Ας γράψω κι εγώ λίγα πράγματα, αν και φρέσκος:
Μισθός, μικρός, αλλά μια και ουσιαστικά εδώ κάνω διδακτορικό, δε θεωρείται ακριβώς μισθός όσο "βοήθημα" για να ζω. 1850 δολλάρια μεικτά, στο χέρι τα 1500, περίπου, 300 εφορία, και 50 η συμμετοχή μου για την ασφάλεια (ο εργοδότης-πανεπιστήμιο, πληρώνει 200 για την ασφάλεια μου μηνιαίως). Κάποια απ'αυτά της εφορίας θα τα πάρω ως επιστροφή, αλλά το φορολογικό τους είναι σχεδόν πιο πολύπλοκο απ'το δικό μας, οπότε δεν έχω βγάλη άκρη για το πόσα θα είναι αυτά, θα σας πω στο τέλος της χρονιάς.
Κόστος ζωής: Τα χρήματα φτάνουν για να ζεις, και ως εκεί (το ενοίκιό μου σε ένα από τα μέτρια apartments αγγίζει τα 600). Σε μεγάλες πόλεις, μπορεί το κόστος να εκτοξευθεί στον Θεό. Ωστόσο, γενικά οι μισθοί είναι προσαρμοσμένοι στο κόστος της εκάστοτες περιοχής, όχι όπως εδώ. Για παράδειγμα, άλλο μισθό παίρνει ο διδακτορικός φοιτητής εδώ στο West Lafayette, και άλλο κάποιος στη Νέα Υόρκη. Βέβαια, τελικά το ίδιο βιοτικό επίπεδο απολαμβάνουν. Σε σχέση με την Ελλάδα, τα supermarket είναι αισθητά φθηνότερα, η βενζίνη περίπου στη μισή τιμή, τα εστιατόρια αρκετά φθηνότερα. Τα λεωφορεία είναι δωρεάν για τους φοιτητές και εργαζόμενους του Purdue, αλλιώς κοστίζει 1$ η βόλτα. Τα κινητά, σε αντίστοιχο κόστος, ενώ παράλογα ακριβό είναι το internet στο σπίτι (60 δολλάρια μηνιαίως). Αν θέλετε και cable TV, τότε εκτοξεύεστε σε άλλα ποσά, εγώ ποτέ δεν ήμουν της τηλεόρασης. Γενικά, αν εξαιρέσει κανείς τα ενοίκια, μιλάμε για αρκετά φθηνότερη ζωή. Ωστόσο, μοιραία, όποια αποταμίευση καταφέρω να κάνω, θα πηγαίνει στα εισιτήρια μου για την πατρίδα.
Εισιτήρια λοιπόν, επίσης πολύ βασικό για επιλογή χώρας, όσο κι αν νιώθετε ότι σιχαθήκατε την Ελλάδα, μετά από την πρώτη βδομάδα μακριά της, θα πάθετε εθισμό. Για πήγαινε - έλα πάντα, από 650 ευρώ αν είσαι τυχερός και ψαχτείς πολύ έγκαιρα, μέχρι όπου γουστάρει κανείς, 1200, 1500, 3000
. Γενικά υπολογίζετε γύρω στο 800άρι ως μια συνηθισμένη ρεαλιστική τιμή.
Ζωή: Δε μπορώ να σας πω πολλά, γιατί το West Lafayette είναι μια πόλη που ζει και αναπνέει γύρω απ'το Purdue University. Οι περισσότεροι είναι φοιτητές, ξένοι, καθηγητές, και εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο. Έχει ζωή, έχει ωραία μαγαζιά να βγεις να ξεσκάσεις, έχει πολλά events, κλπ. Αρνητικό είναι το ότι γενικά χρειάζεσαι αυτοκίνητο, αλλά αυτό συμβαίνει παντού στην Αμερική. Η κουλτούρα τους δεν έχει σχέση με τη δυτική Ευρώπη, τα ΜΜΜ θεωρούνται λύση ανάγκης μόνο. Και αντίστοιχες παροχές προσφέρουν. Οπότε είναι απαραίτητη η αγορά αυτοκινήτου, αλλιώς δε θα την πολυπαλέψει κανείς.
Φαγητό: Τραγικό. Ο παράδεισος του junk food. Ενώ (προφανώς) είναι νοστιμότατο, δε θέλω να σκέφτομαι τι επιφυλλάσσει για την υγεία. Προσπαθώ να μαγειρεύω ελληνικά στο σπίτι, αλλά ο πειρασμός του φθηνού και εύκολου burger είναι πάντα εκεί, έτοιμος να σου χαρίσει μερικά κιλά παραπάνω, (και μερικά χρόνια κομμένα απ'το προσδόκιμο ζωής σου
). Ωστόσο, υπάρχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ποικιλία ethnic εστιατορίων, στα οποία κατά κανόνα το φαγητό είναι πιο νορμάλ, και οι τιμές συχνά αρκετά κάτω από τα 10$/άτομο.
Το μεγάλο ΣΥΝ της Αμερικής; Η πολυπολιτισμικότητα. Δε θα αισθανθείς ποτέ μόνος επειδή είσαι ξένος. Ούτε θα σε αντιμετωπίσει ποτέ κανείς περίεργα γι'αυτό. Εισαι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Και είναι πολύ ευχάριστο αυτό, όσο κι αν δε μπορείτε να το καταλάβετε.
Το μεγάλο ΜΕΙΟΝ; Η απόσταση... Σε όποια μονάδα μέτρησης και να το δεις, σε μίλια, σε ώρες, σε ευρώ.... είναι μακριά. Και η διαφορά ώρας των 7 ωρών είναι επίσης μεγάλο σπάσιμο. Αλλά συνηθίζεται. Όλα είναι θεμα προσαρμογής.
arty:
