Re: Απάντηση: Και μετά σου λέει, δεν ζούμε στο...Μάτριξ!!
Ως πατέρας ενός κοριτσιού 5,5 ετών είναι όλα αυτά θέματα που με προβληματίζουν πολύ.
Στεργιο καλημερα και Καλη Χρονια
Ειμαι θειος μιας 10χρονης ανιψουλας (πολυ στο ξωφαλτσο, την βλεπω μια φορα το 4μηνο
οποτε δεν μπορω να πω οτι αντιλαμβανομαι ακριβως πως την μεγαλωνουν οι γονεις της)
και με χει πιασει κρυος ιδρωτας απο την προσκοληση της .... με την ταμπλετα της μαμας
(η του μπαμπα, δεν θυμαμαι ακριβως). Η μανα της και ο πατερας της ειναι απο τα πλεον
ισορροπημενα ατομα που εχω γνωρισει .... ΟΜΩΣ .... αν στην ηλικια των 10, η κορη τους
εχει τετοια προσκοληση με την ταμπλετα ....
.... ΣΤΑ 18 ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ?
Ειναι τοσο απλο το ερωτημα ! Τι σχεσεις και συναστροφη προωθουν ολα αυτα τα μαραφετια ?
Το smartphone, στο δικο μου χωριατικο μυαλουδακι, ειναι (η θα πρεπε να ειναι) για τον επαγγελματια
που χρειαζεται τα υπεροχα καλουδια του .... για την Δ-Ο-Υ-Λ-Ε-Ι-Α του. Οχι φυσικα για να ξεκινησει
να μαθαινει τον κοσμο. Οχι για να ξεκινησει να συναστρεφεται. Οχι για να ξεκινησει να ξεμπλοκαρει
την εσωστρεφεια και την απομονωση της στιγμης. Εχει μαθει ΗΔΗ πως να τα χειριζεται ολα αυτα
και μπορει να ξεχωρισει την ανθρωπινη επαφη απο την αλληλογραφια. Γιατι οποιαδηποτε ιντερνετικη
επικοινωνια (ακομα και μεσω καμερας) ειναι ... αλληλογραφια. Δεν υπαρχει η αμεσοτητα της στιγμης.
Και χωρις αμεσοτητα ... ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ.
Οταν εμεις θα ειμαστε ετοιμοι. Ειναι δεν ειναι οι αλλοι ! Βρισκονται δεν βρισκονται μεσα στο internet.
ΟΛΕΘΡΙΟ ....
... αν στην ηλικια των 10, μια κοπελιτσα που ακομα δεν διακρινει αυτη την παγιδα ... πεσει μεσα.
Πως θα βγει μετα, Στεργιο ? ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΕΙ ? Οτι συμβαινει στην ηλικια των 10 με 18 βαραινει 100πλασια
το υπολοιπο της ζωης της. Αυτο το απλο δεν το γνωριζουν οι γονεις της ? Οι γονεις της (οπως και πολλοι
αλλοι γονεις) .... 1) δεν θελουν να νιωσει τεχνολογικα περιθωριοποιημενο το παιδι τους και 2) ισως να
βρισκουν και λιγο την ευκολια τους με το να απασχολειται το παιδι με μια ταμπλετα αντι να βγαινει εξω
και να ανυσηχει η μανα η να γκρινιαζει συνεχως κλεισμενο σε ενα δωματιο (και τι αλλο να κανει).
Ομως και οι δυο αυτοι λογοι .... μαλλον εξυπηρετουν περισσοτερο τους γονεις παρα το παιδι.
Το παιδι και πρεπει να βγαινει εξω και πρεπει να παιζει με την ταμπλετα ... ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ.
Να δει οτι ο κοσμος αυτος δεν παρεχει μονο ταμπλετες ..... αλλα και αλανες, η παιδικες χαρες
η εστω συναναστροφη σε αλλα σπιτια με αλλα παιδακια. ΕΤΣΙ οπως εχει καταντησει η ζωη στις
πολεις σημερα, αυτο που προσφερεται σε ενα παιδι ειναι ενα δωματιο 3 x 4 και ενα μπαλκονι 2 x 6.
Οποτε .... να πως ερχεται και κοπλαρει τελεια η ταμπλετα(-κινητο) και "γεμιζει" τα κενα.
Το κενο της υποχρεωτικης "παραλυσιας" μεσα σε ενα σπιτι. Γονεας δεν ειμαι αλλα ....
κατι λιγο το αντιλαμβανομαι. Aν πεφτω τοσο εξω, με ενημερωνεις.