Α, ξέχασα το βασικότερο απ'ολα.
Βρες μια δουλειά. Η δουλειά δεν είναι μόνο βιοπορισμός, είναι πολλά παραπάνω. Αν δεν έχεις ανάγκη τα χρήματα για βιοπορισμό, ακόμα καλύτερα, μπορείς να'σαι πιο επιλεκτικός και να βρεις κάτι που σου ταιριάζει.
Εγώ που στα λέω αυτά περνάω ένα ολόκληρο χρόνο σκεπτόμενος αυτές τις 1-2 βδομάδες το καλοκαίρι που θα κλείσω το email μου και θα λιώσω σε μια αιώρα στο χωριό. Αλλά όταν έρχεται εκείνη η στιγμή, από τη 2η κιόλας μέρα αρχίζω να νιώθω περίεργα και τελικά καταλήγω να περνάω 1-2 ώρες καθημερινά σε καφετέριες απαντώντας emails και χαζεύοντας πράγματα σχετικά με τη δουλειά.![]()
14. Από το 8 και το 9 εξαιρείται το να κάνεις κακό σε οποιονδήποτε έτσι;
Μην παρεξηγηθούμε.
Όλα ωραία, όλα καλά, αυτό το τελευταίο με χάλασε λίγο...
Κάποιες φορές πιστεύω θα χαλάρωνα πραγματικά αν είχα το ελεύθερο να κάνω ότι θέλω σε κάποιους ανεγκέφαλους
Ευκαιρία βέβαια με τον ιό που μας έκατσε να το πάθουν μόνοι τους.
@SR71B
Εγώ αυτό που κατάλαβα είναι οτι από κάποιους ανθρώπους τρώς «ξύλο», δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις και ψάχνεις κάτι ανάμεσα σε καταφύγιο/επιβεβαίωση.
Δικό σου θέμα.
Απλώς να σου πω δύο τρία πραγματάκια ακόμα και δεν ξαναμιλάω.
ΟΛΟΙ τρώμε ξύλο. Ειδικά από τις γυναίκες μας.
Η δικιά μου έχει γνωριστεί άπειρες φορές με αγίους που δεν υπάρχουν γιατί ακριβώς "ποτε δεν μου ειπες κατι τετοιο".
Και με έχει κάνει τσιμπ..κι άλλες τόσες.
Και άπειρες φορές με έχει πάρει ο ύπνος σκεφτόμενος το αφεντικό μου ή τον μαλάκα που κοντέψαμε να παίξουμε ξύλο στο φανάρι.
Η τον φίλο που με έγραψε, ή την γκόμενα που με έστησε, ή, ή, ή
Ε και;
Έτσι είναι ρε φίλε η ζωή.
Γίνεται κάτι, το επεξεργαζόμαστε, το αντιμετωπίζουμε και πάμε παρακάτω.
Είμαι 50 χρονών και κοιτώντας το παρελθόν μου βλέπω πως ελάχιστες ήταν οι φορές που πραγματικά υπήρχε πρόβλημα στη ζωή μου.
Το 80% ήταν εγωϊσμοί, παρεξηγήσεις, νάζια, προσωπικά μου σκαλώματα, δεισιδαιμονίες και συμπλέγματα και γενικώς ΓΤΠΚ.
Με ανθρώπους ξένους ή πολυαγαπημένους.
Τα ίδια πάνω κάτω βλέπω στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της γενιάς μου και δώθε.
Και όταν καμμιά φορά μου λένε «θυμάσαι τότε...;»
Οχι, δεν θυμάμαι. Ή μπορεί να θυμάμαι. Και τι έγινε;
Δεν με ενδιαφέρει να θυμάμαι. Μου αρέσει να αυτοσχεδιάζω.
Είναι ο λόγος που λατρεύω τα ζώα κοπρίτες, το ποδόσφαιρο αλάνας και ορισμένα είδη μουσική.
Γιατί όπως τον βρούνε τον καιρό τον αρμενίζουν και το ευχαριστιούνται. Γιατί είναι αλητάκια και δεν ντρέπονται.
Άλλοι είναι φτιαγμένοι για να κυνηγάνε, κι άλλοι για να τριγυρνάνε. Πως θα γίνει.
Δεν επικρίνω τον άλλο που είναι κατι διαφορετικό, δεν ντρέπομαι γι αυτό που είμαι.
Νέτα σκέτα.
Δεν νομίζω οτι το πρόβλημά σου είναι η μνήμη σου ή το παρελθόν σου.
Μάλλον κάτι άλλο ψάχνεις και δεν βρίσκεις το θάρρος να το ζητήσεις στα ίσια.
Είτε από τον εαυτό σου είτε από κάποιον άλλο.
Οτι νομίζεις, αλλά εγώ θα σου έλεγα να το κάνεις.
Τι είχες τι έχασες στο κάτω κάτω.
Δεν εχω δουλεια, δεν εχω γυναικα, δεν εχω παιδια, δεν εχω χρεη ....
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.