Μήπως υπάρχει "κλασσική' που δεν είναι "κλασσική" ;

Φανταστειτε να μαθει πιανο, να γραψει και κατι, μετα να μας το στειλει να το ακουσουμε και να περιμενει σχόλια...:flipout::flipout::flipout:
 
...ακούω σήμερα το τελευταία λίντερ του Σούμπερτ, τα γνωστά και ως Schwanengesang, και δεν μπορώ παρά να γνωρίσω στον Θεσσαλονικέα φίλο μας ότι για κάποιους κάποιους, όλα εκείνα τα δικά του ΔΕΝ, είναι ηχηρές καταφάσεις...

...ωστόσο, πρέπει να ευχαριστούμε τον Ντοκ, που με την εμμονή του να κουρελιάσει τα νεύρα μερικών, συντηρεί την κατηγορία σε ζηλευτά επίπεδα συμμετοχής ...

....danke, Ntok...... :ernaehrung004:

ΥΓ. :Πριν ξεγράψεις τον Μάλερ, δώσε και μια ευκαιρία στην 2α. Υποψιάζομαι ότι θα ταιριάξει καλύτερα με τα γούστα σου
ΥΓ.: Φίλε Shakinen καλώς ήρθες από τα μέρη μας
ΥΓ.: Φίλε McZab ομοίως. Μας έχεις τρελλάνει με την παρουσία σου τελευταία. Και εις ανώτερα....
 
για μενα Σπυρο (Δημοκιδη) τίποτα..... :nounder:

μηπως επειδη δινω Α+ σε εργο που δεν εχω ακουσει? (αυτο που θα γραψει ο Δημητρης Ντοκατζης):flipout:
μα είθισται εμεις της κλασσικης να μην ακουμε τα εργα για τα οποια γραφουμε και επειδη δεν εχω ακουσει κανενα ανετα παιρνω τιτλο αρχισυντακτη στο Ιnternational Classic Music Magazine:bang:





ελπιζω να μην με παρει χαμπαρι ο Chief οτι αντι να γραφω για polarization,frequency FTA channel s στην κατηγορια μου μπηκα εδω να κανω λιγη πλακα
 
Re: Απάντηση: Μήπως υπάρχει "κλασσική' που δεν είναι "κλασσική" ;

μα είθισται εμεις της κλασσικης να μην ακουμε τα εργα για τα οποια γραφουμε και επειδη δεν εχω ακουσει κανενα ανετα παιρνω τιτλο αρχισυντακτη στο Ιnternational Classic Music Magazine:bang:

Δε φτάνει αυτό: πρέπει μετά να κοιμάσαι και με τον Klaus Nomi :blush: :p
 
Και από μένα τα εύσημα στο Ντοκ που με το πείσμα του πυροδότησε ένα από τα πιο hot νήματα της ομάδας μας! :aktion033:

Σπύρο (Δ) ήθελα να γράψω κάτι για το Κύκνειο Άσμα, αλλά ξεκίνα το καλύτερα εσύ που έχεις δηλωμένη ακρόαση, γιατί θα βάλουμε πάλι σε υποψίες το Chief πως τα αντιγράφουμε από τα φυλλάδια των cd! :flipout:
 
Larry είσαι κούκλος.:ernaehrung004: :ernaehrung004:

Κατάφερες να αποσπάσεις δημόσια ομολογία απο αρκετούς που γράφουμε για κλασσική ότι δεν ακούμε αυτά που γράφουμε.Οντως τα διαβάζουμε κατ´ευθείαν απο τίς παρτιτούρες τού εκάστοτε μαέστρου.:flipout: :flipout: :flipout:


Τελικά ένα γέλιο θάβει τίς αμετροέπειες.:flipout: :flipout:
 
Απάντηση: Re: Μήπως υπάρχει "κλασσική' που δεν είναι "κλασσική" ;

Ευχαριστώ!

Περιμενε πρωτα να ακουσεις τις πρωτες γκρινιες :grandpa: για τους δισκους που θα προτείνεις και ευχαριστεις μετα:flipout:
 
ΥΓ.: Φίλε McZab ομοίως. Μας έχεις τρελλάνει με την παρουσία σου τελευταία. Και εις ανώτερα....

Ευχαριστώ πολύ. Το καλό κλίμα με ανεβάζει. Έχω μάθει και ανακαλύψει πολλά πράγματα τον τελευταίο καιρό με τη βοήθειά σας αλλά κατά βάθος το ταλέντο μου είναι έμφυτο...:flipout:
 
Παρόλο που δεν έχω διαβάσει όλες τις σελίδες του thread παρά μόνο τις πρώτες και τις τελευταίες θα πω και 'γω την άποψη μου για τον όρο κλασσική μουσική ελπίζοντας ότι δεν είμαι off topic.

Καταρχήν θεωρώ κλασσική την μουσική που έγινε εν δυνάμει κλασσική με την πάροδο του χρόνου.
Για μένα κλασσική δεν είναι η λόγια ούτε η ακαδημαϊκή μουσική αλλά η παλιά, διαχρονική μουσική - η μουσική που μεταφέρει στο ακέραιο την δημιουργική δεινότητα των δημιουργών της, που εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, που εκφράζει με αμεσότητα συναισθήματα, μιας και αυτό έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται τα τελευταία χρόνια.

Έχοντας μεγαλώσει σε περιβάλλον που επιβάλλονταν η ακρόαση μεγάλων κλασσικών έργων από όλη την οικογένεια, όπως ήταν φυσικό αντέδρασα και προτιμούσα να ακούω άλλα ήδη μουσικής που θεωρούντο "παρακμιακά".

Μόλις πριν από 5 χρόνια άρχισα να ασχολούμαι εντατικά με την περίοδο από τον Μεσαίωνα μέχρι τον 20ο αιώνα και ανακάλυψα πραγματικά απίστευτα αριστουργήματα.

Το ζήτημα είναι ότι όταν ξεκινάς να ακούς μουσική που απέχει πολλούς αιώνες από την εποχή σου σίγουρα χρειάζεσαι μία περίοδο προσαρμογής καθώς το άκουσμα είναι ξένο ως προς τα εκφραστικά μέσα που έχεις συνηθίσει. Μου πήρε αρκετούς μήνες να αποκωδικοποιήσω αυτές τις συνθέσεις ή αλλιώς να τις δεχτώ συναισθηματικά.

Σήμερα μετά από 5 περίπου χρόνια ακροάσεων, ανάγνωσης και αναζήτησης μπορώ να πω ότι η συγκεκριμένη περίοδος της μουσικής καταλαμβάνει ένα πολύτιμο χώρο στην ψυχή και στη δισκοθήκη μου.
Η αλήθεια όμως είναι ότι συνολικά δεν μπορώ να πω ότι με άγγιξε στο βαθμό που το έκανε η σύγχρονη μουσική (από την δεκαετία του 50 και μετά). Ψάχνοντας τα αίτια και αφήνοντας τις εξαιρέσεις κατέληξα ότι αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι το ειδικό βάρος της φωνής και της ερμηνείας της.
Και εξαιρώ την όπερα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) εφόσον δεν είναι της προτίμησης μου.

Τα φωνητικά αυτής της περιόδου της μουσικής είναι αρκετά έως πολύ επιτηδευμένα λόγω του ηθικού πλαισίου που υπήρχε γύρω από την ερμηνεία της παρτιτούρας του έργου.

Δεν μπορώ να συγκρίνω την ερμηνευτική δυνατότητα και τον ηχοχρωματικό πλούτο της φωνής με κανένα μουσικό όργανο.

Καθώς οι ερμηνείες σε όλα τα σύγχρονα είδη της μουσικής απελευθερώθηκαν - σταδιακά περίπου μετά την δεκαετία του '50 - καταφέρνουν αμεσότερα να εκφράζουν φωνητικά αυτό που εγώ προσωπικά προσδοκώ από την μουσική: την ρήξη της πραγματικότητας
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Μήπως υπάρχει "κλασσική' που δεν είναι "κλασσικ

Φυσικά! ούτε Zeppelin, ούτε Deep Purple ούτε τίποτα!

ή είσαι ελίτ και σνόμπ ή δεν είσαι! -bye-

Κωστα, εκεινη την ωρα ακουγα ξανα το the modern dance και αναρωτιωμουν πως το διαλεξες αναμεσα σε τοσα αλλα. Εξου και η απορια μου για τους Zeppelin.
 
Last edited:
Καταρχήν θεωρώ κλασσική την μουσική που έγινε εν δυνάμει κλασσική με την πάροδο του χρόνου.

Για μένα κλασσική δεν είναι η λόγια ούτε η ακαδημαϊκή μουσική αλλά η παλιά, διαχρονική μουσική - η μουσική που μεταφέρει στο ακέραιο την δημιουργική δεινότητα των δημιουργών της, που εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, που εκφράζει με αμεσότητα συναισθήματα, μιας και αυτό έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται τα τελευταία χρόνια.
Η προσπάθειά σου να δώσεις μια ευρύτερη έννοια στον όρο "κλασσική μουσική" δεν θα έλεγα ότι με βρίσκει αντίθετο πλην όμως , όπως θα διαπιστώσεις μετά από ανάγνωση όλου του thread , ο λόγος γίνεται ακριβώς περί της λόγιας και ακαδημαϊκής μουσικής και στο σημείο αυτό θα παρατηρούσα ότι και ο όρος "κλασσική" ενέχει μια δόση ανακρίβειας διότι στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει ,κατά προσέγγιση ,την μουσική δημιουργία από τον Bach μέχρι τον Beethoven ο οποίος άνοιξε την πόρτα του ρομαντισμού.
Βέβαια χάριν της οικονομίας της συζήτησης ας μείνουμε στον όρο κλασσική ο οποίος και έχει επικρατήσει.

Δεν μπορώ να συγκρίνω την ερμηνευτική δυνατότητα και τον ηχοχρωματικό πλούτο της φωνής με κανένα μουσικό όργανο.

Εδώ αγαπητέ Γιώργο το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση και υπάρχει πολύς χώρος για υποκειμενικές εκτιμήσεις και προσεγγίσεις.
 
Και ξαφνικά , μπαίνει το αουτσάϊντερ . Είμαστε στο 44 , όλα δείχνουν ότι το πρωτο ημίχρονο θα τελειώσει ισόπαλο και εκείνη την στιγμή γίνεται η αλλαγή . Μπαίνει στο player ο Mendelssohn και συγκεκριμένα
Symphony No 1
Scherzo in G minor from the octet op. 20
Overture to Shakespear's "A Midsummer Night's Dream" op. 21
Overture "The Herbides" ( "Fingal's Cave" ) op. 26
"Meeresstilleund gluckliche Fahrt" op. 27

και γίνεται στην κυριολεξία χαμός . Ο παίκτης είναι φρέσκος , γεμάτος ζωντάνια , σφρίγος και ρώμη και αμέσως φαίρνει τα πάνω κάτω . Ο χώρος ακρόασης έχει ξεσηκωθεί ολόκληρος στο πόδι , οι ακροατές όρθιοι τα δίνουν όλα σε ένα ατέλειωτο χορό , ένα ξέσπασμα διονυσιακού χαρακτήρα , μιά μέθεξη και μέθη αγνώριστη , πρωτόγνωρη , ένας χαμός . Και το πρωτο ημίχρονο τελειώνει με σκορ 1-0 . Με την ευγενική χορηγία της DG και υπό το άγρυπνο μάτι του εξαίσιου προπονητού Claudio Abbado.
Φίλοι και φίλες , θάμαστε και πάλι μαζί σας συνεχώς και αδιαλλείπτως για να σας περιγράφουμε τις περιπέτειες του μικρού Ντοκ στην χώρα της κλασσικής :grinning-smiley-043 :grandpa: :flipout:
 
Re: Απάντηση: Μήπως υπάρχει "κλασσική' που δεν είναι "κλασσική" ;

Και ξαφνικά , μπαίνει το αουτσάϊντερ . Είμαστε στο 44 , όλα δείχνουν ότι το πρωτο ημίχρονο θα τελειώσει ισόπαλο και εκείνη την στιγμή γίνεται η αλλαγή . Μπαίνει στο player ο Mendelssohn και συγκεκριμένα
Symphony No 1
Scherzo in G minor from the octet op. 20
Overture to Shakespear's "A Midsummer Night's Dream" op. 21
Overture "The Herbides" ( "Fingal's Cave" ) op. 26
"Meeresstilleund gluckliche Fahrt" op. 27

και γίνεται στην κυριολεξία χαμός . Ο παίκτης είναι φρέσκος , γεμάτος ζωντάνια , σφρίγος και ρώμη και αμέσως φαίρνει τα πάνω κάτω . Ο χώρος ακρόασης έχει ξεσηκωθεί ολόκληρος στο πόδι , οι ακροατές όρθιοι τα δίνουν όλα σε ένα ατέλειωτο χορό , ένα ξέσπασμα διονυσιακού χαρακτήρα , μιά μέθεξη και μέθη αγνώριστη , πρωτόγνωρη , ένας χαμός . Και το πρωτο ημίχρονο τελειώνει με σκορ 1-0 . Με την ευγενική χορηγία της DG και υπό το άγρυπνο μάτι του εξαίσιου προπονητού Claudio Abbado.
Φίλοι και φίλες , θάμαστε και πάλι μαζί σας συνεχώς και αδιαλλείπτως για να σας περιγράφουμε τις περιπέτειες του μικρού Ντοκ στην χώρα της κλασσικής :grinning-smiley-043 :grandpa: :flipout:

Μήπως να άνοιγε και ένα καινούριο thread για τον κύριο....

Μιάς και έμείς οι άσχετοι, αλλά νέοι οπαδοί της ρομαντικής, δεν έχουμε ιδέα???
 
Ντοκ, ξέρεις να με εκπλήσσεις! Λατρεύω τη φλόγα του νεαρού Μέντελσον κι ας τον σνομπάρουν πολλοί. Ο Γκαίτε πάντως τον τιμούσε με την φιλία του. Χθες άκουγα την 1η συμφωνία, που της έχω μεγάλη αδυναμία. Στο παλιό φόρουμ είχα γράψει για την τρίτη. Στις συμφωνίες του μ' αρέσει ο Κάραγιαν, αλλά τον Αμπάντο δεν τον έχω ακούσει.

Αφιέρωμα στο νεαρό Μέντελσον (1η συμφωνία, 1ο κονσέρτο για πιάνο) σκοπεύω να κάνω εγώ. Λίγη υπομονή παρακαλώ να βρω χρόνο, γιατί αύριο αρχίζουν πάλι οι υποχρεώσεις. ;)

ΥΓ. Εγώ είχα γράψει για το χιούμορ της μουσικής, στο νήμα για τη 15η του Σοστακόβιτς (τα δικά μου 70s). Μπορεί η μνήμη σου να μην είναι τόσο δυνατή, τουλάχιστον όμως με διαβάζεις, δεν με επισκέπτεσαι μόνο. ;) -bye-