Πως είναι δυνατόν να αγνοήσω έναν Charles Mingus,έναν Tom Waits,έναν Bach κάποιους King Crimson κ.α ,που αν και ανήκουν σε εκ διαμέτρου αντίθετα ματιβα,οριοθετούν και απελευθερώνουν ταυτόχρονα εκ νέου την προσωπικότητά μου...
Με λίγα λόγια,είμαι της γνώμης πως όσα και να έχει ακούσει κάποιος κατά την διάρκεια της ζωής του,όσους δίσκους και να έχει,δεν είναι αρκετά (οι) αν δεν έχει μέσα του την στόφα της διορατικότητας η οποία διαμορφώνεται συνεχώς με την διαδικασία της τριβής και οχι μονον.....
Σπυρο πολυ ωραια μιλας. Δεν εχω αντιρρηση... και εγω ο ιδιος εχω αλλαξει προτιμησεις και εχω πλουτισει την γκαμα των μουσικων ειδων που ακουω οσο περνανε τα χρονια.
Εσχατως δε διαπιστωνω οτι αρχιζω να ενθουσιαζομαι με ειδος μουσικης που δεν με απασχολουσε καθολου μεχρι προ λιγων ετων.
Μιλαω για το απολυτο "ακουω τα παντα". Προσεξε οχι απλα ανεχομαι, δεν με ενοχλει, μπορω να ακουσω μερικα κομματια αλλα "ακουω" που σημαινει ασχολουμαι. Δεν γινεται πρωτα απ ολα πρακτικα να ακους τα παντα. Εδω ειναι δυσκολο να ασχοληθεις σοβαρα με 2-3 ειδη μουσικης ακομα και ακουγοντας μουσικη ολη την ημερα. Εκτος αν θεωρεις οτι το να ακουσεις 5 τραγουδια του Τζακσονα και 3 της Μαντονα σημαινει οτι ακους και σου αρεσει η ποπ μουσικη. Δεν γινεται να σου αρεσουν τα παντα... εστω οχι το ιδιο για να διευκολυνω. Βρες μου εναν οπαδο της Βανδη που να ακουει και Ραχμανινοφ και Μεταλλικα να ακουσω τι εχει να πει περι μουσικης θα με ενδιεφερε. Το απλως ακουω στο μπακραουντ διαφορα τραγουδια για εμενα δεν ταυτιζεται με το "ακουω μουσικη". Αυτο εννοω.
Προσεξε τωρα στα ονοματα που ανεφερες (Charles Mingus, Tom Waits, Bach, King Crimson) δεν ξερω γιατι βρισκω μια συνδεση που εχει να κανει με την καλλιτεχνικη ποιοτητα και αξια και δεν με ξενιζει να ακουει το εργο ολων αυτων (εγω το κανω). Σε αυτα τα ονοματα θα εβαζες ας πουμε και τη lady Gaga και την Britney Spears? Αν πεις οχι τοτε σημαινει οτι καταλαβες την ουσια αυτων που θελω να πω.
Last edited: