Με Αφορμή τόν John Lennon
- Thread starter Τσάκωνας Βασίλης
- Start date
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Sleep with Angels
Συμφωνώ απόλυτα.
Γι' αυτό εξάλλου γράφω και την λέξη "..υποτίθεται.."
Να προσθέσω μονάχα αν μου επιτρέπεις, πως τα κίνητρά τους (των καλλιτεχνών) είναι πολύ δυσδιάκριτα τις περισσότερες φορές και το κατά πόσο "βγάζουν προς τα έξω τα εσώψυχα τους" μόνο να το υποθέσουμε μπορούμε.
Είναι πολύ σωστή η επισήμανσή σου: ..τον ( ελεύθερο ) καλλιτέχνη..
Σ´ευχαριστώ και για το λινκ πιο πάνω, εξαιρετική συζήτηση.
Συμφωνώ απόλυτα.
Γι' αυτό εξάλλου γράφω και την λέξη "..υποτίθεται.."
Να προσθέσω μονάχα αν μου επιτρέπεις, πως τα κίνητρά τους (των καλλιτεχνών) είναι πολύ δυσδιάκριτα τις περισσότερες φορές και το κατά πόσο "βγάζουν προς τα έξω τα εσώψυχα τους" μόνο να το υποθέσουμε μπορούμε.
Είναι πολύ σωστή η επισήμανσή σου: ..τον ( ελεύθερο ) καλλιτέχνη..
Σ´ευχαριστώ και για το λινκ πιο πάνω, εξαιρετική συζήτηση.
send
AVClub Fanatic
Όχι δα και Ιστορία οι αφειδώς σκορπούντες "τίτλους" Αμερικάνοι: πλάι στον Βασιλιά είχαν και τον Πρίγκηπα, τον Νονό της Σόουλ και άλλα ύπατα αξιώματα...
Για μένα η τέχνη είναι μια εξαιρετικά ισχυρή μορφή επικοινωνίας. Με στενά κριτήρια ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι κάθαρμα και ανήθικος.
Δεν έχει νόημα να κρίνουμε ένα καλλιτέχνη από την προσωπική του ζωή (ή να το πούμε σωστότερα: από την κοινωνική του στάση δηλαδή τη στάση του απέναντι στούς άλλους εμάς). Είμαστε κοινωνικά ζώα και δεν υπάρχει αυστηρά προσωπική ζωή - μύθος είναι...
Όμως για μένα η κουβέντα για τον Lennon δεν έχει να κάνει με το πόσο επιτυχημένα και αποτελεσματικά μετέδωσε αυτά που είχε να πεί αλλά αυτά καθαυτά που είπε..
Εκεί δεν υπάρχει καμμιά σύγκριση με βασιλιάδες και διαδόχους...
Δεν έχει νόημα να κρίνουμε ένα καλλιτέχνη από την προσωπική του ζωή (ή να το πούμε σωστότερα: από την κοινωνική του στάση δηλαδή τη στάση του απέναντι στούς άλλους εμάς). Είμαστε κοινωνικά ζώα και δεν υπάρχει αυστηρά προσωπική ζωή - μύθος είναι...
Όμως για μένα η κουβέντα για τον Lennon δεν έχει να κάνει με το πόσο επιτυχημένα και αποτελεσματικά μετέδωσε αυτά που είχε να πεί αλλά αυτά καθαυτά που είπε..
Εκεί δεν υπάρχει καμμιά σύγκριση με βασιλιάδες και διαδόχους...
Απάντηση: Re: Με Αφορμή τόν John Lennon
Για τον Δημοκηδή(με το πολύ ωραίο user name!) και τον Petros_m:
Η άποψη σας για την Ιστορία είναι σεβαστή αλλά να τολμήσω μια λίγο διαφορετική οπτική:
Όπως ξέρετε η Ιστορία έχει γραφτεί σε πολλές εκδόσεις, από πολλούς ιστορικούς, και για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά.
Το ίδιο και οι βιογραφίες και οι αναλύσεις του έργου διαφόρων stars και "βασιλιάδων" καλλιτεχνών.
Και η αντικειμενικότητα όλων αυτών των ιστορικών και βιογράφων ελέγχεται κάθε φορά, αναλόγως την χρονική στιγμή και με διαφορετικά κριτήρια.
Μιας και αναφέρθηκε ο όρος "Μέγας", ο Μέγας Αλέξανδρος για παράδειγμα, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μέγας στρατηλάτης και εκπολιτιστής λαών, ενώ από πολλούς άλλους (και έλληνες) μέγας γενοκτόνος τύπου Τζένκινς Χαν.
Και στην Αμερική πολλοί stars έχουν χαρακτηριστεί "βασιλιάδες" από πολλούς αναλυτές, οι ίδιοι που από άλλους παρουσιάστηκαν ως απατεώνες που πάτησαν επί πτωμάτων για να αναρριχηθούν στην κορυφή.
Δεν στέκομαι στο ποιός έχει δίκιο ιστορικά.
Και φυσικά όπως λέτε η Ιστορία δεν έχρισε τυχαία κάποιον Μέγα.
Θέλω όμως να τονίσω και να πω πως ΟΛΑ είναι σχετικά και παίζει ρόλο από ποιά μεριά και με ποιά κριτήρια το βλέπει κανείς.
Απόλυτη Ιστορία και Αντικειμενική απλώς δεν υπάρχει.
Κάποτε υπήρξα κι εγώ ειδωλολάτρης (εννοώ καλλιτεχνικών ειδώλων χε χε..)
Τώρα στέκομαι πολύ πιο κριτικά και επιφυλακτικά απέναντι ακόμη και σε καλλιτέχνες που εκτιμώ πολύ, και ΚΥΡΙΩΣ απέναντι σε κάθε είδους "μέγα":
Είτε "Μega star" ή "βασιλιάς" καλλιτέχνης είναι αυτός, είτε ο Μega AB Βασιλόπουλος.
Μπορεί την απόλυτη λατρεία ενός "ειδώλου-star-βασιλιά" να την έχουμε ανάγκη ως έφηβοι μεγαλώνοντας, αλλά γενικώς την "ειδωλοποίηση" περαιτέρω την θεωρώ πολύ δεσμευτική και επικίνδυνη για έναν ώριμο και ελεύθερο -συνειδησιακά- άνθρωπο.
Για αυτό και πρότεινα στα σχόλια μου να κρίνουμε ΣΥΝΟΛΙΚΑ τους καλλιτέχνες ΚΑΙ από την ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ τους γενικότερα.
Όσον αφορά την αξία του καλλιτεχνικού έργου και του Elvis και του Lennon,
αυτή είναι αναμφισβήτητη, ούτε λόγος να γίνεται.
Και με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο μια ΣΥΝΟΛΙΚΗ κριτική ματιά στην ζωή τους δεν ακυρώνει το καλλιτεχνικό τους έργο! (το αναφέρω γιατί σε κάποιο post κάποιος μου το επισήμανε - δεν εννοούσα αυτό!)
Αυτά. Μια προσωπική άποψη εκφράζω. Οι απόψεις σας (ακόμη κι αν διαφωνώ με κάποιες) μου είναι όλες σεβαστές.
Σας ευχαριστώ και συγνώμη για το μακροσκελές post. Καλή συνέχεια..
Για τον Δημοκηδή(με το πολύ ωραίο user name!) και τον Petros_m:
Η άποψη σας για την Ιστορία είναι σεβαστή αλλά να τολμήσω μια λίγο διαφορετική οπτική:
Όπως ξέρετε η Ιστορία έχει γραφτεί σε πολλές εκδόσεις, από πολλούς ιστορικούς, και για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά.
Το ίδιο και οι βιογραφίες και οι αναλύσεις του έργου διαφόρων stars και "βασιλιάδων" καλλιτεχνών.
Και η αντικειμενικότητα όλων αυτών των ιστορικών και βιογράφων ελέγχεται κάθε φορά, αναλόγως την χρονική στιγμή και με διαφορετικά κριτήρια.
Μιας και αναφέρθηκε ο όρος "Μέγας", ο Μέγας Αλέξανδρος για παράδειγμα, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μέγας στρατηλάτης και εκπολιτιστής λαών, ενώ από πολλούς άλλους (και έλληνες) μέγας γενοκτόνος τύπου Τζένκινς Χαν.
Και στην Αμερική πολλοί stars έχουν χαρακτηριστεί "βασιλιάδες" από πολλούς αναλυτές, οι ίδιοι που από άλλους παρουσιάστηκαν ως απατεώνες που πάτησαν επί πτωμάτων για να αναρριχηθούν στην κορυφή.
Δεν στέκομαι στο ποιός έχει δίκιο ιστορικά.
Και φυσικά όπως λέτε η Ιστορία δεν έχρισε τυχαία κάποιον Μέγα.
Θέλω όμως να τονίσω και να πω πως ΟΛΑ είναι σχετικά και παίζει ρόλο από ποιά μεριά και με ποιά κριτήρια το βλέπει κανείς.
Απόλυτη Ιστορία και Αντικειμενική απλώς δεν υπάρχει.
Κάποτε υπήρξα κι εγώ ειδωλολάτρης (εννοώ καλλιτεχνικών ειδώλων χε χε..)
Τώρα στέκομαι πολύ πιο κριτικά και επιφυλακτικά απέναντι ακόμη και σε καλλιτέχνες που εκτιμώ πολύ, και ΚΥΡΙΩΣ απέναντι σε κάθε είδους "μέγα":
Είτε "Μega star" ή "βασιλιάς" καλλιτέχνης είναι αυτός, είτε ο Μega AB Βασιλόπουλος.
Μπορεί την απόλυτη λατρεία ενός "ειδώλου-star-βασιλιά" να την έχουμε ανάγκη ως έφηβοι μεγαλώνοντας, αλλά γενικώς την "ειδωλοποίηση" περαιτέρω την θεωρώ πολύ δεσμευτική και επικίνδυνη για έναν ώριμο και ελεύθερο -συνειδησιακά- άνθρωπο.
Για αυτό και πρότεινα στα σχόλια μου να κρίνουμε ΣΥΝΟΛΙΚΑ τους καλλιτέχνες ΚΑΙ από την ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ τους γενικότερα.
Όσον αφορά την αξία του καλλιτεχνικού έργου και του Elvis και του Lennon,
αυτή είναι αναμφισβήτητη, ούτε λόγος να γίνεται.
Και με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο μια ΣΥΝΟΛΙΚΗ κριτική ματιά στην ζωή τους δεν ακυρώνει το καλλιτεχνικό τους έργο! (το αναφέρω γιατί σε κάποιο post κάποιος μου το επισήμανε - δεν εννοούσα αυτό!)
Αυτά. Μια προσωπική άποψη εκφράζω. Οι απόψεις σας (ακόμη κι αν διαφωνώ με κάποιες) μου είναι όλες σεβαστές.
Σας ευχαριστώ και συγνώμη για το μακροσκελές post. Καλή συνέχεια..
AlexTheodin
Supreme Member
Είναι απο τα κλασικότερα διλήματα της τέχνης (και όχι μόνο φυσικά) που προκαλεί μεγάλες συζητήσεις και είαι σχεδόν αδύνατον να υπάρξει ομόφωνο συμπέρασμα.
Ένα δημιούργημα πρέπει να κρίνεται μόνο του ή σε συνάρτηση με τον δημιουργό του. Είναι η πηγή σημαντικότερη απο την είδηση και πάει λέγοντας...
Η μία πλευρά υποστηρίζει οτι μία δημιουργία πρέπει να κρίνεται για αυτό που είναι, για την αλήθεια της και την αξία της ώς αυτόνομη ύπαρξη. Ένα γλυπτό για την πλαστικότητα του, ένας πίνακας για την αρμονία του και αυτά που απεικονίζει, ένα τραγούδι για την μουσικότητά του και γενικά το κάθενα με κριτήρια που αφορούν το ίδιο.
Η άλλη οτι όλα αυτά είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένα με τον δημιουργό τους και το ποιόν του. Ένας ψεύτης δεν μπορεί να πεί αλήθειες, ένας χυδαίος δεν μπορεί να τραγουδήσει για ευγενή πράγματα κοκ
Στην πραγματικότητα όλοι επιρρεαζόμαστε απο την πηγή για να κρίνουμε το νερό. Το περιτύλιγμα παίζει τον ρόλο του, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι οτι κάθε έργο πρέπει να κρίνεται πρωτίστος για αυτό που είναι και όχι για αυτόν που το δημιούργησε.
Η Μόνα Λίζα είναι σπουδαίος πίνακας και θα ακόμα και αν αντί για τον Ντα βίντσι τον είχε κάνει ο Χίτλερ. Ο Έλβις ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και ας κοιμόταν με 10 γυναίκες μαζί κάθε βράδυ. Το ίδιο και ο Τζάκσον, ο Γούντυ Άλλεν και όποιος άλλος... Η αξία τους ώς καλλιτέχνες είναι ανεξάρτητη της προσωπικής τους ζωής, στον βαθμό που αυτή δεν περιορίζει το τελικό αποτέλεσμα. Όσο δεν απαγορεύει δλδ σε έναν ψεύτη να πεί κάποια στιγμή την αλήθεια...
Ένα δημιούργημα πρέπει να κρίνεται μόνο του ή σε συνάρτηση με τον δημιουργό του. Είναι η πηγή σημαντικότερη απο την είδηση και πάει λέγοντας...
Η μία πλευρά υποστηρίζει οτι μία δημιουργία πρέπει να κρίνεται για αυτό που είναι, για την αλήθεια της και την αξία της ώς αυτόνομη ύπαρξη. Ένα γλυπτό για την πλαστικότητα του, ένας πίνακας για την αρμονία του και αυτά που απεικονίζει, ένα τραγούδι για την μουσικότητά του και γενικά το κάθενα με κριτήρια που αφορούν το ίδιο.
Η άλλη οτι όλα αυτά είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένα με τον δημιουργό τους και το ποιόν του. Ένας ψεύτης δεν μπορεί να πεί αλήθειες, ένας χυδαίος δεν μπορεί να τραγουδήσει για ευγενή πράγματα κοκ
Στην πραγματικότητα όλοι επιρρεαζόμαστε απο την πηγή για να κρίνουμε το νερό. Το περιτύλιγμα παίζει τον ρόλο του, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι οτι κάθε έργο πρέπει να κρίνεται πρωτίστος για αυτό που είναι και όχι για αυτόν που το δημιούργησε.
Η Μόνα Λίζα είναι σπουδαίος πίνακας και θα ακόμα και αν αντί για τον Ντα βίντσι τον είχε κάνει ο Χίτλερ. Ο Έλβις ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και ας κοιμόταν με 10 γυναίκες μαζί κάθε βράδυ. Το ίδιο και ο Τζάκσον, ο Γούντυ Άλλεν και όποιος άλλος... Η αξία τους ώς καλλιτέχνες είναι ανεξάρτητη της προσωπικής τους ζωής, στον βαθμό που αυτή δεν περιορίζει το τελικό αποτέλεσμα. Όσο δεν απαγορεύει δλδ σε έναν ψεύτη να πεί κάποια στιγμή την αλήθεια...
Να ξηγηθώ λίγο γιά το στιχάκι που χρησιμοποίησα, μιάς και ίσως φάνηκε να βεβηλώνει το νήμα του Lennon
Μίλησα γιά τον κανιβαλισμό της Ηγεμονικής Ματαιοδοξίας και Στρουθοκάμηλους που επενδύουν στο να ζήσουν αύριο
και πρόθεσή μου ήταν να
δημιουργήσω ένα κοντράστ γιά να αναδειχθεί το μεγαλείο του Lennon
και
γι'αυτό και έβαλα την συγκεκριμένη φωτό
όπου γιά να Ζήσει ο άνθρωπος δεν χρειάζεται μοδάτα ρούχα, ηλεκτρικές ανέσεις και μαλακά στρώματα.
Του φτάνει η Αγάπη. Και από αυτήν και μόνο γαντζώνεται
send
AVClub Fanatic
Αυτή είναι μια άλλη όψη του Λέννον, αυτή που τον αναβιβάζει στο πάνθεον των νεανικών (μου, μας, πολλών τελοσπάντων) ηρώων.
Ο Λέννον-καλλιτέχνης όπως υπάρχει αποτυπωμένος στο βινίλιο, είναι κάτι άλλο και επίσης πολύ μεγάλος.
Ο Λέννον-καλλιτέχνης όπως υπάρχει αποτυπωμένος στο βινίλιο, είναι κάτι άλλο και επίσης πολύ μεγάλος.
Να ξηγηθώ λίγο γιά το στιχάκι που χρησιμοποίησα, μιάς και ίσως φάνηκε να βεβηλώνει το νήμα του Lennon
Μίλησα γιά τον κανιβαλισμό της Ηγεμονικής Ματαιοδοξίας και Στρουθοκάμηλους που επενδύουν στο να ζήσουν αύριο
και πρόθεσή μου ήταν να
δημιουργήσω ένα κοντράστ γιά να αναδειχθεί το μεγαλείο του Lennon
και
γι'αυτό και έβαλα την συγκεκριμένη φωτό
όπου γιά να Ζήσει ο άνθρωπος δεν χρειάζεται μοδάτα ρούχα, ηλεκτρικές ανέσεις και μαλακά στρώματα.
Του φτάνει η Αγάπη. Και από αυτήν και μόνο γαντζώνεται
Και είδες πως γίνεται ένα μυστήριο (!!!) πράγμα φίλε Βασίλη
σ´αυτήν την χώρα (για την Αμερική λέω)
όποιος έχει μιλήσει για Αγάπη και Ανθρωπισμό
για Συλλογική Συνείδηση και Ατομική Ευθύνη
για Δικαιοσύνη και Ανθρώπινα Δικαιώματα
(Λέννον, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Κέννεντυ κ.λ.π.)
να βγαίνει πάντα όλως τυχαίως ένας "τρελός"(??!!) μέσα απ'το πλήθος
και να τον σκοτώνει...
Μα ένα μυστήριο πράγμα ρε παιδιά...!!!
Re: Sleep with Angels
Λοιπόν μόλις τώρα συνειδητοποίησα οτι για μένα η μεγαλύτερη προσφορά του Elvis στη ροκ φιλολογία είναι το:
"Ladies and gentlemen, Elvis has left the building".
Δεν κάνω πλάκα, τη θεωρώ κορυφαία ατάκα.
Λοιπόν μόλις τώρα συνειδητοποίησα οτι για μένα η μεγαλύτερη προσφορά του Elvis στη ροκ φιλολογία είναι το:
"Ladies and gentlemen, Elvis has left the building".
Δεν κάνω πλάκα, τη θεωρώ κορυφαία ατάκα.