Απλά το ωραιότερο νησί..
Εχει μια αύρα ψυχοθεραπευτική.Με το που πατάς το ξερό σου εκεί, σου φεύγουν όλα.
Δεν είναι τυχαίο που την λατρεύουν από τις αρχές του 1950 διεθνώς.
Και
όντως μπορείς να περάσεις όπως θες.
Και ξέφρενα (όπως εγώ) και χαλαρά και απόκοσμα (όπως η αδελφή μου που επίσης την λατρεύει)
Παραλίες 'αψογες και μια Χώρα που ούτε ο καλύτερος αρχιοτέκτονας του κόσμου θα μπορούσε να οικοδομήσει.Μπορείς να περιπλανιέσαι ώρες και μέρες χωρίς να βαρεθείς και πάντα θα χάνεσαι ή θα βρίσκεις καινούριο δρομάκι κάτω από μπαλκόνια ή δίπλα από τα 800 εκκλησάκια που "φυτρώνουν" από παντού.
Προσωπικά την προτιμώ μετά τις 25 Αυγούστου,όπου έχει λιγοστέψει ο κόσμος.
αα.. και τόσα χρόνια που πάω ποτέ δεν είδα "δήθεν".
Στην Μύκονο όλοι είναι ορίτζιναλ.Στην τρέλλα,στο σοβαρό στις¨"εκτροπές" κλπ.
Οπότε αυτό το στόρυ δεν ισχύει (Νικόλ μου !

)
Αντε να αξιωθώ να πάω και φέτος που είχα δύσκολη χρονιά, να ξεδώσω.
Υ.Γ.1 Το "Καλό Λειβάδι" μακράν απ τις καλύτερες παραλίες ever
Y.Γ2. Ξημέρωμα με dance στο Cavo Paradiso είναι μοναδική εμπειρία..