Αυτό το μοντέλο τη φιλοσοφία μάλλον χρησιμοποιούν για τον υπολογισμό των θανάτων που σχετίζονται με την αυξομείωση της εξάπλωσης της εποχικής γρίπης. Βέβαια έτσι χρεώνει στην εποχική γρίπη θανάτους στους οποίους αυτή δεν ήταν παρά μία επιβαρυντική περίπτωση. Π.χ. καρκίνων καρδιοπαθειών και λοιπά. Θα μου πεις τα ίδια γίνονται και στον κορωνοϊό όπου μιλούν για υποκείμενα νοσήματα; Όχι ακριβώς διότι η γρίπη από μόνη της είναι πρακτικά και κατά κανόνα μη θανατηφόρα και όχι οπωσδήποτε θανατική καταδίκη για έναν καρκινοπαθή για παράδειγμα, ενώ ο κορονοϊός προξενεί πολλαπλασίως σοβαρότατη νόσο συχνά και σε υγιέστατους ανθρώπους.
Για την περίπτωση του κορωνοϊού, είναι και για άλλο ένα λόγο δογματικώς λανθασμένη η εφαρμογή μιας τέτοιας μεθόδου, διότι για την ανάσχεση της εξάπλωσης του ελήφθησαν ακραία μέτρα. Κάποια των οποίων έχουν παράπλευρες θετικές επιπτώσεις, για παράδειγμα μείωση των τροχαίων. Ή μείωση κάποιων εγκλημάτων βίας αφού δεν υπάρχει κόσμος στους δρόμους. Μείωση πνιγμών αφού δεν θα πηγαίνει κόσμος στις παραλίες. Περιορισμός της κοινωνικής ζωής σημαίνει και περιορισμός της κίνδυνος δράσης άρα και λιγότερα ατυχήματα έχει γενικώς. Ή από την αντίθετη πλευρά ο αναγκαστικός εγκλεισμός μπορεί να οδηγήσει σε χειροτέρευση της φυσικής κατάστασης και αυτή να έχει αρνητικά αποτελέσματα που σε βάθος χρόνου μπορεί να είναι βαρύτερα από τον κορονοϊό. Το καταλαβαίνεις φαντάζομαι το μοτίβο. Με λιγότερους από 100 νεκρούς μέχρι στιγμής στη χώρα μας το ισοζύγιο θανάτων από τον κορωνοϊό θα μπορούσε να ήταν και θετικό δεδομένων των παραπάνω.