Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

"Διαφωνώ μόνο στο οτι για να καταλάβω ένα έργο πρέπει να διαβάσω θεωρία πριν....έτσι τι να το κάνω, ιτ μπιτς δε περπος που λένε. "


...είναι σαν την free jazz ένα πράμα...μουσική για μουσικούς και όχι για απλούς ακροατές....
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ said:
"Clever people used to make films, now they make television"

Jane Campion

Try, "Top of the Lake"

Αν ο Αγγελόπουλος γύριζε φεμινστικο αστυνομικό σίριαλ κάτι τέτοιο θα γύριζε.
Click to expand...

σωστα οι εξυπνοι κανουν τωρα και τηλεοραση
μα γι αυτο εμεις θελουμε τους τρελους που κανουν και σινεμα σαν τον Ακι τον Αλεχαντρο τον Μουμτζιου ...

ωραιο το top of the lake το εχω δει ...
 
teddy743 said:
Auteur, απ' όλα χρειάζεται να βλέπει κανείς. Προσωπικά βλέπω τα πάντα και σπάνια αφήνω ταινία στη μέση....μέχρι και βουβό βλέπω no problem. Επίσης από τα ποστ σου καταλαβαίνω οτι βλέπεις με καλό ρυθμό οποτε αμφιβάλω αν σου χουν μείνει πάνω από 500-1000 σημαντικά έργα να δεις. Σε κανα 1-2 χρονια που θα χεις δει τα παντα σχεδον απο τα "σοβαρα" δες και μερικες σειρες, το επιπεδο εχει ανέβει αφάνταστα. Ξέχνα τις σειρές τύπου Married with Children...έχει αλλάξει το σκηνικό στις σειρές, έχει αναβαθμιστεί συνολικά το medium. Όπως στις ταινίες υπάρχει ο Χ ταρκοφσκι αλλά και το τρανσφορμερς έτσι είναι και στις σειρές πια.

Διαφωνώ μόνο στο οτι για να καταλάβω ένα έργο πρέπει να διαβάσω θεωρία πριν....έτσι τι να το κάνω, ιτ μπιτς δε περπος που λένε. Κατά τα αλλα +1 για τον προβληματισμό και την φιλοσοφική αναζήτηση βλέποντας ταινίες (αλλά και σειρές).
Δεν ειναι κατανάγκη να ειναι θεωρία του κινηματογράφου. *Στην τέχνη δεν υπάρχει πάντα περπος (συγκεκριμένο μήνυμα) και δεν χρειάζεται να υπάρχει. εσύ το ανακαλύπτεις, με την δική σου ευαισθησία, λογική, παιδέια και όλες σου τις αισθήσεις.. αν το επιθυμείς..

Είδα την λίστα που ανέβασες πριν και έχω 2-3 από αυτά και μου άρεσαν πολύ. KOYAANISQATSI, BARAKA, SAMSARA, εχει ομως και κατι φεστιβαλικες που βγαίνει έξω μετά το κοινό και όλοι ξύνουν τα κεφάλια τους... και δεν μπορεί όλοι να είναι χαζοί ή απαίδευτοι και μετα διαβάζεις το review από τον χ κριτικό και αναρωτιέσαι αν αυτά που γράφει τα έβγαλε από τον κ@λο του...

Δεν ειναι θέμα χαζομάρας...
οι καλλιτέχνες δημιουργούν ένα πεδίο οπου διεγείρουν τις αισθήσεις, την ευαισθησία, ευφυια.
Αν κάποιος προσεγγίζει την τέχνη μόνο με την λογική δεν πρόκειται ποτέ να νίωσει και κατεπέκταση να κατανοήσει ενα μεγάλο μέρος της το οποιο ειναι αριστουργηματικό

Επίσης προσωπική μου γνώμη είναι ότι ένας σκηνοθέτης για να είναι καλός πρέπει να καταφέρνει και να περνάει το μήνυμά του και όχι ο καθένας που βγαίνει από την αίθουσα να νομίζει ότι είδε κάτι άλλο (με αυτή την άποψη μπορεί να διαφωνήσετε αρκετοί)

δες λίγο πιο πάνω το *
οι περισσότεροι σύγχρονοι σκηνοθέτες δημιουργούν (οσο μπορούν) ενα πιο διευρυμένο πεδίο οπου ο καθένας μπορεί να κοιτάξει και να δει διαφορετικά πράγματα.
υπάρχουν σκηνοθέτες που ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν μαζί σου, αλλοι αδιαφορούν αν θα γίνουν εύκολα κατανοητοί, αν νιώσει κάποιος τί κάνουν.

ο Lav Diaz κανει ταινίες 5+ ώρες.. αλλοι κανουν 10+ ώρες.. πρεπει να αφιερώσεις ενα ολόκληρο απόγευμα ή και μέρα για να δεις το έργο τους.

O Orson Welles ειχε πει οτι το πρόβλημα ειναι οτι ο κόσμος βλέπει τον κινηματογράφο μόνο ως entertainment.

..το ιδιο πιστευω και συνολικά για την τέχνη... τι να το κάνω αν ο άλλος ζωγραφίζει πχ έναν κίτρινο πίνακα και μετά για να καταλάβω την σημασία του πρέπει να κάτσω να διαβασω την αυτοβιογραφία του και να καταλάβω ότι σε εκείνη την φάση της ζωής του ζήλευε την γυναίκα του...εξ ου και το κίτρινο....(στην τύχη το λέω αυτό...αλλά νομίζω κατάλαβες τι εννοώ) ....σου είχα γράψει κάτι αντίστοιχο παλαιότερα και μου πες για τον ροθκο.
Click to expand...


όλα έχουν να κάνουν πως αντιμετωπίζει κάποιος την τέχνη και κατεπέκταση την ζωή.
 
teddy743 said:
"Διαφωνώ μόνο στο οτι για να καταλάβω ένα έργο πρέπει να διαβάσω θεωρία πριν....έτσι τι να το κάνω, ιτ μπιτς δε περπος που λένε. "


...είναι σαν την free jazz ένα πράμα...μουσική για μουσικούς και όχι για απλούς ακροατές....
Click to expand...

εσύ το βλέπεις έτσι...

και δεν αναφέρομαι για το "κοιτά παιζει παπάδες" ;
ειναι καθαρά αισθητικό ζήτημα.

το ίδιο ισχυεί και για τους ηλεκτροακουστικούς συνθέτες.
electroacoustic music

αν πχ βλέπει κάποιος εναν μαυρο πίνακα στον Rothko, γιαυτόν ειναι απλά ενας μαυρος πίνακας.
καμία κριτική, κανένα κείμενο, βιβλίο δεν πρόκειτε να του αλλάξει γνωμη ή να του εμφυτεύσει οτι χρειάζεται για να ανακαλύψει κάτι άλλο.

ίσως σου φανουν χρήσιμα τα παρακάτω, αν έχεις χρόνο παρακολούθησε τα. (ειδικά την ομιλία για το slow cinema και transcendental style in film)

http://avclub.gr/forum/showthread.p...υ-2017?p=1058025935&viewfull=1#post1058025935
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Stellios papa said:
σωστα οι εξυπνοι κανουν τωρα και τηλεοραση
μα γι αυτο εμεις θελουμε τους τρελους που κανουν και σινεμα σαν τον Ακι τον Αλεχαντρο τον Μουμτζιου ...

ωραιο το top of the lake το εχω δει ...
Click to expand...

Πιαστήκατε όλοι από το Λεξικό και δεν κάθεστε να σκεφτείτε τι μπορεί να εννοεί η γυναικα με το clever. Σίγουρα όχι αυτόν που μπορεί να λύνει σταυρόλεξα.Μήπως εννοεί τον ταλαντούχο; τον τολμηρό;τον αντισυμβατικό;

“The really clever people used to do film. Now, the really clever people do television. I’d been feeling, in the film world, that if you come up with ideas, and you share them, the first concern is: how is the audience going to react?” Television has reinvigorated her. “Cinema in Australia and New Zealand has become much more mainstream. It’s broad entertainment, broad sympathy. It’s just not my kind of thing. As a goal, to make money out of entertaining doesn’t inspire me. But in television, there is no concern about politeness or pleasing the audience. It feels like creative freedom.”
Click to expand...
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

β€œThe really clever people used to do film. Now, the really clever people do television. I’d been feeling, in the film world, that if you come up with ideas, and you share them, the first concern is: how is the audience going to react?” Television has reinvigorated her. β€œCinema in Australia and New Zealand has become much more mainstream. It’s broad entertainment, broad sympathy. It’s just not my kind of thing. As a goal, to make money out of entertaining doesn’t inspire me. But in television, there is no concern about politeness or pleasing the audience. :flipout: It feels like creative freedom.”
Click to expand...

αν αναφέρεται στο hollywood φυσικά και υπάρχουν ολα οι παραπάνω περιορισμοί..
σε άλλες περιπτώσεις οι καλλιτέχνες είτε βάζουν χρήματα απο την τσέπη τους (και χρεωκοπούν οπως o ΤΑΤΙ με το αριστουργηματικό Playtime) ειτε προσπαθουν να βρουν παραγωγους και δίκτυο διανομής για να μπορέσουν τουλάχιστον να καλύψουν τα έξοδα.

αν μια σειρά δεν εχει κοινο... σταματάει..
κάθε επεισόδιο εχει συγκεκριμένο χρόνο... πρεπει να ολοκληρωθεί μια προηγούμενη εκκρεμότητα (για να εκπληρωθεί η επιθυμία του θεατή) ενω πρεπει να μείνει και μια εκκρεμότητα για να θέλεις να δει το επόμενο...
και αλλα πολλά.. παω να δώ ταινια

αν ειναι αντισυμβατική η τηλεόραση τοτε το slow cinema πως θα το χαρακτηρίζετε;

Reception[edit]

Sight & Sound noted of the definition of slow cinema that "The length of a shot, on which much of the debate revolves, is a quite abstract measure if divorced from what takes place within it".[SUP][4][/SUP] The Guardian contrasted the long takes of the genre with the two-second average shot length in Hollywood action movies, and noted that "they opt for ambient noises or field recordings rather than bombastic sound design, embrace subdued visual schemes that require the viewer's eye to do more work, and evoke a sense of mystery that springs from the landscapes and local customs they depict more than it does from generic convention."[SUP][1][/SUP] The genre has been described as an "act of organized resistance" similar to the Slow food movement.[SUP][3][/SUP]
It has been criticized as being indifferent or even hostile to audiences.[SUP][1][/SUP] A backlash by Sight & Sound's Nick James, and picked up by online writers, argued that early uses of long takes were "adventurous provocations created by extremists" whereas recent films are "operating within a recognized, default artistic idiom."[SUP][9][/SUP]The Guardian's film blog concluded that "being less overweeningly precious about films that are likely to be impenetrable to even the most well-informed audiences would seem an idea."[SUP][10][/SUP] Dan Fox of Frieze criticized both the dichotomy of the argument into 'philistine' vs 'pretentious' and the reductiveness of the term "slow cinema".[SUP][11][/SUP]
Recently, film scholars Katherine Fusco and Nicole Seymour have pointed out that the slow cinema movement has been mischaracterized by both supporters and detractors. As they argue, much "commentary posits slow cinema as a kind of pastoral for the present moment, a respite from our technologically saturated ... Hollywood-blockbuster-centered era." Such commentary therefore associates the movement with pleasure and relaxation. But in reality, slow cinema films often focus on down-and-out laborers; as Fusco and Seymour argue, "for those on the fringes of society, modernity is actually experienced as slowness, and usually to their great detriment."[SUP][12][/SUP]
Click to expand...

Film As Art Vs Film As Entertainment


The whole problem for me is the concept of the word ‛movie’ which equates solely with ‛entertainment’. The moment you think ‛movie” you think ‛popcorn’, you think ‛thrills and spills’, you think ‛night out’, you think ‛fun’.
You don’t think ‛contemplation’, you don’t think ‛art’, you don’t think ‛philosophy’ or ‛protest’ or any of the other possibilities cinema can offer.
When one goes to an art gallery, very rarely does one expect to be ‛entertained’. But every time a ‛movie’ comes on, that’s the general, unthinking expectation.
As a filmmaker myself, I find that appalling. That people cannot see, understand and accept a whole wide range of cinema. That they can mostly only see cinema as ‛entertainment’.
It’s the result of decades of social conditioning by mega corporations whose sole motive is to make money.
It makes it so much more difficult for the artist filmmaker to be seen and understood for what they are and what they do. Because if it’s slow, if it’s boring, if it’s ‛different’, if it’s challenging, if it fails to ‛entertain’, then it’s ‛crap’ in most people’s eyes. Simply because they have not been educated to understand different types of cinema. A great pity.



καλό απογευμα!
 
Last edited:
teddy743 said:
Ξέχνα τις σειρές τύπου Married with Children...έχει αλλάξει το σκηνικό στις σειρές, έχει αναβαθμιστεί συνολικά το medium. Όπως στις ταινίες υπάρχει ο Χ ταρκοφσκι αλλά και το τρανσφορμερς έτσι είναι και στις σειρές πια.
Click to expand...

σειρά που λάτρεψα!
ολοι η οικογένεια, απόλυτο cult symbol..

δεν αντιλέγω, σίγουρα υπάρχουν και εξαιρετικές σειρες.
σου ειπα ποιες ειδα.. σε προηγούμενο μηνυμα. ειχα δει και το Broadwalk empire.

κάποια στιγμή θελω να ολοκγληρώσω το the wire, shopranos και μερικές άλλες που ξεχνάω τωρα..
αν θέλεις πρότεινε μερικες, μονο μην μου πεις startrek, game of thrones, ξωτικά, νεράιδες, γκαρκαμέλ, lovecraft, κτλ
 
Θα τα δω γιατί και έχω χρόνο αλλά κυρίως γιατί ΔΕΝ είμαι κολλημένος.

O bergman ανήκει στο slow cinema? Αυτουνού έχω δει αρκετά και τίποτα δεν μου φάνηκε μη κατανοητό. (έχει κάνει και mini series :flipout: και το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο.... :smash: εχεις δει το Scenes from a Marriage; Πολύ δυνατό!!! )

Στον μαύρο πίνακα όμως μου τα χαλάς, ένας μαύρος πίνακας είναι ένας μαύρος πίνακας και για μένα, το αν αλλάζει το πως τον ερμηνεύω ανάλογα με τα κέφια μου την όποια συγκεκριμένη στιγμή δεν θα πρεπε να του δίνει αξία. Ας μην υπήρχαν τσακάλια ιδιοκτήτες γκαλερί και έμποροι τέχνης και θα κάναμε μια πολύ διαφορετική συζήτηση για πολλούς μεγάλους και τρανούς.


Πως να το πω...αν το χα πληρώσει θα ένιωθα ότι με έκλεψαν. Θα μπορούσα να το ζωγράφιζα εγώ και να το βάφτιζα ροθκο.


Υ.Γ. Καλή ταινία εύχομαι, και γω σε χαιρετώ γιατί πρέπει να ψωνίσω αυτό για να το βάλω στον τοίχο του σαλονιού μου.....το βρήκα και σε καλή τιμή...:eviltongue: :ernaehrung004:
https://www.skroutz.gr/c/1148/wc/f/460702/oyritirio.html?page=1
 
auteur said:
σειρά που λάτρεψα!
ολοι η οικογένεια, απόλυτο cult symbol..

δεν αντιλέγω, σίγουρα υπάρχουν και εξαιρετικές σειρες.
σου ειπα ποιες ειδα.. σε προηγούμενο μηνυμα. ειχα δει και το Broadwalk empire.

κάποια στιγμή θελω να ολοκγληρώσω το the wire, shopranos και μερικές άλλες που ξεχνάω τωρα..
αν θέλεις πρότεινε μερικες, μονο μην μου πεις startrek, game of thrones, ξωτικά, νεράιδες, γκαρκαμέλ, lovecraft, κτλ
Click to expand...

Θα σου πω 2-3 που μου άρεσαν αρκετά...αν σου αρεσει τίποτα μου λες για να σου πω κάτι αντίστοιχο....έχω δει πάρα μα πάρα πολλές.
 
Προτάθηκε πριν το Westworld το οποίο ίσως το καλύτερο από επιστημονική φαντασία και είναι κρίμα να μην το δεις. Από του στυλ σου δες αυτό του Βεργκμαν που γράφω πιο πάνω...είναι γροθιά στο στομάχι!
....και σαν άντρας σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα ταυτιστείς με κάποιον από το Mad Men.

Χωρίς πλάκα, διάλεξε ένα και δες.....στην χειρότερη να είσαι entertained.....god forbid!

και για να κάνω ότι κάνεις και συ....

https://www.youtube.com/watch?v=4kSGkGKwp9U
 
teddy743 said:
Θα σου πω 2-3 που μου άρεσαν αρκετά...αν σου αρεσει τίποτα μου λες για να σου πω κάτι αντίστοιχο....έχω δει πάρα μα πάρα πολλές.
Click to expand...
Για άλλο λόγο είχε κάνει ο Marcel Duchamp έργο τέχνης.. Αυτό που βρήκες φθηνά..
Αν όμως διάβαζες λίγο ιστορία θα γνώριζες τι σχόλιο έκανε με το έργο αυτό και δεν θα έλεγες αυτό είπες λίγο πιο πάνω.

Ψαξε να βρεις αυτό που έκανε στο Τέξας το Rothko chapel και τι παθαίνουν όσοι αντικριζουν τα έργα του.

Πολύ καλή σειρά, αφού τις βλέπεις σωρηδόν, και δεν είσαι κολλημένος (όλοι είμαστε.. γιαυτό διαβάζουμε, ταξιδεύουμε και προσπαθούμε να βλέπουμε διαφορετικά πράγματα, ισα ίσα συνήθως αυτοί που λένε οτι δεν είναι, είναι οι πιο κολλημένοι) είναι το power of art. Το τελευταίο επεισόδιο είναι για το Rothko. Γιατί άραγε;

Πάντως ζηλεύω τον ελεύθερο χρόνο σου.. Θα ήθελα να είχα και εγώ για κάποια βιβλία όπου απαιτούν πολυ χρόνο.
 
Last edited:
Ξέρω τον λόγο για τον οποίο το έκανε ο Duchamp. Έκανα τέσσερα μαμημενα χρόνια ιστορία τέχνης στη σχολή. Ο καθηγητής για τρεις εβδομάδες μας ζητούσε να του παρουσιάσουμε δικά μας "readymades" και μας ζητούσε να εξηγήσουμε γιατί διαλέξαμε το Χ αντικείμενο και μετά δεν περνούσε κανέναν από την τάξη.

Βρίσκω ότι το να δηλώνει κανείς οτι η δεξιότητα δεν χρειάζεται στην τέχνη = μη αξιοκρατία. Είναι κάτι τέτοια σκηνικά που μαζί με την ανακάλυψη της φωτογραφικής μηχανής, άλλαξαν τον κόσμο της τέχνης κατά την γνώμη μου προς το χειρότερο.

Ψάχνω τώρα το power of art, ευχαριστώ δεν την ήξερα.
 
Καλά σε έκανε και σε έκοψε.. Ο άτιμος.
(δεν ήταν μόνο αυτό που έγραψες)
:flipout:

Το θέμα του φωτορεαλισμου έχει λυθεί με την φωτογραφία. Τώρα αν θέλει κάποιος να ζωγραφίζει καραβάκια στην θάλασσα με ωραίο ηλιοβασίλεμα δεν θα του το απαγορέψει κάνεις...

Μια που μιλάμε για θάλασσα δες οπωσδήποτε το επεισόδιο για τον Turner ένας από αγαπημένους μου μαζί με τον Rothko.

Πιες και ένα καλό ουισκακι στην υγεία όλων εδώ!
 
Last edited:
teddy743 said:
..................................
Πως να το πω...αν το χα πληρώσει θα ένιωθα ότι με έκλεψαν.....
Click to expand...

Μα για κλοπη προκειται...Η μεγαλυτερη και θεσμοποιημενη παγκοσμια απατη ειναι η συγχρονη (contemporain) τεχνη ( να μη συγχεουμε με την μοντερνα τεχνη).
Eνα κυκλωμα κλειστο χρηματιστων επενδυτων και σοσιοπαθων "καλλιτεχνων". Οχι ολοι ισως αλλα το μεγαλυτερο μερος απ αυτους.
Ανεβζουν αξιες απο μονοι τους πουλανε σκουπισαν τελειωσαν...

Ευτυχως δεν πιανει στο σινεμα γιατι ειναι ακομα "λαϊκη τεχνη".
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

auteur said:
αν αναφέρεται στο hollywood φυσικά και υπάρχουν ολα οι παραπάνω περιορισμοί..
Click to expand...

Όχι βέβαια, αναφέρεται στο σινεμά της Ν.Ζηλανδίας και Αυστραλίας, που κάποτε ήταν πολύ καινοτόμο και ελεύθερο. Είχε και το ανάλογο κοινό βέβαια.
 
@ CIca. Βλέπω τώρα Hors de prix,,,δεν είναι τίποτα επίπεδου...αλλά είναι τόσο ωραίο πανάθεμα το....παιζει και η Τοτου και έχω καψούρα μαζί της....πολύ γέλιο...
 
Top Bottom