Now playing...(ΟΧΙ video clips)

Απάντηση: Now playing...

petros_m said:
41EP7HJ23SL._SS500_.jpg


Ωραιοι ειστε... Μεχρι πριν λιγες ημερες ειχα ακουσει μονο τη Ρεπλικα, που ολοι λετε πως ειναι το απολυτο αλμπουμ κτλ κτλ κτλ και μπλα μπλα μπλααα "και η ρεπλικα που ειναι αυτο και εκεινο και το αλλο" και μπλα μπλα μπλαααα....

ΤΙ ΛΕΤΕ ΜΩΡΕ?????????????????????????????????????????

Αυτο και το Shiny Beast που εχω ακουσει πλεον, ειναι ΚΛΑΣΕΙΣ ανωτερα.

Συμπερασματικα, αν υπαρχει και αλλος σαν κι εμενα (δηλ, να εχει μονο τη Ρεπλικα), να σπευσει να παρει και μερικα ακομα του Καπετανιου. Αλλιως χανει...
Click to expand...

Πέτρο, δεν ξέρω αν τυχόν το είδες, αλλά κάπου αλλού έγραψα σχετικά με τον καπετάνιο, αυτό:

Σήμερα που η θέαση είναι ευρυγώνια, χαίρω πολύ.
Τότε όμως, αν απο Eagles και Steve Miller, ανυποψίαστος έπεφτες κατευθείαν στην Πέστροφα, έστριβες κανονικά...
Και έχανες και τα υπόλοιπα.
Γι'αυτό σου λέω, το βαρέλι έχει ακοοόμα...!

Η πέστροφα είναι ένα ιδιαίτερο πόνημα, ενα statement που λέμε στα ελληνικά. Αλλά πολύ προχώ.
Κατα χοντρική αντιστοιχία, είναι σαν να λές σε κάποιον: Δεν ξέρεις τον Lou Reed και θες να μάθεις περί τίνος πρόκειται; Πάρε το Metal Music Machine!
Δεν γίνονται αυτά έτσι απότομα, αυτό εννοούσα.
 
Απάντηση: Now playing...

Γενικά η καθοδήγηση πρέπει να έχει τον τρόπο της. Θυμάμαι ενα φίλο στο γυμνάσιο, που διάβασε στην κριτική του Hejira πως η Joni Mitchell ήταν "αποκάλυψη" σαν rhythm guitar (o Ντοκ ίσως να έχει και το ακριβές κείμενο) το πήρε και μετα έκλαιγε τα λεφτά του, γιατί πίστεψε πως ο Keith Richards ας πούμε, είχε αποκτήσει γυναίκα-αντίπαλο :firstprize:
 
Απάντηση: Now playing...

Δημήτρης Ν. said:
Λοιπόν Πέτρο αμα θες , εμπιστεύσου με
Παρε αυτό
Clear_Spot.jpg

και αυτό
Mirror_Man_Beefheart.jpg

και αυτό
200px-Safe_as_Milk.jpg

στην επαυξημένη εκδοχή του ( εγώ τόχω σε διπλό βινύλιο )

Αντίθετα αφού δεν σου αρέσει η "πέστροφα" μην πάρεις αυτό
Captain_Beefheart_-_Lick_My_Decals_Off%2C_Baby.jpg


:ernaehrung004:
Click to expand...

Εγώ, που έχω και παράδοση εμπιστοσύνης στο πρόσωπό σου, :D
θα συμφωνήσω απόλυτα!
 
Απάντηση: Now playing...

Γιώργος Κουνελάκης said:
Γενικά η καθοδήγηση πρέπει να έχει τον τρόπο της. Θυμάμαι ενα φίλο στο γυμνάσιο, που διάβασε στην κριτική του Hejira πως η Joni Mitchell ήταν "αποκάλυψη" σαν rhythm guitar (o Ντοκ ίσως να έχει και το ακριβές κείμενο) το πήρε και μετα έκλαιγε τα λεφτά του, γιατί πίστεψε πως ο Keith Richards ας πούμε, είχε αποκτήσει γυναίκα-αντίπαλο :firstprize:
Click to expand...

Νομίζω ότι μου λείπει αυτό το κείμενο αλλά το Hejira είναι ***** :worshippy:
 
Απάντηση: Now playing...

Τώρα πάντως ξανακούω Captain. Μην βάζω εξώφυλλα ....τα γνωστά
Spotlight kid , Clear Spot και ψάχνω στο διαδίκτυο για κανα βυνιλιάκι του Ice cream και του Doc at the radar station
 
Απάντηση: Now playing...

Γιώργος Κουνελάκης said:
Πέτρο, δεν ξέρω αν τυχόν το είδες, αλλά κάπου αλλού έγραψα σχετικά με τον καπετάνιο, αυτό:

Σήμερα που η θέαση είναι ευρυγώνια, χαίρω πολύ.
Τότε όμως, αν απο Eagles και Steve Miller, ανυποψίαστος έπεφτες κατευθείαν στην Πέστροφα, έστριβες κανονικά...
Και έχανες και τα υπόλοιπα.
Γι'αυτό σου λέω, το βαρέλι έχει ακοοόμα...!

Η πέστροφα είναι ένα ιδιαίτερο πόνημα, ενα statement που λέμε στα ελληνικά. Αλλά πολύ προχώ.
Κατα χοντρική αντιστοιχία, είναι σαν να λές σε κάποιον: Δεν ξέρεις τον Lou Reed και θες να μάθεις περί τίνος πρόκειται; Πάρε το Metal Music Machine!
Δεν γίνονται αυτά έτσι απότομα, αυτό εννοούσα.
Click to expand...

Nαι το ειχα δει Γιωργο. Εβαλα παλι σημερα την "Πεστροφα". Δεν αντεξα καθολου. Δεν υπαρχει λογος για αλλη προσπαθεια για τα επομενα 5 χρονια. Δε βλεπω πουθενα καμια μουσικοτητα μεσα σε αυτο το αλμπουμ. Πολυ επιτιδευμενο μου φαινεται. Μαλλον ειπε, "θα κανω κατι "ζαβο" και ας ψαξουν οι αλλοι να βρουν τι ηθελα να πω, μιας και εχω αποδειξει ηδη πως ειμαι πολυ καλος". Κατι τετοιο πρεπει να παιχτηκε...χεχε
 
Απάντηση: Now playing...

Ωραιος ο Ernie.Απο τους αγαπημενους μου.Το High Wire το άκουγε συνέχεια ο αδερφός μου οταν ήμασταν φοιτητές.Εγώ πρωτοετής αυτός στα τελειώματα.Ωραιές εποχές.Τελικά όσοι λένε πως η πιο ισχυρή μνήμη είναι η όσφρηση πρέπει να κάνουν κάπου λάθος...
 
Re: Απάντηση: Now playing...

petros_m said:
Εβαλα παλι σημερα την "Πεστροφα". Δεν αντεξα καθολου. Δεν υπαρχει λογος για αλλη προσπαθεια για τα επομενα 5 χρονια. Δε βλεπω πουθενα καμια μουσικοτητα μεσα σε αυτο το αλμπουμ. Πολυ επιτιδευμενο μου φαινεται. Μαλλον ειπε, "θα κανω κατι "ζαβο" και ας ψαξουν οι αλλοι να βρουν τι ηθελα να πω, μιας και εχω αποδειξει ηδη πως ειμαι πολυ καλος". Κατι τετοιο πρεπει να παιχτηκε...χεχε
Click to expand...

Τότε, δεν είχε ακόμη αποδείξει τίποτα.
Δεν υπάρχει λόγος να το ζορίζεις: άμα δεν σ αρέσει, πάει και τελείωσε.

Ξέρω πως αυτοί εδώ οι καιροί είναι χαλεποί όσον αφορά το να διαβάζει κανείς.
Το ίδιο ισχύει και γι αυτούς που γράφουν: ο κόσμος θέλει πληροφορίες καταναλωτή, μιά μικρή παράγραφο, όσο πιο μικρή τόσο πιο καλά.
'Είναι καλό; να το πάρω;'...αυτά.
Θα βάλω όμως τον ...αντίλογο - κι ας μην τον διαβάσετε. Κακό του κεφαλιού σας.

Trout Mask Replica ReviewThis piece, written by Lester Bangs, was taken from the 26th July 1969 edition of Rolling Stone.

Trout Mask Replica, Captain Beefheart and His Magic Band (Straight Sm 1053)

Captain Beefheart, the only true dadaist in rock, has been victimized repeatedly by public incomprehension and critical authoritarianism. The tendency has been to chide C.B. and his Band as a potentially acceptable blues band who were misled onto the paths of greedy trendy commercialism. What the critics failed to see was that this was a band with a vision, that their music, difficult raucous and rough as it is, proceeded from a unique and original consciousness.
This became dramatically apparent with their last album. Since their music derived as much from the new free jazz and African chant rhythms as from Delta blues, the songs tended to he rattly and wayward. clattering along on weirdly jabbering high-pitched guitars and sprung rhythms. But the total conception and its execution was more in the nature of a tribal Pharaoh Sanders Archie Shepp fire-exorcism than the ranting noise of the Blue Cheer strain of groups.
Thus it's very gratifying to say that Captain Beefheart's new album is a total success; a brilliant, stunning enlargement and clarification of his art. Which is not to say that it's in any sense slick, "artistic" or easy. This is one of the few bands whose sound has actually gotten rawer as they've matured - a brilliant and refreshing strategy. Again the rhythms and melodic textures jump all over the place (in the same way that Cecil Taylor's do). Beefheart singing like a lonesome werewolf screaming and growling in the night. The songs clatter about - given a superficial listening they seem boring and repetitious. It's perhaps the addition of saxophones (all played by the five men in the band) that first suggests what's really happening here and always has been happening in this group's music.
On "Hair Pie Bake One," for instance, the whole group gets into a raucous wrangling horn dialog that reveals a strong Albert Ayler influence. The music truly meshes, flows, and excites in a way that almost none of the self-conscious, carefully crafted jazz-rock bullshit of the past year has done. And the reason for this is that while many other groups have picked up on the trappings of the new jazz, Cap and the Magic Band are into its essence, the white-hot stream of un-"cultured" energy, getting there with a minimum of strain to boot. This is the key to their whole instrumental approach, from the drummer's whirling poly- and even a- rhythmic patterns (compare them to Sonny Murray's on Ayler's Spiritual Unity or Ed Blackwell's on Don Cherry's Symphony For Improvisers), to the explosive, diffuse guitar lines, which (like Lou Reed's for the Velvet Underground or Gary Peacock's bass playing on Spiritual Unity) stretch, tear, and distend the electric guitar's usual vocabulary with the aim of extending that vocabulary past its present strictly patterned limitations - limitations that are as tyrannically stultifying for the rock musician today as Charlie Parker's influence was for the jazzmen of the late Fifties.
l mustn't forget the lyrics. You certainly won't; the album on a purely verbal level is an explosion of maniacal free-association incantations, eschewing (with the authentic taste that assassinates standards of Taste) solemn 'poetic’ pretensions and mundane, obvious mono-syllabic mindlessness. Where, for in stance, have you heard lyrics like these; "Tits tits the blimp the blimp / The mother ship the mother ship / The brothers hid under the hood / From the blimp the blimp…. all the people stir / ‛n the girls' knees tremble / 'n run 'n wave their hands / 'n run their hands over the blimp the blimp…".
The double record set costs as much as two regular albums, hut unlike most of these superlong superexpensive items it's really sustained, and worth the money, which is perhaps not so much to pay for 27 songs and what may well be the most unusual and challenging musical experience you'll have this year.
 
Re: Now playing...

ήμουνα 15 όταν βγήκε.
έφτασε στα χέρια μου 5 χρόνια αργότερα.
για κανα χρόνο πίστευα ότι με δουλεύει.
ξαφνικά, μιά μέρα, έβαλα το Ella Guru.
I m addicted ever since.
Αν κυκλοφόρησε ποτέ πιο σπουδαίος ροκ δίσκος, εγώ δεν τον ξέρω.
 
Απάντηση: Now playing...

συμφωνώ αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω

Robert Christgau ( dean of American rock sritics -όπως αυτο( ; )αποκαλείται στο σάιτ του )

Trout mask replica / Captain Beefheart B+
Rockin' all over the world / Status Quo B+
Like A prayer / Madonna B+

O Πρύτανης των Αμερικλάνων ρόκ κριτικών τα θεωρεί ίσης αξίας:Banane0::Banane0::flipout::flipout::flipout:
 
Re: Απάντηση: Now playing...

Δημήτρης Ν. said:
O Πρύτανης των Αμερικλάνων ρόκ κριτικών τα θεωρεί ίσης αξίας
Click to expand...

ο Christgau όταν αξιολογεί έχει κατα νού τον μέσο Αμερικλάνο στόκο.
Αυτόν που θέλει με 3-4 γραμμές να πάρει μυρωδιά για να δεί αν αξίζει να ξοδέψει τα λεφτά του στο ...προϊόν.
Το κείμενό του όμως δείχνει πως ξέρει πολύ καλά για Τι ακριβώς μιλάει.

Trout Mask Replica [Straight, 1969]
I find it impossible to give this record an A because it is just too weird. But I'd like to. Very great played at high volume when you're feeling shitty, because you'll never feel as shitty as this record. B+

φυσικά και έχει γράψει πολλές πατάτες κατά καιρούς. 40 χρόνια τώρα στο κουρμπέτι. Μισεί θανατερά το prog. Γενικά όμως είναι σχετικά αξιόπιστος - στις μουσικές τουλάχιστον που ακούω εγώ.
Lester Bangs βέβαια Δεν είναι. Κανένας, ποτέ, δεν πρόκειται να ξαναγράψει για το ρ'ν'ρ όπως εκείνος.

for further reading: Lester Bangs: Psychotic Reactions & Carburetor Dung-The Work Of A Legendary Critic: Rock'n'Roll as Literature and Literature as Rock'n'Roll (Anchor 1988). Η Βίβλος. :grandpa:
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Now playing...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
ο Christgau όταν αξιολογεί έχει κατα νού τον μέσο Αμερικλάνο στόκο.
Αυτόν που θέλει με 3-4 γραμμές να πάρει μυρωδιά για να δεί αν αξίζει να ξοδέψει τα λεφτά του στο ...προϊόν.
Το κείμενό του όμως δείχνει πως ξέρει πολύ καλά για Τι ακριβώς μιλάει.

Trout Mask Replica [Straight, 1969]
I find it impossible to give this record an A because it is just too weird. But I'd like to. Very great played at high volume when you're feeling shitty, because you'll never feel as shitty as this record. B+

φυσικά και έχει γράψει πολλές πατάτες κατά καιρούς. 40 χρόνια τώρα στο κουρμπέτι. Μισεί θανατερά το prog. Γενικά όμως είναι σχετικά αξιόπιστος - στις μουσικές τουλάχιστον που ακούω εγώ.
Lester Bangs βέβαια Δεν είναι. Κανένας, ποτέ, δεν πρόκειται να ξαναγράψει για το ρ'ν'ρ όπως εκείνος.
further reading: Lester Bangs: Psychotic Reactions & Carburetor Dung-The Work Of A Legendary Critic: Rock'n'Roll as Literature and Literature as Rock'n'Roll (Anchor 1988). Η Βίβλος.
Click to expand...

Εξαρτάται πως βλέπεις τα πράγματα . Εγώ πχ από το κείμενο του θα υπογράμμιζα κάτι άλλο

I find it impossible to give this record an A because it is just too weird. But I'd like to. Very great played at high volume when you're feeling shitty, because you'll never feel as shitty as this record. B+
 
Re: Απάντηση: Now playing...

Γιώργος Κουνελάκης said:
Γενικά η καθοδήγηση πρέπει να έχει τον τρόπο της. Θυμάμαι ενα φίλο στο γυμνάσιο, που διάβασε στην κριτική του Hejira πως η Joni Mitchell ήταν "αποκάλυψη" σαν rhythm guitar (o Ντοκ ίσως να έχει και το ακριβές κείμενο) το πήρε και μετα έκλαιγε τα λεφτά του, γιατί πίστεψε πως ο Keith Richards ας πούμε, είχε αποκτήσει γυναίκα-αντίπαλο :firstprize:
Click to expand...

δεν ξέρω ποιός άσχετος θα μπορούσε να πεί κάτι τέτοιο, αλλά η Joni (με κάθε ρησπέκτ) αποκάλυψη στη ρυθμική δεν ήταν με τίποτα.
Ιδιόρυθμη ναι, ελαφρώς άρυθμη ναι, στεριλέ ναι. Γενικά θα έλεγα ότι η κιθάρα στα χέρια της ήταν το απαραίτητο στοιχείο γιά να γράψει έστω λίγο θετικά μιά μη ελκυστική περσόνα στο φακό ή την όψη.
Φυσικά σε ένα δίσκο σαν αυτόν που δεν υπάρχουν σαφή όρια του πού είναι το τέμπο και με τουλάχιστον δυό τέρατα με εντελώς δική τους άποψη περί του τί είναι τέμπο (Jaco - Larry) σιγά μην έπιανε τέμπο η κοπέλα....
 
Re: Απάντηση: Now playing...

Δημήτρης Ν. said:
συμφωνώ αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω

Robert Christgau ( dean of American rock sritics -όπως αυτο( ; )αποκαλείται στο σάιτ του )

Trout mask replica / Captain Beefheart B+
Rockin' all over the world / Status Quo B+
Like A prayer / Madonna B+

O Πρύτανης των Αμερικλάνων ρόκ κριτικών τα θεωρεί ίσης αξίας:Banane0::Banane0::flipout::flipout::flipout:
Click to expand...

ρε συ Μήτσο δεν είναι ίσης αξίας...
Αλλά λαμβάνεται πάντα υπόψη η όλη προσφορά του καλλιτέχνη.

Και αυτή πώς θα προσμετρηθεί?
Αντε βάλε εσύ την Μαντόνα και τον Βανβλητ.
Ποιός έκανε και έδωσε τί....
Φαντάζομαι θα έχει και κανένα του Carlos με Β+.
Τί σημαίνει αυτό?

Είπαμε: η μουσική σε κάθε έναν χτυπάει αλλιώς.
Μπορεί να έχει βάλει Β+ και στο Revolver....
Είναι ίδια?
Μπορεί το ένα να αντικαταστήσει το άλλο?
Μπορεί το ένα να αναιρέσει το άλλο?
Θα μπορούσε το ένα να υπάρξει χωρίς να υπάρχει το άλλο?
Είναι μεγάλη η κολοκυθόπιττα, ακόμα και με αντικειμενικά κριτήρια.
 
Απάντηση: Now playing...

ναι αλλά υποθέτω ότι πληρώνεται για να κάνει μιά δουλειά - κριτική σε δίσκους , συνεπώς πρέπει να είναι όσο το δυνατόν αντικειμενικός . Τα προσωπικά του γούστα δεν μας ενδιαφέρουν . Αυτά ενδιαφέρουν εμάς εδώ μέσα
 
Top Bottom