ΜΜSC part II
Το LCS είναι ένα αρκετά προηγμένο πλοίο, ακόμη και για το USN, καθώς ενσωματώνει αρκετές προηγμένες τεχνολογίες, που ξεκινούν από το σύστημα πρόωσης και την υπερ-υψηλή ταχύτητα και φτάνει μέχρι το ΚΠΜ που τους επιτρέπει να αντιμετωπίζει επιθέσεις κορεσμού ασύμμετρων απειλών (πχ ομάδες ταχυπλόων των Φρουρών της Επανάστασης στον Περσικό Κόλπο). Ταυτόχρονα, είναι ένα απόλυτα ψηφιοποιημένο και αυτοματοποιημένο πλοίο, που απαιτεί ελάχιστο πλήρωμα για την στελέχωσή του.
Η Lockheed Martin είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια να “πλασάρει” το πλοίο στον διαγωνισμό FFG(X), αλλά τελικά αποσύρθηκε. Θεωρούμε πως αυτό έγινε για δυο λόγους, ο πρώτος είναι πως η εταιρεία θα ανταγωνίζονταν ακόμη και τον εαυτό της, καθώς προσφέρει τα περισσότερα “ηλεκτρονικά” και υποσυστήματα στο πλοίο (ασχέτως αναδόχου), ενώ μάλλον, το LCS σαν σχέδιο δεν μπορεί να μεγαλώσει πολύ περισσότερο, χωρίς μια μείζονα ανασχεδίαση. Έτσι, η πρόταση της MMSC που “αγόρασε” η Σαουδική Αραβία είναι το πάνω “όριο” της αρχικής LCS, χωρίς να γίνει δομικός ανασχεδιασμός. Μην ξεχνάμε πως το USN στην FFGX επέλεξε ένα “συμβατικό” σχέδιο, με προπέλες αντί για water jets.
H MMSC είναι μια φρεγάτα πολλαπλών ρόλων, με ικανό εκτόπισμα (θα φτάσει τους 4300 με 4400 τόνους), που μπορεί να προσφέρει σε όλους τους ρόλους που ενδιαφέρουν το ΠΝ. Από ότι φαίνεται, η Σαουδική Αραβία έχει επιλέξει μια διαμόρφωση πολύ κοντά στην έκδοση του USN, με ένας 8πλό Mk41, που σημαίνει άμεση διαθεσιμότητα 32 πυραύλων ESSM Block II. Βέβαια, το σχέδιο της MMSC, χωρίς καμία άλλη αλλαγή, μπορεί να λάβει 2 Mk41 των 8 θέσεων, που μεταφράζεται σε 62 ESSM Block II, ή 32 ESSM B2/8 SM-2 ή οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό, που θα αφαιρούνται 4 ESSM Block 2 για κάθε έναν SM-2 BlockIIIB. Φυσικά το πλοίο θα συνεχίζει να φέρει τον 21πλό εκτοξευτή RAM. Δεν την λες και φρεγάτα αεράμυνας περιοχής, αλλά δεν την λες και απροστάτευτο πλοίο.
Σε σαουδαραβική υπηρεσία τα πλοία μάλλον δεν θα έχουν πυραύλους SM-2MR Standard, αλλά το πλοίο, ή μάλλον καλύτερα, το ΚΠΜ μπορεί άνετα να κατευθύνει τον πύραυλο. Στην διαμόρφωση που έχει προταθεί στο ΠΝ, στη θέση του πρωραίου Mk41 τοποθετούνται οι Harpoon ή NSM (το όπλο έχει προταθεί από τις ΗΠΑ για το ΠΝ), ενώ εκεί που συνήθως τοποθετούνται οι 2 4πλοί εκτοξευτές για Harpoon/NSM, μάλλον λίγο πιο πίσω, πάνω από το ελικοδρόμιο, θα τοποθετηθούν δυο Mk41. Στο ΠΝ έχουν προσφερθεί και οι δυο διαμορφώσεις, αν προφανώς επιθυμεί μόνο ESSM θα πάρει τα πλοία όπως ακριβώς τα σαουδαραβικά, αν θέλει και SM-2, θα πάρει την διαμόρφωση με τους 2 Χ Mk41 (8cell).
Το σύστημα πρόωσης των LCS, που δεν διαφέρει καθόλου από αυτό των MMSC
Τώρα, ένα μεγάλο μειονέκτημα του πλοίου είναι η έλλειψη σόναρ τροπίδας, κάτι που το ΠΝ θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ. Αντίθετα, η εταιρεία θεωρεί πως το συρόμενο σόναρ είναι πολύ καλύτερο, καθώς δεν επηρεάζεται από τους θορύβους του ίδιου του πλοίου, ενώ μπορεί να διαπερνά τα θερμοκλινή και να εντοπίζει πολύ πιο εύκολα ένα υποβρύχιο. Επίσης, το USN θεωρεί πως η καλύτερη προστασία, και το καλύτερο μέσο εντοπισμού για τα υποβρύχια είναι το οργανικό ελικόπτερο, που με το ποντιζόμενο σόναρ, αλλά ΚΑΙ τους ηχοσημαντήρες θα μπορεί να εντοπίζει και να καταστρέφει τα εχθρικά υποβρύχια. Τώρα, για να προλάβουμε τυχόν σχόλια, αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσει το ΠΝ κι όχι εμείς.
TRS-4D Rotator, το στάνταρ σύστημα που εξοπλίζει τις αμερικανικές LCS, αλλά και τις σαουδαραβικές MMSC. Αν το επιλέξει το ΠΝ, θα πρέπει να αγοράσει μαζί και κάποια FCS.
Όπως έχουμε πει, η Lockheed Martin προτείνει το TRS-4D, καθώς είναι πλέον το στάνταρ ραντάρ του USN για τις LCS. Έχει πολύ καλές δυνατότητες, αλλά φυσικά, δεν μπορεί να προσεγγίσει τις επιδόσεις του SeaFire 500 σε εμβέλεια.
Το ΠΝ θα πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί να αγοράσει την φθηνότερη έκδοση TRS-4D Rotator (περιστρεφόμενη) ή την TRS-4D Fixed. Αν επιλέξει τη δεύτερη, το πλοίο θα μπορεί να κατευθύνει παράλληλα μεγάλο αριθμό πυραύλων ESSM και SM-2, ενώ αν επιλέξει το Rotator θα πρέπει να αγοράσει και ένα ή δυο FCS για την κατεύθυνση των πυραύλων. Ο συνδυασμός Rotator/FCS είναι φθηνότερος, αλλά ίσως το ΠΝ θα πρέπει να σκεφτεί τα πλεονεκτήματα του TRS-4D Fixed.
TRS-4D Fixed. Η σταθερή έκδοση του TRS-4D της Hensoldt, που δεν χρειάζεται όμως FCS για να κατευθύνει τους ESSM και τους SM-2
Οι LCS έχουν δεχτεί σκληρή κριτική για το σύστημα πρόωσης και τα προβλήματα που παρουσίασαν τα πλοία, ειδικά το LCS 1 Freedom. Χρειάστηκαν να γίνουν πάρα πολλές αλλαγές και μηχανολογικές παρεμβάσεις προκειμένου να λυθούν τα όποια προβλήματα. Πλέον τα πλοία που πέφτουν στο νερό είναι χωρίς προβλήματα, και παραμένουν από τα ταχύτερα πλοία σε αμερικανική υπηρεσία, και ίσως τα ταχύτερα παγκοσμίως σε αυτό το μέγεθος.
Το USN φαίνεται να συμφωνεί με το ΠΝ στο θέμα ταχύτητας, και μοιάζει να πιστεύει πως με τον τρόπο αυτό το πλοίο έχει πιθανότητες να ξεφύγει από τορπιλικές επιθέσεις. Τίθεται ένα θέμα, πως θα εντοπίσει τις εισερχόμενες τορπίλες χωρίς σόναρ τροπίδας, αλλά δεν έχουμε εδώ κάποια απάντηση.
Το πως θα προχωρήσει το πρόγραμμα, είναι άγνωστο. Οι MMSC έχουν αρκετά πλεονεκτήματα σε ότι αφορά την Ελλάδα, και την δυνατότητα χρηματοδότησης. Καταρχάς, μπορούν να αγοραστούν με διακρατική συμφωνία. Μιλάμε για την διαδικασία των FMS (Foreign Military Sales), ενώ μπορούν να χρηματοδοτηθούν από FMF (Foreign Military Funding). Στα FMF μπορεί να συμπεριληφθεί και τυχόν αμερικανική βοήθεια, όπως έγινε με τα FMF του εκσυγχρονισμού των F-16V. Σε κάθε περίπτωση, τα FMS εξασφαλίζουν πως η Ελλάδα συμβάλεται με τις ΗΠΑ, με την κυβέρνηση κι όχι με την εταιρεία. Τυχόν αστοχίες, αναλαμβάνει να τις λύσει η Αμερικανική Κυβέρνηση με την εταιρεία, όχι η Ελλάδα με την εταιρεία. Στην περίπτωσή μας, το USN.
Όσα γράφουμε παραπάνω, τα έχουμε πάνω κάτω ξαναγράψει. Αυτό που θα τονίσουμε σήμερα πως έχει αξία, και σημασία. Η Lockheed Martin, μπορεί να προσφέρει και τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών κλάσης ΜΕΚΟ200ΗΝ, σε ένα επίπεδο πολύ παραπάνω από αυτό που επιθυμεί σε αυτή τη φάση το ΠΝ. Εδώ να σημειώσουμε πως υπάρχει έντονος προβληματισμός για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για το πρόγραμμα των φρεγατών. Οι τορπίλες, που έχουν ακολουθήσει έναν ίδιο δρόμο, και είναι πολύ πιο “απλή” προμήθεια, πήραν υπερβολικά πολύ χρόνο. Το ίδιο κινδυνεύει να γίνει και με τις ΜΕΚΟ200ΗΝ.
Η LM προτείνει να λάβουν οι ΜΕΚΟ200ΗΝ θα έχουν πολύ ανώτερο εκσυγχρονισμό, ακόμη και με κοινό ραντάρ (TRS-4D
, και μάλιστα συστήματα απολύτως συμβατά με τις MMSC. Έτσι, οι MMSC και οι MEKO200HN δεν θα είναι “ξένα” πλοία, όπως είναι για παράδειγμα σήμερα οι S και οι ΜΕΚΟ200ΗΝ. Το ενδιαφέρον όμως με τη συνολική πρόταση των Αμερικανών, είναι ο χρόνος παράδοσης. Οι MMSC, καθώς βασίζονται στις LCS, είναι πλοία δοκιμασμένα και σε παραγωγή. Δεν θα είναι τα πρώτα πλοία μιας άγνωστης κλάσης, και το ΠΝ, εγγυόνται οι Αμερικανοί, πως δεν θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα που αντιμετώπισε με τα 214ΗΝ (που χρειάστηκαν πολλά χρόνια να λυθούν).
Επίσης, η Lockheed Martin δεν θα χρεώσει κόστη για την ανάπτυξη των πλοίων, που έχουν πληρωθεί από τη Σαουδική Αραβία. Τονίζουμε πως η MMSC υπήρχε σαν σχέδιο, αλλά η ανάπτυξή της δεν είχε πληρωθεί από κανέναν. Ευτυχώς για εμάς, πληρώθηκε από τη ΣΑ. Όπως η ελληνική Belh@rra δεν υπήρχε, και χρειάζονταν κάποια κόστη ανάπτυξης (τα οποία θα πληρώνονταν, ή θα πληρωθούν από εμάς), έτσι και η MMSC χρειάζονταν κάποια χρήματα.
Τέλος, ένα σημαντικό σημείο υπεροχής του πλοίου είναι το εξελιγμένο σύστημα ECM που μπορεί να πάρει. Το ΚΠΜ μπορεί να δεχτεί κάθε εξελιγμένο σύστημα ECM, αμερικανικής, ευρωπαϊκής ή ισραηλινής κατασκευής, χωρίς να χρεωθεί επιπλέον η τοποθέτησή του.
To COMBATSS-21 θεωρείται από τα πλέον εξελιγμένα CMS παγκοσμίως, και η LM δεν γνωρίζουμε αν το προσφέρει και για τις ΜΕΚΟ200ΗΝ. Εκεί σίγουρα έχει την λύση του CMS330, αλλά μπορεί αναμφίβολα να προσφέρει κοινές ρουτίνες, οθόνες, και interface, έτσι ώστε να μην χρειάζεται νέα εκπαίδευση στα στελέχη από το ένα πλοίο στο άλλο.
