.......
αργά ή γρήγορα, η επιστήμη θα τη βρει τη λύση, όπως τη βρίσκει πάντα. Στο κάτω κάτω, αυτό είναι το νόημα του ανθρώπινου πολιτισμού, να μπορεί να δώσει αυτός τη λύση και να μην αφήσει τη φύση να το κάνει....
Σ' αυτό το σημείο ας σταθούμε. Εδώ βρίσκεται όλη η ουσία.
Αναλύεται σε δύο βασικές προτάσεις:
Η πρώτη, ότι η επιστήμη και συνακόλουθα η τεχνολογία λύνει αργά ή γρήγορα όλα τα προβλήματα. Η αισιόδοξη άποψη. Η άποψη της νεωτερικής εποχής. Η σπειροειδής ανέλιξη της ιστορίας. Σε αντίθεση με την -μάλλον πεσσιμιστική- αρχαιοελληνική και μεσαιωνική αντίληψη της κυκλικής ροής της ιστορίας.
Η νεωτερική αισιόδοξη αντίληψη που αντιπροσωπεύτηκε από το Διαφωτισμό, κυριάρχησε καθ' όλη τη διάρκεια των 18ου, 19ου και 20ου αιώνα, από τις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης ως τις μέρες μας. Τις τελευταίες όμως δεκαετίες αμφισβητείται έντονα. Όπως λένε, έχουμε περάσει στη μετανεωτερική εποχή. Που οδηγεί σε μία άλλη περίοδο του πολιτισμού και της ιστορίας, δεν ξέρουμε ακόμα ποιά.
Επίσης στις μέρες μας έχει καταρρεύσει και η ρομαντική αντίληψη 《Η Επιστήμη για την Επιστήμη》. Η αντίληψη που θέλει τον επιστήμονα αφοσιωμένο στην επιστήμη του για το κοινό καλό και τίποτε άλλο. Εάν ίσχυσε κάποτε αυτό, σήμερα δεν ισχύει. Αφενός διότι οι επιστήμες και η τεχνολογία δεν αναπτύσσονται έξω, ούτε ανεξάρτητα από το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό τους περιβάλλον. Αφετέρου διότι ειδικά στις μέρες μας τα κονδύλια για την έρευνα και τις κατευθύνσεις της είναι αντικείμενο όχι επιστημονικών, αλλά κυρίως οικονομικών και πολιτικών αποφάσεων.
Και στο μεταξύ κατά κάποιο τρόπο η ακλόνητη πεποίθηση, η απεριόριστη πίστη στις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας (
χωρίς κριτική σκέψη) αντικαθιστά σήμερα τη θρησκευτική πίστη, γεννά μία καινούργια θρησκεία!
Η δεύτερη πρόταση, ότι το νόημα του ανθρώπινου πολιτισμού είναι να μπορεί να δώσει αυτός τη λύση και να μην αφήσει τη φύση να το κάνει....
Ποιός είναι ο σκοπός του πολιτισμού, το νόημα του, αν έχει σκοπό ο πολιτισμός είναι απέραντο θέμα. Θα συμφωνήσουμε ωστόσο πως μία βασική πλευρά του πολιτισμού είναι να δίνει λύσεις στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Και κάθε επιμέρους πολιτισμός διαμορφώνει τη δική του ιδιαίτερη απάντηση σ' αυτή τη σχέση.Και μάλιστα μπορούμε να πούμε ότι ανάλογα με την απάντηση που δίνουν, ξεχωρίζουν μεταξύ τους οι πολιτισμοί.
Πως προχωράει λοιπόν ο πολιτισμός; Σε αρμονία, συμπορεύοντας με τη φύση, ή αντιπαλεύοντας προσπαθώντας με κάθε τρόπο να την υποτάξει;
Ιδού το ερώτημα. Χωρίς απάντηση.
Αλλά, όπως λένε επίσης, συχνά τα ερωτήματα είναι πιο σπουδαία από τις απαντήσεις.
Θα μου πεις τώρα, τι σχέση έχουν τα "βαθυστόχαστα" (
!)

φιλοσοφικά ερωτήματα με τους ιούς που είναι το θέμα μας; Λοιπόν έχει! Όπως μας πληροφορεί η παρακάτω και πολλές άλλες πηγές
η αγορά των άγριων ζώων στην Κίνα έχει τζίρο 75 και πάνω δισεκατομμυρίων δολλαρίων και απασχολεί περίπου 14 εκατομμύρια άτομα! Ένας πολιτισμος που έχει εντελώς αποδιώξει την έννοια του ιερού από τη φύση και βλέπει τα πάντα, χωρίς εξαίρεση, σαν εμπόρευμα έχει και παρενέργειες. Τις οποίες ζούμε.
Μάλλον έχω παρεκτραπεί. Όχι μάλλον. Σίγουρα. Αλλά όλη η ένταση που ζουμε διαρκώς όλο τούτο τον καιρό γεννάει σκέψεις για τα μεγάλα προβλήματα, τη ζωή, το θάνατο, τις αξίες. Στις δύσκολες συνθήκες ο καθένας τοποθετείται προσωπικά, θέλει δε θέλει.
Και νοιώθει την ανάγκη να τα μοιραστεί.
Με τους δικούς του ανθρώπους.
Υ.Γ. Θυμάμαι ένα περιστατικό που αναφέρεται στη Λέσχη, στον πρώτο τόμο από τις Ακυβερνητες Πολιτείες του Στρατή Τσίρκα. Ρωτάνε τον Εγγλέζο ταγματάρχη:
《-Τι θα ήθελες να κάνεις, αν ήξερες ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, ότι ειναι το τελευταίο σου βράδυ;》
《-Να το περάσω μαζί με τους φίλους μου!》 είπε και άρχισε να πίνει ένα ποτήρι ουΐσκι...
(Ελπίζω να το διηγούμαι σωστά και να μη με απατά η μνήμη)!