Η Μαγειρική στην ζωή μας

Ωραίο thread, τόσο που θα μπορούσε ακόμη και να δημιουργηθεί ξεχωριστή κατηγορία για μαγειρική... :BDGBGDB55:

Προσωπικά έχω επιφορτιστεί με τη "δύσκολη" μαγειρική μιας και μαγειρεύω μόνο όταν μου έρθει κέφι ή όταν το ζητήσει ο "λαός"... :flipout:

Οπότε μόνο σε συνταγές του στυλ "Κοτόσουπα με ghalagan και lemon grass σβησμένη με γάλα καρύδας" ή "noodles αυγού με γαρίδες και γλυκόξινη" θα μπορούσα να βοηθήσω...
 
Χεχε κι εγώ όλο με κάτι τέτοια περίεργα καταπιανομαι, περιέργως πάντα θα έλεγα ότι πετυχαίνουν.

Θα διαφωνησω όμως μαζί σου, αυτά τα περίεργα είναι τα πιο εύκολα, σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα είναι από ενδιαφέρον μέχρι υπέροχο. Τα ζόρια είναι στα απλά πιάτα. Καλό το φιλέτο με βερυκοκα και σως φράουλας, αλλά άντε να φτιαξεις φακες που να είναι πολύ ωραίες... Πολύ μεγαλύτερη πρόκληση... ;)
 
Μην το λες...
:grandpa: Θέλει αρετή και τόλμη για να μη σου κόψει το γάλα καρύδας στην κοτόσουπα!

Για τα υπόλοιπα πιάτα υπάρχουν μικρά μυστικά τα οποία τα κάνουν από ξεχωριστά μέχρι ανέλπιστα νόστιμα...
Όπως το πως να τσιγαρίσεις κιμά χωρίς ίχνος λάδι, υλικά σαν το "εύγευστο", και άλλα...
 
άντε να φτιαξεις φακες που να είναι πολύ ωραίες...

Για τις φακες μεγαλη σημασια εχει και το πρωτογενες υλικο.

Αν και ειναι κομματακι ακριβες (περιπου 3 ευρω το σακουλι των 500 γραμμαριων) προτιμω καποιες βιολογικες που φερνει στην Πανεπιστημιου ενα γνωστο καταστημα με βιολογικες τροφες.


Οι καλυτερες γευστικα ειναι οι μαυρες (υπαρχουν πρασινες, πορτοκαλι και καφε) που μοιαζουν με χοντρο χαβιαρι.


Οταν τις βρασεις ομως καφετιζουν δεν μενουν μαυρες. Πραγματικα υπεροχες.


Κλασικα μαγειρεμενες τσιγαριζουμε δυο μεγαλα κρεμυδια ψιλοκομμενα και οταν γινουν διαφανα προσθετουμε μια κονσερβα ντοματα και λιγα καροτα κομενα ροδελες.


Προσθετουμε και νερο και τις φακες και τα αφηνουμε να βρασουν μεχρι να λιωνουν στο στομα.(Προσωπικα χρησιμοποιω χυτρα ταχυτητας για οικονομια σε νερο και ηλεκτρικο, θελει ομως προσεκτικο υπολογισμο του νερου μην σου κολλησουν ή να μην σου γινουν σουπα).

Το ελαιολαδο το ριχνω παντα μετα το περας του μαγειρεματος μπας και σωθει κανα συστατικο του απο το βρασιμο.

Τις σερβιρω σχεδον χυλωμενες χωρις υγρα με ψιλοκομμενη ντοματα αναμεσα και φετα.
 
Μιας και ο λόγος ήρθε στις φακές, και μετά από την πολύ σωστή ενημέρωση από τον kosh-bye-, και μιας τις φτιάχνουμε αρκετά συχνά, καιρός να μεταφέρω τα φώτα μου (ποιός θα το'λεγε!!!)

Βιολογικές φακές Φενεού (ορεινή Κορινθία) 5.80 το κιλό (αξίζουν τα λεφτά τους και με το παραπάνω).

Χύτρα για εξοικονόμηση νερού-ρεύματος αλλά και ταχύτητα(βασικό για μας)

Ποσότητα:μια κούπα μεγαλούτσικη για 4.

Βράσιμο πριν τις μαγειρέψω μόνες τους για 40 λεπτά περίπου. Σούρωμα.Μερικές φορές κρατάω λίγο ζουμί.

Κρεμμύδια-καρότα (αν θέλουμε καμιά πατάτα) να βράζουν σε μικρή ποσότητα νερού.(Με το τσιγάρισμα γίνονται πιο νόστιμες αλλά βαριές.Ο μικρός τώρα μπήκε στη "δύναμη")

Ντομάτα-μισό κουτί passata και νερό μέχρι τη μέση της χύτρας (η γυναίκα μου τις προτιμά λίγο σούπα). Προαιρετικά knor , Δαφνόφυλλα, λάδι ελάχιστο (βάζουμε μετά το βράσιμο ή στο πιάτο του ο καθένας).
Μια μέρα η κουμπάρα μου έβαλε κύμινο. Νοστιμότατες!!

Ρίχνουμε τις φακές, κλείνουμε τη χύτρα καλά και περιμένουμε τη βαλβίδα να σφυρίξει. Χαμηλώνουμε τη "φωτιά" στο 1-1/2. 35-40 λεπτά είναι αρκετά.

Μερικές φορές, έχω βάλει λίγο νερό και εμφανίζονται τελείως στεγνές όταν ανοίγουμε τη χύτρα. Απλώς προσθέτουμε λίγο βραστό νερό.

Όσο πολύπλοκο κι αν ακούγεται, μετά από μερικές φορές είναι παιχνιδάκι. Α, το χρονοβόρο είναι το καθάρισμα στις βιολογικές φακές.
Αυτά.Την άλλη φορά, θα περιγράψω τα φασόλια γίγαντες στο φούρνο.
 
Η χρηση πατατας οπως πολυ σωστα αναφερει ο ncups :grinning-smiley-043 γινεται για να "χυλωσει" οτιδηποτε βραζει μαζι τους ειδικα οταν αυτες ειναι κομμενες σε χοντρους κυβους.

Την δαφνη αν και η μητερα μου την χρησιμοποιει παντα εμενα προσωπικα μου φαινεται βαρια και την αποφευγω.

Το κυμινο ομως θα το δοκιμασω.
 
Δοκίμασέ το, σαν κάτι το διαφορετικό.

Βέβαια, τώρα με το μωρό, αποφεύγουμε τα πολλά μπαχαρικά ή του φτιάχνουμε ξεχωριστά (με νιώθεις!!)

Μμμ...κομμένη σε κύβους...δεν το ήξερα, θα το δοκιμάσω
 
Ευχαριστώ παίδες! Θα ξεκινήσω να πειραματίζομαι με τις πρώτες ύλες που προτείνετε, γιατί ως τώρα δοκίμαζα με απλές του super market.

Πατάτα έβαζα πάντα, μ'αρέσει ο χυλός, και δάφνη, ενώ ελαιόλαδο βάζω τόσο πριν όσο και μετά... (τεράστιος fan γαρ :D:D:D).
Εννοείται must είναι το αρκετό ξύδι στο σερβίρισμα.

To κίμινο δεν το πολυσυμπαθώ σαν μπαχαρικό, έχω την αίσθηση ότι επιβάλει τη γεύση του σε βάρος των υπολοίπων, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, ωστόσο θα το δοκιμάσω από περιέργεια..
 
Re: Απάντηση: Η Μαγειρική στην ζωή μας

Βέβαια, τώρα με το μωρό, αποφεύγουμε τα πολλά μπαχαρικά ή του φτιάχνουμε ξεχωριστά (με νιώθεις!!)



Aμ σε νοιωθω.....

1μιση και 3 μιση ειναι οι δικοι μου.

Ομως τους μαθαινω απο μικρους :D σε μπαχαρια (μετα τους 15 μηνες παντα..). Μονο πιπερι και πιπεριες δεν βαζω -ισως ελαχιστο- και το αλατι παντα μετρημενο.

Ομως απο τα υπολοιπα τους βομβαρδιζω να μαθουν:HTEHEH56: Τι κανελες, τι γαρυφαλο τι παπρικες τι βασιλικο τι δενδρολιβανο τι σιναπι τι κρεμυδια τι σκορδα δεν τους λυπαμαι καθολου :bigcry:
 
Τώρα που το σκέφτομαι, στα 2 πρώτα παιδιά δεν είμαστε και τόσο προσεχτικοί...

Βέβαια, έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια...σιγά σιγά θα μπει και ο μικρός, που θα πάει.Πάντως σε γενικές γραμμές, δεν είμαστε τόσο φαν των μπαχαρικών.

@Maestro:Το ξύδι το ξέχασα! Φυσικά περί ορέξεως...(εμένα μου αρέσει πολύ)-bye-

Αλήθεια, για σήμερα έχεις καμιά ιδέα;
 
Σήμερα γύρισα από χωριό, οπότε είμαι ανοργάνωτος, λέω να πάω στους δικούς μου για φαϊ...

Πάντως χτες έφαγα χωριάτικα γεμιστά, οπότε το προτείνω ανεπιφύλακτα σαν λύση... αν και έχει περάσει λίγο η ώρα, θα φάτε κατά τις 3 :D
 
Συνεχίζω να εκπλήσσομαι με την συμμετοχή σε ένα τέτοιο θέμα και την ανταλλαγή συνταγών μαγειρικής και μάλιστα με την ίδια ευκολία και το περίσσευμα γνώσης που ανταλλάσσονται απόψεις για τα υψηλά spreads ή τον ρόλο των ηγετικών μορφών της ελληνικής επανάστασης του 1821 . Εάν το επιθυμείτε , μπορούμε να σας ανοίξουμε και μια κατηγορία με ωροσκόπια , συμβουλές και μικρά μυστικά για την καθημερινή ομορφιά και γιατί όχι για αντρικά και γυναικεία εσώρουχα κλπ.
 
Λεγε εσυ.....θελει πολλα υλικα ?

Όχι, η κλασσική συνταγή, τίποτα το ιδιαίτερο ως σύλληψη... αλλά εκεί κι αν είναι η πρώτη ύλη που κάνει τη διαφορά... Ντομάτες που μοσχοβολάνε, μελιτζάνες που τις τρως χωρίς να πικρίζουν, κολοκυθάκια με γεύση... :worshippy::worshippy::worshippy:
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Η Μαγειρική στην ζωή μας

Συνεχίζω να εκπλήσσομαι με την συμμετοχή σε ένα τέτοιο θέμα και την ανταλλαγή συνταγών μαγειρικής και μάλιστα με την ίδια ευκολία και το περίσσευμα γνώσης που ανταλλάσσονται απόψεις για τα υψηλά spreads ή τον ρόλο των ηγετικών μορφών της ελληνικής επανάστασης του 1821 . Εάν το επιθυμείτε , μπορούμε να σας ανοίξουμε και μια κατηγορία με ωροσκόπια , συμβουλές και μικρά μυστικά για την καθημερινή ομορφιά και γιατί όχι για αντρικά και γυναικεία εσώρουχα κλπ.


Ο ρόλος της Εκτός είναι να συζητάμε θέματα "Εκτός" του αντιμειμένου του φόρουμ. Όποιος θεωρεί ότι ένα θέμα είναι πέρα απ'τα ενδιαφέροντά του, απέχει, είναι πολύ απλό.

Προσωπικά πάντως τα θέματα μαγειρικής, επειδή όπως προείπα, τη θεωρώ Τέχνη, και μάλιστα υψηλή, μου φαίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα από τουλάχιστον τα μισά θέματα της Εκτός.
 
Συνεχίζω να εκπλήσσομαι με την συμμετοχή σε ένα τέτοιο θέμα και την ανταλλαγή συνταγών μαγειρικής

Το ίδιο θα έλεγα και εγώ για τα αθλητικά που έχουν και δική τους κατηγορία μάλιστα...
Αλλά αφού ο λαός ζητάει μάσες γιατί όχι;
Έχουμε άλλωστε νήματα για το κρασί, για άλλα ποτά, για καλές ταβέρνες...

:idea: Πάντως αυτό για τα γυναικεία εσώρουχα δεν ακούγεται κακό... :flipout:



Πως δηλαδη ?

Είναι ένα κόλπο που μου έδειξε ένας φίλος chef...
Βάζεις την κατσαρόλα στη φωτιά χωρίς τίποτα μέσα.
Μόλις ανεβάσει θερμοκρασία ρίχνεις τον κιμά όπως είναι σε μπάλα και αρχίζεις να τον σπας.
Η πρώτη αίσθηση είναι ότι κόλλησε. Όταν όμως συνεχίσεις να ανακατεύεις και να τρίβεις τον πάτο (με ξύλινη κουτάλα) θα δεις ότι θα ξεκολλήσει η κρούστα που έκανε πάνω στην κατσαρόλα και θα αρχίσει να κατεβάζει ζουμί...
Τότε ρίχνεις οτιδήποτε άλλο θέλεις να τσιγαρίσεις μαζί με τον κιμά.
Ελαιόλαδο μπορείς να βάλεις μετά το τσιγάρισμα, για τη γεύση.
Φυσικά είναι πολύ καλύτερο έτσι, μιας και το ελαιόλαδο δεν καίγεται με αυτόν τον τρόπο και μένει σχεδόν νωπό, κρατώντας τη γεύση του και την διατροφική του αξία!
 
Είναι ένα κόλπο που μου έδειξε ένας φίλος chef...
Βάζεις την κατσαρόλα στη φωτιά χωρίς τίποτα μέσα.
Μόλις ανεβάσει θερμοκρασία ρίχνεις τον κιμά όπως είναι σε μπάλα και αρχίζεις να τον σπας.
Η πρώτη αίσθηση είναι ότι κόλλησε. Όταν όμως συνεχίσεις να ανακατεύεις και να τρίβεις τον πάτο (με ξύλινη κουτάλα) θα δεις ότι θα ξεκολλήσει η κρούστα που έκανε πάνω στην κατσαρόλα και θα αρχίσει να κατεβάζει ζουμί...
Τότε ρίχνεις οτιδήποτε άλλο θέλεις να τσιγαρίσεις μαζί με τον κιμά.
Ελαιόλαδο μπορείς να βάλεις μετά το τσιγάρισμα, για τη γεύση.
Φυσικά είναι πολύ καλύτερο έτσι, μιας και το ελαιόλαδο δεν καίγεται με αυτόν τον τρόπο και μένει σχεδόν νωπό, κρατώντας τη γεύση του και την διατροφική του αξία!



Πολυ extreme μου μοιαζει αλλα μου φαινεται σωστο θεωρητικα. Για ποση φωτια μιλαμε ομως ?

Πχ το δικο μου ματι κουζινας εχει 6 σκαλες. Τα τσιγαρισματα τα κανω στο 3 συνηθως σπανιως στο 4.
 
Ενα διατροφικο "ευρημα" με τον κιμα ειναι το εξης :

Σε βραστο νερο πετας μεσα τον κιμα για ενα δυο λεπτα οχι παραπανω. Στην συνεχεια τον σουρωνεις χυνοντας το νερο .

Με τον τροπο αυτο πετας ενα μερος του λιπους του κρεατος αλλα παραμενουν ολα τα θρεπτικα συστατικα του .