Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

δεν ειπε κανεις κατι τέτοιο.
αλλα πάντα, ο πρωτοπόρος που εχει εφεύρει την δική του γλώσσα, θα ειναι καλύτερος απο αυτόν που θα τον ακολουθήσει/αντιγράψει.
μονο αν τον κλέψει, και εφεύρει και ο ίδιος, μια δική του, προσωπική γλώσσα, θα τον ξεπεράσει.

Μα μόλις αυτό έγραψες τώρα.


Τα εργαλεία είναι εκεί για να τα χρησιμοποιήσουμε. Respect στον δημιουργό δεν λέω.....αλλά πόσες φορές έχουμε δει ταινίες που μας άρεσαν και όταν κάποιος μας είπε "αυτο το έκανε ο ταδε πρώτος" και το είδαμε... μας φάνηκε μέτριο ή dated? Ο χρόνος κυλάει.
 
Συμφωνείς οτι όλοι εδω μέσα πάνω κάτω βλεπουν ταινίες, και ότι μέσα στα 600 μέλη που διαβάζουν το συγκεκριμένο νήμα υπάρχει έστω ένα υπολογίσιμο δείγμα? (βασικά όποιος μπαίνει σε νήμα με αυτό τον τίτλο θα τολμήσω να θεωρήσω οτι δεν είναι και ο μέσος απαίδευτος ποκορνοφαγος) .
Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για σινεμά και όχι για πυρηνική φυσική. Όλοι μπορούν και έχουν άποψη πάνω στο θέμα μας.

άλλο πράγμα λέω..
αν πχ ρωτήσεις εδω, αν ειναι γνωστός ο τάδε σκηνοθέτης, ή η τάδε ταινία, δεν θα έχεις την ίδια ανταπόκριση απο το αν ρωτήσεις σε ενα κινηματογραφικό φορουμ.
αν θέλεις κανε ενα poll και ρώτα για κανα ασιάτη/αφρικάνο σκηνοθέτη.. ειναι απλά θέμα εξειδίκευσης/ενδιαφέροντος.
και κάνε και το αντίθετο, ρωτα σε κανα κινηματογραφικό φόρουμ για ενισχυτές ταξης D κτλ.
 
Last edited:
Μα μόλις αυτό έγραψες τώρα.


Τα εργαλεία είναι εκεί για να τα χρησιμοποιήσουμε. Respect στον δημιουργό δεν λέω.....αλλά πόσες φορές έχουμε δει ταινίες που μας άρεσαν και όταν κάποιος μας είπε "αυτο το έκανε ο ταδε πρώτος" και το είδαμε... μας φάνηκε μέτριο ή dated? Ο χρόνος κυλάει.

και το παγωτό λιώνει..

δεν μιλάω για μια τεχνική πχ βάθος πεδίου αλλα ενα ολόκληρο σύμπαν, μια ολόκληρη προσωπική γλωσσα.
πχ οι ταινιες των μοντερνιστών (δεν λέω ονοματα αλλα αν επιμένεις..) δειχνουν πιο μοντέρνες απο τις σύγχρονες παραγωγές..
 
τι αυστηρά στανταρτ βρε;
ολο εξαιρετική και αριστούργημα γράφω..

αν ειχα απο δαύτα, θα έλεγα οτι και ο Ταρτακόφsky και ο Παπατζάνοφ..

β€œI am only interested in the views of two people: one is called Bresson and one called Bergman.”
https://www.goodreads.com/quotes/446304-i-am-only-interested-in-the-views-of-two-people

τους ενδιέφεραν 1-2 ταινίες κάθε χρόνο, εγω βλέπω σχεδόν καθε μέρα..

Τον Μπεργμαν τον έφερα σαν παράδειγμα (εβαλα π.χ μπροστά) δεν πήγα πισω να δω ποιες συγκεκριμένα ταινίες που θεωρούνται καταπληκτικές τις βρήκες μάπα....αν θες πάω πίσω και το κάνω αν και βαριέμαι γιατί είναι μπόλικες.

Τώρα που λες ταρκοφσκι.....ζω για την στιγμή που βρω 1 και μοναδικό άνθρωπο (που να μην έχει διαβάσει τίποτα για την ταινια εννοείται) που να δει το Στοκερ και να μου πει ότι κατάλαβε τι έγινε.
 
Τον Μπεργμαν τον έφερα σαν παράδειγμα (εβαλα π.χ μπροστά) δεν πήγα πισω να δω ποιες συγκεκριμένα ταινίες που θεωρούνται καταπληκτικές τις βρήκες μάπα....αν θες πάω πίσω και το κάνω αν και βαριέμαι γιατί είναι μπόλικες.

Τώρα που λες ταρκοφσκι.....ζω για την στιγμή που βρω 1 και μοναδικό άνθρωπο (που να μην έχει διαβάσει τίποτα για την ταινια εννοείται) που να δει το Στοκερ και να μου πει ότι κατάλαβε τι έγινε.

σε ποιες ταινιες αναφέρεσαι;

οσο μελετάμε κάτι, αλλάζει ο τρόπος που αισθανόμαστε και εκτιμάμε τα πράγματα, και πάντα λαμβάνουμε υπόψη και τη χρονική περίοδο που δημιουργήθηκε.
 
άλλο πράγμα λέω..
αν πχ ρωτήσεις εδω, αν ειναι γνωστός ο τάδε σκηνοθέτης, ή η τάδε ταινία, δεν θα έχεις την ίδια ανταπόκριση απο το αν ρωτήσεις σε ενα κινηματογραφικό φορουμ.
αν θέλεις κανε ενα poll και ρώτα για κανα ασιάτη/αφρικάνο σκηνοθέτη.. ειναι απλά θέμα εξιδίκευσης.
και κάνε και το αντίθετο, ρωτα σε κανα κινηματογραφικό φόρουμ για ενισχυτές ταξης D κτλ.

Μπορεί γενικά να ξες από σινεμά ακόμα και αν δεν ξέρεις αφρικάνους σκηνοθέτες.

Για να στο πω και αλλιώς....από τότε που με θυμάμαι βλέπω ταινια σχεδόν κάθε μέρα. Ταινίες όλων των ειδών. Αφρικανό σκηνοθέτη δεν ξέρω ή αν εχω δει ταινια του δεν ήξερα οτι είναι αφρικανος ο σκηνοθέτης της......και τι θα πει αυτό?

Βασικά από προσωπική εμπειρία θα σου πω οτι τα καλύτερα reviews που εχω ακούσει τα εχω ακούσει από φίλους που δεν ξέρουν σχεδόν κανένα όνομα σκηνοθέτη.

Συμφωνώ με το έκαστος στο είδος του σαν φράση. Εδώ δεν συγκρίνουμε το να ρωτήσεις κάτι για σινεμά στο νήμα των ενισχυτών με το να ρωτήσεις το ίδιο σε ένα φόρουμ κινηματογράφου αλλά την σύγκριση των γνώσεων των ανθρώπων που βλεπουν ευρωπαϊκό σινεμά σε αυτό το νήμα με το αντίστοιχο εκεί.
 
Μπορεί γενικά να ξες από σινεμά ακόμα και αν δεν ξέρεις αφρικάνους σκηνοθέτες.

Για να στο πω και αλλιώς....από τότε που με θυμάμαι βλέπω ταινια σχεδόν κάθε μέρα. Ταινίες όλων των ειδών. Αφρικανό σκηνοθέτη δεν ξέρω ή αν εχω δει ταινια του δεν ήξερα οτι είναι αφρικανος ο σκηνοθέτης της......και τι θα πει αυτό?
θα πει οτι υπήρχε περιορισμός, ως προς τα ερεθίσματα.

Βασικά από προσωπική εμπειρία θα σου πω οτι τα καλύτερα reviews που εχω ακούσει τα εχω ακούσει από φίλους που δεν ξέρουν σχεδόν κανένα όνομα σκηνοθέτη.
γιατί η αποψή σου συγκλίνει με αυτους.

Συμφωνώ με το έκαστος στο είδος του σαν φράση. Εδώ δεν συγκρίνουμε το να ρωτήσεις κάτι για σινεμά στο νήμα των ενισχυτών με το να ρωτήσεις το ίδιο σε ένα φόρουμ κινηματογράφου αλλά την σύγκριση των γνώσεων των ανθρώπων που βλεπουν ευρωπαϊκό σινεμά σε αυτό το νήμα με το αντίστοιχο εκεί.


κανείς δεν ξέρει απο σινεμά (κινηματογράφο πιο σωστά) γενικά..
παραμόνο ειδικά..

Αν ηταν έτσι, τοτε εγώ και εσυ που εχουμε δει πχ τετραψήφιο αριθμό ταινιών, θα θεωρουμασταν ειδικοι.
:flipout:

θεωρώ οτι αν ρωτήσεις, αν εχει δει ταινία του Jean Rouch/Frederick Wiseman/Maysles brothers κτλ καποιος εδω, ισως να μην έχεις απάντηση.
τι παει να πει αυτό; οτι ειναι ασήμαντοι;
αν ψαξεις στο ιντερνετ θα βρεις απειρες αναφορές, βιβλία για το έργο τους και οτι τους μελετάνε σε κινηματογραφικές σχολές.

εδω κάποιοι δεν παρακολουθούν ντοκυμαντέρ ή ακόμα και μη αγγλόφωνες ταινίες (υπάρχει και νήμα εδω γύρω)
 
Last edited:
Αυτοί που αναφέρεις έχουν κάνει ντοκιμαντέρ. Για κάποιο λόγο το Cinema ή Κινηματογράφο.....πες το οπως θέλεις.....το εχω κάπου ξεχωριστά από τα ντοκιμαντέρ στο μυαλό μου. Χωρις να τα θεωρω υποδεέστερα σε καμιά περίπτωση.

Απλά όταν εχω όρεξη να δω μια ταινια δεν εννοώ ντοκ. Ντοκ βλέπω πχ όταν θέλω να μάθω για ένα θέμα και δεν εχω όρεξη να διαβάσω wikipedia. Πολύ σπάνια θα πω "σήμερα εχω όρεξη να δω ντοκιμαντέρ" συγκεκριμένα.

Παρόλα αυτά το Grey Gardens (1975) το εχω δει και ήταν καταπληκτικό. Ήθελα να μάθω για αυτή την πλευρά των Κένεντι και φυσικά δεν ήξερα το όνομα του σκηνοθέτη απλά δεν βρήκα άλλο με το συγκεκριμένο θέμα.
 
Αυτοί που αναφέρεις έχουν κάνει ντοκιμαντέρ. Για κάποιο λόγο το Cinema ή Κινηματογράφο.....πες το οπως θέλεις.....το εχω κάπου ξεχωριστά από τα ντοκιμαντέρ στο μυαλό μου. Χωρις να τα θεωρω υποδεέστερα σε καμιά περίπτωση.

Απλά όταν εχω όρεξη να δω μια ταινια δεν εννοώ ντοκ. Ντοκ βλέπω πχ όταν θέλω να μάθω για ένα θέμα και δεν εχω όρεξη να διαβάσω wikipedia. Πολύ σπάνια θα πω "σήμερα εχω όρεξη να δω ντοκιμαντέρ" συγκεκριμένα.

Παρόλα αυτά το Grey Gardens (1975) το εχω δει και ήταν καταπληκτικό. Ήθελα να μάθω για αυτή την πλευρά των Κένεντι και φυσικά δεν ήξερα το όνομα του σκηνοθέτη απλά δεν βρήκα άλλο με το συγκεκριμένο θέμα.

μονο καταπληκτικό.. κινηματογράφιση, χρωματα, προσωπικότητες, αυτά που έλεγε, η μητέρα, το σπίτι..
ολα μοναδικα!

ετυχε να βάλω αυτους.. ολοι κινηματογράφο κάνουν..
αν θέλεις βαλε απο εδω

ειναι λιγο μειωτική η άποψη οτι απο τα ντοκιμαντέρ ή τις ταινίες "μαθαίνουμε"
και για αυτούς που κάνουν κινηματογράφο και για αυτούς που παρακολουθούν.

ολα κινηματογράφος ειναι και το ντοκιμαντερ απο τα σημαντικότερα είδη στις μέρες μας, οπου καταγράφει τον κόσμο γύρω μας.
 
Last edited:
Το σπιτι όλα τα λεφτά....σουρεαλ κατάσταση το οτι έκαναν ηλιοθεραπεία σαν να μη τρέχει τίποτα :flipout:

Το σινεμά με ταξιδεύει αλλού γιατί ξέρω οτι είναι fiction, τα docs με προσγειώνουν γιατί είναι έστω μια υποκειμενική πραγματικότητα. Γιαυτό τα χω ξεχωριστά στο μυαλό μου.

Αλλα ίσως να χεις δίκιο και να είναι όλα κινηματογράφος δεν ξέρω...
 
Με τους ασιατες δεν το χω. Είδα κάποια που μου είπες, δεν καταλαβαίνω την κουλτούρα τους. Ίσως επειδή δεν εχω ταξιδέψει εκεί ποτέ, ίσως επειδή δεν ξέρω την γλώσσα και τα ήθη και έθιμά τους....δεν ξέρω.

Μου φαίνεται το άκρως αντίθετο της δυτικής κουλτούρας.
 
προσπαθω να θυμηθω τις εξαιρετικες ταινιες του
τελικα το Howards End το θεωρω το καλυτερο του
δεν ξερω με την σημερινη αναγνωση τι συναισθηματα θα μου προκαλεσει
 
Maurice
https://www.imdb.com/title/tt0093512/

Λίγο τα κοντινά πλάνα, η λογοτεχνική αφήγηση, η αδιάφορη χρωματική παλέτα, η μουσική επένδυση, η ανάλυση αντί για σύνθεση, η εποχή και ο διάκοσμος του background που δίνει την αίσθηση ότι αυτή η εποχή πέρασε και είναι παρελθόν..

(αντίθετως με το call me.. Το οποίο μπορούμε να πούμε ότι είναι σχεδόν άχρονο, κάπου, κάποτε στην Ιταλία..και με ενα μοναδικό αμφισημο τέλος, αυτή που κοιτάζει μπροστά στο τζάκι την αιωνιότητα, αυτό που είχε και έχασε, αυτή την σύμπαντικη συνεύρεση όπου ανακάλυψε τον εαυτό του μέσα από τον εραστή του, ήρθε πιο κοντά στον πατέρα του και συμβιβάστηκε με την μελαγχολία και μοναξιά της ύπαρξης του)

Ηθοποιοί που διάβαζαν ένα καλογραμμένο σενάριο και η κάμερα τους κινηματογραφουσε, δίχως τίποτα γύρω τους να ενδυναμώνει το θέμα όπως πχ στο call my by your name όπου υπάρχε διαρκώς μια ατμόσφαιρα ερωτισμού με το νερό, τα δέντρα, την φύση, τα παιχνίδια στο νερό, τξς πόζες, τα αγάλματα, οι βόλτες με το ποδήλατο κ.α.
Τι υπέροχο ευρήμα που τον φώναξε στον πιο ιδιωτικό του χώρο. Στην λίμνη όπου διάβαζε άπειρα βιβλία και φαντασιωνοταν, προσπαθώντας να δώσει μορφή στον έρωτα, και τελικά τον έφερε εκεί, στο πιο προσωπικό, ευάλωτο σημείο, για να νιώσει τρωτος και ευάλωτος.

Αν και περίμενα να μου αρέσει περισσότερο από τα άλλα του Ivory που διάλεξα, ισως για μένα να είναι το πιο αδύνατο του. Το a room with a view μου άρεσε σαφώς περισσότερο.

6/10
 
Last edited:
Το εχω δει. Ταινίες από 1940- 1960 του Χόλιγουντ εχω δει πιο πολλές από σένα.

Δεν είναι οι ατάκες που σου μένουν όσο το οτι εκείνη την εποχή η ταινία κορόιδευε τους Ναζί και τον Χίτλερ και τόλμησε να κάνει light ενα βαρύ θέμα. Αυτό δεν είχε ξαναγίνει.

Το οτι κάποιος είναι πρωτοπόρος δεν σημαίνει οτι είναι ντε και καλά καλύτερος από αυτούς που ακολούθησαν.

Όπως και το γεγονός οτι κάποιοι για να δημιουργήσουν πάτησαν στους ωμούς των πρωτοπόρων αυτό δεν κάνει απαραίτητα το έργο τους υποδεέστερο.

Mηπως εχεις καιρο να την δεις και δεν θυμασαι, γιατι η ταινια τα σπαει, δεν σατυριζει μονο τους ναζι αλλα και τους ηθοποιους που παιζουν υπερβολικα δραματικα αλλα και τις ανθρωπινες σχεσεις,την ειδα χτες και ηταν σαν να βγηκε χτες σε ολα τα επιπεδα,μονο το οτι ηταν ασπρομαυρη,αντε και το εφε στο αεροπλανο σου θυμιζε οτι η ταινια δεν βγηκε στην εποχη μας,φοβερη ζωντανια-φρεσκαδα,τι πνευμα,τι οξυδερκεια και κυριως τι χιουμορ,πολυ γελιο αβιαστο,συστηνεται ανεπιφυλακτα πιστευω θα αρεσει στον Ζαγγογιαννη,φανταζομαι στο αδοξοι μπασταρδοι ο Ταραντινο εμπνευστηκε απο την εν λογω ταινια,ευχαριστω τον κυριο :ears: για αλλη μια φορα...
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Maurice
https://www.imdb.com/title/tt0093512/

Λίγο τα κοντινά πλάνα, η λογοτεχνική αφήγηση, η αδιάφορη χρωματική παλέτα, η μουσική επένδυση, η ανάλυση αντί για σύνθεση, η εποχή και ο διάκοσμος του background που δίνει την αίσθηση ότι αυτή η εποχή πέρασε και είναι παρελθόν..

(αντίθετως με το call me.. Το οποίο μπορούμε να πούμε ότι είναι σχεδόν άχρονο, κάπου, κάποτε στην Ιταλία..και με ενα μοναδικό αμφισημο τέλος, αυτή που κοιτάζει μπροστά στο τζάκι την αιωνιότητα, αυτό που είχε και έχασε, αυτή την σύμπαντικη συνεύρεση όπου ανακάλυψε τον εαυτό του μέσα από τον εραστή του, ήρθε πιο κοντά στον πατέρα του και συμβιβάστηκε με την μελαγχολία και μοναξιά της ύπαρξης του)

Ηθοποιοί που διάβαζαν ένα καλογραμμένο σενάριο και η κάμερα τους κινηματογραφουσε, δίχως τίποτα γύρω τους να ενδυναμώνει το θέμα όπως πχ στο call my by your name όπου υπάρχε διαρκώς μια ατμόσφαιρα ερωτισμού με το νερό, τα δέντρα, την φύση, τα παιχνίδια στο νερό, τξς πόζες, τα αγάλματα, οι βόλτες με το ποδήλατο κ.α.
Τι υπέροχο ευρήμα που τον φώναξε στον πιο ιδιωτικό του χώρο. Στην λίμνη όπου διάβαζε άπειρα βιβλία και φαντασιωνοταν, προσπαθώντας να δώσει μορφή στον έρωτα, και τελικά τον έφερε εκεί, στο πιο προσωπικό, ευάλωτο σημείο, για να νιώσει τρωτος και ευάλωτος.

Αν και περίμενα να μου αρέσει περισσότερο από τα άλλα του Ivory που διάλεξα, ισως για μένα να είναι το πιο αδύνατο του. Το a room with a view μου άρεσε σαφώς περισσότερο.

6/10

Eχει πλακα το ποσο αντιδιαμετρικα βλεπουμε τα πραγματα....
Πλακα,πλακα εχουν περασει πολλα χρονια απο τοτε που την ειδα (αρχες 90'ς) αλλα μου εμεινε κυριως γιατι η "στατικοτητα" που βρηκες εσυ,για μενα εδωσε περισσοτερο "αερα" στις ερμηνειες και στους διαλογους.
Θα συμφωνησω για την "ακαδημαικη" αφηγηση του Αιβορυ,αλλα στο Μωρις θεωρω οτι δουλευει και μαλιστα εξαιρετικα κυριως γιατι τονιζει την αντιθεση ακαδημαισμος+συντηρηση vs ομοφυλοφιλικος ερωτας.Και ειναι αυτος ο τονισμος των αντιθεσεων που κανει αχρονη την ταινια,για μενα,παρ'οτι εποχης,αυτο που ειδες εσυ στον Γκουαντανινο.
Του οποιου η προσεγγιση ηταν,παντα στα δικα μου ματια,"λιγο κρασι,λιγο θαλασσα και τ'αγορι μου".
Καλη καρτ ποσταλ,δε λεω,αλλα για τουρισμο και μονο.Ετσι την πατησα και με το προηγουμενο του πονημα,το A Bigger Splash.
Aπο τις μεγαλυτερες φολες που εχω δει,αλλη μια καρτ ποσταλ,κριμμα για τη σπαταλη ταλεντου του Φαινς και της Σουιντον.
 
Mηπως εχεις καιρο να την δεις και δεν θυμασαι, γιατι η ταινια τα σπαει, δεν σατυριζει μονο τους ναζι αλλα και τους ηθοποιους που παιζουν υπερβολικα δραματικα αλλα και τις ανθρωπινες σχεσεις,την ειδα χτες και ηταν σαν να βγηκε χτες σε ολα τα επιπεδα,μονο το οτι ηταν ασπρομαυρη,αντε και το εφε στο αεροπλανο σου θυμιζε οτι η ταινια δεν βγηκε στην εποχη μας,φοβερη ζωντανια-φρεσκαδα,τι πνευμα,τι οξυδερκεια και κυριως τι χιουμορ,πολυ γελιο αβιαστο,συστηνεται ανεπιφυλακτα πιστευω θα αρεσει στον Ζαγγογιαννη,φανταζομαι στο αδοξοι μπασταρδοι ο Ταραντινο εμπνευστηκε απο την εν λογω ταινια,ευχαριστω τον κυριο :ears: για αλλη μια φορα...

Εχει κοντα 4 χρονια που την είδα. Η ταινια ειναι υπέροχη δεν λεω απλα οι κοεν: ο μ. Λεμποφσκι και το barton fink μου αρεσαν παραπάνω. ( απο κει ξεκίνησε η κουβεντα) . Θα το ξαναδω όμως για να το φρεσκαρω πολυ ευχαρίστως μεσα στο σκ.
 
Εχει κοντα 4 χρονια που την είδα. Η ταινια ειναι υπέροχη δεν λεω απλα οι κοεν: ο μ. Λεμποφσκι και το barton fink μου αρεσαν παραπάνω. ( απο κει ξεκίνησε η κουβεντα) . Θα το ξαναδω όμως για να το φρεσκαρω πολυ ευχαρίστως μεσα στο σκ.

εγω που ξαναείδα το Big Lebowski πριν 2 μήνες κατεβασα την βαθμολογία απο το 8 στο 7.
εχει καποιες κλασικές σκηνες δεν λέω..(έχει όμως και πολύ κακές όπως εκείνο το απαίσιο όνειρο που θυμίζει κακή ελληνική ταινία..) οταν ειχε βγεί, ειχα ενθουσιαστεί πολύ, τοτε δεν βαθμολογούσα στο IMDB.
τωρα το κάνω και για να θυμάμαι τι εχω δει (εκτος απο αυτες στα φεστιβαλ που τρέχω να προλάβω την αλλη προβολή..)


εδω και 2 μηνες τελειωσε το φεστιβαλ ντοκιμαντερ και δεν προλαβα να γραψω τις καλύτερες στο νημα διπλα..
 
Last edited:
Mου αρεσε πιο πολυ απο τον Λεμποφσκι,που κατα περιεργο τροπο εαν και μου αρεσουν πολυ οι δουλειες των Κοεν σχεδον ολες,στο Λεμποφσκι δεν τρελαθηκα,βαρατε τωρα..
 
Mου αρεσε πιο πολυ απο τον Λεμποφσκι,που κατα περιεργο τροπο εαν και μου αρεσουν πολυ οι δουλειες των Κοεν σχεδον ολες,στο Λεμποφσκι δεν τρελαθηκα,βαρατε τωρα..

Δεν βαράμε καθόλου. Όταν είδα κοεν πρώτη φορά έπαθα πλάκα. Πήρα λοιπόν να δω όλες τις ταινίες τους με την σειρά. Μου άρεσαν όλες πολύ, άλλες περισσότερο άλλες λιγότερο.

Η τελευταία ταινια τους που μου άρεσε ήταν το man who was not there. Μεχρι και αυτή όλες μου αρέσουν....μετά τίποτα. Άβυσσος η ψυχή του ταινιακια.
 
...εχω δει πάνω από 100 ταινίες σχετικά με WW2 από σκηνοθέτη εβραϊκής πίστης. Για μια φορά έστω θα ήθελα να δω μια, φτιαγμένη από έναν άσχετο με το θέμα και αν οχι από εντελώς άσχετο τουλάχιστον οχι από εβραιους η Γερμανούς της εποχής. Το συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ tricky.....επειδή όλοι ξέρουμε για τις φρικαλεότητες, παρακολουθούμε παραδομένοι, χωρίς κανέναν κριτικό τοίχο σηκωμένο, και αυτό για ευνόητους λόγους δεν είναι κάλο πράγμα.

Μεταξύ μας ο Β.Β.Π. είναι επίφαση σε αυτήν την ταινία, άλλα είναι τα δυνατά της σημεία κυρίως το χιούμορ.