έγραψα αυτό πιο πάνω.

Γιάννη έτσι όπως το βλέπω είναι αλληλένδετα όλα αυτά. Γι' αυτό και το θέμα μας είναι σύνθετο...

:ernaehrung004:
 
Παρέλειψα κατι, νομίζω σημαντικό.

Σπύρο Σούρλα η συνεισφορά σου είναι ανεκτίμητη!

Προσωπικά σε ευχαριστώ.
Είτε με τις πηγές που παραθέτεις, είτε με τη γνώση που μοιράζεις, έιτε με τη σύνταξη της γραφής σου μας κάνεις καλύτερους.
Το αυτό ισχύει και για πολλά άλλα μέλη φυσικά, δε σας ξεχωρίζω, απλά έτυχε να έχω διαβάσει περισσότερα θέματα που είχε συμετοχή ο Σπύρος.

Όσοι με γνωρίζεται λίγο, καταλαβαίνεται βέβαια ότι δεν πρόκειται για γλύψιμο (εξάλλου αύριο μεθαύριο θα ξαναπλακωθούμε... :D)

:grinning-smiley-043
 
Εσχάτως -τελευταία 30 χρόνια- μελετούν το θέμα οι "νευροεπιστήμονες" (όταν το πρωτοάκουσα, νόμιζα ότι πρόκειται για επιστήμονες που έχουν τα νεύρα τους :-).

Είναι διεπιστημονικό πεδίο όπου εμπλέκονται νευρολόγοι, βιολόγοι, ψυχίατροι, μαθηματικοί, κομπιουτεράδες ακόμα και φυσικοί, μιας και είναι καλοί στις πιθανότητες (λόγω κβαντομηχανικής και στατιστικής θερμοδυναμικής).

Αγνοώ τι συμβαίνει στην πραγματικότητα μέσα στο κεφάλι, τα υπολογιστικά μοντέλα που εμπνέονται από αυτό έχουν ως εξής:

Σταθερός αριθμός νευρώνων, σταθερός αριθμός συνάψεων. Εκείνο που αλλάζει με την "εκπαίδευση" είναι η στάθμιση: άλλες συνάψεις φτάνουν να συνεισφέρουν περισσότερο και άλλες λιγότερο.

Στην ουσία πρόκειται για προβλήματα βελτιστοποίησης με τη μέθοδο "ακολουθώ την 1η παράγωγο από την ανάποδη" (gradient descent).

Η συνάρτηση βελτιστοποιείται με βάση τη συμφωνία της με γνωστά υπάρχοντα δεδομένα και ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει καλά και στα άγνωστα του ίδιου τύπου (μέθοδος της παρεμβολής - interpolation-στη στατιστική).

Υπάρχουν επίσης και μέθοδοι που μεγιστοποιούν την εντροπία υπό προϋποθέσεις (μηχανές Boltzmann)- πιθανότητες- αλλά η κεντρική ιδέα, αριθμός νευρώνων, συνάψεων είναι η ίδια.

Το όλο εγχείρημα είναι γνωστό με τον "πιασάρικο" τίτλο Νευρωνικά Δίκτυα.

Αν θυμάμαι καλά από ένα σεμινάριο με διάφορους "νευροεπιστήμονες" πριν 9 χρόνια, το μοντέλο παραείναι απλουστευτικό.

Ξέρω τουλάχιστον ένα συμφορουμίτη που έχει το υπόβαθρο να ξέρει απ'αυτά, το Σπύρο Σούρλα, σε περίπτωση βέβαια που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γιατί και το δικό τους αντικείμενο είναι χάος.

Αν έχεις πληροφόρηση Σπύρο, τουλάχιστον εμένα με ενδιαφέρει.

Καλό απόγευμα σε όλους
Κωνσταντίνος


Κωνσταντινε παρέθεσα σε προηγούμενο ποστ μου τρία πολύ ενδιαφέροντα βιβλία πού θα μπορούσαν να διαφωτίσουν γιά κάποιες σύγχρονες θεωρίες,πού τά προτείνω ανεπιφύλακτα καί τά θεωρώ και αρκούντως εύληπτα γιά έναν προσεκτικό αναγνώστη..
Οπως πολύ σωστά ήδη είπες εμπλέκονται πολλές επιστήμες γιά την κατανόηση τής Λειτουργίας τού εγκεφάλου.

Αυτό πού πάντως φαινεται να επικρατεί σήμερα είναι πώς ο ανθρωπινος εγκέφαλος δέν μοιάζει μέ Κομπιούτερ αλλά εχει μεγαλύτερη ´πλαστικότητα´..
Και νομιζω πώς η θεωρία τού Εντελμαν περί Νευρωνικού Δαρβινισμού ειναι απο τίς πλέον έγκυρες(μέχρις να ανακαλυφθεί κάτι πιό καινούριο.....).
Οπως επίσης και πώς η Μνημη ειναι περισσότερο θέμα πλαισιου παρά τοπογραφικής εγγραφής σέ κάποιο ´κέντρο´τού εγκεφάλου.
 
Απο το διαδίκτυο και μόνον δίνω μιά πολύ απλή περιγραφή που μπορεί κάποιος να δεί τι γινεται με την Μνημη ..
Και ταυτόχρονα να κατανοήσει για τη ´πλαστικότητα´τών Συνάψεων αλλά και νά ψάξει το κάθε ενδιαφερόμενο μέλος γιά κάτι παραπάνω..

http://www.medvoi365.gr/index.php?o...-12-33&catid=36:2008-09-21-09-08-48&Itemid=55

Και αναφέρω ένα απλό παράδειγμα γιά την ´δυναμική ´και οχι ´στατική´κατάσταση τού Νευρικού Συστήματος και πώς πολλές λειτουργίες του εξαρτώνται και απο την κατάσταση που βρίσκεται ο εγκέφαλός μας τήν κάθε στιγμή..

Στην δουλειά μου όταν συνομιλώ μέ κάποιον πελάτη μου,με το που τον βλέπω μπορώ να θυμηθώ πάμπολλες λεπτομέρειες γι´αυτόν για την ζωή του αλλά και για το τί συζητήθηκε με τον ίδιον άνθρωπο σε κάποιες προηγούμενες συναντήσεις..
Αντιθέτως όταν βρίσκομαι εκτός τού χώρου δουλειάς μου και χωρίς να βλέπω τον συγκεκριμένον άνθρωπο ,αν προσπαθήσω να θυμηθώ πράγματα γι´αυτόν έχω διαπιστώσει πώς ανακαλώ πολύ λιγότερες λεπτομέρειες..
Οταν έπεσε στά χερια μου το βιβλίο τού Ρόζενφελντ ´Η Εφεύρεση τής Μνήμης´έκπληκτος ανακάλυψα πώς εξηγούσε μέ επιστημονική γλώσσα αυτό που είχα,ολως τυχαιως διαπιστώσει εντελώς εμπειρικά..Ρώτησα και άλλους συναδέλφους μου και επιβεβαίωσαν και αυτοί την εμπειρική μου παρατήρηση.
Φαίνεται πώς ο εγκέφαλος με κάποιον τρόπο επηρεάζεται ιδιαίτερα απο το ´πλαίσιο´στο οποίο επεξεργάζεται τα ερεθίσματα και πώς ακριβώς γι´αυτό η μνήμη κινητοποιείται διαφορετικά στην θεα ενός προσώπου απότι οταν κάποιος είναι μόνος του.
Δηλαδή ακομα και η βιολογία αποδεικνύει το πόσο μείζον είναι για τον άνθρωπο η ύπαρξη διαπροσωπικών σχέσεων..

Μπορεί αυτό να ακούγεται λογικό γιά ολους μας αλλά είναι εντελώς διαφορετικό,οταν αποδεικνύεται και με επιστημονικό τρόπο.
 
Το 2005-2006 συμμετείχα, ως μέλος της ελληνικής Ομάδας Πολιτών, σε ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα-πείραμα του King Baudouin Foundation του Βελγίου, στο οποίο συμμετείχαν φορείς από 9 ευρωπαϊκές χώρες (για εμάς, το Ίδρυμα Ευγενίδου). Έγινε τυχαία (σοβαρά, βάσει τηλεφωνικού καταλόγου) επιλογή 5000 πολιτών από κάθε χώρα και μεταξύ των θετικών ανταποκρίσεων έγινε επιλογή ομάδας 14 πολιτών για κάθε χώρα. Σκοπός η συζήτηση σε εθνικό αρχικά και ευρωπαϊκό εν συνεχεία επίπεδο ενός θέματος από τη σκοπιά των πολιτών.
Τα παραπάνω τα αναφέρω γιατί ως αντικείμενο του προγράμματος επελέγησαν οι Νευροεπιστήμες. Η νέα γνώση μας για τον εγκέφαλο, με απλά λόγια, η αξιοποίησή της, οι προεκτάσεις της, οι κίνδυνοι, όψεις ηθικής....
Υπήρχε και σοβαρή επιστημονική υποστήριξη στο πρόγραμμα.

Θα ψάξω να βρω κάποια ενδιαφέροντα βιβλιαράκια που μας είχαν δοθεί. Έχουν πολλά ωραία για αυτά που συζητάμε εδώ. Υποτίθεται ότι πριν συζητήσει ο τυχαίος πολίτης είχε ενημερωθεί και επιμορφωθεί στο αντικείμενο που θα συζητούσε (και όντως έγινε σοβαρή τέτοια προσπάθεια).




Ντοκ, αναφέρεσαι προφανώς στο Tractatus του Βιτγκενσταϊν και σε μία από τις κύριες θέσεις του, ότι για ό,τι δεν μπορούμε να μιλάμε, θα πρέπει να σωπαίνουμε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό που λες είναι άμεση συνέπεια της παραπάνω θέσης.