όσο σοβαρός και πομπώδης είναι ο Τρικούπης, και το μεγαλείο του προσπάθησε να αποδώσει ο γλύπτης, τόσο παιχνιδιάρης είναι ο άγγελος που είναι σκαλισμένος στη βάση του αδριάντα.
Συνήθως δεν πέφτει το μάτι μας πάνω του. Κακώς, πολύ κακώς, διότι είναι εξαιρετικό θέμα για φωτογραφία.
Στην πρώτη φωτο βλέπουμε τον άγγελο ολόκληρο. Τίποτε το ιδιαίτερο, καθώς δεν βλέπουμε ούτε το πρόσωπό του. Όμως είναι στην πραγματικότητα ένας παιχνιδιάρης έφηβος.
Δείτε το σταύρωμα των ποδιών, δείτε την κίνηση του σώματος, δείτε τη γροθίτσα.
Και τί κοιτάει;;; Δεν μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς, αλλά ακολουθώντας την οπτική του ματιά προέκυψε ωραίο κάδρο. Αν του αφαιρέσουμε τα φτερά, όπως φαίνεται στην τρίτη φωτογραφία μεταμορφώνεται σε έναν ωραίο έφηβο, του οποίου η προσοχή είναι στραμμένη σε κάτι στο βάθος.
Σα να είναι σκαρφαλωμένος σε τοίχο... και τί κοιτάζει;;; Μα ναι, πώς δεν το σκέφτηκα νωρίτερα. Είναι σκαρφαλωμένος σε μαντρότοιχο και βλέπει θερινό κινηματογράφο.
Δεν συμφωνείτε;;