Σχέση με την Κίνα έχω, και προσωπική και επαγγελματική. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγους που γράφω όσα γράφω, επειδή έχω σχηματίσει ίδια άποψη εδώ και χρόνια, όχι από φήμες. Στη δουλειά μου συναναστρεφόμουν με 95% Κινέζους για 6 χρόνια, τους γνώρισα προσωπικά, πήγα στα σπίτια τους, φάγαμε, ήπιαμε, γνώρισα τους γονείς τους, τους ξαναείδα πηγαίνοντας ο ίδιος στην Κίνα. Περπατήσαμε, πήγαμε σε αγορές από δω από κει, φάγαμε. Μιλάμε για ανθρώπους διαφόρων κοινωνικών τάξεων (από πάμπτωχους που βρέθηκαν εδώ με υποτροφίες έως και φοιτητές που οδηγούσαν εδώ Audi RS7). Φυσικά, επειδή με πολλούς απ'αυτούς γίναμε πραγματικοί φίλοι, αυτά που γράφετε είναι τα πρώτα που συζητήσαμε. Το ότι τελικά αποφάσισα να φτιάξω και οικογένεια είναι απλά κερασάκι, και αποτέλεσμα των παραπάνω.
Λοιπόν κανείς μα κανείς απ'όσους γνώρισα εγώ δεν είχε δοκιμάσει ούτε καν ακρίδες, πόσο μάλλον σκύλους και γάτες. Ούτε νυχτερίδες, ούτε τίποτα τέτοιο. Μάλιστα κάθε φορά που κάναμε αυτή την κουβέντα, αν και άνετοι μεταξύ μας, τους έβλεπα ότι προσβάλονται, όπως ακριβώς προσβάλομαι κι εγώ όταν κάποιοι Γερμανοί εδώ μου κάναν καζούρα ότι "καλά εσείς οι Έλληνες όλο πάτε διακοπές τα καλοκαίρια". Μάλιστα, αν θέλετε να το πάμε ντε και καλά στα "εθνικά χαρακτηριστικά" (που σιχαίνομαι σα θεώρηση γενικότερα), είναι οι πιο θερμοί φιλόζωοι που έχω γνωρίσει, ακόμα περισσότερο κι από τους Αμερικανούς (πόσο μάλλον τους Έλληνες, με τα δεμένα σκυλιά στα μπαλκόνια και τις φόλες σε κάθε τετράγωνο).
Φυσικά, σε μια χώρα που πέρασε τεράστια φτώχεια για 10ετίες, και με την τεράστια έκταση που έχει, υπάρχουν ακόμα πολλά κατάλοιπα άλλων εποχών. Κυρίως στην επαρχία, αλλά καμιά φορά και σε πόλεις. Προφανώς λοιπόν, όταν κάποιος μεταφέρει ένα βίντεο από μια αγορά και το στέλνει στις ειδήσεις, δε βιντεοσκοπεί τους 999 πάγκους με μαρούλια, ψάρια και καλαμάρια, αλλά τον έναν κρυμμένο σε μια γωνιά που κάποιος λαθρέμπορος πουλάει απαγορευμένα και επικίνδυνα είδη. Και βέβαια, εμείς το βλέπουμε αυτό στην άλλη άκρη του κόσμου, και δικάζουμε.
Η Κίνα έχει περάσει πάρα πολλά από τη γνωστή πολιτική πληγή που θέρισε και την ανατολική Ευρώπη, αλλά αλλάζει δραματικά στα τελευταία 30-40 χρόνια, και θα αλλάξει εμφατικά όταν αναλάβει τα ηνία η σημερινή γενιά των 30άρηδων.
Και δεν τους αξίζει σε καμία περίπτωση, ούτε αυτό που ζουν αυτές τις μέρες, ούτε η αντιμετώπιση από τον υπόλοιπο κόσμο.
Λοιπόν κανείς μα κανείς απ'όσους γνώρισα εγώ δεν είχε δοκιμάσει ούτε καν ακρίδες, πόσο μάλλον σκύλους και γάτες. Ούτε νυχτερίδες, ούτε τίποτα τέτοιο. Μάλιστα κάθε φορά που κάναμε αυτή την κουβέντα, αν και άνετοι μεταξύ μας, τους έβλεπα ότι προσβάλονται, όπως ακριβώς προσβάλομαι κι εγώ όταν κάποιοι Γερμανοί εδώ μου κάναν καζούρα ότι "καλά εσείς οι Έλληνες όλο πάτε διακοπές τα καλοκαίρια". Μάλιστα, αν θέλετε να το πάμε ντε και καλά στα "εθνικά χαρακτηριστικά" (που σιχαίνομαι σα θεώρηση γενικότερα), είναι οι πιο θερμοί φιλόζωοι που έχω γνωρίσει, ακόμα περισσότερο κι από τους Αμερικανούς (πόσο μάλλον τους Έλληνες, με τα δεμένα σκυλιά στα μπαλκόνια και τις φόλες σε κάθε τετράγωνο).
Φυσικά, σε μια χώρα που πέρασε τεράστια φτώχεια για 10ετίες, και με την τεράστια έκταση που έχει, υπάρχουν ακόμα πολλά κατάλοιπα άλλων εποχών. Κυρίως στην επαρχία, αλλά καμιά φορά και σε πόλεις. Προφανώς λοιπόν, όταν κάποιος μεταφέρει ένα βίντεο από μια αγορά και το στέλνει στις ειδήσεις, δε βιντεοσκοπεί τους 999 πάγκους με μαρούλια, ψάρια και καλαμάρια, αλλά τον έναν κρυμμένο σε μια γωνιά που κάποιος λαθρέμπορος πουλάει απαγορευμένα και επικίνδυνα είδη. Και βέβαια, εμείς το βλέπουμε αυτό στην άλλη άκρη του κόσμου, και δικάζουμε.
Η Κίνα έχει περάσει πάρα πολλά από τη γνωστή πολιτική πληγή που θέρισε και την ανατολική Ευρώπη, αλλά αλλάζει δραματικά στα τελευταία 30-40 χρόνια, και θα αλλάξει εμφατικά όταν αναλάβει τα ηνία η σημερινή γενιά των 30άρηδων.
Και δεν τους αξίζει σε καμία περίπτωση, ούτε αυτό που ζουν αυτές τις μέρες, ούτε η αντιμετώπιση από τον υπόλοιπο κόσμο.
