Φανταστειτε να μαθει πιανο, να γραψει και κατι, μετα να μας το στειλει να το ακουσουμε και να περιμενει σχόλια...![]()
μα είθισται εμεις της κλασσικης να μην ακουμε τα εργα για τα οποια γραφουμε και επειδη δεν εχω ακουσει κανενα ανετα παιρνω τιτλο αρχισυντακτη στο Ιnternational Classic Music Magazine:bang:
Ευχαριστώ!
ΥΓ.: Φίλε McZab ομοίως. Μας έχεις τρελλάνει με την παρουσία σου τελευταία. Και εις ανώτερα....
oυτε Ζeppelin?????
Φυσικά! ούτε Zeppelin, ούτε Deep Purple ούτε τίποτα!
ή είσαι ελίτ και σνόμπ ή δεν είσαι!![]()
Η προσπάθειά σου να δώσεις μια ευρύτερη έννοια στον όρο "κλασσική μουσική" δεν θα έλεγα ότι με βρίσκει αντίθετο πλην όμως , όπως θα διαπιστώσεις μετά από ανάγνωση όλου του thread , ο λόγος γίνεται ακριβώς περί της λόγιας και ακαδημαϊκής μουσικής και στο σημείο αυτό θα παρατηρούσα ότι και ο όρος "κλασσική" ενέχει μια δόση ανακρίβειας διότι στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει ,κατά προσέγγιση ,την μουσική δημιουργία από τον Bach μέχρι τον Beethoven ο οποίος άνοιξε την πόρτα του ρομαντισμού.Καταρχήν θεωρώ κλασσική την μουσική που έγινε εν δυνάμει κλασσική με την πάροδο του χρόνου.
Για μένα κλασσική δεν είναι η λόγια ούτε η ακαδημαϊκή μουσική αλλά η παλιά, διαχρονική μουσική - η μουσική που μεταφέρει στο ακέραιο την δημιουργική δεινότητα των δημιουργών της, που εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, που εκφράζει με αμεσότητα συναισθήματα, μιας και αυτό έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται τα τελευταία χρόνια.
Δεν μπορώ να συγκρίνω την ερμηνευτική δυνατότητα και τον ηχοχρωματικό πλούτο της φωνής με κανένα μουσικό όργανο.
Και ξαφνικά , μπαίνει το αουτσάϊντερ . Είμαστε στο 44 , όλα δείχνουν ότι το πρωτο ημίχρονο θα τελειώσει ισόπαλο και εκείνη την στιγμή γίνεται η αλλαγή . Μπαίνει στο player ο Mendelssohn και συγκεκριμένα
Symphony No 1
Scherzo in G minor from the octet op. 20
Overture to Shakespear's "A Midsummer Night's Dream" op. 21
Overture "The Herbides" ( "Fingal's Cave" ) op. 26
"Meeresstilleund gluckliche Fahrt" op. 27
και γίνεται στην κυριολεξία χαμός . Ο παίκτης είναι φρέσκος , γεμάτος ζωντάνια , σφρίγος και ρώμη και αμέσως φαίρνει τα πάνω κάτω . Ο χώρος ακρόασης έχει ξεσηκωθεί ολόκληρος στο πόδι , οι ακροατές όρθιοι τα δίνουν όλα σε ένα ατέλειωτο χορό , ένα ξέσπασμα διονυσιακού χαρακτήρα , μιά μέθεξη και μέθη αγνώριστη , πρωτόγνωρη , ένας χαμός . Και το πρωτο ημίχρονο τελειώνει με σκορ 1-0 . Με την ευγενική χορηγία της DG και υπό το άγρυπνο μάτι του εξαίσιου προπονητού Claudio Abbado.
Φίλοι και φίλες , θάμαστε και πάλι μαζί σας συνεχώς και αδιαλλείπτως για να σας περιγράφουμε τις περιπέτειες του μικρού Ντοκ στην χώρα της κλασσικής:grandpa:
![]()
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.