Morfeas
Supreme Member
Μάλλον δεν έγινα κατανοητός. Δεν με στενοχώρησε κάτι.
Εφυγα απ την αίθουσα μουδιασμένος και η γυναίκα μου με δάκρυα στα μάτια.
Για κάτι που θα με στανοχωρούσε δεν θα έργαφα ούτε μια λέξη.
Just been in concert.....
- Thread starter Charles-Marie-Widor
- Start date
Μάλλον δεν έγινα κατανοητός. Δεν με στενοχώρησε κάτι.
Εφυγα απ την αίθουσα μουδιασμένος και η γυναίκα μου με δάκρυα στα μάτια.
Για κάτι που θα με στανοχωρούσε δεν θα έργαφα ούτε μια λέξη.
Morfeas
Supreme Member
Θεοδοσία Τσάτσου χτες στο Γκάζι.
Σκηνική παρουσία, τελειώνεις χωρίς χέρια.
Φωνή απίστευτη.
Μουσική τραβηγμένη λίγο.
Στίχος, χμμμμμ.
Σκηνική παρουσία, τελειώνεις χωρίς χέρια.
Φωνή απίστευτη.
Μουσική τραβηγμένη λίγο.
Στίχος, χμμμμμ.
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Μόλις γύρισα από το Βερολίνο. Η χθεσινή συναυλία ήταν μοναδική. Το ζοφερό εξπρεσσιονιστικό αριστούργημα του Σοστακόβιτς, η 4η συμφωνία, παίζεται σπάνια, διεθνώς. Ίσως και γιατί απαιτεί εξαιρετική δεξιοτεχνία από την ορχήστρα και τον μαέστρο. Ίσως γιατί η πυκνή γραφή της, η μεγάλη της διάρκεια, η ποικιλότητα συναισθημάτων και καταστάσεων, όπου ο σαρκασμός συνυπάρχει με το λυρισμό, η μοναξιά με την πιο εκκωφαντική συλλογικότητα, η τρυφερότητα με το ζόφο, και οι τεράστιες δυναμικές της αντιθέσεις, όπου ο ψίθυρος εναλλάσσεται με πιθανόν τα πιο δυνατά περάσματα που έχουν γραφτεί για συμφωνική ορχήστρα, απαιτεί από τον ακροατή απόλυτη προσήλωση και ψυχική ρώμη.
Όταν ακούσει κανείς αυτήν την τρομερή μουσική υψικάμινο, καταλαβαίνει πως η εικόνα που παίρνει από τα μηχανήματα είναι ανεπαρκής. Όταν την ακούσει και από τη Φιλαρμονική του Βερολίνου όπως την έπαιξε χθες, καταλαβαίνει με δέος και με μελαγχολία, ότι αυτό δεν επαναλαμβάνεται, από καμία ίσως άλλη ορχήστρα. Ειδικά οι εκπληκτικά γρήγορες τρίλιες των εγχόρδων του πρώτου μέρους, που εξέπεμπαν τρομερή, κλιμακούμενη αγωνία και όχι την ματαιοδοξία γυμναστικών επιδείξεων.
Στο τέλος της συναυλίας ήμουν κατάκοπος, σα να είχα παίξει εγώ. Από τον ενθουσιασμό μου όμως, ξεκίνησα να χειροκροτώ με το τελευταίο σβύσιμο από τα τσελέστα - προσπάθησα να συγκρατηθώ και ν' αποφύγω την κακή ελληνική συνήθεια να μην αφήνουμε τον μαέστρο να κατεβάσει τα χέρα, αλλά μου ξέφυγε - και τις άρπες του τρίτου μέρους και για λίγα δευτερόλεπτα ακουγόταν μόνο το δικό μου χειροκρότημα σε όλη την αίθουσα, πριν προστεθούν και τα υπόλοιπα ενθουσιώδη, ειδικά των θεατών που κάθονταν στα καθίσματα πίσω από την ορχήστρα. Ορχήστρα και μαέστρος αποθεώθηκαν. Βγήκαν στη σκηνή τέσσερις φορές, αν θυμάμαι καλά. Ο Ρατλ έδωσε ιδιαίτερα συγχαρητήρια στο επικεφαλής όμποε - για το φοβερό μαραθώνιο του τρίτου μέρους προφανώς - στον μουσικό του αγγλικού κόρνου, στα τύμπανα και στο πρώτο βιολί, για λογαριασμό των εγχόρδων.
Πρέπει να σημειωθεί πως στο τέλος του κάθε μέρους της συμφωνίας έπεφταν αρκετά χειροκροτήματα, γεγονός που με ξένισε και δηλώνει ίσως την μικρή εξοικείωση ακόμα και του κοινού της Φιλαρμονικής με το έργο.
Μετά τη συναυλία, συνομίλησα με ορισμένους πολύ ευγενικούς Γερμανούς στο βεστιάριο και στο πωλητήριο της Φιλαρμονικής. Μου έχει αποτυπωθεί η άδολη χαρά που φώτισε το πρόσωπο ενός όταν του είπα πως η ερμηνεία ήταν εξαιρετική και επαναλάμβανε και αυτός συνεπαρμένος - όντως δεν ήταν εξαιρετική;
Και μια φωτογραφία με το κινητό, φτάνοντας στη Φιλαρμονική. Μέσα, οι φωτογραφίες απαγορεύονται. Και τα κινητά επίσης, αλλά του Γερμανού που καθόταν δίπλα μου χτύπησε και τον έκανε ρεζίλι.
Η συναυλία επαναλαμβάνεται και σήμερα και μεταδίδεται σε live concert. Ξεκίνησε 5 η ώρα Ελλάδας και αυτή τη στιγμή πρέπει να παίζει την 4η.
Όταν ακούσει κανείς αυτήν την τρομερή μουσική υψικάμινο, καταλαβαίνει πως η εικόνα που παίρνει από τα μηχανήματα είναι ανεπαρκής. Όταν την ακούσει και από τη Φιλαρμονική του Βερολίνου όπως την έπαιξε χθες, καταλαβαίνει με δέος και με μελαγχολία, ότι αυτό δεν επαναλαμβάνεται, από καμία ίσως άλλη ορχήστρα. Ειδικά οι εκπληκτικά γρήγορες τρίλιες των εγχόρδων του πρώτου μέρους, που εξέπεμπαν τρομερή, κλιμακούμενη αγωνία και όχι την ματαιοδοξία γυμναστικών επιδείξεων.
Στο τέλος της συναυλίας ήμουν κατάκοπος, σα να είχα παίξει εγώ. Από τον ενθουσιασμό μου όμως, ξεκίνησα να χειροκροτώ με το τελευταίο σβύσιμο από τα τσελέστα - προσπάθησα να συγκρατηθώ και ν' αποφύγω την κακή ελληνική συνήθεια να μην αφήνουμε τον μαέστρο να κατεβάσει τα χέρα, αλλά μου ξέφυγε - και τις άρπες του τρίτου μέρους και για λίγα δευτερόλεπτα ακουγόταν μόνο το δικό μου χειροκρότημα σε όλη την αίθουσα, πριν προστεθούν και τα υπόλοιπα ενθουσιώδη, ειδικά των θεατών που κάθονταν στα καθίσματα πίσω από την ορχήστρα. Ορχήστρα και μαέστρος αποθεώθηκαν. Βγήκαν στη σκηνή τέσσερις φορές, αν θυμάμαι καλά. Ο Ρατλ έδωσε ιδιαίτερα συγχαρητήρια στο επικεφαλής όμποε - για το φοβερό μαραθώνιο του τρίτου μέρους προφανώς - στον μουσικό του αγγλικού κόρνου, στα τύμπανα και στο πρώτο βιολί, για λογαριασμό των εγχόρδων.
Πρέπει να σημειωθεί πως στο τέλος του κάθε μέρους της συμφωνίας έπεφταν αρκετά χειροκροτήματα, γεγονός που με ξένισε και δηλώνει ίσως την μικρή εξοικείωση ακόμα και του κοινού της Φιλαρμονικής με το έργο.
Μετά τη συναυλία, συνομίλησα με ορισμένους πολύ ευγενικούς Γερμανούς στο βεστιάριο και στο πωλητήριο της Φιλαρμονικής. Μου έχει αποτυπωθεί η άδολη χαρά που φώτισε το πρόσωπο ενός όταν του είπα πως η ερμηνεία ήταν εξαιρετική και επαναλάμβανε και αυτός συνεπαρμένος - όντως δεν ήταν εξαιρετική;
Και μια φωτογραφία με το κινητό, φτάνοντας στη Φιλαρμονική. Μέσα, οι φωτογραφίες απαγορεύονται. Και τα κινητά επίσης, αλλά του Γερμανού που καθόταν δίπλα μου χτύπησε και τον έκανε ρεζίλι.
Η συναυλία επαναλαμβάνεται και σήμερα και μεταδίδεται σε live concert. Ξεκίνησε 5 η ώρα Ελλάδας και αυτή τη στιγμή πρέπει να παίζει την 4η.
Last edited:
- 21 January 2007
- 21,629
Εχθές, στο Μέγαρο, την ώρα που η πλειοψηφία των ελλήνων ήταν προσηλωμένοι στα οπαδικά.
Dave Holland (επιτρέψτε μου) Quartet!
Έξοχοι!
Σε ένα Μέγαρο που δεν ήταν γεμάτο (και θα προκαλούσε εντύπωση εάν δεν ήταν και τα ματς… )
Ο Dave αρχηγός, ειδικά σε ένα σόλο ‛εισαγωγή’ για τραγούδι, μας υπνώτισε με τις ικανότητες του, ήταν σαν να έλεγε στο κοινό, καθίστε να σας δείξω τι μπορώ να κάνω με ετούτο εδώ το μπάσο.
Ο πιανίστας, ταχύτατος, πραγματικά ταχύτατος, πρέπει να είχε κλασική μόρφωση και καταβολές, και αν και ό πιο outsider, έχω να πω respect.
Το σαξ, καταπληκτικό, έπαιζε λες και έπαιζε συνέχεια δικά του κομμάτια, πολύ ψυχή και πολύ πνευμόνι.
Ο ντράμερ ήταν σίγουρα η έκπληξη της βραδιάς – Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε, είχαμε την εντύπωση ότι ‛κρατιέται’ να μην τα σπάσει. Κρατιέται και κρατιέται στο ρυθμό. Μέχρι που ήρθαν κάτι solo που έψαχνες να βρεις το δεύτερο drummer, ειδικά σε στιγμές ‛ερωταποκρίσεων’ τα έσπασε!
Καταπληκτική συναυλία!
Dave Holland (επιτρέψτε μου) Quartet!
Έξοχοι!
Σε ένα Μέγαρο που δεν ήταν γεμάτο (και θα προκαλούσε εντύπωση εάν δεν ήταν και τα ματς… )
Ο Dave αρχηγός, ειδικά σε ένα σόλο ‛εισαγωγή’ για τραγούδι, μας υπνώτισε με τις ικανότητες του, ήταν σαν να έλεγε στο κοινό, καθίστε να σας δείξω τι μπορώ να κάνω με ετούτο εδώ το μπάσο.
Ο πιανίστας, ταχύτατος, πραγματικά ταχύτατος, πρέπει να είχε κλασική μόρφωση και καταβολές, και αν και ό πιο outsider, έχω να πω respect.
Το σαξ, καταπληκτικό, έπαιζε λες και έπαιζε συνέχεια δικά του κομμάτια, πολύ ψυχή και πολύ πνευμόνι.
Ο ντράμερ ήταν σίγουρα η έκπληξη της βραδιάς – Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε, είχαμε την εντύπωση ότι ‛κρατιέται’ να μην τα σπάσει. Κρατιέται και κρατιέται στο ρυθμό. Μέχρι που ήρθαν κάτι solo που έψαχνες να βρεις το δεύτερο drummer, ειδικά σε στιγμές ‛ερωταποκρίσεων’ τα έσπασε!
Καταπληκτική συναυλία!
Last edited: