Νταξει "ευρωπαικο" δεν το λες γιατι εχει καθαροαιμη αμερικανικη καρδια.Οχι μονο αισθητικα (εχει τον Michael Mann κορωνα στο κεφαλι του) αλλα κυριως λογω φορμας αφου επιλεγει το νουαρ για να σχολιασει το σημερα.
Ακριβως όπως κανουν απο καταβολης σινεμα οι Αμερικανοι με το γουστερν και το "παιδι" του,το νουαρ.
Εδω λοιπον εχουμε ενα urban crime,φτιαγμενο με τα πιο κλασσικα υλικα.Παρελαση αναφορων απο την αμερικανικη θεματολογια,στορι που παραπεμπει στο Carlito's Way-oχι στο background του "ηρωα" αλλα στην κατασταση που αντιμετωπιζει (και με το φιναλε του με το voice over να παραπεμπει καθαρα εκει),Ταραντινικες πινελιες (ο διαχωρισμος τη ταινιας σε "κεφάλαια"),μεχρι την αριστουργηματικη απεικονηση της νυχτερινης Αθηνας με Μann τροπο (απο τα απομερα στενα,μεχρι τις ταρατσες εγκατελειμενων κτιριων-με την καταιγιδα να ερχεται (ποσο πιο Miami Vice απο αυτο?).
Βεβαια ολα αυτα δεν θα ειχαν καμια μεγαλη σημασια αν το συνολο ηταν αδυναμο.Ομως εδω δεν ειναι γιατι υπαρχει ενα συμπαγες σεναριο,λιτο οσο πρεπει ωστε να μην χανεται η ουσια του,εξαιρετικα εστιασμενο σ'αυτα που θελει να πει και ενιοτε καταλληλα "αφαιρετικο" εκει που θελει να προσθεσει πραγματα σε δευτερο επιπεδο χωρις ομως να χασει το βασικο στορυ.Εξαιρετικα στημενη αφηγηση,ωραιοι λιτοι διαλογοι (μακρια απο θεατρικοτητες) και ακομα καλυτερες "νατουραλιζε" ερμηνειες (ο Στελλιος Μάινας ειναι απο τους καλυτερους κινηματογραφικους ηθοποιους που εχουμε,ιδανικο "οχημα" για να χτίσεις τετοιου είδους ταινία).
Ενα μεγαλο μπραβο στον Αλεξίου που με αμερικανικα υλικα μας δινει ενα...ελληνικο modern classic,σε ενα ειδος παντελως αγνοημενο στη χωρα μας κυριως γιατι υπαρχει αγνοια στους κωδικες του.Εδω ομως το urban crime βρισκει ενα πραγματικο γνωστη που με μοντερνα ματια-και με μερικα απο τα καλυτερα πλανα που εχουμε δει ποτε σε ελληνικη ταινια-ζωγραφιζει την συγχρονη Αθηνα (και κατ'επεκταση την Ελλαδα) με τα πιο ταιριαστα χρωματα (θεοσκοτεινα δηλαδη) και τιμα το ειδος οσο ελαχιστοι σ'αυτον τον τοπο.