Σωστά. Αυτός είναι ο λόγος που μόνο <κρυφοκοιτάζω>.
Γι αυτό κι εγώ τέτοιους δίσκους προτιμώ να τους αγοράζω σε κατάσταση VG+. Ακόμα κι αν αποδειχτούν ταλαιπωρημένοι, τουλάχιστον δεν κλαις τα λεφτά σου. Επιπλέον, τα βινύλια εκείνης της εποχής ήταν συχνά "θορυβωδη" ακόμα και αν ήταν άπαιχτα. Οπότε θεωρώ ότι το πολύ ψείρισμα της μαϊμούς σε δίσκους τέτοιας ηλικίας είναι υπερβολή.
γι'αυτό δεν είναι υπερβολή η ύπαρξη 2ης ή και 3ης κεφαλής όταν ο βραχίονας επιτρέπει εύκολη αλλαγή, ή 2ου πικάπ όταν το 1ο δεν το ακουμπάς εύκολα...
Μπα... Μάλλον το άλλο λέει Columbia Silver Blue = 79,99GBP
Καλώς σου ήρθαν και καλές ακροάσεις Κώστα !
Προχτές είχαμε παραλαβή.![]()
Στάλθηκε από το EML-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Λοιπόν, η γερμανική jpc έχει πολύ συχνά προσφορές σε βινύλια και χωρίς έξοδα αποστολής εντός Γερμανίας. Ο πρώτος δίσκος εκ δεξιών είναι η περίφημη ηχογράφηση της 9ης με τον Furtwängler στο Bayreuth, με το ακουσμα της οποίας ουσιαστικά ξεκίνησε η σχέση μου με την κλασική μουσική. είναι μια απο τις λίγες ηχογραφήσεις που έχω σε πολλές εκδόσεις: Έχω τη γερμανική Electrola, τη γαλλική ΕΜΙ, τη βρεττανική HMV Treasury σε βινύλια, και τώρα αυτή, επανέκδοση του 2015 σε βινύλιο 180γρ. απο τη Warner. Δυστυχώς δεν έχουν την ίδια ετικέτα, αλλά τουλάχιστον έχουμε το ίδιο εξώφυλλο με το πανάκριβο πρωτότυπο. Εννοείται ότι έχω και διάφορα SACD, CD, άυλα κλπ.
Πως ακούγεται η επανέκδοση; Πιο μαλακή σε σχέση με τις παλιότερες εκδόσεις, ίσως πιο "θολή". Με τίποτα δε θα τη χαρακτήριζα audiophile, είναι απλά μια μέτρια ζωντανή ηχογράφηση που αρχικά είχε ηχογραφηθεί για αρχειακούς λόγους (ο Furtwängler δεν επέτρεψε ποτέ την κυκλοφορία της, κυκλοφόρησε μετά θάνατον) και δεν προσπαθεί να το κρύψει. Οι παλιές προσπαθούν να το επικαλύψουν τονίζοντας πότε τα πρίμα, πότε τα μέσα, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται, δυστυχώς. Νομίζω η καλύτερη ηχητικά απο τις παλιές είναι η ταπεινή HMV Treasury που κοστίζει και λιγότερα. Πιο ακριβής, καλύτερες δυναμικές και μπάσο. Στη γαλλική και τη Γερμανική έκδοση κάποια όργανα ακούγονται καλύτερα, κάποια χειρότερα, κατά περίπτωση πάντα. Και φυσικά έχουμε το αιώνιο πρόβλημα των παλιών βινυλίων, το θόρυβο...
Ο μεσαίος δίσκος είναι άλλη περίπτωση. Μιλάμε για ένα audiophile αριστούργημα, μια θρυλική ηχογράφηση της DECCA. Η συγκεκριμένη επανέκδοση της Speakers Corner είναι άψογη, με θεϊκή ανάλυση και αίσθηση του χώρου. Σίγουρα δεν αντικαθιστά τον αγαπημένο μου Klemperer, αλλά τον ανταγωνίζεται επάξια.
Και να τελειώσουμε με τον Carlos Paita και τις επιλογές του απο τον Wagner. Ήταν η πρώτη του ηχογράφηση που έκανε πάταγο όταν βγήκε και βραβεύτηκε κατευθείαν με το Grand Prix du Disque. Δυστυχώς, δεν απογείωσε την καριέρα του και ο εξαιρετικός αυτός μαέστρος δεν είχε τη φήμη που θα του άξιζε. Ο δίσκος πάντως είναι διαμάντι.
Κώστα,τον Μέντελσον στην Decca από το discogs τον αγόρασες?
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.