Ενδιαφέρουσα ιστορία....

Πάντως ο τύπος έκανε εξαιρετικές τελικές επιλογές σε .... ηχεία ...

Και τα δυό ζευγάρια που πλέον έχει, αμφότερα ενεργά, είναι κορυφαία ... για τα pmc το λέω άνευ προσωπικής απόψεως, απλά από γραφόμενα άλλων και τεστς ... αλλά για τα άτιμα τα Opal που είναι απίστευτα, έχω προσωπική γνώμη... και αποτελούν ένα (σχετικά προσιτό) όνειρο μου, εφόσον αλλάξω φάση ζωής ...
 
Απάντηση: Re: Ενδιαφέρουσα ιστορία....

Δημοκηδής said:
Πάντως ο τύπος έκανε εξαιρετικές τελικές επιλογές σε .... ηχεία ...

Και τα δυό ζευγάρια που πλέον έχει, αμφότερα ενεργά, είναι κορυφαία ... για τα pmc το λέω άνευ προσωπικής απόψεως, απλά από γραφόμενα άλλων και τεστς ... αλλά για τα άτιμα τα Opal που είναι απίστευτα, έχω προσωπική γνώμη... και αποτελούν ένα (σχετικά προσιτό) όνειρο μου, εφόσον αλλάξω φάση ζωής ...
Click to expand...

Αμήν, Σπύρο, να αλλάξεις φάση, μήπως δούμε κι εμείς φως...
Πόσο κάνουν, επί τη ευκαιρία;
 
Γύρω στα 2,5 Κ , αλλά όπως είπα είναι ενεργά, οπότε με έναν καλό προ/ντακ, όπως πχ. το Mytek φτιάχνεις ένα σούπερ σύστημα, μίνιμαλ που να τσακίζει ...
 
εγω παλι δεν καταλαβαινω πως απο αλλο ντακ που λεει οτι του αρεσε κατεληξε σε αλλο,γενικα το χανω λιγο,
αλλα γενικα τετοιου ειδους αναφορες καλο ειναι να κρατας μικρο καλαθι,τυπικος ευκαταστατος αμερικανος,που ξανα ανακαλυψε την αμερικη, οπως ειπε καποιος πιο πανω,μετα απο τοσα χρονια που κυκλοφορουν τα ντακ.
και τα βινυλια του τα πεταξε?
αμα εισαι πραγματικος μουσικοφιλος και εχεις σοβαρες συλλογες τα κρατας και τα δυο,ο ανθρωπος ειναι απλα μηχανακιας.
και βεβαια το πως ακουγεται ο ενας η ο αλλος συνδυασμος ειναι εντελως διαφορετικο πραγμα,αυτος τα αλλαξε ολα.
Απλα ακουσε μερικα 24αρια φλακ και εντυπωσιαστηκε,μεγεια του με χαρα του εχω διαβασει παμπολους τετοιους ειδικα στο συγκεκριμενο φορουμ εχουν κολλημα με καποια συγκεκριμενα πραματα.
 
tio4711 said:
Δηλαδή Σπύρο θ αποχωριζοσουν τα μεγάλα Chario για τα Opal;
Click to expand...

όπως είδες μίλησα για αλλαγή φάσης ζωής ... δηλ. όχι πλέον dedicated listening rooms (που στην περίπτωση μου δεν πολυδούλεψε λειτουργικά) αλλά για άλλο στυλ σπιτιού/καθημερινότητας ... δεν θα έμπαινα στο κόπο να τα συγκρίνω απ' ευθείας, για άλλους λόγους έχουν φτιαχθεί ...
 
διαβασα και εγω την ιστορια του τυπου και εχω καποιες παρατηρησεις να κανω

πρωτα απ ολα δεν του αρεσε το ΑΜR dac με 200 ωρες στρωσιμο αλλα του αρεσε με 400. καποιος που ακουει διαφορες αναμεσα στις 200 και τις 400 ωρες ειναι περαν των δυνατοτητων της αντιληψης μου

δευτερο σημειο που μου εκανε εντυπωση, σε ενα αναλογικο συστημα ειχε διακοπτικο ενισχυτη με ολους τους τεχνικους περιορισμους που αυτοι εχουν. μπορει σε καποιους εδω να μην αρεσει αυτο που θα πω αλλα δεν θεωρω πως μπορεις να απολαυσεις την μαγεια του ρεαλιστικου ηχου του βινυλιου απο ενισχυτες ταξης Δ. το στεγνο και αγευστο αποτελεσμα που παραγουν δεν αφηνει τον πλουτο των αρμονικων μιας καμπινας ενος βιολιου πχ να περασουν. (παραπεμπω στο σχετικο review- μετρησεις γνωστου περιοδικου http://www.stereophile.com/content/halcro-logic-mc20-power-amplifier-measurements )

τελικα κατεληξε σε ενα ντακ που πιο αναλογικο δεν γινεται, με λαμπες και μετασχηματιστες hammond στην εξοδο. η δικη μου αναγνωση ειναι οτι δεδομενης της αδυναμιας να χρησιμοποιει το αναλογικο συστημα λογω παιδιων, αδυναμιας ευρεσης υλικου και ελειψης χρονου εφτιαξε ενα αλλο που του θυμιζει το αρχικο και προσπαθει να πεισει τον εαυτο του οτι το πετυχε
 
Dr Pan K said:
διαβασα και εγω την ιστορια του τυπου και εχω καποιες παρατηρησεις να κανω

πρωτα απ ολα δεν του αρεσε το ΑΜR dac με 200 ωρες στρωσιμο αλλα του αρεσε με 400. καποιος που ακουει διαφορες αναμεσα στις 200 και τις 400 ωρες ειναι περαν των δυνατοτητων της αντιληψης μου

δευτερο σημειο που μου εκανε εντυπωση, σε ενα αναλογικο συστημα ειχε διακοπτικο ενισχυτη με ολους τους τεχνικους περιορισμους που αυτοι εχουν. μπορει σε καποιους εδω να μην αρεσει αυτο που θα πω αλλα δεν θεωρω πως μπορεις να απολαυσεις την μαγεια του ρεαλιστικου ηχου του βινυλιου απο ενισχυτες ταξης Δ. το στεγνο και αγευστο αποτελεσμα που παραγουν δεν αφηνει τον πλουτο των αρμονικων μιας καμπινας ενος βιολιου πχ να περασουν. (παραπεμπω στο σχετικο review- μετρησεις γνωστου περιοδικου http://www.stereophile.com/content/halcro-logic-mc20-power-amplifier-measurements )

τελικα κατεληξε σε ενα ντακ που πιο αναλογικο δεν γινεται, με λαμπες και μετασχηματιστες hammond στην εξοδο. η δικη μου αναγνωση ειναι οτι δεδομενης της αδυναμιας να χρησιμοποιει το αναλογικο συστημα λογω παιδιων, αδυναμιας ευρεσης υλικου και ελειψης χρονου εφτιαξε ενα αλλο που του θυμιζει το αρχικο και προσπαθει να πεισει τον εαυτο του οτι το πετυχε
Click to expand...
χαχα πολυ σωστες παρατηρησεις,
και οσο gia to amr οντως μεχρι τις 500-600 ωρες δεν παιζει,οπως και στα πρωτα 3 τεταρτα της λειτουργιας του,ειναι πολυ μπελαλιδικο ντακ,μετα ομως δεν εχει αντιπαλο,αλλα ειναι θεμα γουστου.
 
η ιστορία δεν είχε κανενα ενδιαφέρον για εμένα

αλλά μπορεί να έχει ενδιαφέρον η κουβέντα επί του θέματος

καλημέρα κύριοι
 
Αν κρίνω από τη μουσική που άκουγε ο τύπος μάλλον καλά έκανε και εγκατέλειψε το βινύλιο. Στη σύγχρονη ποπ δύσκολα θα βρεις αναλογικό software αξιώσεων. Πιθανολογώ ότι αν άκουγε κλασσική, classic rock ή jazz θα κρατούσε το αναλογικό του σύστημα. Ναι, πρόσεξα ότι στα δείγματά του ήταν και το kind of blue, αλλά μόνο ένα από τα δέκα,οπότε μάλλον η τζαζ δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητές του. Αλλά τι έκανε με τη δισκοθήκη του; την αντικατέστησε ΟΛΗ με 24άρια φλακ; Λίγο δύσκολο μου φαίνεται. Μάλλον πρόκειται για μηχανάκια,γιατί από την εμπειρία μου όσοι έχουν μεγάλες δισκοθήκες κρατάνε και ένα πικάπ για ώρα ανάγκης, έστω και για να ακούσουν ένα βινύλιο το χρόνο, αυτό το συγκεκριμένο που τυχαίνει να μην έχουν σε ψηφιακή μορφή.
 
Θα περάσει και από άλλα κύματα
Και ο συγκεκριμένος
Και εμείς
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
 
Ευτυχώς να λέμε που έχουμε δύσκολη γλώσσα και είναι δύσκολο και να μας διαβάζουν,αλλά και να περιλάβουν κάποιον από εμάς όπως περιλάβαμε εμείς τον συγκεκριμένο.
(Να τα χαίρεται ο άνθρωπος γιατί με τόσα που έχουμε πει μπορεί και να βρει κάρβουνο καμιά ώρα..)
 
Το να εχει κάποιος στην κατοχη του 3000+ βινυλια κλασικής, classic rock και jazz δεν σημαίνει οτι γνωρίζει ή κατανοεί την σύγχρονη μουσικη, ποσο μαλλον να εχει μια διευρυμένη και καλαίσθητη αισθητική. Ειναι πιο πολυ οπαδός συγκεκριμένου στυλ και μάλιστα με βαθιά συντηριτικη αντίληψη.

Οι hiend μηχανακηδες μουσικοφιλοι θα μπορούσαν να καταγράφουν (πανω κατω) σε 3 κατηγορίες. (Ας μου επιτρέπει η προχειρη κατηγοριοποίηση για λόγους συντομιας)

1) Με 10 δίσκους (μπορει να έχουν 10000 αλλα ακούν πεισματικά μόνο αυτούς τους 10. Ουσιαστικα την βρίσκουν να παιζουν με μηχανάκια παρά να ακούν μουσικη.

2) Με μια μεγαλη (σε αριθμο) μουσικη συλλογη που ομως όλοι ειναι συγκεκριμένου είδους. Περιορισμένης αντίληψης και αισθητικής, που πολλες φορες οδηγει σε συντηριτισμο, και δεν μπορει να συνυπάρχει με μια πιο σύγχρονη αισθητικη αντίληψη.

3) Με μια συλλογή όπου οδηγείτε και χτίζεται απο την δυναμη της περιέργειας και ανακαλυψεις νέων μουσικών διαδρομών. Εδω, και σύμφωνα με την αισθητική αντίληψη του καθενός, δεν υπάρχει κανένα όριο, ουτε λιστες και χάρτης. Αν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο χάρτη/λίστα ή δεν ειναι ειλικρινής με τις αισθησεις του (ειτε ακουστικες, ειτε συνθετικες) και θέλει απλα να εντυπωσιάσει μιας και αυτο που ακούει δεν θα τον ευχαριστεί, ή αυτομάτως θα μεταπηδησει στην 2 κατηγορία.

Η λιστα του φίλου έρχεται καθαρά απο μια σύγχρονη αντίληψη (παρόλο που τα πιο πολλα εργα δεν ειναι σύγχρονα) για την μουσικη σύνθεση και αισθητική. Και φαίνεται παράξενη, σε av τεχνικα φορουμ (τα οποια δεν φημιζονται για την αισθητικη τους αντίληψη) αλλα και γενικά στο ευρύ κοινό, γιατι ακριβως δεν συναντάται συχνά.

Gordon Mumma: Music for Solo Piano
Arve Henriksen: Chiaroscuro
Colin Stetson: New History of Warfare vol. 2
Alva Noto + Ryuichi Sakamoto: Insen
Pauline Oliveros: Tara’s Room
Terry Riley: In C (Ars Nova Ensemble)
Supersilent: 10
Sidsel Endresen & Bugge Wesseltoft: Out There. In There
Brigitte Fontaine: Vous et Nous
Miles Davis: Kind of Blue (XR 24 bit)
 
Last edited:
auteur said:
Το να εχει κάποιος στην κατοχη του 3000+ βινυλια κλασικής, classic rock και jazz δεν σημαίνει οτι γνωρίζει ή κατανοεί την σύγχρονη μουσικη, ποσο μαλλον να εχει μια διευρυμένη και καλαίσθητη αισθητική. Ειναι πιο πολυ οπαδός συγκεκριμένου στυλ και μάλιστα με βαθιά συντηριτικη αντίληψη.

Οι hiend μηχανακηδες μουσικοφιλοι θα μπορούσαν να καταγράφουν (πανω κατω) σε 3 κατηγορίες. (Ας μου επιτρέπει η προχειρη κατηγοριοποίηση για λόγους συντομιας)

1) Με 10 δίσκους (μπορει να έχουν 10000 αλλα ακούν πεισματικά μόνο αυτούς τους 10. Ουσιαστικα την βρίσκουν να παιζουν με μηχανάκια παρά να ακούν μουσικη.

2) Με μια μεγαλη (σε αριθμο) μουσικη συλλογη που ομως όλοι ειναι συγκεκριμένου είδους. Περιορισμένης αντίληψης και αισθητικής, που πολλες φορες οδηγει σε συντηριτισμο, και δεν μπορει να συνυπάρχει με μια πιο σύγχρονη αισθητικη αντίληψη.

3) Με μια συλλογή όπου οδηγείτε και χτίζεται απο την δυναμη της περιέργειας και ανακαλυψεις νέων μουσικών διαδρομών. Εδω, και σύμφωνα με την αισθητική αντίληψη του καθενός, δεν υπάρχει κανένα όριο, ουτε λιστες και χάρτης. Αν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο χάρτη/λίστα ή δεν ειναι ειλικρινής με τις αισθησεις του (ειτε ακουστικες, ειτε συνθετικες) και θέλει απλα να εντυπωσιάσει μιας και αυτο που ακούει δεν θα τον ευχαριστεί, ή αυτομάτως θα μεταπηδησει στην 2 κατηγορία.

Η λιστα του φίλου έρχεται καθαρά απο μια σύγχρονη αντίληψη (παρόλο που τα πιο πολλα εργα δεν ειναι σύγχρονα) για την μουσικη σύνθεση και αισθητική. Και φαίνεται παράξενη, σε av τεχνικα φορουμ (τα οποια δεν φημιζονται για την αισθητικη τους αντίληψη) αλλα και γενικά στο ευρύ κοινό, γιατι ακριβως δεν συναντάται συχνά.

Gordon Mumma: Music for Solo Piano
Arve Henriksen: Chiaroscuro
Colin Stetson: New History of Warfare vol. 2
Alva Noto + Ryuichi Sakamoto: Insen
Pauline Oliveros: Tara’s Room
Terry Riley: In C (Ars Nova Ensemble)
Supersilent: 10
Sidsel Endresen & Bugge Wesseltoft: Out There. In There
Brigitte Fontaine: Vous et Nous
Miles Davis: Kind of Blue (XR 24 bit)
Click to expand...

Απολύτως σεβαστή η ανάλυσή σας.
Εγώ απλώς θα πω μια ιστοριούλα για τον μουσικό προσανατολισμό του καθενός που ίσως να είναι και γνωστή,ίσως και φανταστική,πάνε πολλά χρόνια που την άκουσα.

Διάσημος κιθαρίστας τελειώνει την συναυλία και την στιγμή που αποχωρεί απ' την πίσω πόρτα,βλέπει στο δρόμο ένα αγόρι με μια κιθάρα να παίζει συνεχώς το ίδιο ακόρντο.
Περίεργος,τον ρωτάει γιατί δεν παίζει όπως οι υπόλοιποι σε όλη την ταστέρια,ο μικρός απαντά:
-Οι άλλοι το ψάχνουν.Εγώ το βρήκα.

(Εννοείται με χιουμοριστική διάθεση)

Πάντως εν μέρει συμφωνώ στο περί συντηρητισμού αλλά όχι κατά είδος.
Στα πιο πολλά είδη υπάρχει εξέλιξη,αλλού λίγο,αλλού πολύ...
Απλώς μερικές φορές σκέφτομαι πως οι επιλογές μερικών χαιεντάδων χαρακτηρίζονται από ένα ελιτισμό ανάλογο της ενασχόλησης.
Αλλά πάλι μπορεί να κάνω και λάθος.
Όσον αφορά την μουσική....άβυσσος...
 
Νομιζω οτι ξεφευγουμε,τα μουσικα γουστα ειναι καθαρα υποκειμενικο πραγμα και ξεφευγει απο την κριτικη του καθενος μας,
Μπορει αυτα να ειχε ως αναφορα,και στο χαλαρο να ακουγε Iron Maiden κανεις δεν ξερει,μπορει να ειναι ογδοντα χρονων,ή χιλια δυο άλλα,μην κανουμε ψυχογραφημα απ το τιποτα,
ο προβληματισμος εμενα ηταν με τετοιο διαστημικο πλατω μαλλον θαχε και αρκετα βυνιλια,αυτα τι τα εκανε
απ την στιγμη που λεει οτι εγκατελειψε αυτο το αθλημα,
αρκετα αφελης ερωτηση βεβαια,γιατι απλα μπορει να τα παραχωσε στην αποθηκη του ή να εχει και δευτερο συστημα με πλατω.
 
Απάντηση: Re: Ενδιαφέρουσα ιστορία....

farflung said:
Νομιζω οτι ξεφευγουμε,τα μουσικα γουστα ειναι καθαρα υποκειμενικο πραγμα και ξεφευγει απο την κριτικη του καθενος μας,
Μπορει αυτα να ειχε ως αναφορα,και στο χαλαρο να ακουγε Iron Maiden κανεις δεν ξερει,μπορει να ειναι ογδοντα χρονων,ή χιλια δυο άλλα,μην κανουμε ψυχογραφημα απ το τιποτα,
ο προβληματισμος εμενα ηταν με τετοιο διαστημικο πλατω μαλλον θαχε και αρκετα βυνιλια,αυτα τι τα εκανε
απ την στιγμη που λεει οτι εγκατελειψε αυτο το αθλημα,
αρκετα αφελης ερωτηση βεβαια,γιατι απλα μπορει να τα παραχωσε στην αποθηκη του ή να εχει και δευτερο συστημα με πλατω.
Click to expand...

Σίγουρα θα είχε αρκετά βινύλια.αναφέρει κάπου πως το κυνήγι τους είναι δύσκολο,άρα το ξέρει το άθλημα.
Εκτός πια και μαζί με το διαστημικό πλατό,είχε και 10 διαστημικά βινύλια,κανείς δεν ξέρει να πει...
 
Διάβασα την ισοτρία με μερικά "πηδηματάκια" και όλο το νήμα μετά, στο οποίο νήμα μας πολλές απόψεις με εκφράζον απόλυτα και μερικές όχι και τόσο.

Αυτό που βρήκα ενδιαφέρον είναι το οτι πέρασα και εγώ μια παρόμοια φάση πριν απο μερικούς μήνες. Μάλιστα μπήκα και σε "σκοτεινές σκέψεις"αλλα δέν είχα το κουράγιο να κάνω κάτι το τόσο δραστικό επιλέγοντας και τα δύο, απλά το βάρος και η προτεραιότητα πλέον μετατοπίζονται.

Τα μουσκά γούστα του τύπου μου είναι αδιάφορο θέμα όπως και η οικονομική κλίμακα μεγέθους η οποία είναι πιά για εμάς είναι κάτι το εξωτικό και άφταστο.

Εκεί που θα διαφωνήσω ως προς αυτά που γράφει είναι οτι χρειάζεται ένα ψηφιακό ίσης και μεγαλύτερης αξίας απο το αναλογικό για να υπάρχει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Αυτό πρίν απο δέκα χρόνια η και πέντε μπορρεί να ήταν εν μέρει αλήθεια αλλα όχι πιά. Φυσικά όταν το κόστος δεν είναι θέμα το μυαλό αφήνεται ελεύθερο να νομίζει και να αποφασίζει ότι θέλει αλλα πλέον ένα σωστό και καλό άυλο ψηφιακό μπορεί να παίξει το ίδιο καλά με ένα αναλογικό διπλάσιας αξίας. Αυτό μου δίδαξε η μικρή πείρα μου, φυσικά αν είχα και εγώ να ξοδεύω όσα γουστάρω πιθανότατα να έλεγα άλλα η αλήθεια όμως είναι διαφορετική απο αυτό που προστάζει το χαιεντάδικο φετίχ που όλοι κρύβουμε μέσα μας απλά το έχουμε σε νάρκη για προφανείς λόγους..
 
Last edited:
Πάντως η όλη ιστορία έχει αρκετά λογικά κενά. Πως έκανε τις λίστες με τα dac, πως εξαρχής απέριψε κάποια, πως τελικά κατέληξε στο Berkeley (ή μήπως σε κάποιο άλλο;), γιατί απέριψε το lyngdorf και μετά επανήρθε με ένα μάλλον υποδεέστερο room correction (arc2)...
 
Top Bottom