Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
προς τον κυριο αουτερ

https://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time

δεν μπορω να διαβαζω πολλες λιστες μαζι λογω ηλικιας
τυχαια διαβασα αυτη
δεν εχω δει τα
4/5/29/35/35/48
και ουτε μ ενδιαφερουν

και μια ερωτηση απο μενα
πες μου τις 10 καλυτερες ταινιες που ειδες το 2017- 18
και μετα εγω θα σου πω τις 10 καλυτερες που ειδα το 1968-69
-bye-

αν ειναι πολυ δυσκολη η ερωτηση μπορεις να μην απαντησεις

χθές ημουν λίγο απότομος μαζί σας και ζητώ ταπεινά συγνώμη!
σήμερα θα ειμαι ακόμα χειρότερος :p

Ούτε 70 χρονών δεν είστε.. μια χαρά διαβάζετε τις ανοησίες που σας γράφουμε και τις λίστες που ανεβάζουμε.
ο Γκοντάρ στα 87 του και ακόμα φτίαχνει ταινίες.. μερικοί μάλιστα θεωρούν καποιες απο αυτές αριστουργήματα.

δες και καμια που δεν έιδες απο εδώ, ισως να βρεις κάτι που θα σου αρέσει.
προσωπικά εχει αρκετές που τις θεωρώ μέτριες ή ακόμα και κατω του μετρίου.

100. Toni Erdmann (Maren Ade, 2016)
100. Requiem for a Dream (Darren Aronofsky, 2000)
100. Carlos (Olivier Assayas, 2010)
99. The Gleaners and I (Agnès Varda, 2000)
98. Ten (Abbas Kiarostami, 2002)
97. White Material (Claire Denis, 2009)
96. Finding Nemo (Andrew Stanton, 2003)
95. Moonrise Kingdom (Wes Anderson, 2012)
94. Let the Right One In (Tomas Alfredson, 2008)
93. Ratatouille (Brad Bird, 2007)
92. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (Andrew Dominik, 2007)
91. The Secret in Their Eyes (Juan JosΓ© Campanella, 2009)
90. The Pianist (Roman Polanski, 2002)
89. The Headless Woman (Lucrecia Martel, 2008)
88. Spotlight (Tom McCarthy, 2015)
87. AmΓ©lie (Jean-Pierre Jeunet, 2001)
86. Far From Heaven (Todd Haynes, 2002)
85. A Prophet (Jacques Audiard, 2009)
84. Her (Spike Jonze, 2013)
83. A.I. Artificial Intelligence (Steven Spielberg, 2001)
82. A Serious Man (Joel and Ethan Coen, 2009)
81. Shame (Steve McQueen, 2011)
80. The Return (Andrey Zvyagintsev, 2003)
79. Almost Famous (Cameron Crowe, 2000)
78. The Wolf of Wall Street (Martin Scorsese, 2013)
77. The Diving Bell and the Butterfly (Julian Schnabel, 2007)
76. Dogville (Lars von Trier, 2003)
75. Inherent Vice (Paul Thomas Anderson, 2014)
74. Spring Breakers (Harmony Korine, 2012)
73. Before Sunset (Richard Linklater, 2004)
72. Only Lovers Left Alive (Jim Jarmusch, 2013)
71. Tabu (Miguel Gomes, 2012)
70. Stories We Tell (Sarah Polley, 2012)
69. Carol (Todd Haynes, 2015)
68. The Royal Tenenbaums (Wes Anderson, 2001)
67. The Hurt Locker (Kathryn Bigelow, 2008)
66. Spring, Summer, Fall, Winter…and Spring (Kim Ki-duk, 2003)
65. Fish Tank (Andrea Arnold, 2009)
64. The Great Beauty (Paolo Sorrentino, 2013)
63. The Turin Horse (Béla Tarr and Ágnes Hranitzky, 2011)
62. Inglourious Basterds (Quentin Tarantino, 2009)
61. Under the Skin (Jonathan Glazer, 2013)
60. Syndromes and a Century (Apichatpong Weerasethakul, 2006)
59. A History of Violence (David Cronenberg, 2005)
58. Moolaadé (Ousmane Sembène, 2004)
57. Zero Dark Thirty (Kathryn Bigelow, 2012)
56. Werckmeister Harmonies (Béla Tarr, director; Ágnes Hranitzky, co-director, 2000)
55. Ida (PaweΕ‚ Pawlikowski, 2013)
54. Once Upon a Time in Anatolia (Nuri Bilge Ceylan, 2011)
53. Moulin Rouge! (Baz Luhrmann, 2001)
52. Tropical Malady (Apichatpong Weerasethakul, 2004)
51. Inception (Christopher Nolan, 2010)
50. The Assassin (Hou Hsiao-hsien, 2015)
49. Goodbye to Language (Jean-Luc Godard, 2014)
48. Brooklyn (John Crowley, 2015)
47. Leviathan (Andrey Zvyagintsev, 2014)
46. Certified Copy (Abbas Kiarostami, 2010)
45. Blue Is the Warmest Color (Abdellatif Kechiche, 2013)
44. 12 Years a Slave (Steve McQueen, 2013)
43. Melancholia (Lars von Trier, 2011)
42. Amour (Michael Haneke, 2012)
41. Inside Out (Pete Docter, 2015)
40. Brokeback Mountain (Ang Lee, 2005)
39. The New World (Terrence Malick, 2005)
38. City of God (Fernando Meirelles and KΓ‛tia Lund, 2002)
37. Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives (Apichatpong Weerasethakul, 2010)
36. Timbuktu (Abderrahmane Sissako, 2014)
35. Crouching Tiger, Hidden Dragon (Ang Lee, 2000)
34. Son of Saul (LΓ‛szlΓ³ Nemes, 2015)
33. The Dark Knight (Christopher Nolan, 2008)
32. The Lives of Others (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006)
31. Margaret (Kenneth Lonergan, 2011)
30. Oldboy (Park Chan-wook, 2003)
29. WALL-E (Andrew Stanton, 2008)
28. Talk to Her (Pedro AlmodΓ³var, 2002)
27. The Social Network (David Fincher, 2010)
26. 25th Hour (Spike Lee, 2002)
25. Memento (Christopher Nolan, 2000)
24. The Master (Paul Thomas Anderson, 2012)
23. CachΓ© (Michael Haneke, 2005)
22. Lost in Translation (Sofia Coppola, 2003)
21. The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson, 2014)
20. Synecdoche, New York (Charlie Kaufman, 2008)
19. Mad Max: Fury Road (George Miller, 2015)
18. The White Ribbon (Michael Haneke, 2009)
17. Pan's Labyrinth (Guillermo Del Toro, 2006)
16. Holy Motors (Leos Carax, 2012)
15. 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (Cristian Mungiu, 2007)
14. The Act of Killing (Joshua Oppenheimer, 2012)
13. Children of Men (Alfonso CuarΓ³n, 2006)
12. Zodiac (David Fincher, 2007)
11. Inside Llewyn Davis (Joel and Ethan Coen, 2013)
10. No Country for Old Men (Joel and Ethan Coen, 2007)
9. A Separation (Asghar Farhadi, 2011)
8. Yi Yi: A One and a Two (Edward Yang, 2000)
7. The Tree of Life (Terrence Malick, 2011)
6. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)
5. Boyhood (Richard Linklater, 2014)
4. Spirited Away (Hayao Miyazaki, 2001)
3. There Will Be Blood (Paul Thomas Anderson, 2007)
2. In the Mood for Love (Wong Kar-wai, 2000)
1. Mulholland Drive (David Lynch, 2001)

β€œThey don’t make ‛em like they used to.”

μια πρόχειρη μεταφραση...

"Δεν κάνουν ταινίες όπως παλιά."

Πόσο συχνά έχουμε ακούσει όλοι αυτή την παραιτημένη έκφραση; Πόσο συχνά το έχουμε πει οι ίδιοι; Ο «θάνατος του κινηματογράφου» συζητείται σε πανεπιστημιακά προγράμματα κινηματογραφικών σπουδών παγκοσμίως. Οι κριτικοί διαμαρτύρονται για την απώλεια «μικρών ταινιών» υπέρ των υπερήρωων. Οι αναλυτές του box-office αναζητούν σημάδια μιας βιομηχανίας στο χείλος. Τα στελέχη των Studio φοβούνται ότι το video-on-demand θα καταστρέψει την επιθυμία να πηγαίνει κάποιος στον κινηματογράφο, περισσότερο από το να δει μια εκπομπή στην καλωδιακή τηλεόραση, όσο ποτέ.

Και τι μπορούμε να ονομάσουμε new classic; Τι απο τις πρόσφατες παραγωγές μπορεί να σταθεί αντάξιο στη μεγάλη οθόνη με τους ομοίους του The Searchers, The Godfather, Οι κανόνες του παιχνιδιού, Επτά Σαμουράι ή Citizen Kane; Ορισμένοι δημοσιογράφοι ταινιών πιστεύουν ακόμη ότι οι αστέρες του κινηματογράφου, είναι ένα πράγμα του παρελθόντος.

Ίσως το λάθος να μην βρίσκεται στους κινηματογραφικούς αστέρες μιας ταινίας, αλλά στον εαυτό μας. Εάν δεν μπορείτε να βρείτε αριστουργήματα εν μέσω blockbuster, απλά δεν ψάχνετε αρκετά. Η παραγωγή ταινιών σήμερα, είτε ειναι δαπανηρή είτε φτιαγμένη με μικροσκοπικούς προϋπολογισμούς, γυρισμένα σε φίλμ, είτε ψηφιακά, ακμάζει καλλιτεχνικά όσο ποτέ άλλοτε. Αλλά σήμερα θα βρείτε μεγαλύτερη ποικιλία στα είδη των ταινιών που γίνονται, αν όχι στους ανθρώπους που τα κατασκευάζουν.

http://www.bbc.com/culture/story/20160819-the-21st-centurys-100-greatest-films

H προσωπική δική μου κινηματογραφική όαση ειναι παρακάτω, πραγματικά εξαιρετικές επιλογές!
(και εδω εχω ενστάσεις αλλα σαφώς λιγότερες)
[h=2]THE 21ST CENTURY'S MOST ACCLAIMED FILMS (FULL LIST)[/h]
 
0. Synecdoche, New York (Charlie Kaufman, 2008) 9/10
19. Mad Max: Fury Road (George Miller, 2015) 6/10
18. The White Ribbon (Michael Haneke, 2009) 10/10
17. Pan's Labyrinth (Guillermo Del Toro, 2006) 6/10
16. Holy Motors (Leos Carax, 2012) 5/10
15. 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (Cristian Mungiu, 2007) 10/10
5. Boyhood (Richard Linklater, 2014) 7/10
4. Spirited Away (Hayao Miyazaki, 2001) 9/10
3. There Will Be Blood (Paul Thomas Anderson, 2007) 8/10
2. In the Mood for Love (Wong Kar-wai, 2000) 9/10
1. Mulholland Drive (David Lynch, 2001) 10/10
 
40. Brokeback Mountain (Ang Lee, 2005) 5/10
39. The New World (Terrence Malick, 2005) 6/10
38. City of God (Fernando Meirelles and KΓ‛tia Lund, 2002) ---
37. Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives (Apichatpong Weerasethakul, 2010) 7/10
36. Timbuktu (Abderrahmane Sissako, 2014) 7/10
35. Crouching Tiger, Hidden Dragon (Ang Lee, 2000) 8/10
34. Son of Saul (LΓ‛szlΓ³ Nemes, 2015) ----
33. The Dark Knight (Christopher Nolan, 2008) 8/10
32. The Lives of Others (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006) 8/10
31. Margaret (Kenneth Lonergan, 2011) ---
30. Oldboy (Park Chan-wook, 2003) 8/10
29. WALL-E (Andrew Stanton, 2008) 7/10
28. Talk to Her (Pedro AlmodΓ³var, 2002) ----
27. The Social Network (David Fincher, 2010) 7/10
26. 25th Hour (Spike Lee, 2002) 7/10
25. Memento (Christopher Nolan, 2000) ----
24. The Master (Paul Thomas Anderson, 2012) 10/10
23. CachΓ© (Michael Haneke, 2005)
22. Lost in Translation (Sofia Coppola, 2003) [COLOR0="#FF0000"]7/10[/COLOR]
21. The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson, 2014) 9/10
 
90. The Pianist (Roman Polanski, 2002) 8/10
89. The Headless Woman (Lucrecia Martel, 2008)
88. Spotlight (Tom McCarthy, 2015) 9/10
87. AmΓ©lie (Jean-Pierre Jeunet, 2001)
86. Far From Heaven (Todd Haynes, 2002)
85. A Prophet (Jacques Audiard, 2009) 8/10
84. Her (Spike Jonze, 2013)
83. A.I. Artificial Intelligence (Steven Spielberg, 2001) 6/10
82. A Serious Man (Joel and Ethan Coen, 2009) 8/10
81. Shame (Steve McQueen, 2011) 8/10
80. The Return (Andrey Zvyagintsev, 2003) 9/10
79. Almost Famous (Cameron Crowe, 2000) 7/10
 
100. Toni Erdmann (Maren Ade, 2016) 9/10
100. Requiem for a Dream (Darren Aronofsky, 2000) 8/10
100. Carlos (Olivier Assayas, 2010) 8/10
99. The Gleaners and I (Agnès Varda, 2000)
98. Ten (Abbas Kiarostami, 2002)
97. White Material (Claire Denis, 2009)
96. Finding Nemo (Andrew Stanton, 2003) 6/10
95. Moonrise Kingdom (Wes Anderson, 2012) 6/10
94. Let the Right One In (Tomas Alfredson, 2008) 9/10
93. Ratatouille (Brad Bird, 2007)
92. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (Andrew Dominik, 2007) 7/10
 
Ευχαριστούμε τον εξαιρετικό papa που μπήκε στον κόπο, αν και αυστηρός με κάποιες βαθμολογίες!

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που βρήκε αριστουργήματα (και μάλιστα αρκετά) μετά το μουντομπάσκετ!

ειναι τόσο καλό το Τhe Master και The Grand Budapest Hotel που δεν είδα ακόμα;
και μου αρέσουν και οι 2 Anderson.

Θα προσπαθήσω (ανεπιτυχώς) να δώσω ενα παράδειγμα για το πώς λειτουργούν τα σύγχρονα αριστουργήματα μέσα απο τις 3 αριστουργηματικές ταινίες του αγαπημένου μας Dreyer.

Το The Passion of Joan of Arc ειναι η πιο συναισθηματικά συγκλονιστική ταινία που εχω δει. (σύνταξη έκθεσης δημοτικού)
αυτο που καταφέρνει να αιχμαλωτίσει με την κάμερα του και με όλα τα σύμβολα που εχει η ταινία σε οδηγούν σε μια τρομερή συναισθηματική κατάληξη. Ειδικά στο τέλος της ταινίας που μας δείχνει για την Βασιλεία του Θεού μέσα απο ένα μωρό.

Το ίδιο ξανακάνει με μαθηματική ακρίβεια και πιο περίπλοκη σκηνοθεσία στο Ordet, οπου σου κόβει την ανάσα με την μεταφυσική δύναμη της ανάστασης της μητέρας, τον λόγο του κοριτσιού (εξού και ο τίτλος της ταινίας), και πάνω απο όλα, την αγάπη του πατέρα για το κορμή της μητέρας. Εδώ εχουμε πλήρη αγάπη, οχι μόνο πνευματική αλλα και αυτή της σαρκας. Ο Dreyer κατανοεί πλήρως τους ανθρώπους και ειναι ξεκάθαρα πάνω απο την θρησκεία του.
Εξάλλου όλη η ταινία ειναι μια αναζήτηση καθαρής πίστης, παναθρώπινης οπου δεν αιωρείται αλλα πατάει κάτω στην γή.
Και εδώ υπάρχει η Βασιλεία του Θεού με τον λόγο του κοριτσιού.
Ο Dreyer μελέτησε πολλά βιβλια μεταφυσικής και αυτό ειναι καταφάνερο, ειδικά σε αυτή την ταινία.

και στα δύο αυτά αριστουργήματα σε πιάνει απο το χέρι και σε οδηγεί και ειναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν στο θεατή αναφιλητά ή τουλάχιστον μια τρομακτικά έντονη συναισθηματική μέθεξη.

Στο τρίτο του όμως αριστούργημα το Gertrud τα πράγματα ειναι εντελώς διαφορετικά. Εδώ ο θεατής ειναι εντελώς μόνος του.
Ο Dreyer αναζητούσε νέες φόρμες. Μάλλον καμία ταινία του (δεν εχω δει τις πρώτες του) δεν μοιάζει με την προηγούμενη. Απέρριπτε ότι φορμα προυπήρχε ή ειχε κατακτήσει και εθετε τον ευατό του σε ανεξερεύνητες περιοχές. Ωθούσε τον ευατό του σε νέους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας.
Οι ηθοποιοί στο Gertrud κοιτάζουν συνεχώς εκτός κάδρου, σαν μια προσπαθεια να διευρύνουν το κινηματογραφικό κάδρο και το πώς αντιλαμβάνετε και νιώθει ο θεατής μια ταινία. Εδω αν και υπάρχει σενάριο, ο θεατής δεν εχει μια προδιαγεγραμμενη πορεία, πρεπει να σταθεί μόνος του, να εχει περισσότερη ενεργό δράση και όρεξη για να ανακαλύψει. Στο τέλος της ταινία δεν υπάρχει αυτό που υπήρχε στις προηγούμενες.

Ειναι λιγότερο αριστούργημα;

Ακολουθεί τοποθέτηση προιόντος

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
.

ευχαριστω τον εξαιρετικο φιλο της κινηματογραφικης τεχνης αουτεουρ για τα καλα του λογια
επισης νοιωθω ιδιαιτερη συγκινηση για το εξαιρετικο πλησιασμα του σε δασκαλους που σ αυτή την κατηγορια δεν συζητιόνται ιδιαιτερα
και μαλιστα με τοσο σωστη τοποθετηση ( Κ. Ντραγερ)


το μαστερ εκ παραδρομης 10/10 θα ελεγα 9/10
και οχι οτι θα αρεσει ιδιαιτερα σε αλλους
οπως και του Αντερσον θα ελεγα με δευτερη ματια 8/10
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.

ευχαριστω τον εξαιρετικο φιλο της κινηματογραφικης τεχνης αουτεουρ για τα καλα του λογια
επισης νοιωθω ιδιαιτερη συγκινηση για το εξαιρετικο πλησιασμα του σε δασκαλους που σ αυτή την κατηγορια δεν συζητιόνται ιδιαιτερα
και μαλιστα με τοσο σωστη τοποθετηση ( Κ. Ντραγερ)


το μαστερ εκ παραδρομης 10/10 θα ελεγα 9/10
και οχι οτι θα αρεσει ιδιαιτερα σε αλλους
οπως και του Αντερσον θα ελεγα με δευτερη ματια 8/10
Δάσκαλε τα γραπτά παραδόθηκαν. Κρατάμε τις παλιές βαθμολογίες.

Σε λίγο θα τις βάλεις τλλλια...

Από Fassbinder πως πάμε;

Ο ακατανομαστος βαρώνος της κινηματογραφικης τέχνης είδε το Στρέλα και του άρεσε πολύ. Δεν θα του πρότεινες 2 αλλά μεγάλα αριστουργήματα για να τριτώσει το κακό που τον βρήκε;

Προτείνω τλία

Oi voskoi
https://www.imdb.com/title/tt0061084/

Ali: Fear Eats the Soul
https://www.imdb.com/title/tt0071141/

Padre Padrone
https://www.imdb.com/title/tt0076517/

Και κάτι για σένα

https://youtu.be/w0Y2tVe4m3E
 
.
δεν καταλαβα μιλας για Ντραγιερ Βοσκους φασμπιτερ Μπεργκμαν και πετας και ενα Στρελα
δεν ειναι σωστα πραγματ αυτα

την αλλη εβδομαδα 24/11 εχουμε ενα εξαιρετικο αφιερωμα εδω στο Νιαρχος για τον δασκαλο της ψυχης Μπεργκμαν σε περιμενουμε
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
δεν καταλαβα μιλας για Ντραγιερ Βοσκους φασμπιτερ Μπεργκμαν και πετας και ενα Στρελα
δεν ειναι σωστα πραγματ αυτα

την αλλη εβδομαδα 24/11 εχουμε ενα εξαιρετικο αφιερωμα εδω στο Νιαρχος για τον δασκαλο της ψυχης Μπεργκμαν σε περιμενουμε

Γιατί και η Στρέλα καλή είναι.

Τι αφιέρωμα;
Στείλε λινκ.

Θα κάνω αφιέρωμα και σε αυτόν. Αναμένω το box της criterion

https://www.criterion.com/boxsets/1427-ingmar-bergman-s-cinema

Κανονικά θα έπρεπε να γίνει δωρεά από τους χρήστες του νήματος εδώ και να στο κάνουν δώρο. Όχι τίποτα άλλο, θα κοιμούνται και ήσυχοι για αρκετό καιρό...

Εγώ αναλαμβάνω..
Αποστολή σε όλη την Ελλάδα με αντικαταβολή ΕΛΤΑ.
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
δεν καταλαβα μιλας για Ντραγιερ Βοσκους φασμπιτερ Μπεργκμαν και πετας και ενα Στρελα
δεν ειναι σωστα πραγματ αυτα
:flipout:
οχι ρε δασκαλε το Holy Motors πεντε ακου πεντε...
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

:flipout:
οχι ρε δασκαλε το Holy Motors πεντε ακου πεντε...

ωραια παρατηρηση την σεβομαι απολυτα οπως και την ταινια αλλα εμενα δεν μ αγγιξε
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

ανέγγιχτος, ασυγκίνητος και ακλόνητος!

Βράχος σινεφιλίας ο Δάσκαλος!

What makes a masterpiece?

Δεν ασπάζομαι τα "Ebert's top five films since 1990" του αμερικάνου Roger Ebert,
ειδικά τα Pulp Fiction & Schindler's List τα οποια δεν θεωρω καν καλά,
αλλα το άρθρο του εχει μερικά πολύ καλά point.

Ebert's top five films since 1990

The Silence of the Lambs
'Two of the most memorable characters in film history.'

Fargo 'Turns a story about pathetic criminals into a great movie.'
Hoop Dreams 'A revealing and heartbreaking story about life in America.'
Pulp Fiction 'Few movies in recent years have had more good scenes.'
Schindler's List ' Spielberg uniquely joins artistry and popularity.'

Even students majoring in film had never seen one by Bunuel, Bresson or Ozu.
They'd seen one or two titles by Ford and Wilder, knew a half-dozen Hitchcock classics, genuflected at Citizen Kane,
knew the Star Wars pictures by heart, and sometimes uttered words that marked them as irredeemably philistine:
'I don't like black and white.' You cannot know the history of the movies, or love them,
unless you understand why b&w can give more, not less, than colour.

I came to believe that the classics of earlier years were an unexplored country for many filmgoers, even the best ones.

The relative invisibility of classic movies is directly related to the death of film societies.

Για τον παραπάνω λόγο εχουν ιδιαίτερη σημασία
(τουλάχιστον σε κάποιον που αρχίζει να αγαπάει λίγο παραπάνω τον κινηματογράφο)
οι διάφορες λίστες που υπάρχουν στο ιντερνετ με τις "καλύτερες" ταινίες όλων των εποχών.

Οχι για να πειστεί κάποιος οτι αυτές που του προτείνονται ειναι οι καλύτερες,
αλλα για να ανακαλύψει κάποιες παλιότερες ή και νεες που ως τώρα αγνοούσε.

Μέχρι πρόσφατα στις λίστες με τις "καλύτερες" ταινίες όλων των εποχών ή τις "καλύτερες" του 21 αιώνα,
που ηταν φτιαγμένες απο Δυτικούς για Δυτικούς ( αλλα τις πλασάραν ως του "παγκόσμιου κινηματογράφου" :flipout:),
απουσίαζαν ή ηταν ελάχιστα, τα έργα απο Ασία και Αφρική, κάτι που αρχίζει να αλλάζει τα τελευταία χρόνια.
 
.
τι να τις κανω τις λιστες με τα καλυτερα ολων των εποχων

θελω μια λιστα με κρυμμενα διαμαντια κατι σαν το buffalo 66 π.χ
αλλα να μπορω να τα δω με υποτιτλους

:popcorn:
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
τι να τις κανω τις λιστες με τα καλυτερα ολων των εποχων


θελω μια λιστα με κρυμμενα διαμαντια κατι σαν το buffalo 66 π.χ
αλλα να μπορω να τα δω με υποτιτλους


:popcorn:

τις θέλεις και με υπότιλους.. κοτζαμάνε Δάσκαλος!
όλες έχουν αγγλικούς.

12. Farewell My Concubine (Chen Kaige, 1993)
14. Jeanne Dielman, 23 Commerce Quay, 1080 Brussels (Chantal Akerman, 1975)
15. Pather Panchali (Satyajit Ray, 1955)
18. A City of Sadness (Hou Hsiao-hsien, 1989)
19. The Battle of Algiers (Gillo Pontecorvo, 1966)
25. Yi Yi (Edward Yang, 2000)
27. The Spirit of the Beehive (Victor Erice, 1973)
33. Playtime (Jacques Tati, 1967)
38. A Brighter Summer Day (Edward Yang, 1991)
39. Close-Up (Abbas Kiarostami, 1990)
41. To Live (Zhang Yimou, 1994)
43. Beau Travail (Claire Denis, 1999)
44. Cleo from 5 to 7 (Agnes Varda, 1962)
46. Children of Paradise (Marcel Carne, 1945)
47. 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (Cristian Mungiu, 2007)
50. L’Atalante (Jean Vigo, 1934)
61. Sansho the Bailiff (Kenji Mizoguchi, 1954)
62. Touki Bouki (Djibril Diop Mambety, 1973)
63. Spring in a Small Town (Fei Mu, 1948)
65. Ordet (Carl Theodor Dreyer, 1955)
68. Ugetsu (Kenji Mizoguchi, 1953)
71. Happy Together (Wong Kar-wai, 1997)
72. Ikiru (Akira Kurosawa, 1952)
81. Celine and Julie go Boating (Jacques Rivette, 1974)
88. The Story of the Last Chrysanthemum (Kenji Mizoguchi, 1939)
94. Where Is the Friend's Home? (Abbas Kiarostami, 1987)
95. Floating Clouds (Mikio Naruse, 1955)
96. Shoah (Claude Lanzmann, 1985)
97. Taste of Cherry (Abbas Kiarostami, 1997)
98. In the Heat of the Sun (Jiang Wen, 1994)


Αυτές του spoiler τις έχεις δει όλες;

τσίμπα και αυτές στο παρακάτω λινκ

 
Για την αναφορα που εγινε στο Holiday και την Ιζαμπελα Εκλεφ, να πω οτι η απαντηση της περι ανοητου σχολιου δεν ηρθε στην ερωτηση που προαναφερθηκε (περι πεολειχιας), αλλα στην αποψη θεατη οτι γυρισε την ταινια της για να σοκαρει. Εκεινη απλα του απαντησε οτι δε θα μπορουσε αυτος να γνωριζει το λογο για τον οποιο εκεινη γυρισε την ταινια της και συνεπως θεωρει το σχολιο του ανοητο. Δεδομενου οτι εχω ακουσει πολλα q&a στο φεστιβαλ και εχω λυπηθει πολλες φορες τους σκηνοθετες για τις ερωτησεις που ακουνε δε μπορω παρα να συμφωνησω μαζι της. Οταν βγαινεις με τοση αλλαζονεια και ισχυριζεσαι οτι γνωριζεις τι ειχε ο σκηνοθετης στο μυαλο του, πρεπει να εισαι προετοιμασμενος και για τη δεουσα απαντηση.
Η ερωτηση περι πεολειχιας ηρθε απο αλλο θεατη και πηρε κι εκεινος εξισου πληρωμενη απαντηση.

Για να μην παρεξηγηθω, η ταινια ηταν μετρια. Οι υπολοιπες απαντησεις της ηταν επισης μετριες. Καλλιτεχνικα, η τυπισσα εβαλε τουλαχιστον τον πηχυ της ψηλα (εστω κι αν το αποτελεσμα δεν τη δικαιωσε).
Και ασχετως με το αποτελεσμα της ταινιας της, οι απαντησεις της στους δυο μικροαστουληδες. ξερολες θεατες ορθως χειροκροτηθηκαν. (το εργο της παλι, οχι...)

Για τα υπολοιπα απο το φεστιβαλ θα επανελθω μολλις προλαβω...
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Για την αναφορα που εγινε στο Holiday και την Ιζαμπελα Εκλεφ, να πω οτι η απαντηση της περι ανοητου σχολιου δεν ηρθε στην ερωτηση που προαναφερθηκε (περι πεολειχιας), αλλα στην αποψη θεατη οτι γυρισε την ταινια της για να σοκαρει. Εκεινη απλα του απαντησε οτι δε θα μπορουσε αυτος να γνωριζει το λογο για τον οποιο εκεινη γυρισε την ταινια της και συνεπως θεωρει το σχολιο του ανοητο. Δεδομενου οτι εχω ακουσει πολλα q&a στο φεστιβαλ και εχω λυπηθει πολλες φορες τους σκηνοθετες για τις ερωτησεις που ακουνε δε μπορω παρα να συμφωνησω μαζι της. Οταν βγαινεις με τοση αλλαζονεια και ισχυριζεσαι οτι γνωριζεις τι ειχε ο σκηνοθετης στο μυαλο του, πρεπει να εισαι προετοιμασμενος και για τη δεουσα απαντηση.
Η ερωτηση περι πεολειχιας ηρθε απο αλλο θεατη και πηρε κι εκεινος εξισου πληρωμενη απαντηση.

Για να μην παρεξηγηθω, η ταινια ηταν μετρια. Οι υπολοιπες απαντησεις της ηταν επισης μετριες. Καλλιτεχνικα, η τυπισσα εβαλε τουλαχιστον τον πηχυ της ψηλα (εστω κι αν το αποτελεσμα δεν τη δικαιωσε).
Και ασχετως με το αποτελεσμα της ταινιας της, οι απαντησεις της στους δυο μικροαστουληδες. ξερολες θεατες ορθως χειροκροτηθηκαν. (το εργο της παλι, οχι...)

Για τα υπολοιπα απο το φεστιβαλ θα επανελθω μολλις προλαβω...
Δεν ανέφερα ότι η απάντηση της ήταν για την πεολειχια. Ανέφερα ότι στο σχόλιο του θεατή "προσπαθείτε να μας σοκαρετε, αν και δεν το πετυχαίνετε" του απάντησε "το σχόλιο σας είναι ηλιθιο και δεν γνωρίζετε τι ήθελα να πω κάνοντας αυτή την ταινία"

Όταν κάνεις ένα έργο καλό είναι να δέχεσαι κάθε είδους κριτική (εξάλλου για τον κόσμο κάνεις ένα έργο, αλλιώς κράτα το προσωπικά και μην το δίνεις για προβολές) και να προχωράς παρακάτω χωρίς να απαντάς με χαρακτηρισμους και εγωιστικες απαντήσεις. Τα q&a γίνονται για να δίνονται κάποιες και οποίες εξηγήσεις θέλει να δώσει ο δημιουργός, όσο ανόητες και να είναι οι ερωτήσεις αν θέλει απαντάει, αν θέλει προχωράει ευγενικά παρακάτω.

Για μενα απαράδεκτη συμπεριφορά από υποτιθέμενα καλλιεργημενο άτομο.
Και το θέμα της το έχουν αναδείξει πολύ καλύτερα άλλοι καλλιτέχνες όπως ο Ulrich Seidl ακόμα και το μέτριο good girls που ήταν στο ίδιο φεστιβαλ είχε παρόμοια θεματική.

Όπως και της ρουμανας που έκανε το touch me not.