The Doors: People Are Strange
'While the Doors could stretch compositions like 'The End' across 11 minutes, they could also be amazingly concise. No wonder the prog-rock fraternity frowned upon them.
Plainly the result of taking too many drugs, this song is almost vaudeville. Morrison appears to take us on an intoxicated walk through the streets of 1920's Berlin or Paris, while Krieger and Manzarek drop by to dispatch their solos - all in two minutes, 10 seconds!'
Ludus - Riding the Rag
Αγαπημένοι του Morrissey...τις προάλλες άκουγα το Seduction...
Το τσίμπησα 4ευρώ από το public πέρσι το καλοκαίρι μετά από την αναφορά του Λύμπε στο νήμα.
Το έλιωσα, λέμε![]()
Βill έχω μεγαλώσει μαζί τους.
Τα βινύλια των BOC έχουν τα πιο ξεφτισμένα εξώφυλλα στα ράφια μου. Κατά ένα περίεργο τρόπο, μου ασκούσαν μεγάλη γοητεία από τα πρώτα ακούσματα σαν έφηβος ήδη.
![]()
Από τα καλύτερα που έκαναν ποτέ.
Μόνο του το Flaming Telepaths κολλάει στο τοίχο τον όποιο γλυκανάλατο ρόκερ.
Αφήνω απ'έξω επίτηδες ''χιτ'' που υπάρχουν εδώ (Astronomy, Dominance and Submission, Career of Evil).
1974... αυτά ήταν seventies για μένα.:Banane0:
παραδόξως ήταν και γιά μένα.
Το καλύτερό τους ίσως.
το 74 εγώ ήμουν 17...
για αυτό μου είπαν πολλά.
εσύ κανονικά έπρεπε το 74 να ακούς τη θεια Λένα...
δηλαδή ένα παιδί που γεννιέται απόψε το βράδυ απαγορεύεται να ακούσει boc σαν έφηβος και να τους καραγουστάρει?
δεν λέω ότι τα έζησα.
άλλα είναι τα μουσικά που έζησα.
τα παλιότερα από μένα τα ακούω κάνοντας αναγωγές, αλλιώς δεν γίνεται.
με έπιασες τώρα:a0210:
Βρε άρχοντας είσαι!
Μόνο στα αθλητικά πήρες τον κακό δρόμο :ernaehrung004:
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.