ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ
Supreme Member
- 14 December 2006
- 4,265
Re: Now playing...
Η μουσική παιδιά έχει δύο διαστάσεις.την ακούς και την ζεις.
Οταν ήμουν 20 καθαρά ηχητική μου αντίληψη για την μουσική δεν θα έλεγα οτι ήταν ιδιαίτερα υψηλή.Ακουγα Prince,James Brown, Funkalelic,Stevie Wonder,Bobby Brown και είχα την εντύπωση οτι άκουγα ακριβώς τα ίδια πράγματα.Ομως πέρα απο αυτό η συναισθηματική μου αντίληψη ήταν πολύ υψηλότερη.Αυτό γιατί η μουσική που άκουγα όποια και αν ήταν αυτή έδενε με όλη την τρέλα της νεότητας.Δηλαδή τα ίδια κομμάτια τα άκουγα και με ένα ποτό και με δέκα,λυπημένος χαρούμενος,κάνοντας τρέλες ή όχι.
Τώρα η αντίληψη μου σχετικά με αυτά που ακούω νομίζω οτι έχει βελτιωθεί αρκετά αλλά πόσους απο τους καινούργιος δίσκους που κυκλοφορουν τους ζω??
Την περασμένη εβδομάδα αγόρασα Beastie Boys...πολύ ωραία δουλειά...αλλά για να μπει στο top 50 ever πρέπει να τον ζήσω κιόλας.Υπο μίαν έννοια το κάνω...καλόντας κόσμο στο σπίτι να τον ακούσει...με το να ξενυχτάω και να τον ακούω συνέχεια κλπ.Αλλά πχ θα γούσταρα να πιω και λίγο παραπάνω(το έκανα και αυτό).Αν ήμουν παντρεμένος με παιδί πχ οι πιθανότητες για να έκανα κάτι τέτοιο θα ήταν λιγότερες,οπότε μαλλον τείνω να πιστεύω οτι η ηλικία παίζει ρόλο αλλά όχι με την έννοια οτι γινόμαστε πιο στριμένοι ούτε οτι δεν υπάρχουν καλές νέες δουλειές, απλά λόγω άλλων συνθηκών αυτοπεριορίζουμε το συναίσθημα και την τρέλα που μπορεί να παραχθεί απο το ακουσμα ενός ωραίου δίσκου ενώ πια στο καθαρά ηχητικό κομμάτι είμαστε πολύ πιο έμπειροι.
Αν λοιπόν με όσο το δυνατόν αντικειμενικά κριτήρια το mix up είναι πολύ καλύτερη δουλειά απο το sign o the times πως μπορεί να πάρει μια ψηλότερη θέση την στιγμή που με το δεύτερο στα 17 χόρευα γυμνός στον Υμητό έχοντας πιει ένα μπουκάλι τζίν...αλλά την επόμενη μέρα δεν δούλευα....
Για μένα λοιπόν εκεί είναι η ουσία...είτε τώρα ακούω ενα σημερινό δίσκο ή μια δουλειά απο τα 70ς που δεν την έχω ξανακούσει ποτέ,η ζωή μου είναι δομημένη πια με τετοιο τρόπο που την μουσική πια μπορώ να την ζω όλο και λιγότερο. αλλά και να την ακούς ωραία είναι ως επίσης όταν αξίζει και όταν έχω και όρεξη ξενυχτάω με ένα δίσκο πίνοντας όλο το βράδυ και την επόμενη το πάιζω και άρρωστος.....μπορώ να το κάνω καμια δυο φορές το δίμηνο....
Η μουσική παιδιά έχει δύο διαστάσεις.την ακούς και την ζεις.
Οταν ήμουν 20 καθαρά ηχητική μου αντίληψη για την μουσική δεν θα έλεγα οτι ήταν ιδιαίτερα υψηλή.Ακουγα Prince,James Brown, Funkalelic,Stevie Wonder,Bobby Brown και είχα την εντύπωση οτι άκουγα ακριβώς τα ίδια πράγματα.Ομως πέρα απο αυτό η συναισθηματική μου αντίληψη ήταν πολύ υψηλότερη.Αυτό γιατί η μουσική που άκουγα όποια και αν ήταν αυτή έδενε με όλη την τρέλα της νεότητας.Δηλαδή τα ίδια κομμάτια τα άκουγα και με ένα ποτό και με δέκα,λυπημένος χαρούμενος,κάνοντας τρέλες ή όχι.
Τώρα η αντίληψη μου σχετικά με αυτά που ακούω νομίζω οτι έχει βελτιωθεί αρκετά αλλά πόσους απο τους καινούργιος δίσκους που κυκλοφορουν τους ζω??
Την περασμένη εβδομάδα αγόρασα Beastie Boys...πολύ ωραία δουλειά...αλλά για να μπει στο top 50 ever πρέπει να τον ζήσω κιόλας.Υπο μίαν έννοια το κάνω...καλόντας κόσμο στο σπίτι να τον ακούσει...με το να ξενυχτάω και να τον ακούω συνέχεια κλπ.Αλλά πχ θα γούσταρα να πιω και λίγο παραπάνω(το έκανα και αυτό).Αν ήμουν παντρεμένος με παιδί πχ οι πιθανότητες για να έκανα κάτι τέτοιο θα ήταν λιγότερες,οπότε μαλλον τείνω να πιστεύω οτι η ηλικία παίζει ρόλο αλλά όχι με την έννοια οτι γινόμαστε πιο στριμένοι ούτε οτι δεν υπάρχουν καλές νέες δουλειές, απλά λόγω άλλων συνθηκών αυτοπεριορίζουμε το συναίσθημα και την τρέλα που μπορεί να παραχθεί απο το ακουσμα ενός ωραίου δίσκου ενώ πια στο καθαρά ηχητικό κομμάτι είμαστε πολύ πιο έμπειροι.
Αν λοιπόν με όσο το δυνατόν αντικειμενικά κριτήρια το mix up είναι πολύ καλύτερη δουλειά απο το sign o the times πως μπορεί να πάρει μια ψηλότερη θέση την στιγμή που με το δεύτερο στα 17 χόρευα γυμνός στον Υμητό έχοντας πιει ένα μπουκάλι τζίν...αλλά την επόμενη μέρα δεν δούλευα....
Για μένα λοιπόν εκεί είναι η ουσία...είτε τώρα ακούω ενα σημερινό δίσκο ή μια δουλειά απο τα 70ς που δεν την έχω ξανακούσει ποτέ,η ζωή μου είναι δομημένη πια με τετοιο τρόπο που την μουσική πια μπορώ να την ζω όλο και λιγότερο. αλλά και να την ακούς ωραία είναι ως επίσης όταν αξίζει και όταν έχω και όρεξη ξενυχτάω με ένα δίσκο πίνοντας όλο το βράδυ και την επόμενη το πάιζω και άρρωστος.....μπορώ να το κάνω καμια δυο φορές το δίμηνο....
perator:
