Καλό απόγευμα,
Σχετικά με τον ήχο, χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω την γνώμη σου, θεωρώ ότι η klipsch, όπως και κάθε εταιρεία αυτής της φιλοσοφίας, είναι παρεξηγημένη.
Τα συνοδά & αρχεία έχουν συνήθως πρόβλημα και όχι οι συγκεκριμένες υλοποιήσεις.
ΠΧ για τα rf62II μου, το περιοδικό Hi fidelity (το έφαγε και αυτό η μαρμάγκα) σε review του 2012 αναφέρει μεταξύ άλλων:
.To ηχείο διακρίνεται καταρχήν για τις έξοχες δυναμικές αντιθέσεις του, προϊόν μιας σπουδαίας ταχύτητας εκ μέρους των μετατροπέων του. Τα γούφερ ταιριάζουν πολύ καλά με την χοάνη ως χροια και διασπορά και η σχεδίαση κρίνεται ιδιέτερα ομοιγενείς σε όλο το φάσμα που καλύπτει, δεδομένης και της αρκετά μικρής συμμετοχής της καμπίνας στις κατώτερες μεσαίες. Το μπάσο είναι βαθύ, ισχυρό, με εντυπωσιακά, ανεξαρτήτου τιμής, διαγραμμένα μέτωπα και σαφές σβήσιμο, ΑΠΑΙΤΕΙ όμως έναν αρκετά ισχυρό ενισχυτή για να το ‛’ξυπνήσει’’ πλήρως και να του δώσει την παρουσία που διαθέτει στα μικρά hz (35hz-24.000hz +- 3db). Παρά τη μεγάλη ευαισθησία του ηχείου, συνεπώς, τα τεριάσματα με ολιγόβατους ή λαμπάτους ενισχυτές προτείνονται μόνο με δοκιμή, κάτι που δυσκολεύει την εύρεση ιδανικού παρτενέρ που θα παίξει με απαλότητα και διαφάνεια.
Οι μεσαίες συχνότητες είναι το δυνατό σημείου ΚΑΙ αυτού το klipsch. Ογκώδεις, Λεπτομερείς, φυσικά ζεστές και <<οργανικές>>, χωρίς ίχνος <<κρεμάσματος>> ή παχύνσεων/μουντάδας σε ΧΑΜΗΛΕΣ και υψηλές στάθμες, αποτελούν τη βασική αιτία της χαρισματικής μουσικότητας του rf 62II. Σε αυτή τη δεύτερη γενιά του ηχείου, τα πρίμα δεν είναι τόσο αποκαλυπτικά και <<μεγάλα>> όσο θυμάμαι στο rf62, από την άλλη όμως δείχνουν πιο εκτεταμένα και αναλυτικά. Θα έλεγα ότι αυτή η γενιά γενικότερα είναι λίγο πιο ισορροπημένη τονικά και πιο καλή στα άκρα του φάσματος αλλά ίσως λιγότερο πληθωρική και ανοιχτή στις μεσαίες και μεσο υψηλές.
Το <<πρόβλημα>> με το rf62II, όπως και με κάθε άλλο ηχείο τέτοιας φιλοσοφίας, είναι πως δεν συγχωρεί τα συνήθη λάθη όντας πολύ αποκαλυπτικό. Αν, λοιπόν ο macho ενισχυτής σας <<ξύνει>> κι έχει γρέζια (σύνηθες), αν έχετε βάλει τα καλώδια σήματος με ανάποδη φορά ή έχετε κάνει λάθος στην πολικότητα των καλωδίων ρεύματος, αν τα καλώδια πίσω από το ρακ…παγιδεύουν ακόμη και ποντίκια και αν το ίδιο το ρακ πάει βάρκα γιαλό, μην περιμένετε πως το rf62II θα επαναλάβει το γνωστό ελληνικό ρητό <<δεν βαριέσαι αδελφε>>. Αν θέλετε κάτι τέτοιο, ξεχάστε τις χοάνες….
Αντίστοιχα, αν πέσει σε προσεγμένο σύστημα, κυριολεκτικά θα κελαηδήσει, μετατρέποντας την γνωστή επιθετικότητα σε αθρόες πληροφορίες δύναμης, χώρου και ρυθμού. Εν τέλει το rf62II είναι ένα ηχείο που συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν στο σύστημά τους και το οποίο, αναπόφευκτα, θα απαιτήσει έναν πολύ ποιοτικό ενισχυτή για να ξεδιπλώσει πλήρως τις αρετές του.
Όπως καταλαβαίνετε, με λίγη προσοχή στα παραπάνω αναφερόμενα, τα οποία ισχύουν κατά λέξη, αγοράζετε ένα ηχείο του οποίου ο ήχος για να ξεπεραστεί πρέπει να θέσουμε το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη!
Επίσης έχουν και το πλεονέκτημα της επί πλέον αναβάθμισης της ποιότητας με επέμβαση στο εσωτερικό τους (crossover καλώδια κλπ) για τους χομπίστες.