ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

[Photis]

Σήμερα το παιδί που θέλει να παίξει έξω από το σπίτι του, με τους φίλους του, ένα παιγνίδι που δεν μπαίνει στην πρίζα και δεν έχει μπαταρίες, βαφτίζεται υπερκινητικό και πρέπει να δει οπωσδήποτε παιδοψυχολόγο. Καλημέρα σας.

 

[komhst]

Τα χρόνια εκείνα ήταν γεμάτα χαρά, αληθινό παιχνίδι, αθώα και το νόημα της ζωής βρισκόταν εκεί έξω, κι όχι κλεισμένο σε τέσσερις τοίχους. Η ζωή ήταν πιο εύκολη και ανέμελη, και με περισσότερους αγνούς ανθρώπους γύρω μας και το μόνο που είχαμε να φοβηθούμε ίσως σαν παιδιά, ήταν ο "τρελλός" της γειτονιάς. Θυμάστε που κάποτε υπήρχαν γειτονιές και αλάνες, που βγαίναμε να παίξουμε; Ολα τσιμεντοποιήθηκαν, ασφαλτοστρώθηκαν και εγκλωβίστηκαν στα πρέπει της σημερινής εποχής, του διαδικτύου, της απομόνωσης. Τα παιδιά σήμερα, είναι τα παιδιά της τηλεόρασης, του fame story & dreamshow, του survivor και δεν ξέρω τι άλλο αφού έχουν χάσει την αθωώτητα εκείνων των εποχών. Πως να αφήσεις το παιδί σου να παίξει σήμερα, ανάμεσα σε τσιμέντο, αυτοκίνητα, μηχανάκια, αλλοδαπούς και συμμορίες, ναρκωτικά και σχολική μαφία; Εχάθηκε η αγνότητα πλέον φίλοι μου. Να 'σαι καλά που μας τα θύμησες.

Γι αυτό εφευρέθηκε στην εποχή μας και το home cinema...:chinscratch:

 

[djphilips]

Ενα απο τα εδιαφέροντα e-mail ου κυκλοφορούν:

"Αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια
και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.

Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι
ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη.
Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για
να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα
στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και μέσα από όλα
αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.


Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί.."

Είσαι απίστευτος !!! :aktion033:
Ξύπνισες μεγάλες μνήμες και μ'έκανες να νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια...
Είναι έτσι ακριβώς όπως τα λές φίλε... μεγαλώσαμε σαν παιδιά και αυτό είναι ανεκτίμητο.
Να είσαι πάντα καλά....:ernaehrung004:

 

[Larry]

Re: Απάντηση: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

Είσαι απίστευτος !!! :aktion033:
Ξύπνισες μεγάλες μνήμες και μ'έκανες να νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια...
Είναι έτσι ακριβώς όπως τα λές φίλε... μεγαλώσαμε σαν παιδιά και αυτό είναι ανεκτίμητο.
Να είσαι πάντα καλά....:ernaehrung004:

οχι και απιστευτος

μια κουκλα δυο μετρα ειναι η μνημη !!!!!!

 

[BIOS]

Ενα απο τα εδιαφέροντα e-mail ου κυκλοφορούν:

"Αλήθεια είναι ότι (...) Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P
(...)
"

Οχι παίζουμε !!!...

 

[ANNA]

Κι εγώ που γεννήθηκα ακριβώς το 1980 σε ποια γενιά ανήκω, στιν "πριν" ή στη "μετά"?

Η αλήθεια είναι ότι η δική μου γενιά βρίσκεται ακριβώς στο μεταίχμιο των δυο εποχών. Προλάβαμε το παιχνίδι στη γειτονιά - αν και όχι αμπάριζα ή τσέρκι - δε γνωρίσαμε την αποστείρωση, αλλά όλα τότε άρχιζαν...
Game boy, video games στον υπολογιστή με joystick, έγχρωμη τηλεόραση.... χίλιοι δυο λόγοι για να μας κλείσουν στο σπίτι.
Μετά, πρώτοι εμείς έπρεπε να μάθουμε δυο ξένες γλώσσες και να πάμε φροντιστήριο. Πού καιρός για παιχνίδια?

Πάντως, θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν - γύρω στα 14-15 - σταμάτησαμε να βγαίνουμε στη γειτονιά για παιχνίδι, τη θέση μας δεν την είχε πάρει κανείς. Ούτε τα μικρότερα αδέρφια μας, ούτε άλλα μικρότερα παιδιά.

Μάλλον γενιά του '80 ήταν η γενιά που τα έζησε όλα στο περίπου...

 

[komhst]

Μέχρι και προς το τέλος της δεκαετίας του '80 όταν ήσουν 8 ~ 9 χρονών ήταν ακόμα κάπως αθώα τα πράγματα. Από την δεκαετία του '90 και μετά άρχισε η κάτω βώλτα... :-(

 

[Aggelos M.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

οχι και απιστευτος

μια κουκλα δυο μετρα ειναι η μνημη !!!!!!

Ουπς!!!

 

[Μπελλος Ευαγγελος]

Απάντηση: Re: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

Σήμερα το παιδί που θέλει να παίξει έξω από το σπίτι του, με τους φίλους του, ένα παιγνίδι που δεν μπαίνει στην πρίζα και δεν έχει μπαταρίες, βαφτίζεται υπερκινητικό και πρέπει να δει οπωσδήποτε παιδοψυχολόγο. Καλημέρα σας.

το κακο ειναι οτι και εμεις αυτο το παιχνιδι του δινουμε ........

και του περνουμε και φορτιστη και εχτρα μπαταριες βεβαιως ...

 

[πανκροκ]

στην πολη ειναι χαμενη υποθεση δυστυχως.
γαι την επαρχεια βεβαια δεν υπαρχει δικαιολογια...

 

[Nikolas_T]

Re: Απάντηση: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

Κι εγώ που γεννήθηκα ακριβώς το 1980 σε ποια γενιά ανήκω, στιν "πριν" ή στη "μετά"?

Η αλήθεια είναι ότι η δική μου γενιά βρίσκεται ακριβώς στο μεταίχμιο των δυο εποχών. Προλάβαμε το παιχνίδι στη γειτονιά - αν και όχι αμπάριζα ή τσέρκι - δε γνωρίσαμε την αποστείρωση, αλλά όλα τότε άρχιζαν...
Game boy, video games στον υπολογιστή με joystick, έγχρωμη τηλεόραση.... χίλιοι δυο λόγοι για να μας κλείσουν στο σπίτι.
Μετά, πρώτοι εμείς έπρεπε να μάθουμε δυο ξένες γλώσσες και να πάμε φροντιστήριο. Πού καιρός για παιχνίδια?

Πάντως, θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν - γύρω στα 14-15 - σταμάτησαμε να βγαίνουμε στη γειτονιά για παιχνίδι, τη θέση μας δεν την είχε πάρει κανείς. Ούτε τα μικρότερα αδέρφια μας, ούτε άλλα μικρότερα παιδιά.

Μάλλον γενιά του '80 ήταν η γενιά που τα έζησε όλα στο περίπου...

Άννα έτσι ακριβώς είναι, είμαστε οι πρώτοι που κάναμε Αγγλικά απο την 3η Δημοτικού και δεύτερη γλώσσα στο γυμνάσιο, παίζαμε στου δρόμους μέχρι τα 14-15 κρυφτό και ¨μαντηλάκι¨, αλλά μετά ανεβήκαμε σπίτι γιατι ξεκινούσε η προετοιμασία για τις δέσμες.

Νικόλας

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Επίσης στο ίδιο blog λέει:
Πιστεύω πως το «χάσμα των γενεών» θα μειώνεται σταδιακά και θα εκλείψει. Ας μην πυροβολούμε τις νέες γενιές. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε κοντά τους. Έχουν και αυτοί ως νέοι τις χάρες τους και τα προβλήματά τους. Ας μην μεμψιμοιρούμε. :aktion033:

 

[Μνήμη]

Ένα παιχνίδι που όλοι λίγο-πολύ έχουμε βιώσει...

 

[Lepton]

Συμφωνώ κυρίως στο κομμάτι της αποστείρωσης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να τρέχουμε στα νοσκομεία για... γρατζουνιές. Αν και δεν ήμουν ποτέ ψηλών τόνων, έχω πάθει πράγματα που οι σημερινές μανάδες θα ήθελαν lexotanil για να ακούσουν!

Από εκεί και πέρα, κάθε γενιά έχει τους δικούς της δρόμους. Για παράδειγμα, αυτόν τον καιρό σε κάποιο forum διαβάζω comic strips που γράφει ένας Καναδός και σκιτσάρει ένας Άγγλος - αμφότεροι έφηβοι. Είχα φτιάξει και εγώ με έναν φίλο μου comic όταν ήμασταν στο δημοτικό, αλλά δεν το διάβασε ποτέ κανείς έξω από το σχολείο μας, πόσο μάλλον στην άλλη άκρη του κόσμου!

 

[supersonic]

αυτές οι ωραίες αναμνήσεις γιατί οριοθετούνται στο 1980 και όχι πχ στο 1979 ή 1981 ?

 

[Dimosthenis]

Μπράβο Μνήμη για οσα μας θυμησες

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

αυτές οι ωραίες αναμνήσεις γιατί οριοθετούνται στο 1980 και όχι πχ στο 1979 ή 1981 ?

Κάτι ερωτήσεις που κάνεις και εσύ μωρέ chief.Λες και έχει καμιά σημασία για εμάς:grandpa:
Ενώ ο τεκνός ο Δημοσθένης απο κάτω σου συγκινήθηκε. :ernaehrung004:

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Re: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

Κάτι ερωτήσεις που κάνεις και εσύ μωρέ chief.Λες και έχει καμιά σημασία για εμάς:grandpa:
Ενώ ο τεκνός ο Δημοσθένης απο κάτω σου συγκινήθηκε. :ernaehrung004:

όχι τίποτα άλλο, αλλά μπορώ να γράψω μιά εντελώς διαφορετική ιστορία γιά το προ του 1970 και άλλη μιά γιά το προ του 1960... (άντε 63 - δεν είμαι και τόσο μεγάλος....):grandpa:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ1980

όχι τίποτα άλλο, αλλά μπορώ να γράψω μιά εντελώς διαφορετική ιστορία γιά το προ του 1970 και άλλη μιά γιά το προ του 1960... (άντε 63 - δεν είμαι και τόσο μεγάλος....):grandpa:

Eχεις δίκιο.Ειναι άδικο να γίνεται τέτοιος διαχωρισμός(πρό και μετά 1980).Eιναι πολύ περισσότερες και με διαφορετικά χαρακτηριστικά οι γενιές..

 

[Bosh]

Οι γονείς μου είμαι σίγουρος ότι με "ζήλευαν" για τους ίδιους λόγους που "ζηλεύω" εγώ τώρα τα παιδιά μου .
Δεν νομίζω πως οι καλές και αγνές εποχές πέρασαν , πιστεύω πως εμείς περάσαμε από αυτές και τώρα βρίσκονται τα παιδιά μας εκεί .
Σίγουρα υπάρχουν πολλά που έχουν αλλάξει από τότε που ήμουν παιδί αλλά είσαστε σίγουροι ότι τότε ήταν καλύτερα ;
Πόσοι από εμάς ζουν ή είναι αρτιμελείς μόνο και μόνο χάρη στην θεά τύχη ; Είμαι ένας από αυτούς που ζουν όχι χάριν της θεάς τύχης αλλά ενός θαύματος θα έλεγα, όπως και πολλοί άλλοι της γενιάς μου.

Σκέφτηκα να σχολιάσω το αρχικό κείμενο γραμμή-γραμμή και να εκφέρω τις αντιρρήσεις μου αλλά δεν βρήκα τελικά νόημα. Διαβάστε κριτικά κάθε πρόταση και χωρίς να προσπαθείτε να ωραιοποιήσετε το παρελθόν πείτε μου που βρίσκετε καλύτερο το παρελθόν από το παρόν .
Με το σκεπτικό του αρχικού κείμενου γιατί είναι τυχεροί οι γεννηθέντες πριν από το ’80 και όχι οι γεννηθέντες πριν από το 1821 , πριν από το 500 , ή ακόμα καλύτερα οι πρωτόγονοι άνθρωποι ; Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα , τότε ήταν η ιδανική εποχή για κάποιον να είναι παιδί .Δεν είχαν καν ταξίδια με αυτοκίνητα για να πιάνεται η μέση τους , γύριζαν στο σπίτι όχι όταν άναβαν τα φώτα αλλά όταν άναβε η φωτιά . Οι ψείρες αντιμετωπίζονταν με τρόπο που έφερνε όλη την φυλή κοντά , ξεψείριζε ο ένας τον άλλο.

Όχι φίλοι μου , τώρα τα παιδιά παίζουν παιχνίδια της γενιάς τους και όχι της δικής μας .

Οι συνομήλικοι μου αλλάζουν την δερμάτινη (σπάνια) ή την πλαστική (συχνότερα) μπάλα , με το τόπι από κουρέλια που είχε ο πατέρας μου; Αλλάζουν τις κόντρες με το bol-dor cb 900 (ναι χωρίς κράνος ,δίπλωμα ,ασφάλεια κλπ όπως και τώρα δηλαδή αλλά ,ευτυχώς, σε μικρότερο βαθμό) με τις κόντρες που γίνονταν στο αλώνι του ψαραντώνη με τον ντορή , το ποιο γρήγορο πουλάρι του άνω μαχαλά ; Τέλος , αλλάζετε την θέαση του superman returns στην 100¨ ιντσών οθόνη σας με την ασπρόμαυρη θέαση του σε τηλεόραση 21¨ ; Αν έλεγα στον γιό ή την κόρη μου κάτι τέτοιο θα μου έλεγαν να πάω στην γωνία να δω αν έρχονται .

Όχι δεν ήταν καλύτερα τα παιχνίδια του 80 αλλά διαφορετικά από τα σημερινά, προσαρμοσμένα στις ανάγκες και στο βιοτικό επίπεδο του τότε.

Για να ξέρετε και κάποια στοιχεία για μένα … γεννήθηκα (το ’65) και μεγάλωσα σε μια γειτονιά του Γαλατσίου όταν η Βεΐκου ήταν χωματόδρομος και τελείωνε εκεί που αρχίζει σήμερα και δεν μου λείπει η λάσπη της καθόλου μα καθόλου.Τα παιχνίδια μου λείπουν πολύ αλλά προσπαθώ να καλύπτω το κενό (όταν μου επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου) με το Call of duty II ή το brothers in arms . Ευτυχώς που υπάρχει αυτό το καταπληκτικό μέσο που λέγεται Η/Υ . Ευτυχώς που υπάρχει το internet και τα forums που μου δίνουν την δυνατότητα να επικοινωνώ με όλους εσάς και να εκφράζω την άποψη μου με τρόπο που ήταν αδύνατον το '80.

Όπως λέει ένα σχετικά επίκαιρο τραγουδάκι ...
Πάει ο παλιός ο χρόοοονος
ας γιορτάσουμε παιδιά