η συναντηση με την κυρια Lu και την κυρια Le
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Εδωσα το 'In Rock' (Purple) σχεδόν ασκαρδαμυκτί. Τα Jethro Tull ('Benefit', 'Aqualung',) με το που βγήκε το 'Thick As A Brick' το οποίο, επίσης, 'λούστηκα'. Το "Pictures At An Exhibition' (ELP) μέσα σε μία εβδομάδα (έψαξα το original του Μουσόργκσκι και μόλις το άκουσα ξαφνικά το άλλο δεν μου έλεγε τίποτα).
Εδωσα κι άλλα, πολλά κατά καιρούς. Κατά πρώτον ό τι λέρωνε με τα βρώμικα δάχτυλά της η πλέμπα, οι ευκαιριακοί. Κατά δεύτερον μου είχε κολλήσει πως δεν γίνεται κάποιος να έχει πάνω από 500 δίσκους. Τότε κυκλοφορούσε πολύ και ο μύθος της μεγάλης προσωπικής δισκοθήκης (sic). Σαν γνήσιος αντιδραστικός κλώτσησα ανάποδα. Θεωρούσα πως είναι περίπου Υβρις. Μετά απ αυτό το νούμερο, πίστευα πως χάνεις τη μπάλα και οι δίσκοι σου ανήκουν μεν αλλά, πια, δεν τους ανήκεις εσύ. Ετσι μόλις έφτασα τους 500, για κάθε έναν καινούργιο που έπαιρνα, έπρεπε να ξεφορτωθώ κάποιον πιο παλιό. Αυτό, μου κράτησε κάμποσα χρόνια και 'έφυγαν' τα Al Kooper (φυσικά κράτησα όλα τα Blues Project μου), Steppenwolf, Savoy Brown, Electric Flag, Canned Heat, Paul Butterfield Blues Band κ.α.
Μετά...αναθεώρησα. Εκανα αρχή μου το τσιτάτο του Οσκαρ Γουάϊλντ πως "ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να πολεμήσεις τα πάθη σου, είναι να τους παραδοθείς ολοκληρωτικά". :elefant:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
Είναι ντιτζεικη, σκληροτράχηλη κεφαλή. Μάλλον να πας για κάτι άλλο, άμεσα θα έλεγα.
Κάποια Audio-Technica 95E, κάτω από 50Ε, ίσως; Τι λένε και οι φίλοι μας;
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
στην περίπτωσή σου (Duran Duran) ταιριάζει περισσότερο το Curiosity killed the cat.
την έχω πατήσει πλειστάκις και οι Duran Duran ήταν καλή περίπτωση: όλο και κάποιος θα τους θέλει.
κάτι άλλοι που αγόραζα εγώ να δείς...ούτε για σουβερ μιλάμε
Purple δεν αγόρασα ποτέ, πλην του Machine Head σε κασέτα, πολύ μικρός. Τα Aqualung και Thick As A Brick, τα αγαπάω και δεν σκέφτηκα ποτέ να τα διώξω. ELP δεν ήταν του γούστου μου, Greg Lake μόνο στους King Crimson, που τους λατρεύω. Τα άλλα που έδιωξες (Al Kooper, Steppenwolf, Savoy Brown, Electric Flag, Canned Heat, Paul Butterfield Blues) είναι τα καμάρια μου. Τέλος πάντων, όπως σου είπα ο καθένας έχει μια ιστορία. Ένα καφέ στο Μουσείο, ένα φλερτ στα παγκάκια της Τοσίτσα, άραγμα στο παρκάκι της πλατεία Ραγκαβά έξω από το Jazz Club του Μπαράκου. Οι δίσκοι κοντά, δίπλα και πριν το οτιδήποτε, το επίκεντρο της προσήλωσης και της σκέψης μου. Και μετά κατά την ώρα της ακρόασης, κανονική ιεροτελεστία. Τι τα λέω, τα ξέρεις και με το παραπάνω. Τι να πουλήσω, ρε Κώστα; Αυτό με μάρανε...
Ο δικός μου πήρε σκάρτα 100Ε για καμμιά 70αριά δίσκους. Δεν του έφτασαν για το λογαριασμό στο καλό εστιατόριο με τη ...ψαγμένη κουζίνα. Η ιστορία της εφηβίας του κατέληξε στη λεκάνη του σπιτιού της κυρίας του...
Απάντηση: Re: η συναντηση με την κυρια Lu και την κυρια Le
Μικρός που είναι ο κόσμος! Μη μου πεις κι ότι αγοράζατε δίσκους από το ενημερωμένο δισκάδικο του Χάλα στη Χαροκόπου! Τότε δεν είχα δικά μου μηχανήματα και άκουγα στο σπίτι ενός φίλου στην οδό Σινασού στην Καλλιθέα από ένα πικάπ ενσωματωμένο σε έπιπλο, με ηχεία ενσωματωμένα κλπ. "Ηρωικές" εποχές...
Μικρός που είναι ο κόσμος! Μη μου πεις κι ότι αγοράζατε δίσκους από το ενημερωμένο δισκάδικο του Χάλα στη Χαροκόπου! Τότε δεν είχα δικά μου μηχανήματα και άκουγα στο σπίτι ενός φίλου στην οδό Σινασού στην Καλλιθέα από ένα πικάπ ενσωματωμένο σε έπιπλο, με ηχεία ενσωματωμένα κλπ. "Ηρωικές" εποχές...
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
ήταν και δικά μου καμάρια Γρηγόρη, για χρόνια. Αλλά η σχέση μου με τους δίσκους μου ήταν πολυσήμαντη και πάντα κάτω από διαρκή επαναπροσδιορισμό. Οχι συσσώρευση αλλά το αντίθετο: basics. Αυτός ο επαναπροσδιορισμός είναι κατ εμέ πάντα πολύ χρήσιμος γενικώς για τον εαυτό μας και όχι μόνο για τους δίσκους. Πόσω μάλλον όταν οι δίσκοι σου είναι τα πολυτιμότερα υπάρχοντά σου σ αυτό τον κόσμο. Διαρκώς τους ψάχνω. Τους βγάζω, τους χαϊδεύω και τους ζυγίζω. Συνοψίζω - παντοιοτρόπως. "Τι είναι τα Μαύρα blues;". Καταλήγω πως αυτά που ενδιαφέρουν εμένα, είναι ο Howlin' Wolf, o Bo Diddley, o John Lee Hooker. Αντε ...να κρατήσω και ένα Blind Lemon Jefferson. Αντε και από ένα Buddy Guy - Albert Collins. Β.Β. Κing - Muddy Waters και Σια τους φιλώ και τους δίνω. Κάποτε ο υπέρηχας είχε πεί εδώ μέσα πως έχει 200 (νομίζω...) δίσκους που αγαπάει και ο στόχος του είναι να καταλήξει με 10 (!). Γέλαγα τότε. Αλλά όσο το σκεφτόμουν με στοίχειωνε: "Εντάξει, όχι 10 αλλά 100; Σαφώς και γίνεται...και αξίζει να το προσπαθήσεις...για την ακρίβεια είναι μία πολύ Ευγενής απασχόληση που αξίζει να της αφιερώσεις όλο το υπόλοιπο της ζωής σου".
:ADFADF1:
Απάντηση: Re: η συναντηση με την κυρια Lu και την κυρια Le
για πες τε !!!
και αλλα εξοδα ε ?
μεσα στο πακετο βρηκα και μια αλλη
sureΝ44-7
???
για πες τε !!!
και αλλα εξοδα ε ?
μεσα στο πακετο βρηκα και μια αλλη
sureΝ44-7
???
Re: Απάντηση: Re: η συναντηση με την κυρια Lu και την κυρια Le
Γιά αρχή καλά είναι. Ο βραχίονας που έχεις έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλά, είναι από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να φύγουν. Η κυρία Le δε θέλει μόνο καινούριο φόρεμα αλλά και τα κατάλληλα αξεσουάρ για να αναδείξει την ομορφιά της. Όταν καταλήξεις σε βραχίονα ξανασυζητάμε για κεφαλή.
Γιά αρχή καλά είναι. Ο βραχίονας που έχεις έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλά, είναι από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να φύγουν. Η κυρία Le δε θέλει μόνο καινούριο φόρεμα αλλά και τα κατάλληλα αξεσουάρ για να αναδείξει την ομορφιά της. Όταν καταλήξεις σε βραχίονα ξανασυζητάμε για κεφαλή.
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
Απάντηση: Re: η συναντηση με την κυρια Lu και την κυρια Le
Oτι δε θετε παντως εσυ και ο Υπερηχας,σφυρατε και.....τα παιρνω εγω,no problem.
Περναω τη φαση της-κατα Οσκαρ Ουαιλντ που ανεφερες-"παραδοσης στα παθη"....
Oτι δε θετε παντως εσυ και ο Υπερηχας,σφυρατε και.....τα παιρνω εγω,no problem.
Περναω τη φαση της-κατα Οσκαρ Ουαιλντ που ανεφερες-"παραδοσης στα παθη"....
Τώρα που μου το θύμισε ο Στέλιος, έχω και εγώ ένα παλιό lenco πικαπ στη ντουλάπα, πολύ παλιό όμως... δε θυμάμαι καν ποιό είναι.
To είχα πάρει μεταχειρισμένο σε τιμή χώμα αλλά δε μου άρεσε όταν τ' άκουσα και έμεινε στο ράφι. Αυριο θα ανεβάσω φωτό.
Luxman pd264 είναι το σημερινό μου πικαπ με μια ortofon vms 30. Τι λέτε εσείς οι παλιοί, καλό είναι;
To είχα πάρει μεταχειρισμένο σε τιμή χώμα αλλά δε μου άρεσε όταν τ' άκουσα και έμεινε στο ράφι. Αυριο θα ανεβάσω φωτό.
Luxman pd264 είναι το σημερινό μου πικαπ με μια ortofon vms 30. Τι λέτε εσείς οι παλιοί, καλό είναι;
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Στελλάκο μας να χαίρεσαι τις νεοαποκτηθέντες κούκλες σου.
εύχομαι να σου χαρίσουν μοναδικές στιγμές και να σε συγκινούν εσαεί.
Αντε και μια καλή ακρόαση για τους φίλους,,,:2thumb22sup:
εύχομαι να σου χαρίσουν μοναδικές στιγμές και να σε συγκινούν εσαεί.
Αντε και μια καλή ακρόαση για τους φίλους,,,:2thumb22sup:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
Δημητριε σ ευχαριστω πολυ
μεταξυ μας :listen:
νομιζω μπορα ειναι
θα περασει ...
εγω με τα μηχανηματα
ποτε δεν ειχα καλες σχεσεις
αλλα αφου εμπλεξα μαζι σας
αυτα τραβαω
εμενα αν με παρεις τηλ και μου πεις
- παμε την αλλη εβδομαδα στη Μαδριτη να δουμε david bowie
τα παραταω ολα και παω ....
.
Στελιο καλες ακροασεις, οι κυριες θα σου προσφερουν βεβαια άλλα κολπα,
ειναι ομως high maintenance οπως βλεπεις και πολυ κτητικες
ενω με ενα ντακακι θα ειχες μεγαλη ελευθερια κινησεων
ειναι ομως high maintenance οπως βλεπεις και πολυ κτητικες
ενω με ενα ντακακι θα ειχες μεγαλη ελευθερια κινησεων
