Η διαλυση της Γιουγκοσλαβιας ξεκινησε απο την αναγνωριση της ανεξαρτησιας της Σλοβενιας το '91 αν θυμαμια καλα, με πρωτη-πρωτη τη Γερμανια. Κι απο εκει, λογω μιας de facto καταστασης ξεκινησε ο κατηφορος, στη λογικη απο τις διαφορες εθνοτικες και "εθνοτικες" μεριδες πληθυσμου του "γιατι οχι κι εμεις?" -παντα φυσικα και με την αβαντα των μεγαλων δυναμεων.
Και σε αυτη την περιπτωση μιλαμε παντως για αντισυνταγματικες αποφασεις και δρασεις των συστατικων μερων της Γιουγκοσλαβικης Ομοσπονδιας, και μαλιστα απο μεριδες οπως οι Σκοπιανοι και οι Κοσοβαροι, που πραγματικα, τι εθνικη ταυτοτητα ιστορικα εχουν?
Θα διαφωνησω μαλιστα για το μισος μεταξυ των εθνοτητων, το προβλημα εντοπιζεται κυριως στις οικονομικες διαφορες αναμεσα στα διαφορα ομοσπονδα κρατη τοτε, το γεγονος οτι αναδυθηκαν εθνικιστικα παθη κατα την γνωμη μου αποτελει απλα παρελκομενο, και στο πλαισιο της ευκολοτερης διαχειρισης των μαζων προς μια κατευθυνση.
Πιο ευκολο ειναι να λες οτι σκοτωνεις τον "αδελφο" σου διοτι δεν ειναι Βοσνιος παρα γιατι δεν βγαζετε τα ιδια φραγκα. Τελος παντων, μεγαλη κουβεντα κι αυτη.
Απο κει και περα, τα το ισπανικο θεμα εγειρει καποια ζητηματα.
Το ενα αφορα την σταση τοσο της ΕΕ οσο και των ΗΠΑ, τοσο υποκριτικη σε δυο παρομοια θεματα, τουλαχιστον απο νομικης αποψης.
Το δευτερο αφορα την σταση τοσο της ισπανικης κυβερνησης οσο και την κυβερνηση της Καταλονιας. Απο την μια η καταλονικη κυβερνηση εγειρει ενα θεμα με αμιγως πολιτικα κριτηρια, χωρις κανενα εστω νομικιστικου επιπεδου επιχειρημα διεθνους δικαιου για την ανεξαρτησια της, και η Μαδριτη απαντα σε επιπεδο οντως σοβαρο, με νομικα επιχειρηματα, επι της ουσιας νομιμοποιωντας και σε ενα βαθμο τις κινησεις της Βαρκελωνης.
Το τριτο και βασικοτερο κατα την γνωμη μου, ειναι η δικη μας υποκριτικη σταση για ευρωπαϊκη συνομοσπονδια και δεν συμμαζευεται. Την οποια περιμενουμε απο ποιον? Απο την ΕΕ που σεβεται ομοσπονδιακα κρατη κατα το δοκουν? 'Η απο την Ευρωπη που με την σταση της τα τελευταια χρονια αντι να εμπνεει και να δουλευει προς μια τετοια κατευθυνση, αντιθετα ασκει πολιτικες που οδηγουν στην ανοδο ακροδεξιων και εθνικιστικων κομματων στην επικρατεια της?
3 βασικα σημεια στο ποστ σου.
Στο πρωτο περι Γιουγκοσλαβιας συμφωνω σε γενικες γραμμες αλλα οχι απολυτα. Γιατι εκει μπαινει ο παραγοντας Ιζμπεκοβιτς, και εκει ξενκινουν το εργο τους καποιες υποχθονιες δυναμεις που λουζομαστε σημερα.
Και ολα αυτα οργανωμενα απο την τοτε Αμερικανικη δοιηκηση και τους Ευρωπαιους ακολουθους τους.
Οτι οι Σλαβοι και ειδικα οι Γιουγκοσλαβοι ειναι μια φυλη ενα εθνος δεν υπαρχει αμφοβολια.
Η διαλυση εγινε οπως το λες για οικονομικους λογους αλλα επισης για θρησκευτικους. Επισης καποια ξεκαθαρισματα λογαριασμων (σοβαρων λογαριασμων) απο τον Β ΠΠ.
Δυστυχως αυτος ο λαος επεσε στην θανατηφορα παγιδα της Νεας ταξης. Προτρεπω επισης να μαθετε γιατι ο Εμιρ Κουστουριτσα, αφυπνησμενος και διαβασμενος καλιτεχνης, βαφτηστηκε Γιωργος. Ολα εχουν μια σημασια.
Για το δευτερο τον διαφορετικο τροπο αντιμετωπισης των διαφορων σχισματων εγω δεν θα το ελεγα υποκρισια. Η τουλαχιστον δεν θα αγανακτουσα για αυτην.
Ειναι το αλλο ονομα της διπλωματίας. Οπως ειπα επισης η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και εχει διαφορετικη ιστορια και διαφορετικα κινητρα.
Ακομα κι αν δεν ηταν υποκριτες (που εινα) θα ειχαν διαφορετικες τοποθετησεις.
Τωρα πεφτει ΙΜΟ να εχουν σωστη τοποθετηση για την Καταλωνια. Οχι κατα τυχη αλλα δεν εχω χρονω να επεκταθω, απλα να πω οτι εχουν καταλαβει οτι η κατασταση τους ξεφευγει πιο γρηγορα απ οτι μπορουν να το ελεγξουν.
Το τριτο σημειο ειναι αντιστοιχα του δευτερου. Κατα το δωκουν αλλα το αντιθετο αφοροντας την μοναδα εναντι της ενωτητας.
Με την δικη μου οπτικη, οπως αυτοι βρισκονται σε Συνεργεια για ενα σκοπο που τα συμφεροντα τους συμπιπτουν, ( και που οι μεν νομιζουν οτι χειραγωγουν τους δεμ ο χορος των αφελων) αλλο τοσο το ιδιο και οσοι αντιτιθενται μπορει να βρεθουν σε συνεργεια με την ΕΕ. Και ας μην την γουσταρουν.
Τα παντα εχουν εισχωρησει στα παντα, σε μια πολαπλη διαλεκτικη ( "πολυλεκτικη" θα ελεγα ρισκαροντας ενα νεολογισμο) χρησιμοποιοντας συμμαχιες η λυκοφιλιες, ολα εκτος την αρχικη εννοια και ουσια μερικων που καποιοι κρατανε ατοφια και αμετακλητη.
