Επειδή είναι πιο ωραίο να μιλάμε με αριθμούς, συνεχίζοντας από το προηγούμενο υποθετικό παράδειγμα, εφαρμόζοντας τους τύπους
Idmax=IL*(1+π*sqrt(Vp/Vr))
Idav=IL*(1+π*sqrt(Vp/(2*Vr)))
που δίνονται για το μέγιστο και μέσο ρεύμα που τραβάνε οι πυκνωτές εξομάλυνσης έχουμε 54Α μέση τιμή για το χρόνο που άγουν οι δίοδοι, και 112Α κορυφή. :guitarist: :music-smiley-005::music-smiley-006::thrasher:
Κι αυτά με πυκνωτές 36000μF (Vr=1Vp-p) για συνεχόμενα 100W @ 8Ω.
Για ένα συμμετρικό τροφοδοτικό θα χρειάζονται 2 τέτοιοι πυκνωτές, ένας για κάθε rail.
Ο χρόνος αγωγής των διόδων δίνεται από τον τύπο
Δt=sqrt(2*Vr/Vp)/(2*π*f)
Για τα μέχρι τώρα δεδομένα προκύπτει χρόνος αγωγής 640μs (όσο πάει χειροτερεύει η κατάσταση). :BDGBDGB53::BDGBGDB55:
Εδώ νομίζω πως υπάρχει ένα θεματάκι. Σε μικρούς χρόνους (640μs) απαιτούνται τεράστιοι παλμοί ρεύματος (μέση τιμή 54Α και μέγιστη τιμή 112Α) από το μετασχηματιστή τροφοδοσίας και τις διόδους.
Κι εδώ έρχεται και κολλάει η σχέση V=L*dI/dt αλλά και ο νόμος του Ohm, με την αυτεπαγωγή L και την αντίσταση να είναι παρασιτικά μεγέθη από το Μ/Σ, τους αγωγούς που μεσολαβούν μεταξύ Μ/Σ, διόδων και πυκνωτών εξομάλυνσης και την ίδια τη παρασιτική αυτεπαγωγή και αντίσταση (ESL και ESR) του πυκνωτή. Εδώ προφανώς δε θα σώσει την κατάσταση μόνο η επιλογή των υλικών αλλά μάλλον η τοποθέτηση τους.
Επίσης να συμπληρώσω πως αυτή η κατάσταση που περιγράφεται είναι μάλλον η χειρότερη των περιπτώσεων αφού έχουμε υποθέσει συνεχή κατανάλωση 100W στο φορτίο αλλά νομίζω δίνει μια καλή ιδέα για τα εμπλεκόμενα μεγέθη (στιγμιαία ρεύματα, κυμάτωση τροφοδοσίας, χωρητικότητες, Μ/Σ, ανορθωτές).