ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

Re: Απάντηση: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

κ
τι να πω εγω που κανενας δεν ειπε μια κουβεντα για μενα ....



.

τι δεν είπε ?:violent-smiley-030:
για βάλε τα κοντινά γιαλιά...:flipout:
 
Στέλιο μου, εγώ μίλησα για συγκεκριμένη μέρα και συγκυρία και γενικότερα στις "ακροάσεις".

Εσύ είσαι αναπόσπαστο κομμάτι μας και στο δείξαμε και στην ταβέρνα που βρεθήκαμε.:ernaehrung004::HTEHEH56:

Αλλοίμονο τώρα να σε πάρει και εσένα το παράπονο..:bigcry:
 
Ρε παιδια να σας πω την αμαρτια μου???
Δεν μου βγαινει να ξαναγραψω το κειμενο που ειχα πρωτογραψει γιατι οταν το ξαναφερνω στο νου μου ,νομιζω οτι καποιον θα αδικησω που δεν τον αναφερω.
Αληθεια αυτο το ρημαδι το εσβησε απο μονο του επειδη ημουν πολυ ωρα μεσα(εκτος απο κουτσος ειμαι και ..κουλος!!) ή κατι πατησα και το ξεπαστρεψα?????.

Αντι κειμενου λοιπον δεχτητε την ειλικρινή μου χαρα που σας συναντησα!!!!!

Παντα τετοια φιλαρες μου!!!!
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

αυτό να μην το ξαναπείς.

και αν συνέβη κάτι τέτοιο, θα τους επιπλήξω:violent-smiley-030:

του χρόνου Μήτσο.

Αστο βρε chief.
Η στραβή έγινε.Αλλωστε οι επιπλήξεις είναι για τα μικρά και όχι για τους ενηλίκους.:singer:

Του χρόνου,όπως είπες..-bye-
 
Τελικά και 'γω την καταβρήκα με την ιδέα της παρουσίασης κι ας μου στοίχισε μια ώρα καθυστέρηση στο τραπέζι της Παρασκευής για να συλλέξω βινύλια για την επόμενη μέρα (είπαμε, vintage ήχο θέλουμε) και πρωινό ξύπνημα το Σάββατο μετά από την κρασοκατάνυξη της προηγούμενης νύχτας για ν' αλλάξω την playlist με πλειοψηφία cd (είπαμε vintage - αλλά τι θα γίνει αν δεν παίξει το ρημάδι; :D ).

Ευχαριστώ από βάθους καρδιάς τους φίλους που ξύπνησαν και με ανέχτηκαν το πρωί του Σαββάτου, :blush: αυτούς που τους ένιωθα εκεί με τη σκέψη τους ή την έννοια τους και τους ομοτράπεζους φίλους -παλιούς και νέους - από τα τσιμπούσια της Παρασκευής και του Σαββάτου. :ernaehrung004:

ΥΓ. Τελικά έπαιξαν όλα μια χαρά, χάρη στην αγάπη και φροντίδα των γνωστών γιαπωνέζων γκουρού του vintage ήχου:

Μορφέα san :smileJap:
Μανωλάκο san :smileJap:
Τσιτιμάκη san :smileJap:
 
Παίδες υπάρχει αυτό πού λέμε Βασική Δομή στήν Οικογένεια...
Αντέχει και εμπεριέχει πολύ περισσότερα από παλιά...
Μετά τίς φουρτούνες ,μοιάζει να χωράει και νά αντέχει σέ περισσότερους κραδασμούς πιά....
Μπορούμε και μόνοι μας ,μπορούμε και μαζί παρά τίς διαφορές σέ χαρακτήρες και στά ακούσματα..
Η Βάση όμως πιά υπάρχει...Και είναι πιό στέρεα από παλιά .Ακόμα και εάν κάποιες σχέσεις έχουν μεταβληθεί όλα βρίσκουν τήν ροή τους...
Αυτό λέγεται ωρίμανση.
Υ.Γ
Οφείλω νά επαινέσω τήν ´εσωτερική δύναμη ´τού Chief...
Σαν άνθρωπος μέ ´σάρκα καί οστά´κράτησε τήν Κατηγορία...
Και έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στό ότι ο καθένας και όλοι έχουμε τόν χώρο μας..
Οπως και τό ´δώσιμο´τού Τζίμη στό τριήμερο πού πέρασε...Κάλυψε πολλές άλλες ώρες απουσίας από τά Σ-Κ πού έλειψε απο εδώ μέσα...
Αποδεικνύεται γιά άλλη μιά φορά πόσο σημαντικό είναι να αξιοποιεί κανείς τά ´δυνατά ´του σημεία..
Και μιά καί αναφέρθηκε ο Κουν...Είναι από τούς πιό ´καθαρούς ´ανθρώπους πού έχω γνωρίσει ever..Nάναι πάντα καλά καί νά χαμογελά...
 
Ατσα και συνδεση στο σπιτι ο σακατης!!!!!!

Μιας και ειμαι χαλαρος θα σας πω και τι μου εμεινε περισοτερο απο την εκθεση:
(εκτος του πρωτου που ειναι...πρωτο ,τα υπολοιπα με τυχαια και οχι σπουδαιολογικη σειρα)

1)Η ρακη του παντα χαμογελαστου Κουν (ελπιζω να τα πουμε και στον τοπο παραγωγης φιλε Γιωργο)

2)Το πλατυ χαμογελο του Λυμπε οταν τον ρωταγαμε τι ηταν αυτο που μας επαιζε

3)Η "μαγκια" του Σπυρου να βαλει Πετρολουκα (γιατρε ηταν το καλυτερο κομματι στο προγραμμα σου)

4)Ο χαβαλες του Μανωλακου και το ψαρωτικο του υφος προς καθε νεοεισερχομενο στο περιπτερο...μιλαμε ειχε τρομοκρατησει τον κοσμο ο τυπο.

5)Το κουραγιο των φιλων μας απο την θεσ/κη να αφησουν τα σπιτια τους για να συναντησουνε τις αφεντομουτσουναρες μας.

6)Ο πονοκεφαλος απο το κρασι της Παρασκευης (καλα, τοσο πολυ τα κοπανησα ο αχρηστος??)

7)Ο συνωστισμος που υπηρχε παντα στο δωματιο μας (για την τουαλετα-τεκε δεν το αναφερω καν!!)

8)Η απελπισια μου για το ποσον που πρεπει να ξοδεψω γαι να αρχισω να μιλαω για αξιοπρεπη δισκοθηκη.

9)ολα τα υπολοιπα που....ξεχναω (ηταν ενα εξοχως ζουμερο τριημερο)

και 10) το ποσο πουστικο ειναι το ρημαδι το πληκτρολογιο!!!!

αυταααααααα......
 
Μιχάλη, αυτό με την τουαλέτα είχε και την πλάκα του.

Όποτε έπρεπε κάποιος να πάει προς νερού του, έπρεπε να πετάξει όλους τους άλλους έξω κακήν κακώς! :flipout:
 
Τώρα που κατακάθισε η έντονη συγκινησιακή φόρτιση της Εκθεσης θέλω να πώ πως επιβεβαιώνεται μέσα μου κάτι που υποψιαζόμουν εδώ και καιρό: μεγαλώνω, επ ουδενί σημαίνει πως δεν μπορώ πιά να ακούω δίσκους ροκ – σημαίνει όμως εξόφθαλμες αδυναμίες από μέρους μου στη διαχείριση τόσων πολλών έντονων συναισθημάτων μαζί. Too much too soon. Ηθελα να είμαι εκεί όλες τις ώρες, 100%, για κάθε έναν από τους παλιούς και τους καινούργιους φίλους. Δεν ξέρω κατά πόσο το κατάφερα αλλά μετά ένιωθα σαν να πέρασε από πάνω μου ένα τραίνο. 3 μέρες μετά, ούτε μουσική δεν μπορώ να ακούσω…Σαν γαλήνη μετά από τρικυμία.
Με τον Μανωλάκο βάζαμε στοιχήματα: “Τι λές, θα του αρέσουν του Ντοκ οι Battles;”
“Θα του φύγει το κλαπέτο αλλά θα του τη σπάσουν τα φωνητικά…” (Tζίμης).
Ο Stelios “καθάρισε” με το μεζεδοπωλείο και βοήθησε σε όλες τις πρακτικές λεπτομέρειες. Εγώ, δεν ήθελα να αφήσω μόνους τους φίλους μου όταν θα έπαιζαν δίσκους: ήθελα να είμαι εκεί. Τα κατάφερα αλλά μόνο εν μέρει. Δεν ξέρω αν έγιναν “στραβές” αλλά υπόσχομαι πως, την επόμενη φορά, θα είμαστε πολύ καλύτερα οργανωμένοι.
Η όλη εμπειρία ήταν ένας απίστευτος συγκινησιακός εμπλουτισμός με διαστάσεις που, αν μου τις περιέγραφε κάποιος πριν, θα τον έπαιρνα στο ψιλό. Εκανα λάθος φυσικά: τόσο οι παλιοί όσο και οι καινούργιοι φίλοι με αποζημίωσαν με κάθε τρόπο για όλες αυτές τις ώρες που περνάω στο πληκτρολόγιο, γράφοντας για αυτούς τους υπέροχους θόρυβους : είστε υπέρ το δέον γενναιόδωροι και σας ευχαριστώ πολύ.
Πρέπει να πώ εδώ πως, δυόμισυ χρόνια πριν, όταν ξεκίνησα να γράφω στο φόρουμ, δεν πίστευα στη δυναμική που μπορεί να αναπτυχθεί σε τέτοιους διαδικτυακούς τόπους. Χτυπιόμουνα στο πληκτρολόγιο να περιγράψω το απερίγραπτο κι έπειτα έβλεπα να μπαίνουν 40 με 50 μέλη για να δούν το topic. 50 επί συνόλου 5000, ακριβώς το 1/100, κι όλα αυτά σε έναν εξειδικευμένο διαδικτυακό τόπο όπου η Μουσική είναι το κύριο πιάτο, το ζητούμενο, η ουσία που κυνηγάμε αγοράζοντας όλα αυτά τα -εξωτικά και μη- μηχανάκια.
Την πάτησα πανηγυρικά βέβαια: τίποτα δεν ισοσταθμίζει το χαμόγελο των φίλων όταν αρχίζεις “να κουνάς την αχλαδιά”.
Περιμένουμε κι άλλες συμμετοχές: που διάολο εμφανίστηκαν τόσοι πολλοί που ακούν Κλασσική κι όταν κάθονται στο πληκτρολόγιο βγάζουν παπάδες; Μην ακούσω δικαιολογίες τύπου “δεν έχουμε χρόνο” ή “δεν ήμασταν καλοί, στο Γυμνάσιο, στην έκθεση ιδεών” ή “δεν πιστεύουμε στις κριτικές” και άλλα τέτοια, προφάσεις εν αμαρτία. Ο Δημοκηδής είχε κάνει μια ανάλυση περί σαλάτας που θα τη θυμάμαι όσο ζώ. Ο Κουν, μία στις τόσες που μας τιμάει, ζωγραφίζει. Ο Ντοκ κάνει το ψάρι τελευταία αλλά είναι πάντα εδώ: βάζω thread και μπαίνω μετά από λίγο να δώ Πως πάει και βλέπω πως το έχει ήδη δεί-πολλές φορές τον νιώθω να διαφωνεί και “να μου τα σέρνει” χωρίς να πεί λέξη. Ο γιατρός πάντα φιλέρευνος και πάντα Εδώ, πάντα πύρκαβλος και με λυμένο το ζωνάρι. Ο Ντέμιαν, ήρεμη Δύναμη, δεν μασάει όταν του λές για εκτελέσεις αλλά πάντα το ματάκι του παίζει, κάτι μήνες μετά σου λέει “το πήρα, είναι όντως πολύ καλό”. Μου άνοιξε τα μάτια με τον Σοστακόβιτς και, κυρίως, με τον Μπρούκνερ: για τον πρώτο υποψιαζόμουν πολλά, ο δεύτερος όμως ήταν, για μένα, αποκάλυψη – τον ακούω και ξέρω γιατί μετέδιδε το ραδιόφωνο του Βερολίνου τις συμφωνίες του όταν τα Γερμανικά στρατεύματα πάγωναν στο Στάλινγκραντ. Ο Ιωάννου, νοσοκόμος για ό τι θα ήθελες να μοιρασθείς μαζί του, μουσικά ή άλλα, πάντα πρόθυμος να σηκώσει τα ασήκωτα. Ο Νίκος Φ. που “αγοράζει”: δεν σε ακούει αλλά περιμένει ευγενικά να τελειώσεις για να σου πεί μετά τα δικά του.
Κι από κοντά τα καινούργια φυντάνια: ο Μπαϊραχτάρης, να σε ρωτάει και να νιώθεις πως σε ρουφάει. Ο Μιχάλης (mdvq) με ένα look που σου φέρνει στο νου πιτσιρίκο που τον αμόλησαν σε ζαχαροπλαστείο. Ο Στέργιος –αν δεν κάνει σύντομα προόδους στο σαξόφωνο, χάθηκε- ο παπα-Τσακ, ακόμα θυμάμαι τα πουτανοκαμώματα, “δεν ξέρω να γράφω…”, λες και πρέπει να ξέρεις για να ανοίγεις που και που την μπουκαπόρτα, και όλοι οι υπόλοιποι.
Που βρέθηκαν ξαφνικά όλοι αυτοί;
Θυμάμαι τον φίλο μου τον GeonX μια εποχή που κλαιγόμουνα ότι "κάνουμε μια τρύπα στο νερό εδώ πέρα" :speechless-smiley-0 και μου θύμισε μια ατάκα από το Field of Dreams, με τον Κέβιν Κόστνερ:
If you build it, They'll come!
Ηρθαν που να πάρει…είχε δίκιο.
Να είσαι καλά Γιώργο.
Και μαζί με σένα, όλοι οι υπόλοιποι.
 
Last edited:
Και η playlist του Σαββάτου:

  1. Haydn, 1st cello concerto, 1st mov.
  2. Bach, fugue en sol mineur, για όργανο.
  3. Mozart, piano concerto no. 24, 1st mov. (σε βινύλιο), με την κορυφαία εκτέλεση του Κεμπφ με τον Λάιτνερ.
  4. Hummel, trompete konzert, 3rd mov
  5. Beethoven, 6 bagatelles, op. 126, (η τέταρτη, presto)
  6. Beethoven, the sweetest lad was Jamie, από τα Σκωτσέζικα τραγούδια του.
  7. Mendelssohn, Piano Concerto no. 1, 1st mov. (και αυτή σε βινύλιο)
  8. Rossini, Prelude blageur για πιάνο
  9. Schubert, Rosamunde, Entr' acte
  10. Schubert, Moments musicaux αρ. 3
  11. Brahms, Double concerto, 3rd mov
  12. Mussorgsky, Pictures, Bydlo (για πιάνο)
  13. Shostakovich, cello sonata, 2nd mov
  14. Shostakovich, quartet no. 11, 2nd mov. scherzo
  15. Weil, Threepenny Opera Suite
  16. Ligetti, Hungarian Rock για τσέμπαλο (!)
 
Το 'ξερα, το 'ξερα ότι δεν έπρεπε να χάσω το Δαμιανό! :bigcry:

Μια που γυρίσαμε σε λίγο πιο προσωπικό τόνο, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ αν κάνω και εγώ μια μικρή κατάθεση. Τόσα χρόνια που παίζω θεάτρο, οι πιο βασανιστικές ώρες είναι τα πρωινά του Σαββάτου και της Κυριακής. Εκείνα τα αγωνιώδη κενά μεταξύ παραστάσεων, όπου βασιλεύει η ανυπομονυσία να ξανανοιώσεις τις συγκινήσεις της προηγούμενης νύχτας. Αυτή τη φορά δεν ήταν έτσι. Οι μικρές μουσικές καταιγίδες της παρέας μας μου έφτιαξαν ένα από τα πιο γεμάτα Σαββατοκύριακα της ζωής μου. Προσπάθησα να κάνω μια βόλτα στην υπόλοιπη έκθεση, αλλά δεν έκανα κέφι. Με την πίεση του χρόνου που είχα στη διάθεσή μου, κάθε λεπτό μακριά από το περίπτερό μας μου φαινόταν χαμένο. Για αυτό, όπως έγραψα και αλλού, το ευχαριστώ είναι λίγο. Να είστε καλά.
 
Re: Απάντηση: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

Και η playlist του Σαββάτου:

  1. Haydn, 1st cello concerto, 1st mov.
  2. Bach, fugue en sol mineur, για όργανο.
  3. Mozart, piano concerto no. 24, 1st mov. (σε βινύλιο), με την κορυφαία εκτέλεση του Κεμπφ με τον Λάιτνερ.
  4. Hummel, trompete konzert, 3rd mov
  5. Beethoven, 6 bagatelles, op. 126, (η τέταρτη, presto)
  6. Beethoven, the sweetest lad was Jamie, από τα Σκωτσέζικα τραγούδια του.
  7. Mendelssohn, Piano Concerto no. 1, 1st mov. (και αυτή σε βινύλιο)
  8. Rossini, Prelude blageur για πιάνο
  9. Schubert, Rosamunde, Entr' acte
  10. Schubert, Moments musicaux αρ. 3
  11. Brahms, Double concerto, 3rd mov
  12. Mussorgsky, Pictures, Bydlo (για πιάνο)
  13. Shostakovich, cello sonata, 2nd mov
  14. Shostakovich, quartet no. 11, 2nd mov. scherzo
  15. Weil, Threepenny Opera Suite
  16. Ligetti, Hungarian Rock για τσέμπαλο (!)


δώσε και τις εκτελέσεις και label please...:operator:
 
O Λύμπε μάς παρουσίασε μέ τον μουσικό του τρόπο τίς νέες ´Εικόνες από μιά Εκθεση´..:SFGSFGSF:

Δίνω και εγώ τήν λίστα τού Ορθρου τής Κυριακής...

Bach-Gould..Well Tempered Clavier,Book 1 Prelude and Fugue 1και2
Ηaydn-Richter Sv. Piano Sonata in D mazor Ηοβ 24 2o καί 3ο μέρος.
Bartok -Kocsis Sonatina ,Allegro Moderato
Beethoven ,Cello Sonata No 3,Rostropovich-Richter αποσπ.
Prokofiev Sonata for Violin and Piano No1,Kremer-Argerich,Andante
Chopin,Piano Concerto No2 ,Larghetto,Svetlanov-Richter
Beethoven,Piano Concerto No 4,Andante con moto,Gilels-Ludvig
Wagner ,Βαλκυρίες..Απόσπασμα απο την Πρώτη Πράξη
Μozart ,Piano Sonata 310.1o μέρος,Perahia
Prokofiev,Toccata,Argerich ,Debut Recital
Shostakovich,Piano Concerto No 2,μέρη 2 και 3...Piano ο Dmitri,Cond..Cluytens
Bartok,String Quartet No 4,αποσπάσμα..
Βeethoven ,Μεγάλη Φούγκα ,μέ Hollywood Qt,απόσπασμα.
Penderecki,Polymorphia for 46 strings,Anthony Wit
Johny Cash ,The Man comes around
Scarlati-Horowitz,Piano Sonata k.525
Πετρολούκας Χαλκιάς...Αυτοσχεδιασμό σέ ένα Ηπειρώτικο Μοιρολόϊ
Mahler ,Symphony No 4,Klemperer,4o μέρος.
 
Re: Απάντηση: Re: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

Φαινόταν, ε;:blush:
Ε βέβαια...το έριξα κι εγώ στα κολλήματά μου: έπαιξα 4 Lou Reed :worshippy: στο σύνολο των 15 πολυκατευθυντικών :rolleyes:
Αυτόν, τον έχω για τις πιο δικές μου στιγμές.

Συγχωρείστε μου τις αδυναμίες μου: χωρίς αυτές θα ήμουν, απλώς, άλλο ένα κύμβαλο αλαλάζον ;)


Βεβαίως μέσα σε τέτοια ατμόσφαιρα ο καθένας συγχωρεί τις αδυναμίες και τα κολλήματα του άλλου αφενός, αφετέρου προσωπικά μετά την μεγάλη "ζημιά" που μου έγινε με τον Mertens( maximizing the audience ήταν? αν θυμάμαι σωστά) και το live των Taliking Heads, θα σε άφηνα να παίξεις και δέκα Lou...

Να πω επίσης οτι στην έκθεση ο Δημοκηδής έπαιξε ένα απο τα αγαπημένα μου κομμάτια που δεν νομίζω να έχω αναφέρει ποτέ εδώ γιατί ανήκει σε είδος που δεν ακούω γενικότερα το je crois entendre encore.Ηταν πολύ μεγάλη έκπληξη.....
 
Re: Απάντηση: Re: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά στο Λαύριο
είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο :grandpa:

Μια χαρά πράγματα έχετε να παρουσιάσετε!Ο chief μην ξεχνάς οτι μου χρωστάει και ένα live, αλλά και το love devotion surrender,και εσύ θα μπεις σε νέες περιπέτειες αφού την Δευτέρα είδα αφιέρωμα σου στους material...μια εβδομάδα πριν να το είχα πάρει πρέφα γμτ.....και ξέρεις εδώ δεν βρήκα κανένα απο τα τρία που παρουσίασες
 
Re: Απάντηση: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

1) Penderecki,Polymorphia for 46 strings,Anthony Wit

2) Πετρολούκας Χαλκιάς...Αυτοσχεδιασμό σέ ένα Ηπειρώτικο Μοιρολόϊ
M


2):grinning-smiley-043 νετα σκετα!!!

1) Αν εμπαινα σε ενα δωματιο και ακουγα αυτους τους ηχους δεν σας κρυβω οτι θα εφευγα τρεχοντας.
Και ομως οταν το παρουσιασε ο Σπυρος και μας εξηγησε και πεντε πραγματα ακαθησα και το ακουσα ολοκληρο.Δεν προσποιουμε οτι μου αρεσε ,το αντιθετο ,αλλα το ακουσα με διαφορετικη προσεγγιση και οντως αυτος ο εφιαλτης που αναβλυζε απο τα ηχεια ειχε την απολυτη αποδοχη μου γιατι αυτο ηθελε να παρουσιασει και ο συνθετης.Το πετυχε ασχετα αν δεν ηταν του γουστου μου.

Μεγαλο μαθημα για μενα, να εχω το νου μου:grandpa:
 
Re: Απάντηση: Re: ήρθαμε - "δεν" σας είδαμε - φύγαμε...

...μετά την μεγάλη "ζημιά" που μου έγινε με τον Mertens....

Τελικα πολυ ζημιαρης ο Vimακος ρε Γιωργο.
Περιμενουμε απο Λυμπε:

α) επιβεβαιωση τιτλου και
β) προτεινομενη δισκογραφια.

(αν νομιζατε κυριοι οτι θα την βγαζατε καθαρη, με μια απλη παρουσιαση δισκων τοτε εχετε κανει κολοσσιαίο λαθος-:flipout: )
 
Να βοηθήσω:
Maximizing the audience, από το ομώνυμο album.
Από τα must του ίδιου, το περίφημο soundtrack The Belly of an Architect.
Σε διαφορετικό στυλ, αλλά επίσης ενδιαφέρον (για εμένα) το Shot & Echo.
Διακινδυνεύω να πω μακριά από το πρώτο του, το For Amusement Only. Αυτό ούτε ο Κώστας δε θα μπορεί να το ακούσει! Αλλιώς θα φάω τις κοτσίδες μου...
 
Last edited:
Αλλιώς θα φάω τις κοτσίδες μου...

Να τις φάς, γιατί το έχω.:p
Προτεινόμενη από εμένα δισκογραφία του Wim Mertens:
Maximizing The Audience
Jardin Clos
Integer Valor


Και τα 3 ανεκτίμητα. δεν ξέρω ποιά απ αυτά εξακολουθούν να κυκλοφορούν.
Αν δεν μπορείτε να τα βρείτε, σφυρίξτε κλέφτικα ;)