Εγώ, αυτό που έχω να πώ, είναι πως η ακρόαση Συμφωνικής μουσικής σ ένα φροντισμένο συναυλιακό χώρο, όπως το Μέγαρο, θα "θεράπευε" πάρα πολύ κόσμο από το κυνήγι της ακουστικής τελειότητας. Το λέω γιατί συνειδητοποιεί κανείς τη ματαιότητα του πράγματος, όσον αφορά το να ξοδεύει χιλιάδες ευρώ για να μεταφέρει αυτό τον ήχο στο σαλόνι του. Απλά δεν γίνεται: ακούγοντας "ζωντανά" μιά Συμφωνική ορχήστρα, καταλαβαίνεις πως, στο σπίτι σου, μπορείς ίσως να πάρεις το 20% αυτής της συγκλονιστικής εμπειρίας - κι αυτό στις καλύτερες των περιπτώσεων.
Στην όπερα, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ...δραματικά.