Now playing...(ΟΧΙ video clips)

Re: Now playing...

Paul Bley - Live in Mondsee

bley_mondsee.jpg


Διαβάζοντας τα λόγια του Σωτήρη - Busoni ότι την ''πάτησε'' με τον Paul Bley παρασυρόμενος από την παρουσίαση του Κώστα Λυμπερόπ. ήμουν λίγο επιφυλακτικός.
Δεν είχα ακούσει τίποτα άλλο από τον Paul Bley στο παρελθόν.
Από την πρώτη φορά όμως που μπήκε στο player και στο άκουσμα του πρώτου κιόλας κομματιού οι επιφυλάξεις διαλύθηκαν.
Θα έλεγα ότι όσο περισσότερα ένσημα έχει ''κολλήσει'' ακούγοντας στον Keith Jarrett τόσο περισσότερο σαν στο σπίτι του αισθάνεται με τον Paul Bley.
Θα έλεγα μάλιστα ότι λόγω ηλικίας αλλά και λόγω ''συστέγασης'' ο φίλος μου ο Keith έχει τις επιρροές του και από τον πρεσβύτερο πιανίστα.
Προφανώς είναι έργο που απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις για να αφομοιωθεί.
Μελωδικά περιγράμματα άλλοτε σαφή άλλοτε πιο χαλαρά και αλλαγές διάθεσης είναι κάποια από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις 10 παραλλαγές που ...δεν είναι παραλλαγές με την έννοια που τις ξέρουμε.
Όσο με αφορά ,προς το παρόν , με 2-3 μέρες ακρόασης , δεν μπορώ να το ''τοποθετήσω'' δίπλα στα μεγάλα έργα του Keith Jarrett (Sun Bear Concerts, Vienna, Radiance κλπ) αλλά εν ευθέτω χρόνω δεν αποκλείεται...

.........................................................................
Πληροφοριακά να αναφέρω ότι ο Bley έπαιξε σε ένα Bοsendorfer Imperial το οποίο διαθέτει 97 πλήκτρα (8 γεμάτες οκτάβες) δηλαδή αρχίζει από Ντο το οποίο βρίσκεται μια οκτάβα χαμηλότερα από το χαμηλότερο ντο των πιάνων με 88 πλήκτρα.

Ανοίγω μια παρένθεση για να αναφέρω ότι το Imperial κατασκευάστηκε μετά από προτροπή του Feruccio Busoni (o ίδιος το χρησιμοποίησε στις μεταγραφές έργων του Bach).
Άλλοι συνθέτες και έργα για τα οποία το χρησιμοποίησαν είναι:
Claude Debussy - La Cathedrale Engloutie
Bela Bartok - Piano Concerto No.2 και No.3
Modest Mussorgsky - Pictures at an Exhibition: The great Gates Of Kiev (θυμάστε τις επιβλητικές συγχορδίες)
Maurice Ravel - Scarbo από τον Gaspard de la nuit
 

Attachments

  • Bosendorfer Imperial.jpg
    Bosendorfer Imperial.jpg
    85.1 KB · Views: 5
Re: Now playing...

Μάλλον έπεσες στον σωστό δίσκο του Bley για αρχάριους :)
Eγω είχα αρχίσει με το Turns, μου φάνηκε αρκετά προχωρημένο και συνέχισα σε άλλους οπότε βρήκα και το Solos in Mondsee. Αν θυμάμαι καλά, έχει γράψει κάποια σχόλια και ο Δ.Παναγιωτίδης για το Solos. Πάντως ο Bley για μενα ειναι ανοιχτή υπόθεση. Θέλει υπομονή και ψάξιμο.

Υ.Γ
Περι Bosendorfer και της...αφεντιάς μου δεν είχα ιδέα!
 

Attachments

  • bkl front_small.jpg
    bkl front_small.jpg
    15.8 KB · Views: 4
Last edited:
Απάντηση: Now playing...

Και κάτι για να χτυπιέμαι μόνος μου..

Tiesto : "Elements of life"

tiesto-elements.jpg


Μακράν η πιό τίμια δουλειά εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια,
του πάλαι ποτέ Super DJ .

Μη φανταστείτε τίποτα ψυχεδελικά τρανς και τέτοια.
Εlektro Vocal Dance σε beat prog Trance.
Αα..το κυριώτερο :Δεν είναι μόνο για χορό αλλά ακούγεται κι όλας και μάλιστα πολύ άνετα..
 
Re: Now playing...

Πρόχειρες ακροάσεις, λίγο πρίν παμε για ύπνο, στα κοντσέρτα του Brahms για πιάνο. Το πρώτο με Gould και Bernstein, το δεύτερο με Richter και Leinsdorf. Eύπεπτο το πρώτο, εντούτοις ο Gould το πλησιάζει με ιδιαίτερα φιλοσοφική διάθεση και με "στυλ μπαρόκ", όπως λέει ο ίδιος, και αρκετά ταπεινά για ρομαντικό κοντσέρτο. Για το δεύτερο είναι νωρίς για σχόλια. Είναι πυκνότατο σε θέματα και υλικό, ιδιαίτερο σε μορφή, απαιτητικό γι αυτούς που ερμηνεύουν αλλα κι αυτούς που ακούν. Είναι ευχάριστο πάντως που ο τελευταιος των ρομαντικών είχε τόσα πολλά να πεί για την χιλιοδουλεμένη, ειδικά στον Ρομαντισμό, φόρμα "πιάνο-ορχήστρα". Είναι σαν να βρίσκεις παλαιωμένο κρασί ;)

511BA4TKP9L._AA240_.jpg


51TWA1NMG1L._AA240_.jpg
 
Απάντηση: Now playing...

Στό πρώτο Κοντσέρτο έχει ενδιαφέρον ,το σχόλιο που κάνει ο Bernstein παρουσιάζοντας τον Gould..
Σχεδόν απολογείται στο κοινό για την επιλογή του και εμμέσως ,αλλά και πολύ πονηρά,ρίχνει τήν ευθύνη τής εκτέλεσης στον Σολίστ..
Η εκτέλεση είναι πολύ ´ταπεινή´όντως,αλλά τά τέμπι ,μερικές φορές είναι ιδιαίτερα ,έως βασανιστικά αργά..
Ερμηνεία ιδιοσυγκρασιακή γιά τούς φανατικούς τού Gould,σέ ένα νεανικό ,αλλά πολύ αγαπητό έργο τού Brahms...
Y.Γ.
Με χαρά διαπιστώνω αγαπητέ Busoni,οτι οσον σε αφορά ισχύει τό ´Αμ´έπος,αμ´έργον´.:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
 
Re: Απάντηση: Now playing...

Στό πρώτο Κοντσέρτο έχει ενδιαφέρον ,το σχόλιο που κάνει ο Bernstein παρουσιάζοντας τον Gould..
Σχεδόν απολογείται στο κοινό για την επιλογή του και εμμέσως ,αλλά και πολύ πονηρά,ρίχνει τήν ευθύνη τής εκτέλεσης στον Σολίστ..
Η εκτέλεση είναι πολύ ´ταπεινή´όντως,αλλά τά τέμπι ,μερικές φορές είναι ιδιαίτερα ,έως βασανιστικά αργά..
Ερμηνεία ιδιοσυγκρασιακή γιά τούς φανατικούς τού Gould,σέ ένα νεανικό ,αλλά πολύ αγαπητό έργο τού Brahms...
Y.Γ.
Με χαρά διαπιστώνω αγαπητέ Busoni,οτι οσον σε αφορά ισχύει τό ´Αμ´έπος,αμ´έργον´.:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043

Ενδιαφέρον επίσης έχουν και τα λόγια του Gould, μέρος από συνεντευξη σχετικά με την παράσταση, όπου εξηγει λιγο την προσέγγισή του στο έργο(είναι στο τελευταίο track του δίσκου). Κι εδω βλέπει κανείς τη διαφορά ανάμεσα στον αγνό καλλιτέχνη και τον καλλιτέχνη-μαρκετίστα. Ο πρώτος μιλά αμήχανα σ' ενα δημοσιογράφο, σαν παιδί που εξηγεί πώς έφτιαξε τα παιγνίδια του, ο δεύτερος μιλά έντεχνα στο κοινό, τους κάνει να γελούν αλλά, αν μη τι αλλο, αφήνει και ηθικό δίδαγμα:ο 'ταπεινός' μαέστρος που προσέγγισε τον Brahms αλλιώς χάρις στον σολίστα...

Όσο αφορά στην εκτέλεση του 1ου, είναι η πρώτη που ακούω οπότε δεν μπορώ να διακρίνω και πολλά και ο Gould δεν ειναι κι ο καλύτερος για ρομαντικούς. Απλά με ιντριγκάρει ωρες-ώρες!
 
Re: Now playing...

Steve Kuhn Trio - Pavane For a Dead Princess

Steve Kuhn (piano)
David Finck (bass)
Billy Drummond (drums)


cover_236.jpg


-I'm Always Chasing Rainbows,
-Pavane for a Dead Princess,
-Moon Love - Symphony #5 2nd Movement,
-One Read Rose Forever - Ich Liebe Dich,
-Swan Lake,
-Nocturne in Eb Major Op9, No2,
-Reverie,
-Prelude in E Minor Op28 No4,
-Full Moon and Empty Arms - Piano Concerto #2 3rd movement,
-Pavane,
-Lullaby.

Εδώ ο Steve Kuhn ''πιάνει'' 11 κλασσικά θέματα (από Debussy, Rachmaninov, Tchaikowsky, Grieg, Brahms και Chopin) αλλά δεν αρκείται στο να τους φορέσει jazz ενορχηστρωτικά κοστούμια.
Προχωρά σε εκτεταμένους αυτοσχεδιασμούς.


Ο Steve Kuhn ήταν ο αρχικός πιανίστας στο κουαρτέτο του John Coltrane για πολύ λίγο καιρό πριν αναλάβει ο McCoy Tyner. Έχει παίξει επίσης με Stan Getz (1961-1963) and Art Farmer (1964-1966).

.
 
Re: Απάντηση: Re: Now playing...

Δισκαρα. Ενω με το πρωτο track σε βαζει σε καθαρα πιανιστικο mood, η εναρξη του 2ου ειναι κατι εντελως διαφορετικο.

Δισκάρα αδιανόητη Πέτρο! και ενώ όπως λες στο δεύτερο μπάινεις σε τελείως διαφορετική διάθεση στο τρίτο και κάπου στην μέση του κομματιού ενστικτωδώς ένιωσα την ανάγκη να σηκωθώ απο την καρέκλα μου.
 
Re: Now playing...

5126BQC6CRL._SS500_.jpg


Jellyfish: Spilt Milk (Virgin US CD - 1993)

Κυκλοφόρησε τότε που το ρ'ν'ρ είχε πέσει σε κώμα, από το οποίο δεν έχει συνέλθει ακόμα - την ίδια εποχή με το In Utero των Nirvana: ποιός να προσέξει τότε αυτό το υπέροχο, ονειρικό και άκρως εκλεκτικό διαμάντι;

"sort of a 90s update of Sergeant Pepper" είχαν πεί τότε και είχα σκεφθεί "Σιγά τα αυγά, παιδιά!".

Είχα άδικο.