Βλάσση, νομίζω το θέμα το έχουμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν και τότε διαφωνούσαμε αν θυμάμαι καλά......
Αλλά......
Μια γλώσσα, ακόμα και αν δεν ομιλήθηκε αυτούσια σε συγκεκριμένη περιοχή, δεν είναι ποτέ τεχνητή. Θέλεις να την πεις συλλεκτική, θέλεις να την πεις ερανιστική (αν και δεν είναι δόκιμος ο όρος), θέλεις να την πεις γλωσσικό ομηρικό δημιούργημα, πες την όπως αγαπάς. Όμως, όχι, τεχνητή!!!! Δεν ήταν στο μυαλό του Ομήρου η γλώσσα και μια ωραία πρωία μας την μετέφερε στο χαρτί. Δεν ήταν κατασκεύασμα από το μυαλό του. Ωμιλείτο!!!!!!! Σε δέκα μεριές της Ελλάδας????? Ναι, αλλά ωμιλείτο.....
Ναι, Γιάννη, όντως το είχαμε ξανασυζητήσει το θέμα. Εντάξει, ο όρος "τεχνητή" μπορεί να μην είναι και τόσο δόκιμος. Δεν είμαι σίγουρος αν τον έχει χρησιμοποιήσει ο Μπαμπινιώτης. Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο Όμηρος πήρε ζωντανά διαλεκτικά στοιχεία και
δημιούργησε μια γλώσσα κατανοητή μεν σε όλους αλλά ουδέποτε ομιληθείσα ως είχε. Όπως ακριβώς σήμερα δεν υπάρχει μέρος στην Ελλάδα όπου οι κάτοικοί του να μιλούν συγχρόνως στο σουφλιώτικο, στο ηπειρώτικο, στο κερκυραϊκό και στο κρητικό ιδίωμα. Γίνεται;
Όταν ξεκινά κάποιος, να φθείρει, να αλλοιώσει, να καταστρέψει (κατ' εμέ), κάτι τόσο συμπαγές όπως είναι η ελληνική γλώσσα, φυσικά και δεν ξεκινάει λέγοντας ''από σήμερα καταργείται η ελληνική γλώσσα''. Θ' αρχίσει από τα πνεύματα, από τον τονισμό, την ορθογραφία........για να φτάσουμε στα greeklish. Όλα αυτά δεν έγιναν εν μία νυκτί. Υπάρχει καλά οργανωμένο σχέδιο από πίσω, από κάτι ''πνεύματα'' (όχι αυτά που καταργήθηκαν αλλά από αυτά που ζουν και βασιλεύουν). Και μην μου πει κανείς ότι βλέπω φαντάσματα και συνωμοσίες διότι τα αποτελέσματα της ''προσπάθειας'' τα βλέπουμε και τα διαβάζουμε καθημερινά.
Αλλαγές στο γραπτό λόγο επιχειρούσαν και οι αρχαίοι - και μάλιστα με καθαρά πρακτικούς προσανατολισμούς (ανάλογα με το τι τους βόλευε και τι όχι). Ξαναθυμίζω ότι το πολυτονικό επινοήθηκε κατά τους αλεξανδρινούς χρόνους, απλώς και μόνο για να διαβάζουν οι μαθητές σωστότερα τα κείμενα παλαιότερον περιόδων της γλώσσας. Οι τόνοι και τα πνεύματα λοιπόν εξυπηρετούσαν συγκεκριμένο σκοπό. Αργότερα η γραφή από κεφαλαιογράμματη έγινε μικρογράμματη, και όλες αυτές οι σημαντικές αλλαγές δεν φάνηκε να ενόχλησαν κανέναν. Ακόμη πιο πριν (403 π.Χ.) οι Αθηναίοι μέχρι και το αλφάβητό τους άλλαξαν σε κάποια σημεία (υιοθέτησαν το αλφάβητο των Ιώνων της Μιλήτου), γιατί αυτό που είχαν δεν τους εξυπηρετούσε στην ανάγνωση και κατανόηση των κειμένων τους. Και πάλι κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε. Εμείς όμως, υπό το βάρος μιας μεγάλης και σπουδαίας παράδοσης, δύσκολα συνειδητοποιούμε ότι η γλώσσα, σαν ζωντανός οργανισμός, μεταβάλλεται σε όλα τα επίπεδα - φωνητικό/φωνολογικό, μορφοσυντακτικό, αλλά και στο γραπτό λόγο.
Δεν είμαι βέβαιος, Γιάννη μου, αν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο πίσω από την κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων. Για εκείνο που είμαι βέβαιος είναι ότι επικρατεί μέγιστη αγραμματοσύνη μεταξύ των εκπαιδευτικών, των δημοσιογράφων, των πολιτικών και άλλων φορέων που ευθύνονται για τη γλωσσική επάρκεια των νεοελλήνων. Αν όλοι αυτοί ήταν επαρκείς και αν οι Έλληνες είχαν μάθει να μιλούν και να γράφουν σωστά, η κατάργηση των τόνων θα μας φαινόταν κάτι απόλυτα φυσιολογικό, η φυσική δηλαδή αποτύπωση του προφορικού λόγου στον γραπτό. Τώρα, αν η αγραμματοσύνη αυτή είναι μέρος του "σχεδίου" δεν μπορώ να το ξέρω, αν και μου φαίνεται κάπως "τραβηγμένο".
εγώ πάω να συνεχίσω την Αϊμά........
