Παίδες τα φώτα σας…
Τελευταία ο κολλητός μου ζήτησε να βγάλουμε φωτογραφίες κάποια ποδήλατα που δοκιμάζει και γράφει reviews. Έχουμε κάνει ήδη τρία sessions και δε μπορώ να πω ότι τα αποτελέσματα με εξέπληξαν (ευχάριστα)… συμπαθητικά απλά, ίσως δυο/ τρία κλίκ καλύτερα από point & shoot.
Προσωπικά μ’ αρέσει το πορτραίτο με τα παιδιά μου όπου αξιοποιώ κυρίως τον 85 f1.8 της Canon με την 20D μου. Κινούμενα θέματα δε με έχουν απασχολήσει και πολύ (μέχρι τώρα)…
Στα παραπάνω sessions χρησιμοποίησα τον 28-105 f3.5 USM II με την 20D, στο χέρι – χωρίς φλάς και ISO 100-200 ή και 400 αναλόγως σκιάς. Av ή πρόγραμμα sports σαν επιλογή και το drive σε συνεχείς ρίψεις.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω είναι αρκετές:
- Βάθος πεδίου: όταν ο ποδηλάτης κινείται, θα ήθελα περισσότερο background blur (να ξεχωρίζει κάπως το θέμα) αλλά δεν τολμώ ανοιχτά διαφράγματα για να διασφαλίσω την εστίαση σε όλο το θέμα μου – παίζω συνήθως με f8-f11 ως f16.
- Φωτομέτρηση / φωτισμός: ή αλλιώς κλάψτα Χαράλαμπε… στηρίζομαι απόλυτα στο φωτόμετρο της μηχανής στο evaluative… δε ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Το αποτέλεσμα σαλάτα… άλλες έτσι άλλες αλλιώς. Μεγάλο πρόβλημα το πρόσωπο του ποδηλάτη που φοράει συνήθως κράνος με γείσο – κοινώς σκιάζεται. Εδώ θέλω βοήθεια!!!!!!!!!!!!
- Αποτύπωση κίνησης: Δε πα να τρέχει με 100 ο έρμος, εγώ με τα καμώματά μου τον βγάζω άγαλμα! Αυτοί οι ξένοι πως τα πετυχαίνουν αυτά τα ωραία motion blur;;; (οέο…)
- Γέρνει ή δε γέρνει; Κοινώς το πρόβλημα του ορίζοντα που «χύνεται»: αυτό δε με προβλημάτισε στο βουνό, αλλά σε άσφαλτο είχα θέμα. Δε μπορούσα σε πραγματικό χρόνο να υπολογίσω την προοπτική. Να έρχεται για παράδειγμα το ποδήλατο προς το φακό και οι όποιες γραμμές (διαγράμμιση δρόμου – άκρες δρόμου) χόρευαν ανεξέλεγκτα… το τελικό αποτέλεσμα μπέρδευε το μάτι.
Αυτά για αρχή. Έχοντας λύσει τα παραπάνω θεματάκια νομίζω πως οι φωτογραφίες θα κινούνται ήδη σε άλλο επίπεδο και θα με απασχολήσει και η σύνθεση (επίσης πάσχει)…
Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την όποια άποψη/ βοήθεια!
Τελευταία ο κολλητός μου ζήτησε να βγάλουμε φωτογραφίες κάποια ποδήλατα που δοκιμάζει και γράφει reviews. Έχουμε κάνει ήδη τρία sessions και δε μπορώ να πω ότι τα αποτελέσματα με εξέπληξαν (ευχάριστα)… συμπαθητικά απλά, ίσως δυο/ τρία κλίκ καλύτερα από point & shoot.
Προσωπικά μ’ αρέσει το πορτραίτο με τα παιδιά μου όπου αξιοποιώ κυρίως τον 85 f1.8 της Canon με την 20D μου. Κινούμενα θέματα δε με έχουν απασχολήσει και πολύ (μέχρι τώρα)…
Στα παραπάνω sessions χρησιμοποίησα τον 28-105 f3.5 USM II με την 20D, στο χέρι – χωρίς φλάς και ISO 100-200 ή και 400 αναλόγως σκιάς. Av ή πρόγραμμα sports σαν επιλογή και το drive σε συνεχείς ρίψεις.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω είναι αρκετές:
- Βάθος πεδίου: όταν ο ποδηλάτης κινείται, θα ήθελα περισσότερο background blur (να ξεχωρίζει κάπως το θέμα) αλλά δεν τολμώ ανοιχτά διαφράγματα για να διασφαλίσω την εστίαση σε όλο το θέμα μου – παίζω συνήθως με f8-f11 ως f16.
- Φωτομέτρηση / φωτισμός: ή αλλιώς κλάψτα Χαράλαμπε… στηρίζομαι απόλυτα στο φωτόμετρο της μηχανής στο evaluative… δε ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Το αποτέλεσμα σαλάτα… άλλες έτσι άλλες αλλιώς. Μεγάλο πρόβλημα το πρόσωπο του ποδηλάτη που φοράει συνήθως κράνος με γείσο – κοινώς σκιάζεται. Εδώ θέλω βοήθεια!!!!!!!!!!!!
- Αποτύπωση κίνησης: Δε πα να τρέχει με 100 ο έρμος, εγώ με τα καμώματά μου τον βγάζω άγαλμα! Αυτοί οι ξένοι πως τα πετυχαίνουν αυτά τα ωραία motion blur;;; (οέο…)
- Γέρνει ή δε γέρνει; Κοινώς το πρόβλημα του ορίζοντα που «χύνεται»: αυτό δε με προβλημάτισε στο βουνό, αλλά σε άσφαλτο είχα θέμα. Δε μπορούσα σε πραγματικό χρόνο να υπολογίσω την προοπτική. Να έρχεται για παράδειγμα το ποδήλατο προς το φακό και οι όποιες γραμμές (διαγράμμιση δρόμου – άκρες δρόμου) χόρευαν ανεξέλεγκτα… το τελικό αποτέλεσμα μπέρδευε το μάτι.
Αυτά για αρχή. Έχοντας λύσει τα παραπάνω θεματάκια νομίζω πως οι φωτογραφίες θα κινούνται ήδη σε άλλο επίπεδο και θα με απασχολήσει και η σύνθεση (επίσης πάσχει)…
Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την όποια άποψη/ βοήθεια!
