Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Στο 0.37 η λήψη είναι σε μονοκατοικία στο Μενιδι.
επιτελους το Trailer !
:drummer::fahne90:
ΗΡΘΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=YCG...l-J3Lb57aigczReIHCAk02cx_EMq3bIp3GgJy3v9RlCNw
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Στάλθηκε από το EML-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Η καλύτερη ελληνική κωμωδία μετά το Βίος και Πολιτεία. Γέλιο μέχρι να δακρύων!.
επιτελους το Trailer !
ΗΡΘΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=YCG...l-J3Lb57aigczReIHCAk02cx_EMq3bIp3GgJy3v9RlCNw
Στάλθηκε από το EML-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Για τους φίλους του υπέροχου Jean-Pierre Melville
καποια καλά κείμενα στα αγγλικά
Les Enfants Terribles - Jean-Pierre Melville (1950)
Le Doulos - Jean-Pierre Melville (1963)
Le Deuxieme Souffle - Jean-Pierre Melville (1966)
Le Samourai - Jean-Pierre Melville (1967)
Army of Shadows - Jean-Pierre Melville (1969)
Le Cercle Rouge - Jean-Pierre Melville (1970)
Un Flic - Jean-Pierre Melville (1972)
http://www.filmsufi.com/2009/02/jean-pierre-melville.html
Ξαναβλέποντας τις ταινίες του στο αφιέρωμα, δυστυχώς η κόπια του Le Cercle Rouge, (που ηταν το μόνο, που δεν ειχα ξαναδει), ειχε προβλήμα στην κίνηση.
Και ειδα την ταινία εμπειρικά χωρις να παρακολουθώ την ιστορία. Δυστυχώς εχει καποια σημεία που δείχνει κακοφτιαγμένη αν και φαινεται πολύ αξιόλογη ταινια.
Η σκηνή με το ψευτικο αεροπλάνο και οι σφήνες σκηνές που το δείχνει, ειναι λίγο αστείες και απότομες. Οπως και οι σκηνές που ειναι μεσα στο αυτοκίνητο και υπαρχει προβολή του background. παρόμοια ειχε και στο Le doulos που το θεωρώ απο τις λιγότερο καλές ταινίες του. Ψευτικη βροχή, γενικά κακό ήχο, πχ η σκηνή στην φυλακή και η λούπα που έβαλε για να ακούγεται ο ήχος του αέρα... ο ήχος των βημάτων, που ειναι αρκετά έντονος και δεν ακούγεται κανένας αλλος ήχος του σώματος, δημιουργοντας μια αισθηση αφύσικου.
Εκτίμησα λίγο περισσότερο το Le silence de la mer 7/10, το οποιο, αν και ανακάλυψα δείγματα υπαρξισμού (εκεινο το υπέροχο κοντινό της ανηψιάς που μας παραπέμπει κατευθεύαν στο Passion of Joan D'arc) και θεματικά ειναι πολύ καλό.. μιλάει για σιωπες αλλα με χρήση ακατάπαυστης μουσικής που δεν θεωρώ οτι ειναι και ωραία. Αν με αυτό, ήθελε να δείξει οτι η θάλλασα πέρα απο ηρεμιά, εχει και φουρτούνες, για μένα δεν το πετυχαίνει. Αυτό ομως, το πετυχαίνει, ως σε ενα βαθμό, εσωτερικά με τους χαρακτήρες.
Μου άρεσε ακόμα περισσότερο το Bob le flambeur 9/10
και φυσικά το αριστουργηματικό Army of Shadows (1969) 9+/10 που ειναι ενα μείγμα film noir με στοιχεία απο Bresson, που το κάνει να ξεχωρίζει και να ειναι απο τα καλύτερα φιλμ νουαρ. Μαζί με το Le Samurai, τα θεωρώ τα καλύτερα του.
Στο μέλλον θα ξαναδώ πιο προσεχτικά και το Le Cercle Rouge (1970), υπέροχη η σκηνή της ληστείας!
-----------
Στο αποψινό #CineClub του CineDogs θυμόμαστε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του περσινού θριαμβευτή των Καννών (και κατεξοχήν εκφραστή του δεύτερου γιαπωνέζικου νέου κύματος), Hirokazu Kore-Eda. To Maborosi (Maboroshi no hikari, 1995) μας συστήνει έναν επιδέξιο εκφραστή της φόρμας και του μέσου και μας εξοικειώνει (ευθύς εξαρχής) με την κυρίαρχη προβληματική του : μνήμη, θνητότητα, αίσθηση απώλειας. Πολλοί μίλησαν - με το καλημέρα - για τον φυσικό διάδοχο ενός Όζου. Ο ίδιος, πάντως, τοποθετεί τον εαυτό του εγγύτερα στον Ναρούσε ή τον Λόουτς (προφανώς στη βάση ενός συνειδητού ουμανισμού που είναι διάχυτος στη δουλειά του). Στο MABOROSI, ο θεατής ταυτίζεται σχεδόν με την ψυχική κατάσταση μιας ηρωίδας που πασχίζει να κατανοήσει το (μέγα) αίνιγμα της ζωής. Η βασανιστική της αξίωση για τέτοιου είδους απαντήσεις, την τοποθετεί στο ύψος ενός Οιδίποδα ή ενός Άμλετ. Ένα σπουδαίο πρωτόλειο, το οποίο μεταφέρει τον θεατή σε μια πνευματική ζώνη που σπανίως επισκέπτεταιβ¦
http://cinedogs.gr/reviews/maborosi...q0zHHF_JERI-vLU#sthash.3ipp8Sau.TCXPD6Ey.dpbs
-----------
αναδημοσίευση απο fb
"An" (Γλυκό φασόλι / Sweet Red Bean Paste, 2015) της (αγαπημένης) Naomi Kawase
Αν το πνεύμα, η καρδιά και το ταλέντο του Yasuhiro Ozu έχουν μεταλαμπαδευτεί (πλην Hirokazu Kore-Eda) και κάπου αλλού ... είναι σε τούτη την τύπισσα : ευαισθησία και διακριτικότητα κινηματογραφικού βλέμματος, αρμονία και αταραξία κάδρων και πλάνων, φιλοσοφημένο σενάριο, αναστοχαστικότητα (στον αντίποδα οιασδήποτε "αυτοεκπληρούμενης" προφητείας) του νοήματος της ζωής μέσα από έναν καταπληκτικό οπτικό διάλογο με τη φύση, η βουβή, μελαγχολική απόγνωση και αξιοπρέπεια της τρίτης ηλικίας, τρεις εξαιρετικές ερμηνείες... από τρεις διαφορετικές γενιές ερμηνευτών κι ένα θέμα που θυμίζει "Πολίτικη Κουζίνα" της Άπω Ανατολής, εκεί όπου το παραδοσιακό ντοριγιάκι αντικαθιστά το σμυρνέϊκο σουτζουκάκι. Και μαζί, ένα δράμα κατεστραμμένων ζωών που εξελίχθηκε σε... Σπιναλόγκα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου! Σπουδαίο σινεμά... (και δυνατές αναμνήσεις απ' το 56ο Φ.Κ.Θ.)
-----------
καποια καλά κείμενα στα αγγλικά
Les Enfants Terribles - Jean-Pierre Melville (1950)
Le Doulos - Jean-Pierre Melville (1963)
Le Deuxieme Souffle - Jean-Pierre Melville (1966)
Le Samourai - Jean-Pierre Melville (1967)
Army of Shadows - Jean-Pierre Melville (1969)
Le Cercle Rouge - Jean-Pierre Melville (1970)
Un Flic - Jean-Pierre Melville (1972)
http://www.filmsufi.com/2009/02/jean-pierre-melville.html
Ξαναβλέποντας τις ταινίες του στο αφιέρωμα, δυστυχώς η κόπια του Le Cercle Rouge, (που ηταν το μόνο, που δεν ειχα ξαναδει), ειχε προβλήμα στην κίνηση.
Και ειδα την ταινία εμπειρικά χωρις να παρακολουθώ την ιστορία. Δυστυχώς εχει καποια σημεία που δείχνει κακοφτιαγμένη αν και φαινεται πολύ αξιόλογη ταινια.
Η σκηνή με το ψευτικο αεροπλάνο και οι σφήνες σκηνές που το δείχνει, ειναι λίγο αστείες και απότομες. Οπως και οι σκηνές που ειναι μεσα στο αυτοκίνητο και υπαρχει προβολή του background. παρόμοια ειχε και στο Le doulos που το θεωρώ απο τις λιγότερο καλές ταινίες του. Ψευτικη βροχή, γενικά κακό ήχο, πχ η σκηνή στην φυλακή και η λούπα που έβαλε για να ακούγεται ο ήχος του αέρα... ο ήχος των βημάτων, που ειναι αρκετά έντονος και δεν ακούγεται κανένας αλλος ήχος του σώματος, δημιουργοντας μια αισθηση αφύσικου.
Εκτίμησα λίγο περισσότερο το Le silence de la mer 7/10, το οποιο, αν και ανακάλυψα δείγματα υπαρξισμού (εκεινο το υπέροχο κοντινό της ανηψιάς που μας παραπέμπει κατευθεύαν στο Passion of Joan D'arc) και θεματικά ειναι πολύ καλό.. μιλάει για σιωπες αλλα με χρήση ακατάπαυστης μουσικής που δεν θεωρώ οτι ειναι και ωραία. Αν με αυτό, ήθελε να δείξει οτι η θάλλασα πέρα απο ηρεμιά, εχει και φουρτούνες, για μένα δεν το πετυχαίνει. Αυτό ομως, το πετυχαίνει, ως σε ενα βαθμό, εσωτερικά με τους χαρακτήρες.
Μου άρεσε ακόμα περισσότερο το Bob le flambeur 9/10
και φυσικά το αριστουργηματικό Army of Shadows (1969) 9+/10 που ειναι ενα μείγμα film noir με στοιχεία απο Bresson, που το κάνει να ξεχωρίζει και να ειναι απο τα καλύτερα φιλμ νουαρ. Μαζί με το Le Samurai, τα θεωρώ τα καλύτερα του.
Στο μέλλον θα ξαναδώ πιο προσεχτικά και το Le Cercle Rouge (1970), υπέροχη η σκηνή της ληστείας!
-----------
Στο αποψινό #CineClub του CineDogs θυμόμαστε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του περσινού θριαμβευτή των Καννών (και κατεξοχήν εκφραστή του δεύτερου γιαπωνέζικου νέου κύματος), Hirokazu Kore-Eda. To Maborosi (Maboroshi no hikari, 1995) μας συστήνει έναν επιδέξιο εκφραστή της φόρμας και του μέσου και μας εξοικειώνει (ευθύς εξαρχής) με την κυρίαρχη προβληματική του : μνήμη, θνητότητα, αίσθηση απώλειας. Πολλοί μίλησαν - με το καλημέρα - για τον φυσικό διάδοχο ενός Όζου. Ο ίδιος, πάντως, τοποθετεί τον εαυτό του εγγύτερα στον Ναρούσε ή τον Λόουτς (προφανώς στη βάση ενός συνειδητού ουμανισμού που είναι διάχυτος στη δουλειά του). Στο MABOROSI, ο θεατής ταυτίζεται σχεδόν με την ψυχική κατάσταση μιας ηρωίδας που πασχίζει να κατανοήσει το (μέγα) αίνιγμα της ζωής. Η βασανιστική της αξίωση για τέτοιου είδους απαντήσεις, την τοποθετεί στο ύψος ενός Οιδίποδα ή ενός Άμλετ. Ένα σπουδαίο πρωτόλειο, το οποίο μεταφέρει τον θεατή σε μια πνευματική ζώνη που σπανίως επισκέπτεταιβ¦
http://cinedogs.gr/reviews/maborosi...q0zHHF_JERI-vLU#sthash.3ipp8Sau.TCXPD6Ey.dpbs
-----------
αναδημοσίευση απο fb
"An" (Γλυκό φασόλι / Sweet Red Bean Paste, 2015) της (αγαπημένης) Naomi Kawase
Αν το πνεύμα, η καρδιά και το ταλέντο του Yasuhiro Ozu έχουν μεταλαμπαδευτεί (πλην Hirokazu Kore-Eda) και κάπου αλλού ... είναι σε τούτη την τύπισσα : ευαισθησία και διακριτικότητα κινηματογραφικού βλέμματος, αρμονία και αταραξία κάδρων και πλάνων, φιλοσοφημένο σενάριο, αναστοχαστικότητα (στον αντίποδα οιασδήποτε "αυτοεκπληρούμενης" προφητείας) του νοήματος της ζωής μέσα από έναν καταπληκτικό οπτικό διάλογο με τη φύση, η βουβή, μελαγχολική απόγνωση και αξιοπρέπεια της τρίτης ηλικίας, τρεις εξαιρετικές ερμηνείες... από τρεις διαφορετικές γενιές ερμηνευτών κι ένα θέμα που θυμίζει "Πολίτικη Κουζίνα" της Άπω Ανατολής, εκεί όπου το παραδοσιακό ντοριγιάκι αντικαθιστά το σμυρνέϊκο σουτζουκάκι. Και μαζί, ένα δράμα κατεστραμμένων ζωών που εξελίχθηκε σε... Σπιναλόγκα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου! Σπουδαίο σινεμά... (και δυνατές αναμνήσεις απ' το 56ο Φ.Κ.Θ.)
-----------
@Ιωαννου
Σύμφωνα με το άρθρο, τα πήρες λίγο ανάποδα αλλά σιγά το πράγμα.
https://www.bfi.org.uk/news-opinion/news-bfi/features/where-begin-robert-bresson
Στο τέλος του a man escape, όπως λεει και ο τίτλος, αποδρά από την φυλακή.
Στο τέλος του pickpocket καταλήγει στην φυλακή.
Δες και το episode 7 του a story of film an odyssey που μιλάει για τον Bresson.
Όπως και τα βίντεο που έβαλα στο νήμα δίπλα, για τον καθαρό κινηματογράφο, για να τον μισήσεις ή αγαπήσεις περισσότερο.
Ο γάιδαρος είναι το Grande Αριστούργημα.
Κάποιους τους πιάνει, κάποιους άλλους όχι.
Θέμα διαίσθησης και αντίληψης και όχι δείγμα ευφυίας.
Αν σε πιάσει όμως, η ανταμείβη του, είναι μια από τις σπουδαιότερες και άκρως κινηματογραφική εμπειρία. Φήμες λένε.. ότι κάποιοι, στο τέλος δακρύζουν, όπως όταν αντικρίζουν τους πίνακες του Rothko.
Σύμφωνα με το άρθρο, τα πήρες λίγο ανάποδα αλλά σιγά το πράγμα.
https://www.bfi.org.uk/news-opinion/news-bfi/features/where-begin-robert-bresson
Στο τέλος του a man escape, όπως λεει και ο τίτλος, αποδρά από την φυλακή.
Στο τέλος του pickpocket καταλήγει στην φυλακή.
Δες και το episode 7 του a story of film an odyssey που μιλάει για τον Bresson.
Όπως και τα βίντεο που έβαλα στο νήμα δίπλα, για τον καθαρό κινηματογράφο, για να τον μισήσεις ή αγαπήσεις περισσότερο.
Ο γάιδαρος είναι το Grande Αριστούργημα.
Κάποιους τους πιάνει, κάποιους άλλους όχι.
Θέμα διαίσθησης και αντίληψης και όχι δείγμα ευφυίας.
Αν σε πιάσει όμως, η ανταμείβη του, είναι μια από τις σπουδαιότερες και άκρως κινηματογραφική εμπειρία. Φήμες λένε.. ότι κάποιοι, στο τέλος δακρύζουν, όπως όταν αντικρίζουν τους πίνακες του Rothko.
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Ολα τα επεισόδια του story of a film τα έχω δεί.Κια φυσικά την αναφορά στον Μπρεσσόν.
Για κάποιο λόγο τα βιντεάκια δεν μου παίζουν (μάλλον τα φτυσε η κάρτα γραφικών μου),οπότε αν μπορούσες να μου δώσεις τίτλους,θα με διευκόλυνες πολύ.
Σε ποιον γάιδαρο αναφέρεσαι?
Για κάποιο λόγο τα βιντεάκια δεν μου παίζουν (μάλλον τα φτυσε η κάρτα γραφικών μου),οπότε αν μπορούσες να μου δώσεις τίτλους,θα με διευκόλυνες πολύ.
Σε ποιον γάιδαρο αναφέρεσαι?
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Για ποια βίντεο λές;
Αν είναι αυτά δίπλα, ψάξε για Bresson less is more και essence of Cinema.
Δες πρώτα την ταινία και μετά τα βίντεο
Balthazar
Για ποια βίντεο λές;
Αν είναι αυτά δίπλα, ψάξε για Bresson less is more και essence of Cinema.
Δες πρώτα την ταινία και μετά τα βίντεο
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Αν τα ανεβάζουν πουθενά από την στέγη μας ενημερώνεις
Έπρεπε να γράψεις όλο το lecture με το κινητό σου και να το ανέβαζες YouTube. Τσάμπα σε στείλανε...
Αν τα ανεβάζουν πουθενά από την στέγη μας ενημερώνεις
το ειχε live steaming
περιμενα περισσοτερα απο την ιδιοφυΐα του
απροσιτος στο κοινο το 80 % απο οτι ειπε μου ηταν τελειως αδιαφορα
περιμενα περισσοτερα απο την ιδιοφυΐα του
απροσιτος στο κοινο το 80 % απο οτι ειπε μου ηταν τελειως αδιαφορα
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
και τώρα μας λες οτι το είχε live streaming?
Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο Σ ! ! !
τιμωρία όλη την φιλμογραφία του χρονολογικά..
καλά και εμεις, κοιμισμένοι.. δεν το ψάξαμε.
και τώρα μας λες οτι το είχε live streaming?
Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο Σ ! ! !
τιμωρία όλη την φιλμογραφία του χρονολογικά..
καλά και εμεις, κοιμισμένοι.. δεν το ψάξαμε.
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
τιμωρία όλη την φιλμογραφία του χρονολογικά..
Παρεμπιπτόντως αν θέλει κανείς pm και HDD. Τόσα χρόνια μαζεύω...
τιμωρία όλη την φιλμογραφία του χρονολογικά..
Παρεμπιπτόντως αν θέλει κανείς pm και HDD. Τόσα χρόνια μαζεύω...
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Δεν μας σύστησες ούτε στον αγαπητικό σου, ούτε στο συγκεκριμένο έργο του.
70 and counting!
χαίρομαι που έχει στην λίστα την αγαπημένη μου από τον αγαπημένο μου (πέραν του Χίτσκοκ βέβαια που είναι κλασσικός)...
Δεν μας σύστησες ούτε στον αγαπητικό σου, ούτε στο συγκεκριμένο έργο του.
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Αν εννοείς την υπέροχη Varda, νομίζω ειπώθηκε πιο πάνω. Και είναι καιρός να δεις τις παραλίες της Ανιες.
Les Plages d'Agnès
Η Ανιές Βαρντά αυτοβιογραφείται, γιορτάζοντας τα 80ά γενέθλιά της στην κάμερα: σ’ αυτό το ευφορικό εργόχειρο από αντικείμενα, σκέψεις και ανθρώπους, κοιτάζει τον εαυτό της σ’ έναν διευρυμένο κινηματογραφικό καθρέφτη και συμπεραίνει με τρυφερότητα: «Je suis là! Είμαι ένας άνθρωπος που ζει στο σινεμά. Αυτό είναι το σπίτι μου. Ένας οίκος όπου θα μένω για πάντα».
Ποια έφυγε πάλι;
Αν εννοείς την υπέροχη Varda, νομίζω ειπώθηκε πιο πάνω. Και είναι καιρός να δεις τις παραλίες της Ανιες.
Les Plages d'Agnès
Η Ανιές Βαρντά αυτοβιογραφείται, γιορτάζοντας τα 80ά γενέθλιά της στην κάμερα: σ’ αυτό το ευφορικό εργόχειρο από αντικείμενα, σκέψεις και ανθρώπους, κοιτάζει τον εαυτό της σ’ έναν διευρυμένο κινηματογραφικό καθρέφτη και συμπεραίνει με τρυφερότητα: «Je suis là! Είμαι ένας άνθρωπος που ζει στο σινεμά. Αυτό είναι το σπίτι μου. Ένας οίκος όπου θα μένω για πάντα».
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Νόμιζα ότι το να δεις τις ταινίες του πως τον λένε είναι απόλαυση και όχι τιμωρία.
Νόμιζα ότι το να δεις τις ταινίες του πως τον λένε είναι απόλαυση και όχι τιμωρία.
σας αρέσει ο Ιαπωνικός κινηματογράφος ή να έρθετε σε επαφή με μερικούς απο τους μεγαλύτερους δημιουργους του παγκόσμιου κινηματογράφου;
Ολα όσα θέλετε να μάθετε για τον ιαπωνικό κινηματογράφο
Japanese Cinema
Ολα όσα θέλετε να μάθετε για τον ιαπωνικό κινηματογράφο
Japanese Cinema
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
δεν εννοω αυτο που ειπωθηκε
εννοω μια αλλη PERSONA
και αυτο που σου ειπε ο Ζαγογγιανης
δεν ειναι τιμωρια να βλεπεις ταινιες του χερτζοκ
ο Γαλεν οταν ηταν ατακτος εφαγε 2 φορες Καζατζακη
εσενα το φορουμ για το καλο σου σε τιμωρει συνεχως αλλα μυαλό δεν βαζεις
δεν εννοω αυτο που ειπωθηκε
εννοω μια αλλη PERSONA
και αυτο που σου ειπε ο Ζαγογγιανης
δεν ειναι τιμωρια να βλεπεις ταινιες του χερτζοκ
ο Γαλεν οταν ηταν ατακτος εφαγε 2 φορες Καζατζακη
εσενα το φορουμ για το καλο σου σε τιμωρει συνεχως αλλα μυαλό δεν βαζεις