Δεν συμφωνώ: τη θεωρώ μία από τις καλύτερες ταινίες που έκαναν ποτέ οι Κοέν. Η βία είναι απλά το πρόσχημα. Εγώ "διάβασα" την ταινία σαν ένα συντριπτικό κοινωνικό σχόλιο πάνω στη σύγχρονη Αμερική.
Αφηγηματικά, η βιρτουοζιτέ των Κοέν "χτυπάει κόκκινα". Το σενάριο είναι απίστευτο, οι ατάκες από τις καλύτερες που έχω ακούσει εδώ και χρόνια, οι ερμηνείες απλά εκπληκτικές: ακόμα κι από τον Γούντι Χάρελσον παίρνουν μιά performance που, ανάλογή της, δεν τον έχω δεί να δίνει ποτέ.
ο Τόμυ Λή απλά αδιανόητος. Αφαιρετικός ως εκεί που δεν παίρνει - τεράστιος θεατρίνος. Οχι μόνο δεν θα μπορούσε να λείπει αλλά αυτός είναι βασικά ο κεντρικός χαρακτήρας του φίλμ.
Οποιος πάει να δεί την ταινία σαν περιπέτεια και αιματοκύλισμα, απλά έχασε: παρα-είναι σύνθετη και έχει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης.
Μακράν το καλύτερο φίλμ που είδα φέτος.