το θέμα μας είναι ότι τέτοιες υπερκατασκευές ο κινέζος τις έχει ψωμοτύρι, και η οποιαδήποτε σύγκριση με Ελληνα ή ευρωπαίο (διότι εννοείται σε λίγα χρόνια θα έχει καταπιεί την οποιαδήποτε ντόπια ευρωπαϊκή βιομηχανία) είναι εντελώς λάθος.
Ο Ελληνας έχει να αντιμετωπίσει γραφειοκρατεία, και χίλιους διαβόλους για να ριξει ενα προϊόν στην αγορά.
Δεν είναι τυχαίο που στους τομείς των ηλεκτρονικών πολλοί δουλεύουν πιά είτε με ebay, είτε με βάση σε ξένες χώρες για να μην αναφερθώ σε αδήλωτες περιπτώσεις που σε πολλούς ίσως είναι γνωστές.
Το θέμα των κινέζων είναι ανίκητο.
θα σας κάνω μια αντιπαραβολή με μουσικό εξοπλισμό τα γνωστά σε όλους πετάλια (pedal effects ή stomp boxes).
Να πάρουμε παράδειγμα πχ ένα κλασικό overdrive pedal.
Πολύ γνωστό και κλασική αξία που λενε είναι το OCD της αμερικάνικης Fultone.
Αυτό μέχρι πριν ένα δυό χρόνια έπαιζε στα 180 δολάρια.
Ορισμένοι άλλοι κατασκευαστές δειλά δειλά το αντιγράφανε αλλά το κόστος τους ξεπερνούσε του ίδιου του κατασκευαστή και το δίνανε και 230 και 250 δολάρια. Αυτά είναι τα λεγόμενα πετάλια μπουτίκ. (υπάρχουν τέτοιοι κατασκευαστές και εδώ)
Μια ωραία πρωία ο κινέζος το ξεπατίκωσε και το έβγαλε πχ ως joyo ultimate drive και το πουλάει 45 δολάρια. Αν βρείς διάφορους πωλητές στο ebay που το παίρνουν σε δεκάδες μπορείς να το πάρεις και στα 39. Στην Ελλάδα τα μαγαζιά το κρατάνε με νύχια και δόντια στα 42-48 ευρώ.
Δεν φτάνει μόνο αυτό βάζει τη γυναίκα του και φτιάχνει ένα παράλληλο εργοστάσιο και φτιάχνει πετάλια μπουτίκ στο ίδιο κύκλωμα το ονομάζει mooer husky drive (σε μιά σειρά μινιατούρες στα 60 δολάρια).
Ερχεται μετά ο πονηρός thomann και παίρνει τα joyo που λέγαμε παραπάνω και τα εισάγει σε χιλιάδες από τον κινέζο τα κάνει rebrand και τα ονομάζει harley benton.
Και το πουλάει τώρα 29 ευρώ!
Ο ανταγωνισμός είναι περα για πέρα αδικο.
Και εννοείται αυτά όσο αντέξουν κολοσσοί όπως ο thomann.
Φυσικά το ίδιο κάνει ο thomann για τις κιθάρες.
Για όσους δεν ξέρουν οι κιθάρες φτιάχνονται σε 3 ή 4 εργοστάσια στην Κινα και Κορέα.
Όλες. Μιλάμε όλες οι μάρκες gibson, fender, PRS όλες.
Φυσικά σε προδιαγραφές αμερικάνικες.
Στην αμερική μείνανε τα custom shops. Εκεί παίρνεις μια κιθάρα με 2500-10000 ευρώ και βάλε. Την ίδια "αυστηρών προδιαγραφών" αμερικάνικη αλλά βαφτισμένη την παίρνεις 600-1200. Οι ίδιοι οι κατασκευαστές έχουν βγάλει δεύτερα ονόματα πχ fender-squier, Gibson-epiphone και βγάζουν φτηνές σειρές των 250 ευρώ.
Και σου έρχεται μετά ο thomann πάει στον κινέζο κλείνει πακέτα και σου προσφέρει σήμερα harley benton κλώνους από fender-gibson στα 170...
Χαος....
Το premium που πληρώνει πολλές φορές ο "απαιτητικός" πελάτης είναι κάποιες αυστηρές προδιαγραφές, εξωτικά ξύλα και βερνίκια, μπουτικ ηλεκτρονικά, όλα από "αμερικάνικα" χέρια δηλαδή μεξικάνους, πορτορικάνους.
Όλα στην Κινα, και δεν υπάρχει σωτηρία.