Ελλάς α λα χασάπα!
Της Τζένης Κ.
Σατανικόόόό! Στην κυριολεξία, σατανικόόόό! Ως ζώντα ζώα ανήκουμε στις τράπεζες με την ιδιότητα των «κινούμενων χρεών». Ως νεκροί θα ανήκουμε και πάλι στις τράπεζες. Η μόνη διαφορά είναι ότι, μετά θάνατον, θα τυγχάνουμε μιας κάποιας αναβάθμισης. Δε θα κινούμαστε στο φάσμα των χορηγήσεων και των δανειακών συμβάσεων. Θα γινόμαστε καταθέσεις. Υγιή και αξιοποιήσιμα κεφάλαια. Δυστυχώς, όχι στο λογαριασμό μας… Μπορεί ο αποθανών να δικαιώνεται, αλλά δεν πλουτίζει κιόλας. Βιολογικώς, νομικώς και τραπεζικώς αδύνατον!
Με τον τρόπο που τα μάτια του θείου Σκρουτζ, στα κόμικς που διαβάζαμε μικροί, κάνανε …δολάρια ($$$), τα μάτια των επιτελών του Υπουργείου Υγείας κάνουνε τώρα συκωταριές, πατσές, κοιλίτσες, ποδαράκια κλπ. Κι ως γνωστόν, όλα τα παραπάνω δύνανται πανεύκολα να μεταφραστούν και να αποτιμηθούν σε δολάρια ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα. Τα ανθρώπινα ανταλλακτικά γίνονται ανάρπαστα μεταξύ εκείνων που επιθυμούν να παραμείνουν ζωντανοί και ενιαίοι. Εφόσον βέβαια μπορούν να πληρώσουν για το πάτσγουορκ.
Βάσει του νέου νομοσχεδίου που πέρασε από το Υπουργικό Συμβούλιο και οδεύει προς ψήφιση, στο εξής, θα είμαστε όλοι, εκτός από δυνάμει νεκροί και δυνάμει τουρσιά φορμόλης. Δωρητές οργάνων με το στανιό… (Ποιος θα την πιστώνεται άραγε την ημίαιμη καλή πράξη; Ο δωρητής ή ο νομοθέτης; 50-50; Άντε βρες!) Βουτηγμένοι, εις τα εξ ων συνετέθημεν, μέσα στα χειρουργικά υγρά, θα συντηρούμαστε μέχρι να μας διαλέξουν και να μας παραγγείλουν (ανά μερίδα) οι ασθενείς του αντίστοιχου βαλαντίου.
Όπου κι αν ζουν αυτοί. Γιατί θα κάνουμε και delivery και εξαγωγές και θα φτιάξουμε και ειδικές κλινικές, άμα λάχει. Να έρχονται οι ενδιαφερόμενοι να τους φυτεύουμε είδη πεθαμεναρίας. (Και να συνυπολογίσει κανείς ότι αυτά τα πλάνα διανοίγονται… σε μια χώρα με απίστευτα χαμηλές επιδόσεις στον τομέα των Μεταμοσχεύσεων. Τελευταία μάλιστα, η έλλειψη χρηματοδοτήσεων έχει ρίξει δραματικά το ρυθμό. Όργανα όμως μας ενδιαφέρει να έχουμε στον καταψύκτη…).
Το οξύμωρο Κράτος λοιπόν, …που εδώ και μήνες δεν προλαβαίνει να εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τα έργα και τις ημέρες των διαπλεκόμενων ιατρικών λειτουργών, αποφάσισε ξαφνικά να τους εγχειρίσει το μπαλτά και να τους αφήσει να κόβουν ημιθανείς αφαλούς και αποδείξεις για λογαριασμό του… (Εάν και εφόσον υποθέσουμε ότι οι συναλλαγές θα συνοδεύονται από παραστατικά)… Εντάξει. Ας μη βιαζόμαστε. Πιθανότατα θα ασκήσει υψηλό εκλεκτισμό το Κράτος. Θα εγχειρίσει το μπαλτά σε πολύ δικούς του ιδιώτες. Έρχονται τα Mall αμελέτητων! Οι προικισμένοι θα είναι στη βιτρίνα…
Δεν είναι λοιπόν ότι βάζουν χέρι στο συκώτι μας. Βάζουν γενικότερα χέρι στη δυνατότητα μιας αλτρουιστικά σταθμισμένης επιλογής. Μιας πεπαιδευμένης ή αυθόρμητης προσωπικής επιλογής. Να τα δώσουμε; Να μην τα δώσουμε;
Θα τα δώσουμε… Θα τα δώσουμε… Θέλουμε δε θέλουμε. Έτσι γίνεται και σ’ άλλες τριτοκοσμικές χώρες. Μόνο που με Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό, ο Τρίτος Κόσμος χτίζεται με όρους ανεπτυγμένου κόσμου.
Γι’ αυτό τα προσχήματα θα τηρηθούν. Δε θα πουλάς το νεφρί σου για τις ανάγκες της οικογένειας. Θα σου το παίρνουν, αφού τα κακαρώσεις πάνω στην προσπάθεια. Λεπίδι και εν ζωή, λεπίδι και μετά θάνατον. Ο Κατσούλας και ο Δημητροκάλλης σπλαχνικότεροι υπήρξαν. Παρενέβαλαν που και που κανένα όργιο…
*Θυμήθηκα τώρα δα ότι στον αρχαιοελληνικό κόσμο, η σκύλευση των νεκρών αποτελούσε ύψιστο ανόμημα… Κι ότι το δώρο στην παράδοσή μας είναι δώρο. Δε δωρίζεται βάσει νόμου.
Κι είναι και το άλλο. Θα ρίξουμε στην ασιτία, εκτός από τους συνταξιούχους και τα δόλια τα σκουλήκια…
Από Το Ποντίκι
