Η Μαγειρική στην ζωή μας

Ενα γρηγορο και πολυ ευκολο σνακ πιτσας ειναι το εξης :


Παιρνουμε πιττες για σουβλακι (τις κανονικες γιατι υπαρχουν και καποιες μεγαλυτερες με την ονομασια Γιγας)

Παιρνουμε ενα κουταλακι του γλυκου barbecue sauce και το απλωνουμε στην πιττα καλα καλα ισα ισα να υπαρχει ενα φιλμ σαλτσας.

Βαζουμε μια φετα τυρι για τοστ στο κεντρο. Κοβουμε λιγο ξερο κρεμμυδι σε μικρα κομματακια επανω και κατοπιν φρεσκια τοματα.. Αν βρισκεται και καμια πιπερια σε ψιλα κομματακια.

Το μπεικον ειναι προαιρετικο απλα την κανει πιο βαρια. Εγω προσθετω και λιγο φετα τριμμα.

Τελος την βαζουμε στο γκριλ του φουρνου μας και σε περιπου 5-7 λεπτα (την βαζουμε σχετικα ψηλα παντως πανω απο την μεση του φουρνου) εχετε ενα ψημενο σνακ ελαφρυ και ευγεστο.
 
Νά ξερες Ναθ πόσα βράδια τα πέρασα τρώγοντας δυο τέτοιες πιτούλες πάνω στην Θεσ/νίκη.... χεχε Ότι είχε ξεμείνει πάνω στην πίτα, ότι τυρί υπήρχε και βουρ στο φούρνο! Ειδικά μετά τις 12 που δεν έρχονταν και τα ντελίβερι ήταν ταμάμ!!!
 
Παρμεζάνα με τον κλασικό τρίφτη ή με μαχαιράκι για φλύδες...
Για τρίψιμο και για να μη χαλάσεις χέρια και τρίφτη η Padano είναι πιο καλή από τη Regiano...
Έτσι και την τρίψεις και λίγο χοντροκομμένη ρίχνεις στην κατσαρόλα μία στρώση μαζί με το βούτυρο πριν κάψεις τα μακαρόνια και βγαίνει... κάτι όμορφο :p

Καλά... το κάνεις και χωρίς μακαρόνια (με ελάχιστο αλεύρι) για να φτιάξεις φωλίτσες ή τσιπς παρμεζάνας...
 
Την παρμεζάνα την βάζεις μπροστά στο τουϊτερ των tidal:Banane0:
 
Κανένα άλλο είδος βασικής τροφής δεν έχει υποστεί τόσο μεγάλο μετασχηματισμό όσο ο σίτος, που έγινε ζυμάρι, και το κριθάρι, που έγινε μπίρα ή ουίσκι. H τέχνη της αρτοποίησης και της ζύμωσης στη Mεσόγειο αναγράφεται ήδη στις Πυραμίδες και οι "συνταγές" παρασκευής μπίρας από κριθάρι και άρτου από σιτάρι σε τοιχογραφίες.
Oι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι κλειδί στην εξέλιξη του εγκεφάλου στάθηκε η μυρωδιά. Πράγματι, ο "οσφρητικός εγκέφαλος" οδήγησε το πρωτόγονο ζώο στην ανεύρεση τροφής. Tο τμήμα αυτό του εγκεφάλου φαίνεται ότι αναπτύχθηκε 10 φορές γρηγορότερα αναλογικά από το υπόλοιπο σώμα και έδωσε την ώθηση στα πρώιμα θηλαστικά να επιβιώσουν.
Aυτήν τη χαρά της επιβίωσης νιώθει κάθε οικογενειάρχης όταν, ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού, τον υποδέχεται η λαχταριστή μυρωδιά μιας μακαρονάδας. O τρόπος που συνδέουμε τη θρεπτική αξία του φαγητού με τη γευστική απόλαυση και την ψυχική γαλήνη της οικογενειακής θαλπωρής είναι η "χημεία" και η "μαγεία" του επίγειου παράδεισου.
H διατροφική αγωγή και συμπεριφορά, δηλαδή η προκαταβολική εκτίμηση κάθε εδέσματος, αναπτύσσεται μέσα μας σε πολύ μικρή ηλικία. Eίναι συμπεριφορά που μαθαίνουμε από συσχετίσεις και κοινωνικές παρατηρήσεις που κάνουμε σε σχέση με ανθρώπους του περιβάλλοντός μας. Το σώμα θερμίδες χρειάζεται. Για τις ανάγκες της ψυχής μας τρώμε? έτσι παχαίνουμε. Tα "αθώα" μακαρόνια μετατρέπονται σε ιδανικά "θύματα" συναισθηματικής δια(σ)τροφής!

Tα σπαγγέτι από σκληρό σιμιγδάλι, με υψηλή περιεκτικότητα πρωτεϊνών, σίδηρο και βιταμίνη B1, φώσφορο και μαγνήσιο, συνδυάζονται γευστικά και διατροφικά με ζωικές πρωτεΐνες από ασπράδια αβγών και τυρί με χαμηλό νάτριο και άφθονη ντομάτα.
Tα σπαγγέτι με παρμεζάνα θυμίζουν ιταλική κουζίνα, ωστόσο στην Kίνα το 5.000 π.X. τα noodles ήταν ήδη πολύ δημοφιλή (ταν μέιν=νουντλς με αβγό). Oι Iταλοί για λόγους πατριωτικούς επιμένουν ότι ο Mάρκο Πόλο έφερε την pasta το 1295 από την Kίνα, αλλά ένα είδος pasta ήταν γνωστό ήδη από το 400 π.X. στην περιοχή των Eτρούσκων. O Τόμας Τζέφερσον (1700) "μετέφερε" τη θρεπτική, φθηνή, οικονομική μακαρονάδα στις H.Π.A. από τη Nάπολη, στην οποία ήταν τότε πρόξενος. Tο πρώτο εργοστάσιο ζυμαρικών λειτούργησε στο Mπρούκλιν 150 έτη αργότερα, φυσικά από Iταλούς.
Στην Iταλία, υπάρχουν 600 είδη pasta, ενώ στις H.Π.A. μόνο 150. Tα 100 γρ. σπαγγέτι υψηλής πρωτεΐνης περιέχουν τις μισές θερμίδες από μία φέτα άσπρο ψωμί 70 γρ. και τον διπλάσιο αριθμό πρωτεϊνών και βιταμίνης B1.
Συνήθως, προσλαμβάνουμε το 70% της απαιτούμενης ημερήσιας ενέργειας από υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, φρούτα, λαχανικά, πατάτες, ρύζι). Tα ζυμαρικά, λόγω της πολυμορφίας τους, χαρίζουν ποικιλία και γευστικότητα στο πιάτο μας. Tο πρόβλημα, ωστόσο, με τα μακαρόνια είναι οι "κακές συναναστροφές" που κάνουν όταν κυλιούνται μέσα στις λιπαρές σάλτσες!


http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23959&subid=2&pubid=128687332
 
Kosh said:
Ενα γρηγορο και πολυ ευκολο σνακ πιτσας ειναι το εξης :


Παιρνουμε πιττες για σουβλακι (τις κανονικες γιατι υπαρχουν και καποιες μεγαλυτερες με την ονομασια Γιγας)

Παιρνουμε ενα κουταλακι του γλυκου barbecue sauce και το απλωνουμε στην πιττα καλα καλα ισα ισα να υπαρχει ενα φιλμ σαλτσας.

Βαζουμε μια φετα τυρι για τοστ στο κεντρο. Κοβουμε λιγο ξερο κρεμμυδι σε μικρα κομματακια επανω και κατοπιν φρεσκια τοματα.. Αν βρισκεται και καμια πιπερια σε ψιλα κομματακια.

Το μπεικον ειναι προαιρετικο απλα την κανει πιο βαρια. Εγω προσθετω και λιγο φετα τριμμα.

Τελος την βαζουμε στο γκριλ του φουρνου μας και σε περιπου 5-7 λεπτα (την βαζουμε σχετικα ψηλα παντως πανω απο την μεση του φουρνου) εχετε ενα ψημενο σνακ ελαφρυ και ευγεστο.
Click to expand...

Και στο microwave, ακομα πιο γρηγορα!!
Πιττα, τυρι του τοστ, ριγανη..
Καθως επισης μικρες φρυγανιες και τυρι του τοστ η κεφαλοτυρι για 1'.
 
azervos said:
Τρίφτη για παρμεζάνα έχετε; γιατι ότι έχω αγοράσει χαλάει μετά από λίγο.
http://www.skroutz.gr/s/259702/Ariete-Τυροκόπτης-440-Grati.html?keyphrase=grati
Αυτό το έχει κανείς; Αξίζει;
Click to expand...

Παρμεζανα αγορασμενη τριμμενη, συμφερει περισσοτερο.
Αν παρεις πολυ, βαλε το υπολοιπο στην καταψυξη, διατηρειται ισα με ενα χρονο..:))
 
Η εφεύρεση του μαγειρέματος μεγάλωσε τον εγκέφαλό μας


Μια ακόμη επιστημονική έρευνα, αυτή τη φορά από Βραζιλιάνους ερευνητές, υποστηρίζει ότι η ανακάλυψη της τεχνικής του μαγειρέματος των τροφών έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη συνεχή διόγκωση του ανθρώπινου εγκεφάλου και, κατά συνέπεια, στην ανάπτυξη των πιο εξελιγμένων νοητικών ικανοτήτων και του ανθρώπινου πολιτισμού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια νευροεπιστήμης Σουζάνα Χερκουλάνο-Χουζέλ του Ινστιτούτου Βιοατρικών Επιστημών του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Ρίο ντε Τζανέιρο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το «Science», υπολόγισαν ότι αν οι άνθρωποι έτρωγαν μόνο ωμές τροφές, χωρίς να τις μαγειρεύουν, τότε θα έπρεπε να τρώνε τουλάχιστον επί εννιά ώρες κάθε μέρα προκειμένου να συντηρήσουν τους περίπου 86 δισεκατομμύρια νευρώνες του σημερινού ανεπτυγμένου εγκεφάλου. Οι ανθρώπινοι νευρώνες είναι πολύ περισσότεροι σε αριθμό σε σχέση με τα εγκεφαλικά κύτταρα των μεγάλων πιθήκων: ο χιμπατζής έχει περίπου 28 δισεκατομμύρια νευρώνες και ο γορίλας 33 δισεκατομμύρια.

Οι Βραζιλιάνοι ερευνητές μέτρησαν τον αριθμό των νευρώνων σε 13 είδη πιθήκων και πάνω από 30 άλλα είδη θηλαστικών. Έτσι, ανακάλυψαν αφενός ότι το μέγεθος του εγκεφάλου σχετίζεται άμεσα με τον αριθμό των νευρώνων και αφετέρου ότι ο αριθμός των νευρώνων σχετίζεται άμεσα, με τη σειρά του, με την ποσότητα θερμίδων που χρειάζεται ο εγκέφαλος για τη συντήρησή του.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι αν οι πρόγονοί μας δεν είχαν εφεύρει το μαγείρεμα στη φωτιά ως μέθοδο για να αυξάνουν σε μικρό χρόνο τον αριθμό των θερμίδων που κατανάλωναν, ο εγκέφαλός τους δε θα ήταν δυνατό να μεγαλώσει τόσο πολύ.

Το γεγονός αυτό εξηγεί, όπως αναφέρουν, γιατί οι μεγαλόσωμοι γορίλες, που έχουν έως τριπλάσιο σωματικό βάρος σε σχέση με τους ανθρώπους, διαθέτουν σημαντικά μικρότερους εγκεφάλους - ακριβώς επειδή συνεχίζουν να εξαρτιούνται από τις ωμές τροφές.
 
Λοιπόν ζώντας μέσα στην τρέλα της πιο stressαρισμένης χώρας του πλανήτη, έχω μπει στο τρυπάκι να αναζητώ μικρές απλές λύσεις που μπορεί να σου γλυτώσουν χρόνο στο μαγείρεμα. Γιατί τελικά κάθε σπιτικό πιάτο φαί που τρως (αντί για ετοιματζίδικα σκατά), είναι μια μικρή νίκη.


Παρουσιάζω την πρώτη και καλύτερη: ΚΑΝΕΛΛΑ.

Είναι εντυπωσιακό πως λίγη (ή και περισσότερη) ποσότητα κανέλλας μεταμορφώνει κάθε κοκκινιστό φαγητό. Το πιο απλό κοκκινιστό μοσχάρι, ξαφνικά από απλοϊκό και μίζερο γίνεται υπέροχο.

Κομματάκια μοσχάρι τσιγαρισμένα σε κρεμμύδι, (προσωπικά το προτιμώ σε μεγάλα κομμάτια να τα νιώθεις στο τέλος τρώγοντας, όχι απλά τη γεύση τους), μπλουμ μέσα η λιωμένη ντομάτα (αν έχετε και φυσική ακόμα καλύτερα), μπλουμ 2 κουταλίες του γλυκού (ή και της σούπας για όποιον γουστάρει πολύ) κανέλλα, και ΤΕΛΟΣ. Δε χρειάζεται ούτε αλατοπίπερο (οκ, λίγο αλατάκι στα ζυμαρικά μόνο).


Συνολική προετοιμασία 2 λεπτά, και κάνα 40λεπτο βράσιμο να μαλακώσει. Και μέσα στο τελευταίο τεταρτάκι, βράζετε και rigatonni ή άλλα "χοντρά" ζυμαρικά, και "λιπαίνετε" με ελαιόλαδο, το βούτυρο δε χρειάζεται πουθενά.
 
Last edited:
Tzimisce said:
Είναι ένα κόλπο που μου έδειξε ένας φίλος chef...
Βάζεις την κατσαρόλα στη φωτιά χωρίς τίποτα μέσα.
Μόλις ανεβάσει θερμοκρασία ρίχνεις τον κιμά όπως είναι σε μπάλα και αρχίζεις να τον σπας.
Η πρώτη αίσθηση είναι ότι κόλλησε. Όταν όμως συνεχίσεις να ανακατεύεις και να τρίβεις τον πάτο (με ξύλινη κουτάλα) θα δεις ότι θα ξεκολλήσει η κρούστα που έκανε πάνω στην κατσαρόλα και θα αρχίσει να κατεβάζει ζουμί...
Τότε ρίχνεις οτιδήποτε άλλο θέλεις να τσιγαρίσεις μαζί με τον κιμά.
Ελαιόλαδο μπορείς να βάλεις μετά το τσιγάρισμα, για τη γεύση.
Φυσικά είναι πολύ καλύτερο έτσι, μιας και το ελαιόλαδο δεν καίγεται με αυτόν τον τρόπο και μένει σχεδόν νωπό, κρατώντας τη γεύση του και την διατροφική του αξία!
Click to expand...


Περίεργο, αλλά έτσι έφτιαχνα τον κιμά-σάλτσα για τα μακαρόνια όταν ήμουν φοιτητής!!! Όχι επειδή το διάβασα κάπου αλλά επειδή βιαζόμουν. Τελικά το χρησιμοποιούν και οι σεφ, ε; Κακώς το παράτησα!
 
Μιας και το thread αναρτήθηκε, να ρωτήσω.....
Ψάχνω για μαθήματα μαγειρικής στην Αθήνα. Να απευθύνονται σε εντελώς αρχάριο.... Δηλ. Σε άνθρωπο που ρωτάει "τι είναι αυτές οι μπουρμπουλήθρες που βγάζει το νερό όταν ζεσταινεται";
Και φυσικά μιλάω για ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Εννοώ, να συμμετέχεις σε όλη τη διαδικασία. Όχι να παρακολουθείς απλώς κάποιον να μαγειρεύει και να κρατάς σημειώσεις.

Ευχαριστώ
 
Ωραίο νήμα!
Οσα χρόνια ήμουν εργένης είχα τη μάνα μου δίπλα σχεδόν και δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με μαγειρική.

Τα τελευταία 6-7 χρόνια λόγω της συζύγου που δεν έχει πραγματικά ιδέα και δεν το έχει στη μαγειρική,έμαθα εγώ!Και το κάνω και πολύ κέφι μάλιστα!
Εχω αγοράσει αρκετά βιβλία μαγειρικής,για πολλές διαφορετικές κουζίνες,τοπικές,διεθνής κλπ
Τα πιο πολλά βγαίνουν πολύ καλά.Εχω αρχίσει και κάνω προσθήκες δικές σε υλικά τα 2-3 τελευταία χρόνια.
Τρώμε πολύ καλά στο σπίτι πάντως και το προτιμάμε από το να παραγγείλουμε ή ακόμη και να φάμε έξω!:worshippy:
 
Να βάλω και μια 1η συνταγή από την Κένυα.Την έχω φτιάξει αρκετές φορές.Η γυναίκα μου είναι Κενυάτισα και την πρώτη φορά που έφτιαξα το πιάτο,τηλεφώνησε σε όλες τις φίλες της,στον ξαδερφό της και λοιπούς συγγενείς και φίλους στην Ελλάδα.
Αποτέλεσμα?Βρήκα το μπελά μου!

kuku-wa-kupaka-620x310.jpg


Η κενυάτικη κουζίνα έχει εκτός από αφρικανικές επιρροές και αγγλικές,αραβικές και ινδικές!
Ιδιαίτερα εύγευστη,πικάντικη και απορώ γιατί δεν το έχουν αναπτύξει ιδιαίτερα.

Ας δούμε το φαγάκι που πιο πολύ παραπέμπει σε Ινδία:

Kuku wa kupaka ή πιο εύκολα κοτόπουλο με σάλτσα καρύδας.

http://multikulti.gr/kuku-wa-kupaka/


To kuku wa kupaka είναι ένα παραδοσιακό πικάντικο πιάτο από την Κένυα. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς αναμινγύονται στοιχεία από τους Σουαχίλι, τους Άραβες και τους Ινδούς σε ένα πιάτο.
Χρόνος προετοιμασίας: 30 λεπτά
Χρόνος μαγειρέματος 1 ώρα
Σερβίρει 4 άτομα
Συστατικά
8-10 κομμάτια κοτόπουλου, είτε μπουτάκια, είτε φτερούγες
2 κ.σ φρέσκο τζίντερ ψιλοκομμένο
5 σκελίδες σκόρδο
1 κ.γ φρέσκο δενδρολίβανο
3 πράσινες πιπεριές ψιλοκομμένες
Χυμό από ένα φρέσκο λάιμ
ΒΌ της κούπας ηλιέλαιο
1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 φρέσκιες ντομάτες, κομμένες σε φέτες
1 κ.γ τοματοπολτό
1 κ.γ κάρυ
1 κ.γ σπόροι κύμινο
2 κούπες γάλα καρύδας
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Φρέσκο κόλιανδρο
Εκτέλεση
Μαρινάρουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου σε τζίντζερ, σκόρδο, δενδρολίβανο, πιπεριές, χυμό λεμονιού, λίγο αλάτι και 1 κ.γ ηλιέλαιο. Το αφήνουμε στην άκρη για λίγο, ιδανικά για 1-2 ώρες.
Βάζουμε το κοτόπουλο στο φούρνο για 30 λεπτά στο γκριλ.
Σε ένα μεγάλο τηγάνι, ζεσταίνουμε λάδι και σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέχρι να πάρουν καφέ χρώμα και προσθέτουμε τις ντομάτες. Το αφήνουμε σε μέτρια φωτιά για 2 με 3 λεπτά. Στη συνέχεια, προσθέτουμε τον τοματοπολτό και το αφήνουμε για άλλο ένα λεπτό και τέλος προσθέτουμε το κάρυ και τους σπόρους κύμινο. Ανακατεύουμε καλά για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε το γάλα καρύδας και σε μέτρια φωτιά αφήνουμε για περίπου 5 λεπτά μέχρι να δέσει η σάλτσα. Ρίχνουμε αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Τέλος, προσθέτουμε το κοτόπουλο στη σάλτσα, σκεπάζουμε και αφήνουμε για 30 λεπτά.
Γαρνίρουμε με φρέσκο κόλιανδρο.
Σερβίρουμε με ρύζι basmati ή πατάτες τηγανιτές,πουρέ κλπ.
Αν βρείτε yam ένα είδος πατάτας που είναι μεταξύ γλυκοπατάτας και της δικής μας (θα βρείτε στα μαγαζάκια των μεταναστών στα Πατήσια και στο κέντρο) θα είναι super.Το yam είναι ένα είδος πατάτας που γλυκίζει,όχι πάρα πολύ όμως και φυτρώνει στις λίμνες της Αφρικής.Πιο κοντινό σε μας είναι η πατάτα Κύπρου.
Καλή όρεξη!
 
Top Bottom