Όπως έχετε καταλάβει είμαι σε φάση υπερβολικής απορρόφησης πληροφορίας, μαθαίνω, διαβάζω, βλέπω τι μου γράφετε. Επ ουδενί δεν πρόκειται να κρατήσω κάτι απλά επειδή διάβασα κολακευτικά reviews.
Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ασχολούμαι σοβαρά με HiFi (στην Αθήνα ξεκίνησα ουσιαστικά με σύστημα 5.1 άρα δε μετραει), οπότε είναι σοκ η όλη φάση. Διάβαζα επι χρόνια για soundstage και δεν το είχα βιώσει ποτέ. Ξενέρωσα στην αρχή με το ότι οι χροιές δεν ξυρίζουν όπως στα ακουστικά μου, αλλά σήμερα, στη σωστή απόσταση και σε πολύωρη ακρόαση, καταλαβαίνω πως αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα αλλά μειώνει την κόπωση, αυξάνει το βάθος σκηνής, και πολλά άλλα που δεν είχα υποψιαστεί ποτέ.
Είμαστε ακόμα στις 5 από τις 60 μέρες δοκιμής. Αλλά η διαφορά με τη νέα θέση ακρόασης ήταν ό,τι πιο συγκλονιστικό δοκίμασα αυτές τις 5 μέρες. Άρα ξεκινάμε από την αρχή σε νέα βάση.
Τώρα ακούω Carmina Burana (την ιστορική ηχογράφηση του Jochum του 1968) και όχι μόνο δε με ενοχλεί η παλαιότητα αλλά ανακαλύπτω νέα στοιχεία στην ενορχήστρωση μετά από 30 χρόνια που ακούω αυτό το έργο (από την ίδια)