Καλημέρα σε όλους....
Θα γράψω λίγα λόγια για τον Luxman τον οποίο ακροάστηκα για 2 μέρες... περίπου ένα 20ωρο συνολικά.
Να αναφέρω ότι η δοκιμή έγινε με transport ένα MacPro και ακουστικά τα AKG K270 απευθείας πάνω στο Dac. Σύνδεση USB. ΔΕΝ δοκιμάστηκαν Coaxial/Optical.
Ταϊστηκε με κάθε λογής Flac και αναλύσεις...
Ξεκινάω αναφέροντας την καταπληκτική ποιότητα κατασκευής. Full Metal Jacket, ωραιότατοι διακόπτες, οθόνη... πολύ πολύ καλή κατασκευή. Σε κερδίζει αμέσως.
Την πρώτη μέρα παίξαμε με ένα USB καλώδιο του σωρού, από εκτυπωτή.
Οι εντυπώσεις:
the Pros:
Γλυκόηχο. Οι ανώτερες χαμηλές και οι μεσαίες του --> πλούσιες.
Ψηλά ισορροπημένο.
Δεν παρατήρησα αλλοίωση στα μουσικά δρώμενα. Δεν στρογύλευε.
Ικανοποιητική ανάλυση.
Γενικά ένα γλυκόηχο dac που σου μετέφερε με γλύκα και ροή την πληροφορία που του τάιζε το transport.
Να πω επίσης πως ήταν και dead silent το μηχάνημα. Δεν ακουγόταν ο παραμικρός θόρυβος, βόμβος, φύσημα ή δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να ακούγεται.
Υπάρχει κάποιος όρος γι' αυτό αλλά δεν τον θυμάμαι και συγχωρήστε με... κάτι τύπου "black κάτι" νομίζω.. :2thumb22sup:
the Cons:
Καθόλη την διάρκεια των ακροάσεων ένοιωθα τα όρια της σκηνής.
Βάθος και πλάτος μου ήταν πολύ ξεκάθαρα και δυστυχώς περιορισμένα... και σχεδόν το ίδιο σε κάθε είδος μουσικής που έπαιξε.
Σαν αποτέλεσμα του παραπάνω, το Dac ένοιωθες αρκετές φορές να μην έχει "αέρα"... κάπου αραιά/πυκνά σαν να πνιγόταν.
Στα αρνητικά του, εγώ προσωπικά θα αναφέρω το γεγονός ότι μου έδειξε προτίμηση σε συγκεκριμένες μουσικές.
Και το βάζω στα αρνητικά, γιατί εγώ προσωπικά σαν Αντώνης (μπορεί και να κάνω λάθος), θα ήθελα δίνοντας ένα 1000ρικο να μπορεί να παίζει με άνεση σχεδόν τα πάντα.
ΟΚ, λογικό να έχει προτιμήσεις, αλλά το Luxman ήταν κάπως απόλυτο.
Τί εννοώ... παίζει υπέροχα μικρά σύνολα, παίζει μέλι ότι έχει να κάνει με φωνές (σχεδόν λιώνεις με τις φωνές), δείχνει να αγαπάει την jazz... τέτοια πράγματα...
Αν του δώσεις κάτι πιο σύνθετο, μεγάλες ορχήστρες, ή κάτι πιο σκληρό και βρώμικο/μπερδεμένο, τύπου Rage Against the Machine, δεν.... εκεί νοιώθεις ένα πνίξιμο, ένα μπέρδεμα... μια δυσκοιλιότητα.
Σε κάποια ροκ ακούσματα δε, όπως Rage Against the Machine ή ακόμα και στο Time από Pink Floyd, από γλυκόηχο έκανε μεταστροφή προς το προβολικό. Μπέρδεμα χαμηλά με πολύ τονισμό στις υψηλές... σχεδόν κουραστικό.
Συγκριτικά / Συμπερασματικά
Θα χαρακτήριζα καλό σαν σύνολο το μηχανάκι της Luxman ΑΛΛΑ με λάθος τιμή.
Στο 1000ρικο που παίζει, ΙΜΗΟ θα έπρεπε να είναι πιο updated σε features, να έχει ασύγχρονη USB κλπ κλπ... ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και πολύ δύσκολος.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω πως προτιμώ το ODac σε σχέση με το Luxman ενώ και το Teac σε πολλά σημεία σαν σύνολο κερδίζει (αν και σε ένα 60%+ μοιάζουν στον ήχο -απλά το Teac δεν πάσχει τόσο πολύ στην παρουσίαση της σκηνής και στον αέρα που προσφέρει-).
ODac & Teac αξίζει να αναφερθεί ότι είναι πολύ κάτω από το μισό της τιμής του Lux.
Συμπερασματικά, και δεν θα σας κουράσω άλλο, αν ΔΕΝ άκουγα πολύ ροκ μουσική και ΑΝ είχε κανά 500ρι, θα ανέβαινε πολύ στο rank. Δυστυχώς, ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημά του να είναι η τιμή πώλησής του.
Σαν υστερόγραφο, θα ήθελα να σας αναφέρω 2-3 πραγματάκια...
1. Αλλάζοντας USB καλώδιο με ένα καλό Furutech το Dac "άκουσε" στην αλλαγή και απέκτησε κάπως παραπάνω λεπτομέρεια και αέρα... κάπως σαν να άπλωσε και η σκηνή (που ήταν το μεγάλο του μείον) ΑΛΛΑ όχι σε βαθμό που να αλλάζει η γενική μου εικόνα.
2. Θυμίζω ότι το setup ήταν MacPro και ακουστικά απευθείας πάνω του, οπότε
πιθανόν σε ένα κυρίως σύστημα να έβγαζε άλλες αρετές ή να άλλαζαν δραματικά τα πράγματα.
3. Δεν είμαι κανάς έμπειρος ριβιούερ, οπότε γενικά μην κρέμεστε και από τα λόγια μου. Αν ενδιαφέρεστε για το Luxman ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ το. Μην πάρω κανέναν στο λαιμό μου.
4. Το 5102 που φοράει, γνωρίζει κανείς αν είναι παλιό ή όχι?