Συμφωνώ πλήρως με το σκεπτικό του Τάσου (tmju). Η ευκολία και η πρακτικότητα για μένα έχουν προτεραιότητα απέναντι στις όποιες μικροδιαφορές στον ήχο (διότι για μικροδιαφορές πρόκειται).
Στο κύριο σύστημα έχω συνδέσει (όσον αφορά τον ήχο):
-Τον ψηφιακό επίγειο και δορυφορικό δέκτη.
-Το Blu-ray Player.
-Το DVD Universal Player (DVD/DVD-A/SACD).
-Το DVD HD-Recorder (σε μερική αχρησία πλέον).
-Περιστασιακά διάφορες ψηφιακές πηγές που μπορεί να τύχουν κατά καιρούς (π.χ. media players, παιγνιδοκονσόλες).
Όλα τα παραπάνω είναι συνδεμένα με ομοαξονικές ή οπτικές συνδέσεις με τον AV Ενισχυτή μου (Yamaha RX-757). Από τον AV ενισχυτή, ο οποίος χρησιμοποιείται ως απλός επιλογέας ψηφιακών πηγών, λαμβάνω την ψηφιακή S/PDIFF έξοδο του με καλώδιο γυάλινης οπτικής ίνας και στέλνω σήμα στην αντίστοιχη είσοδο, στον Prism Sound Orpheus, ο οποίος είναι Hi-End A/D , DAC, FW interface, προενισχυτής και Monitor Controller ταυτόχρονα. Οι δυνατότητες που έχει για SRC (Sample Rate Conversion), και η δυνατότητα, αφού ρυθμιστεί κατάλληλα να παίζει και με κλειστό τον υπολογιστή, που ανοίγει μόνο όταν χρειάζεται, δίνουν μοναδική ευελιξία στο σύστημα. Η πολυπλοκότητα είναι αυξημένη, αλλά έχω μάθει να ζω μ' αυτήν.
Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις επί μέρους πηγές;
Υπάρχουν, αλλά οι διαφορές είναι πολύ μικρές και η ποιότητα καθορίζεται στο τέλος από την ποιότητα του Prism που είναι κορυφαία. Αυτός είναι ο δρόμος που επέλεξα. Συμβιβασμοί υπάρχουν κάποιοι, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που επιδιώκω. Και πάντως δε θυσιάζω την ευκολία και την πρακτικότητα.
Επειδή όμως το θέμα είναι τα media players της χαμηλής και μεσαίας κατηγορίας τιμής, μου φαίνεται περιττό να το ψειρίζουμε.
Οποιαδήποτε ψηφιακή σύνδεση με το DAC μας, κάνει και υπερεπαρκεί για να βελτιώσουμε την ποιότητα. Τίποτε άλλο.
