Οταν σου λεμε οτι αποκτησαμε ηπιο ασθμα απο παθητικο καπνισμα δεκαετιων
και εσυ γραφεις οτι δεν γινεται μαγαζι (την νυχτα) χωρις τσιγαρο .... we rest our case !
Ομως, το προβλημα θα ηταν ελεγχομενο ΑΝ περιοριζοταν μονο στην διασκεδαση και την νυχτα.
ΔΕΝ περιοριζεται μονο στην διασκεδαση. Και ο κοσμος της μερας (και της δουλειας) εξουσιαζεται
απο το θεριακλικι των πολλων. Δεν μπορεις να πεις σε εναν πελατη "παρακαλω, οχι τσιγαρο"
γιατι θα το ξανασκεφτει να ξαναρθει. Επισης δεν υπαρχει κανεις μεσα σε δημοσια υπηρεσια
να απαιτησεις το δικιο σου (και πχ. να ανοιξει ενα παραθυρο). Ιδιως σε ενα τοσο "πασε" θεμα
οσο το τσιγαρο.
Οποτε, ποιος νοιαζεται για τις καφετεριες. Το θεμα εχει ξεφυγει Π-Α-Ν-Τ-Ο-Υ.
Απο οπου μπορει να περασει ενα θεριακλης. Και μπορει να περασει απο παντου.
Ακομα και μεσα απο ενα παιδικο σταθμο, μια παιδικη χαρα, ενα σχολειο, ενα ασανσερ.
Ειδικα με το ασανσερ, οπου καποιος δεν μπορει να κρατηθει ουτε 10 δευτερολεπτα και
πρεπει να αναψει τσιγαρο μεσα στο ασανσερ, πνιγοντας τον στενοτατο χωρο της καμπινας
το θεμα του πολιτισμου και της ευαισθησιας εφονευθηκε με τον πιο εκκωφαντικο τροπο.
Δεν επιδεχεται καν δευτερης ερμηνειας. Ειναι σαν να καπνιζω σε μια σακουλα που θα
την φορεσει ο επομενος. ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ειναι τα πραγματα.
Εχω ζησει καποιες αλλες εποχες, οπου καθηγητες λυκειου, καπνιζαν στο διαλλειμα στο προαυλιο
διπλα στους μαθητες τους, διατυμπανιζοντας, εμμεσως πλην σαφως, το σαφεστατο μυνημα
"ειμαι μαγκακι ... και εγω μαζι με σας ... αφηστε τους αλλους τους ξενερωτους .. σας νιωθω".
Ολη αυτη η γενια .... πως νομιζεις οτι βλεπει το ολο θεμα ... κοντα στα -ηντα της, ΣΗΜΕΡΑ ?
Η ευσυνειδησια εχει πεθανει σε πολλα πραγματα. Στο θεμα του παθητικου καπνισματος ειναι με
τον πιο απροκαλυπτο τροπο.
