Σε όλη αυτή την πολύχρονη ενασχόληση μου με το hobby, συνειδητοποίησα κάποια πράγματα.
Πρώτα από όλα κατέληξα στο ποιό είναι το χόμπυ μου. Ετσι λοιπόν το χόμπυ μου είναι μια ψευδαίσθηση της όσο το δυνατόν ακριβέστερης (πιστότερης) αναπαραγωγής με ηλεκτρονικές συσκευές ενός μουσικού γεγονότος στον οικιακό μου χώρο, μουσικό γεγονός που είναι αποθηκευμένο σε ένα μέσο που φθείρεται με την πάροδο του χρόνου και φυσικά θα πρέπει να ισχύει garbage in - garbage out, και όχι ωραιοποίηση των πάντων.
Προσπάθησα να αξιολογήσω τους συντελεστές του χομπυ. Κατάλαβα ότι πολλά θεωρούνται αυτονόητα αλλά μάλον δεν είναι τόσο αυτονόητα. Π.χ. αυτός ο περιβόητος δίσκος που έχει γραμμένο πάνω του το πολυπόθητο μουσικο γεγονός που καλείται κάθε φορά να αναπαράγει το σύστημα που φυσικά αν δεν υπάρχει δεν υπάρχει και το χόμπυ. Ε, σκεφθείται πόσες λίγες πληροφορίες και στοιχεία αξιολόγησης έχουμε γιαυτό. Κακό είναι να θέλω όταν κάθομαι να ακούσω ένα μουσικό έργο, να ξέρω τι θα ακούσω με όλες τις λεπτομέρειες της ηχογράφησης, ακόμα-ακόμα και την θέση των οργάνων, των τύπων τους, τις τεχνικές και τα της ηχογράφησης κλπ, πληροφορίες που δυστυχώς δεν δίνονται και το θεωρώ μεγάλο έλειμμα στην εξάσκηση του χόμπυ.
Συνειδητοποίησα την σπουδαιότητα του χώρου, που κατα την άποψή μου ο χώρος συμμετέχει κατά 50% στο τελικό αποτέλεσμα.
Συνειδητοποίησα επίσης, ότι αυτός που ασχολείται με το χόμπυ πρέπει να επενδύσει και σε βασικές τεχνικές γνώσεις για να μην είναι έρμαιο του κάθε πωλητή, που στην καλλίτερη περίπτωση είναι ημιμαθής και στην χειρότερη κακός συμφεροντoλόγος (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις). Συνειδητοποίησα επίσης ότι ο απλός χομπίστας δεν έχει κανένα μέσο άμυνας απέναντι στους τεχνολάγνους και μάλιστα απέναντι στους μονόχνωτους τεχνολάγνους, ούτε όμως και απέναντι στους νεόκοπους και εκκωλαπτόμενους σοφούς. Ευτυχώς όμως σήμερα με την διάδοση του ιντερνετ (που εισάγει νέα ήθη και έθιμα), μπορείς να ξεφύγεις απο πολλές παγίδες, αρκεί να διαθέτεις όρεξη και κρίση.
Κατάλαβα ότι όσο πιό φρέσκο είναι το ζωντανό άκουσμα τόσο λιγότερο αληθοφανές μου φαίνεται το στερεοφωνικό συστημα.
Με την πάροδο των ετών και την συμβίωση με πολλές μηχανές κατέληξα ότι όταν μία συσκευή δεν είναι σωστά σχεδιασμένη (εννοώ τεχνικά και όχι design), δεν έχει πιθανότητες να αποδώσει σωστά και όταν είναι σωστά σχεδιασμένη που αποδεικνύεται απο το εργαστήριο τότε θα πρέπει να περάσει στο ακουστικό τεστ για τελική εκτίμηση.
Δυστυχώς κατάλαβα ότι είναι το χόμπυ με παραπάνω απο μία αλήθειες ή με παραπάνω απο μία σωστές απόψεις-απαντήσεις για το ίδιο μουσικό γεγονός.
Πιστεύω πλέον οτι ένα σύστημα ξεκινάει να χτίζεται απο το ηχείο, μετά ο ενισχυτής ο οποίος τουλάχιστον πρέπει να το οδηγεί σωστά γιατί αν γίνει καλός φίλος με το ηχείο μπορεί να ικανοποήσεις πολλές παραξενιές που φαίνεται να έχουν τα ηχεία και μετά οι πηγές. Ακρογωνιαίος λίθος, η συνέργεια χώρου και συστήματος. Πολλά συστήματα αδικούνται επειδή ο χωρος είναι ακατάλληλος ακουστικά.
Αυτές τις απόψεις διαμόρφωσα απο την υπερτριακονταετή ενασχόλησή μου με το χόμπυ(φυσικά είναι προσωπικές απόψεις και δεν διεκδικώ το αλάθητο) και πιστεύω ότι σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιό ευνοικά για την διάδοση του χόμπυ σε πλατύτερες μάζες με αξιόλογες μηχανές, γιατί ξεπεράσαμε τον αναλφαβητισμό, τον φόρο πολυτελείας (πολλές φορές 300%), το ΦΠΑ 36%, την οικονομική ανέχεια κλπ.